Καλησπέρα σας κ. Αγγελόπουλε.
Αναρρωτιόμουν πότε θα πραγματοποιούσατε το πρώτο σας πόστ και χαίρομαι πολύ που το πράξατε γιατί έτσι έχω την ευκαιρία να απαντήσω στις πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις σας. Βέβαια, αναρρωτήθηκα πολύ για το αν έπρεπε να μαλλιάζω τη γλώσσα μου στο internet, γιατί διαπίστωσα τόσα χρόνια ότι άμα μιλάει κανείς πολύ και τον πετύχουν αυτιά που έχουν τη μύγα και μυγιάζονται, μπορεί να βρεθεί απειλημένος και πετροβολημένος (εμμέσως πάντα γιατί το άμεσο θέλει χαρακτήρα), αλλά νομίζω ότι εσείς είστε σοβαρός συνομιλητής και έτσι δείχνει και η έρευνά μου ( μ αρέσει να γνωρίζω πέντε πράγματα για κάποιον πριν του απαντήσω), οπότε θεωρώ ότι αξίζετε μια έντιμη και ευθεία απάντηση.
Αγαπητέ Valder, αν και η απάντηση σε ένα nickname, με γυρνάει χρόνια πίσω, όταν το internet ήταν στα σπάργανα και κάποιος μας είχε φοβήσει για την κατάργηση της ιδιωτικότηα, θα σας απαντήσω με τον ίδιο σεβασμό που απορρέει από το γεγονός ότι πριν απαντήσετε με ψάξατε. Αυτό σημαίνει ότι και τώρα που διαβάζεται αυτές τις γραμμές, ξέρετε ποιον έχετε απέναντί σας, σε αντίθεση με μένα, αλλά αυτό δεν μου δημιουργεί καμία επιτελική φοβία, απλά γιατί οι απόψεις διαμορφώνονται και δεν επιβάλλονται.
Λέτε ότι έχετε φίλους σε μια εκ των 5 συμβουλευτικών και ότι ο κόσμος τους είναι ήρεμος και απλός. Αυτός είναι ο δικός μου κόσμος κύριε Αγγελόπουλε, και το γνωρίζω διότι κι εγώ έχω καλές διασυνδέσεις εκεί, και όχι μόνο. Δεν είναι καθόλου ήρεμος και απλός, είναι στρεσογόνος, επιβαρυντικός για την υγεία και την προσωπική ζωή, είναι κόσμος με δρόμους κακοτράχαλους και ουχί στρωμένους με κόκκινα χαλιά, δρόμους που πρέπει να προσέχεις τι λες και σε ποιούς, όπως και να πάρεις αποφάσεις για πράξεις που πίστευες ότι ποτέ δεν θα έπραττες. Εντούτοις έχει και τα perks του, όπως είπατε κι εσείς, περισσότερη αξιοκρατία απ' ότι στη μέση ελληνική επιχείρηση - Δημόσιο, καλύτερες συνθήκες και ωράρια εργασίας, καθώς και σχετικά ικανοποιητικοί μισθοί.
Με χαροποιεί που γνωρίζεται την κατάσταση στο εξωτερικό. Θα είχε ενδιαφέρον να μου πείτε αν έχετε ζήσει εξωτερικό και με ποιά ιδιοτητα, γιατί αυτές οι εμπειρίες αν έχουν βιωθεί σε νεαρή ηλικία, σου γίνονται αξιακά βιώματα. Πχ ο τρόπος που οδηγούσα στην Γερμανία πριν 13 χρόνια, αυτός ο μοναδικός ασφαλής τρόπος, συνεχίζει να με χαρακτηρίζει και στην Ελλάδα.
Και αυτή είναι η μοίρα για κάποιον Account Manager, Asset Manager ή γενικά οποιονδήποτε εραστή του Finance, που ονειρευόταν μεγαλεία όσο σπούδαζε. Αλλά βλέπετε κύριε Αγγελόπουλε, είναι στο DNA μας, από τη μια να βρίζουμε τους ξένους ως "κουτόφραγκους", ως χαρτάνθρωπους και να βαφτίζουμε τους εαυτούς μας σύγχρονους Ζορμπάδες, που με μια πεντοζάλη και λίγο ουζάκι θα τη βγάλουμε καθαρή. Δεν θα σας επισκεφτεί κανένας ξένος, όχι σε μια χώρα Ζορμπάδων. Δε θα σας επισκεφτεί κανένας ξένος, όχι σε μια χώρα που γουστάρει το φασισμό της και "θέλει έναν Παπαδόπουλο για να στρώσει" όπως ακούω συχνά πυκνά από τον κόσμο. Δε θα σας επισκεφτεί κανένας ξένος σε μια χώρα που βρίθει δουλείας και ψευδο-φιλελευθερισμού και δεν έχει καμία σχέση με τον αυθεντικό καπιταλισμό, ούτε με τα πρωτοξάδερφα του Keynes που γίνονται σε μια μέρα Φριντμανιστές και το αντίθετο και τελικά καταλήγουν να μην είναι τίποτε από τα δυο. Καταλήγουν να είναι ο "τρίτος δρόμος", αυτός που ήθελαν να αποφύγουν ή έστω να τον ρεφορμάρουν ώστε να μην έχει τα κατάλοιπα του Εθνικοσοσιαλισμού στη δομή του.
Έχετε δίκιο και συμμερίζομαι την άποψη σας. Παρ'ολα αυτά οι ξένοι που γνωρίζω εντός Ελλάδας δεν έχουν καμία ιδέα για τον ελληνικό τρόπο ζωής που περιγράφεται, γιατί δεν έχουν μάθει στην λαμογιά και την μαλαγανιά σαν τρόπο ζωής. Έρχονται έχοντας την αντίληψη του παγκόσμιου γίγνεσθαι, και ειδικά ως προς εμένα, αντιμετωπίζουν έναν ρεαλιστή που κατακεραυνώνει την Ζορμπική φύση της κοινωνίας που προσπαθεί να αλλάξει. Αφού με ψάξατε, θα έχετε δει ότι οχι μόνο δεν κρύβω τα λόγια μου αλλά έχω σταθερές απόψεις για τον ρεαλισμό που μας περιβάλλει, έναν ρεαλισμό που ποια σιχτιρίζω σε καθημερινή βάση γιατί δεν με αφήνει να δημιουργήσω. Ισως αν διαβάσετε το μήνυμα μου το πρωί της Πέμπτης, σας εγγυόμαι ότι θα βρίσκομαι στην ουρά μιας εφορίας προσπαθώντας να καταθέσω 2 κωλόχαρτα, όταν θα μπορούσαν να τα έχω καταθεσει ηλεκτρονικά.
Όλοι έχουν πει κάτι σωστό, κι ο Φριντμαν με την πιο laissez-faire οπτική του, αλλά και ο Keynes με την περισσότερο παρεμβατική οπτική του. Βέβαια ο Φριντμαν μιλάει για διεφθαρμένες κυβερνήσεις, αλλά η διαφθορά είναι κάτι που συνδέει δυο κρίκους, το κράτος αλλά και τον ιδιώτη (είτε είναι επιχειρηματίας, είτε οτιδήποτε). Σταματάω όμως τις θεωρίες εδώ, γιατί πρώτον δεν είμαι από τους θεωρητικούς αλλά από τους πρακτικούς, δεύτερον ουδέποτε με ενθουσίαζαν και τόσο, πέραν της ιστορικής τους αξίας για την αποφυγή λαθών και τρίτον, είναι απλά βαρετό το να μιλάμε για θεωρίες.
Δεκτό, πάμε να μιλήσουμε επί της πράξης
Ας μιλήσουμε στην πράξη. Θα σας κάνω κάποιες ερωτήσεις αν μου επιτρέπετε και θα ήθελα να μου τις απαντήσετε μια προς μια εαν έχετε το χρόνο:
1. Γιατί το κράτος δεν αναμορφώνει τη φορολογική του πολιτική ώστε να είναι πιό φιλική προς την ανάπτυξη αλλά αντίθετα την "τερατομορφώνει" ώστε να είναι πιό φιλική προς τη Γερμανία και προς όλα εκείνα τα ξένα κεφάλαια που θέλουν πρώτα να διαλυθούμε σα χώρα για να έρθουν να μας αγοράσουν ύστερα, φθηνά, μέχρι και τις κάλτσες μας; Ούπς... απάντησα στην ερώτηση μάλλον. Με συγχωρείτε, κακό συνήθειο. Αλλά έχω άδικο;
Γιατί δεν μπορεί να την αλλάξει. Γιατί αν την άλλαζε πώς θα ζούσαν όλοι αυτοί που ζουν μέσω της χαρτούρας και της μεσιτείας (το λέω όσο πιο ευγενικά μπορώ). Σας παραθέτω ένα link που με εκφράζει απόλυτα. Την πρόταση της ομοσπονδίας νέων επιχειρηματιών που απλά σκέφτονται με απλή λογική, για ένα δικαιο φορολογικό σύστημα.
https://www.esyne.gr/files/OESYNE_Proposals_Taxation--Final_12-7-2013.pdf
Δεν ξέρουν ότι αυτός ο δρόμος οδηγεί στην καταστροφή; Είναι αυτό που έλεγα κάποτε ότι όταν οι οικονομολόγοι γίνονται πολιτικοί αρχίζουν και ασχετοποιούνται; Μάλλον έκανα λάθος, δεν ασχετοποιούνται. Είναι ιδιαίτερα σχετικοί και έξυπνοι, απλά ο πελάτης τους, αλλάζει και από "το κράτος" γίνεται ο "τάδε" ο "μπήξε", ξένος κι έλληνας ομοίως. Έχω άδικο;
Οι οικονομολόγοι θα έπρεπε να ακούν τους αριθμούς. Οι αριθμοί είναι μονοσήμαντη, δεν χωρούν διπλές επεξηγήσεις. Οι πολιτικοί, θα έπρεπε να ακούν τους οικονομολόγους και να μην προσπαθούν να εξηγούν τους αριθμούς, γιατί οι αριθμοί λένε την αλήθεια.
Ακούω από παντού παραινέσεις για επιχειρηματικότητα και αξιοποίηση του άυλου κεφαλαίου που λέγεται μορφωτικό επίπεδο και ευφυία των νέων. Οκ, καλά είμαστε κι από τα 2, ούτε χαζός είμαι, ούτε το μόνο χαρτί που έχω είναι η πετσέτα που σκουπίζομαι από το σνίτσελ τώρα. Μπόλικα να χουμε να υπάρχουν. Και που κατέληξα; Να συζητάω για τα αυτονόητα μαζί με έναν νεο επιχειρηματία στο στέκι, ένα βράδυ του Νοέμβρη. Αν πάω αύριο όμως να φτιάξω μια εταιρεία που θα βγάζει διανομή Linux με υποστήριξη, σα την Canonical, θα έρθει ο Στουρνάρας και θα με σκίσει σα γατί και ύστερα θα με στραγγίξει από κάθε κεφάλαιο, πρώτα για τους φόρους του που θα κλείνουν τρύπες από αυτές που δημιούργησε το (συνεχιζόμενο ακόμα και τώρα) φαγοπότι των μεγαλοπιράνχας αλλά και των Γαλαζοδιορισμένων και Πασοκοδιορισμένων και ύστερα για τον ΟΑΕΕ και τις χίλιες δυο άλλες σάπιες υπηρεσίες και ταμεία που φρόντισαν να τα διαλύσουν αν όχι μέσω της ανικανότητάς τους και της στενομυαλιάς τους, μέσω του PSI. Καταλάβατε τώρα λοιπόν κύριε Αγγελόπουλε γιατί η Canonical σας δίνει το Ubuntu από το Isle of Man και όχι από τη Βραυρώνα Αττικής; Πάλι άδικο να έχω κι εδω άραγε;
Αγαπητέ, το αυτονόητο, το λογικό έχει εκλείψει. Αυτό είναι το απίστευτο σε αυτή την χώρα. Σαν να προσπαθείς να πήσεις ότι 1+1=3, αλλά είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι Έλληνες δεν ξέρουν ούτε αριθμητική. Και ναι δεν έχετε άδικο για την Βραυρώνα Αττικής...άλλωστε εκεί πάω μόνο για μπάνιο και όχι για να ιδρύσω εταιρεία. Είναι αυτό ακριβώς που μου είπαν και οι ξένοι. Είμαστε μόνο για μπάνια και frappe στην παραλία.
Και επειδή είμαι σίγουρος ότι καταλάβατε, είστε έξυπνος άνθρωπος και έμπειρος στην αγορά, να σας ρωτήσω και το άλλο. Γιατί πιέζουμε τους νέους να αυτοαπασχοληθούν και όχι το κράτος να αναμορφωθεί; Γιατί έχουμε μια τέτοια έλλειψη αυτο-οργάνωσης από τη μια όταν κοιτάμε το κράτος, αλλά είμαστε υπερ του δέοντος πρόθυμοι να παρέχουμε επιμόρφωση στο νεο έμψυχο δυναμικό της χώρας; Δεν το ξέρετε ότι είναι σα να ρίχνετε αλκαλικά ζωυφιάκια μέσα σε ένα όξινο περιβάλλον; Αφού δε θα επιζήσουν!
Εγώ προσωπικά ζητάω από τους νέους να αλλάξουν και να μάθουν ότι 1+1=2. Απλά πράγματα. Δεν ζητάω να αυτοαπασχοληθούν, αλλά αν το κάνουν, να είναι 100% έτοιμοι για κάνουν μόνο αφαιρέσεις! Πιστέψτε με, λαμβάνω μηνύματα από νέους οικονομολόγους που θεωρούν ένα business plan σαν ένα χαρτί και όχι σαν ένα σύνολο πράξεων. Τους ζητάς να αποτυπώσουν σε ένα χαρτί ένα business plan και γράφουν νούμερα που είναι εκτός πραγματικότητας. Η Ελλάδα πάσχει από την έλλειψη ανθρώπων που ξέρουν από αριθμητική ή όπως λέω πολλές φορές από το τεφτεράκι. ΝΑΙ να ασχοληθούν με την επιχειρηματικότητα, αλλά να μελετήσουν, να σχεδιάσουν, να εκτελέσουν εικονικά τον ρόλο του επιχειρηματία στο χαρτί, πριν κάνουν τον επιχειρηματία, απλά επειδή τα λεφτά ΔΕΝ είναι κρεμασμένα στα δέντρα. Το κράτος από την άλλη πρέπει να καταρρεύσει για να ξαναστηθεί. Με τσόντες δεν φουσκώνεις την σαμπρέλα. Αργά η γρήγορα θα ξεφουσκώσει το λάστιχο...οχι πείτε μου, δεν είμαστε στην απόλυτη φάση ξεφουσκώματος?
Εδω είναι πιο θεωρητικό το θέμα. Έστω ότι κάποιος, κουτσά στραβά, καταφέρνει να ορθοποδήσει, γιατί πείτε είχε κεφάλαια από τη θεια του από την Αμερική, από τον υπερ-ανεκτικό μπαμπά του ή έστω τα κέρδισε στο Τζοκερ. Αυτό τον κάνει επιχειρηματία; Πιστεύετε ότι η νοοτροπία των περισσότερων νέων Ελλήνων επιχειρηματιών διαφέρει από τη νοοτροπία του φλώρου της τάξης που ο μπαμπάς του του έδωσε τα κλειδιά του Saab Aero 9.3 cabrio και τώρα το παίζει νταήκ εντελαμάγκε ντε βοτανικ; (ξέρω ότι σας αρέσουν και τα ρεμπέτικα και τα λοιπά λαικά άσματα, οπότε συγχωρέστε με, ο πειρασμός βλέπετε καθώς μ' αρέσουν κι εμένα). Ο μέσος νέος Έλληνας επιχειρηματίας είναι ακριβώς αυτό που λέμε "μη του θίξεις τη μάνα ή το φουστάνι". Έχω δει δεκάδες περιπτώσεις επιχειρηματιών που διαλύθηκαν για μια γυναίκα, μάλιστα δε και ανθρώπους που είχαν αρχικά κεφάλαια κοντά στο 1 δις δραχμές (όταν ακόμα είχαμε δραχμές). Έχω δει περιπτώσεις επιχειρηματιών που τελείωσαν μια backwater σχολή, ή και καμία σχολή, και δίχως ίχνος γνώσης για Marketing, brand, promotion ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ Human Resources Management, να το παίζουν δεν ξέρω κι εγώ τι και να διώχνουν τους πελάτες από τα μαγαζιά τους κλωτσηδόν. Μέχρι και τα underground μαγαζιά της νύχτας έχουν καλύτερο Conduct of Operations από πολλά κυριλέ μαγαζιά της ημέρας.
Ο μέσος Έλληνας επιχειρηματίας είναι αυτός που λέει ότι 1+1=3...Αυτό θέλω να αποφύγει η νέα γενειά. Προφανώς να αποτάξει τα χαρακτηριστικά του εντελαμαγκέ, άλλα άσχετα με τις σπουδές του να είναι σοβαρός, απόλυτα προγραμματισμένος και να σκέφτεται μόνο τί θα πάει στραβά. Βασικά, στην Ελλάδα όλα μπορούν να πάνε στραβά. Και αν καταφέρεις να κάνεις business στην Ελλάδα δεν μπορεί να σε φοβήσει τίποτε πραγματικά, απλά γιατί τόσο χάλια δεν θα βρεις πουθενά (μιλάω για την επιχειρηματική πραγματικότητα στην Ελλάδα και αποκλειστικά για αυτή, γιατί από ήλιο και ομορφιές είμαστε ασυναγώνιστοι). Ξέρετε τί έχω προτείνει πολλές φορές σε διάφορα φόρα που προσκαλούμαι για να εκφράσω τις απόψεις μου. Ότι το βασικότερο αλλά το πλέον απαξιωτικό μάθημα που δεν ήξερε κανένας να μας διδάξει καλά, ήταν η οικιακή οικονομία. Μακάρι τα παιδια στο σχολείο να διδάσκονταν αυτό το μάθημα. Το μάθημα που η κατ'αναλογία εφαρμογή του σαν επιχειρηματική πρακτική δίνει λύσεις, προβλέπει και προστατεύει. Συμφωνείτε?
Αυτή την Ελλάδα ονειρεύεστε κύριε Αγγελόπουλε; Γιατί κι εγώ αγαπάω τη χώρα και θέλω το καλύτερο για τους ανθρώπους της, αλλά σίγουρα δεν αγαπάω την διαβρωμένη νοοτροπία μας, ούτε αγαπάω το να το παίζω επαναστάτης ενώ φλερτάρω με τους κρατούντες, ούτε αγαπάω να το παίζω βασιλιάς δίχως ενδυμασία και στέμμα, ούτε αγαπάω να είμαι δούλος για 500 ευρώ παρά τη θέλησή μου.
Ονειρεύομαι την Ελλάδα της λογικής! Τόσο απλά. Τίποτε παραπάνω. Σημειώνω ότι επειδή προσβάλλεται η λογική μου, ζω χωρίς τηλεόραση σχεδόν για μια πενταετία.
Αγαπάω την αξιοκρατία, την ανάπτυξη, την οικονομική ευμάρεια, το κοινωνικό κράτος, τη συλλογική νοοτροπία, το κοινό καλό, την ανάπτυξη των δεξιοτήτων μου και τον ελεύθερο χρόνο για την ψυχική ανάτασή μου (ο οποίος ελεύθερος χρόνος όπως γνωρίζουμε από το Marketing είναι ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΟΣ και θα μπορούσε να βοηθήσει την οικονομία μια μεγαλύτερη ροή χρήματος στην αγορά), αγαπάω κι εγώ τα όνειρά μου και θέλω να με δω να πετυχαίνω όλα εκείνα για τα οποία κουράστηκα τόσα χρόνια..
Τα ίδια πράγματα αγαπάμε!
Αν ονειρεύεστε τα πρώτα, δε θέλω καν την απάντησή σας. Χαλάμε ο ένας το χρόνο του άλλου και δεν το θέλω αυτό. Αν ονειρεύεστε όσα κι εγώ, αλλά όπως τα περιγράφω κι όχι αλλιώς, τότε ξέρετε που θα με βρείτε και τότε θα μιλήσουμε. Γιατί βαρέθηκα να συναντώ στη ζωή μου άλλους ανθρώπους (δεν αναφέρομαι σε εσάς αλλά γενικώς σε τρίτους νεοέλληνες) entrepreneurial hotshots, νάνους στη διανόηση, νάνους στη μόρφωση, νάνους στην ανθρωπιά, νάνους και στην επιχειρηματικότητα. Θέλω κάποιον που να θέλει, αλλά και να μπορεί.
Eγώ αγαπητέ μου μάλλον είμαι τυχερός, γιατί έχω δίπλα μου ανθρώπους που παλεύουν να αλλάξουν αυτό που έχετε βαρεθεί εσείς και το προσπαθούμε γιατί ξέρουμε ότι μπορούμε να το πετύχουμε. Απλά αυτό θέλει αγώνα και αν ξεκινήσεις από τους νέους, ίσως να έχουμε και μια ελπίδα να το πετύχουμε. Μην ξανακούσω την λέξη entrepreneurship στην Ελλάδα. Είναι σαν να δίνεις καθρευτάκια στους ιθαγενείς. Οι νάνοι έπίσης, έχουν ένα μειονέκτημα, έχουν κοντά ποδάρια. Ναι γεμίσαμε νάνους στην Ελλάδα...αλλά έχουν κοντά ποδάρια, σαν το ψέμα...
Η πρόσκληση για να τα πούμε με βρίσκει σύμφωνο. Μόνο που συνεχίζετε να είστε ανώνυμος, οπότε πρέπει να κάνετε την πρώτη κίνηση.
Αρχική Forum
Νέα Δημοσίευση
Προσωπικές Συζητήσεις
Πολυμέσα - Gallery
Chat
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
Chat and Fun
iSchool
