Solmyr
Δραστήριο μέλος
Ο Solmyr αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 595 μηνύματα.
23-11-13
22:51
Δεν βρίσκω πουθενά το μεμπτό στο να "παίξω μπάλα" με κάποιον που έχει σχέση... Ας πούμε γνωρίζω κάποιον που έχει σχέση, αλλά ο ίδιος δεν μου έχει πει τίποτα απολύτως. Το γνωρίζω από αλλού εγώ. Αφού θέλουμε να παίξουμε μπάλα, που είναι το πρόβλημα;
Μπάστα. Όταν ο άλλος μου κρύβει την σχέση του, εγώ είμαι η ανήθικη ή αυτός; Μήπως είμαι η πιο σωστή στην παρούσα φάση; Επίσης, που ξέρεις τι είδους σχέση έχουν; Μπορεί να "επιτρέπονται" τα παραστρατήματα...
Πάντως όταν εγώ είμαι σε σχέση είμαι 100% "σωστή". Αν ο άλλος κεράτωνε, δεν θα έφταιγε η 3η σε ουδεμία περίπτωση. Αυτή είναι ελεύθερη να ερωτευτεί και να γουστάρει όποιον θέλει, αυτός όμως όχι. Μιλάμε για ειλικρίνεια τώρα.
Ένιγουει, εγώ δεν θεωρώ ότι το φλερτ είναι κακό, ακόμη και δεσμευμένος να είναι ο άλλος.
Το ότι δε στο έχει πει ο ίδιος δεν παίζει ρόλο.Εφόσον το ξέρεις-έστω από αλλού-,τότε προφανώς και πάλι δε σε νοιάζει για το πως θα νιώθει η άλλη.Το να έχουν μια ανοιχτή σχέση είναι πιθανό.Ωστόσο εσύ θα το ρισκάρεις να πληγώσεις τον άλλο?Άσε που οι περισσότερες σχέσεις δεν είναι έτσι και το ξέρεις.
Αν δεν ήξερες ότι είχε σχέση και προχωρούσες τότε προφανώς και δεν ευθύνεσαι σε τίποτα.Αν όμως το ξέρεις τότε θεωρείσαι και εσύ ανήθικη.
Και το φλερτ δεν είναι κακό.Ίσα ίσα που βοηθάει κιόλας.Αρκεί βέβαια να είναι διακριτικό και να μην υπόσχεται πράγματα(με την προϋπόθεση ότι είσαι δεσμευμένος πάντα)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Solmyr
Δραστήριο μέλος
Ο Solmyr αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 595 μηνύματα.
23-11-13
22:31
Δεν βρίσκω πουθενά το μεμπτό στο να "παίξω μπάλα" με κάποιον που έχει σχέση... Ας πούμε γνωρίζω κάποιον που έχει σχέση, αλλά ο ίδιος δεν μου έχει πει τίποτα απολύτως. Το γνωρίζω από αλλού εγώ. Αφού θέλουμε να παίξουμε μπάλα, που είναι το πρόβλημα;
Μ'αρέσει που μιλάτε για ηθική κτλ, σαν να είναι κάτι το στάνταρ. Και στην τελική που ξέρετε τι είδους σχέση έχουν οι άλλοι; Σ'αυτή την ζωή ζούμε για μας, τελεία και παύλα.
Διαβάστε το 1ο ποίημα που έκδωσε ο Καβάφης ("Τείχη"), και θα δείτε ότι το να θέτετε περιορισμούς (κοινωνικούς, θρησκευτικούς, οικονομικούς, αχ καλέ τι θα πει ο κόσμος) θα σας μπουχτήσει κάποια στιγμή. Είναι άσχημο να ζεις μέσα σε τείχη που σου χτίζουν άλλοι, έτσι ποτέ δεν είσαι πραγματικά ελεύθερος να κάνεις αυτό που θέλεις. Μετά γυρίστε σελίδα και διαβάστε και το 2ο ("Ένας Γέρος"), εδώ θα καταλάβετε πόσο-μα πόσο-γρήγορα φεύγει η ζωή. Κάντε ό,τι και με όποιον γουστάρετε λοιπόν, γιατί μία ζωή έχουμε, μην σκέφτεστε "Αύριο. Έχεις πολύν καιρό.".
Να χαρώ εγώ έναν <<ωραίο>> άνθρωπο.Μας λες να κάνουμε ότι θέλουμε αρκεί εμείς να περνάμε καλά,χωρίς να νοιαζόμαστε για τους άλλους, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι μια ζωή την έχουμε,η ζωή είναι μικρή κλπ.Η ζωή ξέρεις δεν είναι μόνο αυτό.Δεν ζούμε μόνο για τον εαυτούλη μας.Υπάρχουν πολύ σημαντικότερα και προσοδοφόρα πράγματα στη ζωή,τα οποία θα μάθεις θες δε θες στην πορεία.Το καλύτερο είναι να το μάθεις νωρίτερα προτού η yolo στάση που έχεις υιοθετήσει,σου στερήσει πραγματικά όμορφες στιγμές.
Και το ότι η ηθική δεν είναι στάνταρ δε σημαίνει κάτι.Όταν κάποιος αδιαφορεί για τα συναισθήματα του άλλου,τότε δεν έχει ήθος.Και λέγοντας ήθος εννοώ αρχές και αξίες,δηλαδή την ταυτότητα του ατόμου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.