Βλα
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βλαδίμηρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών και επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 1,637 μηνύματα.
24-07-12
16:06
"ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ"
Οι μέλισσες πεθαίνουν πολεμώντας το "κακό".
Θώρακας τους είναι το "σωστό" και έχουν δόρατα το "πρέπον".
Ασπίδα τους είναι "όλον" μα περικεφαλαία δεν φορούν.
Ποιος έχει γνωρίσει το "κακό";
Ποιος τάχα έχει αντικρύσει τα πυρωμέα μάτια του ή τα τραχιά του δόντια;
Οι μέλισσες αφήνουν την ζωή τους πάνω στο δέρμα του "κακού" χωρίς ποτέ να το δουν στα μάτια.
Όμως και το "κακό" δεν ενοίγει τα μάτια του.
Δέχεται τα χτυπήματα και συνεχίζει το γραφτό του.
Δεν απαντάει στις πρσβολές, μήτε στα χτυπήματα. Μόνο πράττει το "κακό".
ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΑΝΑΛΥΣΗ
Κακό -> διαφορετικο το οποιο οι ανθρωποι ονομαζουν "κακο"
μελισσες -> ο κοσμος που πολεμαει το "κακό" (διαφορετικο). Τους παρομοίασα με μέλισσες γιατί πολεμούν το διαφορετικό με τόσο ζήλο που μπορούν να πεθάνουν πολεμώντας το (όπως και η μέλισσα παρόλο που ξέρει ότι θα πεθάνει, έχει το θάρρος να επιτεθεί με το κεντρί της)
θωρακας, δορατα, ασπιδα -> αυτα που εχουν διδαχθει χωρις να τα αξιολογουν. Δηλαδη, το πρεπον, το ολον(συνολο δηλ), το σωστο κλπ
περικεφαλαια -> δεν φορανε γιατι παραπεμπει στο νου. Δηλαδη χτυπανε χωρις να σκεφτονται τι κανουν. Απλως κανουν οτι και ολες οι αλλες μελισσες
"Ποιος έχει γνωρίσει το "κακό";
Ποιος τάχα έχει αντικρύσει τα πυρωμένα μάτια του ή τα τραχιά του δόντια;
Οι μέλισσες αφήνουν την ζωή τους πάνω στο δέρμα του "κακού" χωρίς ποτέ να το δουν στα μάτια." ---> Η αγνοια των ανθρωπων-μελισσων για την διαφορετικοτητα
τα ματια του "κακου" --> ειναι η πραγματικοτητα που δεν φαινεται. Διάλεξα τα μάτια γιατί αντικατοπτρίζουν τον χαρακτήρα του ατόμου.
Το "κακο" δεν ανοιγει τα ματια γιατι απο τον πολεμο που του κανουν νομιζει οτι οντως κανει κατι το ασχημο (ενω στην πραγματικοτητα δεν το κανει). Ουσιαστικά βλέπει και αυτό τον εαυτό του σαν τέρας και θέλει να κρύψει την μορφή του από τον κόσμο.
Αυτό το είχα γράψει τον Απρίλιο αλλά δεν ξέρω αν είναι γενικά "αρμονικά φτιαγμένο". Νομίζω ότι έχω κάποια κενά στο ποιήμα...
Τέλος πάντων, ΑΚΟΥΩ ΚΡΙΤΙΚΕΣ!
Οι μέλισσες πεθαίνουν πολεμώντας το "κακό".
Θώρακας τους είναι το "σωστό" και έχουν δόρατα το "πρέπον".
Ασπίδα τους είναι "όλον" μα περικεφαλαία δεν φορούν.
Ποιος έχει γνωρίσει το "κακό";
Ποιος τάχα έχει αντικρύσει τα πυρωμέα μάτια του ή τα τραχιά του δόντια;
Οι μέλισσες αφήνουν την ζωή τους πάνω στο δέρμα του "κακού" χωρίς ποτέ να το δουν στα μάτια.
Όμως και το "κακό" δεν ενοίγει τα μάτια του.
Δέχεται τα χτυπήματα και συνεχίζει το γραφτό του.
Δεν απαντάει στις πρσβολές, μήτε στα χτυπήματα. Μόνο πράττει το "κακό".
ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΑΝΑΛΥΣΗ
Κακό -> διαφορετικο το οποιο οι ανθρωποι ονομαζουν "κακο"
μελισσες -> ο κοσμος που πολεμαει το "κακό" (διαφορετικο). Τους παρομοίασα με μέλισσες γιατί πολεμούν το διαφορετικό με τόσο ζήλο που μπορούν να πεθάνουν πολεμώντας το (όπως και η μέλισσα παρόλο που ξέρει ότι θα πεθάνει, έχει το θάρρος να επιτεθεί με το κεντρί της)
θωρακας, δορατα, ασπιδα -> αυτα που εχουν διδαχθει χωρις να τα αξιολογουν. Δηλαδη, το πρεπον, το ολον(συνολο δηλ), το σωστο κλπ
περικεφαλαια -> δεν φορανε γιατι παραπεμπει στο νου. Δηλαδη χτυπανε χωρις να σκεφτονται τι κανουν. Απλως κανουν οτι και ολες οι αλλες μελισσες
"Ποιος έχει γνωρίσει το "κακό";
Ποιος τάχα έχει αντικρύσει τα πυρωμένα μάτια του ή τα τραχιά του δόντια;
Οι μέλισσες αφήνουν την ζωή τους πάνω στο δέρμα του "κακού" χωρίς ποτέ να το δουν στα μάτια." ---> Η αγνοια των ανθρωπων-μελισσων για την διαφορετικοτητα
τα ματια του "κακου" --> ειναι η πραγματικοτητα που δεν φαινεται. Διάλεξα τα μάτια γιατί αντικατοπτρίζουν τον χαρακτήρα του ατόμου.
Το "κακο" δεν ανοιγει τα ματια γιατι απο τον πολεμο που του κανουν νομιζει οτι οντως κανει κατι το ασχημο (ενω στην πραγματικοτητα δεν το κανει). Ουσιαστικά βλέπει και αυτό τον εαυτό του σαν τέρας και θέλει να κρύψει την μορφή του από τον κόσμο.
Αυτό το είχα γράψει τον Απρίλιο αλλά δεν ξέρω αν είναι γενικά "αρμονικά φτιαγμένο". Νομίζω ότι έχω κάποια κενά στο ποιήμα...
Τέλος πάντων, ΑΚΟΥΩ ΚΡΙΤΙΚΕΣ!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.