nikita13
Διάσημο μέλος
Η nikita13 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 38 ετών. Έχει γράψει 2,471 μηνύματα.
02-11-05
20:29
Όντως οι περισσότερες σχέσεις που διαλύονται εξ αποστάσεως είναι επιφανειακές.Αρχική Δημοσίευση από Skoulikadera---:Πολύ ρομαντικό και τρυφερό αυτό που λες όμως η πραγματικότητα πιστεύω πως είναι λίγο διαφορετική, δεν είμαι απόλυτη εξάλου πιστεύω οι συνθήκες του "εξ'αποστάσεως" σε κάθε περίπτωση είναι διαφορετικές και κάθε άνθρωπος αντιδρά με τον δικό του τρόπο....
.Εγώ έφερα το παράδειγμα από προσωπική μου εμπειρία που βάλαμε τέλος σε μια σχέση αν και τα αισθήματα ήταν πολλά..και ουσιαστικά αντέξαμε την απόσταση και όταν βρεθήκαμε κοντά χωρίσαμε γιατί διογκώθηκαν κάποια προβλήματα και με την προοπτική ότι σε 5 μήνες θα ξαναχωριζόμασταν το τέλος ήταν οριστικό και δεν προσπαθήσαμε να βρούμε λύση..Καταφέραμε να μην ξαναεπικοινωνήσουμε όχι γιατί είχαμε ξεχάσει ο ένας τον άλον απλά δεν βλεπόμασταν και είμασταν και οι δυο καλά..Όταν όμως συναντιόμασταν τυχαία είναι απερίγραπτο αυτό που νιώθουμε εκείνη την και το ξέρουμε και οι δύο αυτό άσχετα αν δεν μιλάμε πλέον..Απλά κάναμε την επίλογη μας..Ουσιαστικά αυτός την έκανε και το έχει μετανιώσει το μόνο που είμαι σίγουρη αλλά κάποια πράγματα δεν ξεγράφουν..
Ξέρω ότι ποτέ δεν με κοροίδεψε και αυτό μου αρκεί απλά προτίμησε την εύκολη λύση και λόγω προσωπικών του προβλημάτων(κάτι σαβ την περίπτωση του Mario)ξέρω ότι είναι καλά και έύχομαι να έχει προχωρήσει απλά ξέρω ότι ακόμα μέσα του με αγαπά..Όσο παράξενο κ αν φαίνεται αυτό μου αρκεί και έχω προχωρήσει..Το μόνο που εύχομαι είναι να είναι καλά..
Γι'αυτό τονίζω ότι απαραίτητη προυπόθεση να πετύχει μια εξ αποστάσεως σχέση είναι να τα έχουν βρει και οι δυο με τον εαυτό τους και να είναι κατασταλαγμένοι..
Σόρρυ για το μεγάλο μου ποστ απλά μου θυμίσατε μια σημαντική εποχή της ζωής μου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nikita13
Διάσημο μέλος
Η nikita13 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 38 ετών. Έχει γράψει 2,471 μηνύματα.
02-11-05
20:19
Εμένα προσωπικά μου έχει συμβει..Ίσως επειδή ήταν τόσο άσχημες στιγμές να μην ήθελα να της θυμάμαι..Αρχική Δημοσίευση από Μario:Ηταν λιγο πολυ αδιευκρινηστες οι συνθηκες και οι λογοι...
Μιλησαμε,ξερεις μου εξηγησε περιπου, αλλα εγω εκει ημουν λιγο πολυ..."αλλου"...
σου εχει τυχει να σου μιλανε,να γνεφεις καταφατικα,να κανεις διαλογο αλλα μολις τελειωσει το ολο σκηνικο, το μυαλο να τραβαει ενα "format" και να μην θυμασαι καθαρα τι εγινε;
Κατι τετοιο εγινε με εμενα...
Σε θαυμάζω προσωπικά για τον τρόπο που το χειρίστηκες και για την αξιοπρέπεια που έδειξες..Ίσως καλό θα ήταν να μιλήσεις όμως έστω και λίγο για να της δώσεις πράγματα να σκεφτεί..Εσύ βέβαια ξέρεις καλύτερα την σχέση σας..Πάντως είσαι άνθρωπος που εκτίμησε τα όσα έκανε και σεβαστηκες την επίλογή της..Μπράβο σου..Αρχική Δημοσίευση από mario:Οι βασικοι λογοι ηταν διαφορα οικογενειακα προβληματα που ειχε,προβληματα με την δουλεια της πυο εφυγε απο εκει που δουλευε και δεν μπορουσε να βρει αλλου ευκολα,και κατι τετοια...
Κατι τετοια μου ειπε, αλλα επιπλεον λογος ειναι (αν και δεν μου το ειπε στα ισια) ειναι οτι δεν αντεχε αλλο λογικα στην αποσταση και στο χρονο που ημασταν μακρια.
Υπηρχε και γενικοτερη πιεση απο το σπιτι της (οχι για εμενα),αλλα για την δουλεια,οικονομικα θεματα κτλ κτλ, και ισως ολα αυτα συν του οτι εγω δεν ημουν κοντα της...καταλαβαινεις.*
'Η αλλιως μπορει να επαψε να με αγαπα...
Οπως και να εχει,εκεινο που με ενδιαφερει προσωπικα (ασχετα αν στεναχωρηθηκα με τον χωρισμο), ειναι οτι τοσο καιρο που ημασταν μαζι (και μιλαμε για χρονια), αυτη ηταν κυρια απεναντι μου.
Μου φερθηκε παραπανω απο "ενταξει", με αγαπησε οσο κανεις οπως εκανα κι εγω και ηταν παντα κοντα μου.
Ειναι αληθεια ολα αυτα που εκανε,και γι' αυτο οσο και αν τσαντιστηκα,θυμωσα,στεναχωρηθηκα για οτι εγινε, ποτε δεν γυρισα να την "κακολογησω" (ξερεις να πω "Αντε να χαθει που δεν εκτιμα τιποτα"π.χ.) εστω και πανω στον θυμο μου.
*Σ'ολα τα παραπανω καποιος μπορει να πει οτι, ενταξει πολλοι εχουν προβληματα πασης φυσης, δεν ειναι "ορθο" να χωριζεις καποιον γι'αυτα.
Ειδικα εαν αυτος σε στηριζει,οπως εκανα.(εστω και απο μακρια πολλες φορες)
Συμφωνω,αλλα εγω αν και το σκεφτηκα δεν της το εθεσα ποτε σαν ερωτημα,γιατι την ειδα οταν μου μιλαγε οτι ηταν πολυ μπερδεμενη για το τι πρεπει να κανει, γιατι φαινοταν οτι με αγαπουσε ακομα,και αποφασισα να μην της θεσω τετοια ερωτηματα και ας τρωνε αργοτερα εμενα μεσα μου,για να μην την "πιεσω"...
Με λιγα λογια, προτημσα να μην μιλησω(και αυτο ειναι σπανιο για εμενα), απο το να την "πιεσω" περισσοτερο.
Ετσι κι αλλιως η ζωη ειναι μια ροδα που γυριζει...Την αφησα στην επιλογη της.
Απλως μακαρι να ειναι γενικα και παντα καλα, γιατι ειναι ενα ατομο που δεν της αξιζει να πληγωνεται.
Κι αυτο το λεω οχι γιατι την αγαπω ακομα, ή γιαιτ ειμαι κολλημενος κτλ κτλ, αλλα γιατι πραγματικα ειναι -καλη- κοπελα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nikita13
Διάσημο μέλος
Η nikita13 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 38 ετών. Έχει γράψει 2,471 μηνύματα.
02-11-05
20:07
Δεν είναι απααίτητα έτσι σε περιπτώσεις όπου είναι δυο άνθρωποι κατασταλαγμένοι,που ξέρουν τι θέλουν και τα έχουν βρει με τον εαυτό τους μια τέτοια κατάσταση δυναμώνει την σχέση..Στις άλλες περιπτώσεις που χωρίζουν απλα το να μην βλέπουν τον άλλοντους κάνει καλό και τους βοηθά να μην το σκέφτονται..Αλλα όταν βλέπεις ύστερα από μήνες τον άλλον ξανά η ταραχή είναι ακόμα μεγαλύτερη και συνειδητοποιείς ότι τίποτα δεν ξεπέρασες απλώς έθαψες πράγματα..Αρχική Δημοσίευση από Skoulikadera---:Δυστυχώς σε ελάχιστες περιπτώσεις δεν ισχυεί αυτό που λέει ο λαός μας...."Μάτια που δεν βλέποντε γρήγορα λησμονούντε..."
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nikita13
Διάσημο μέλος
Η nikita13 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 38 ετών. Έχει γράψει 2,471 μηνύματα.
01-11-05
00:09
Για ακόμα μια φορά σου βγάζω το καπέλο...Σε θαυμάζω για τον τρόπο που σκέφτεσαι και τυχερή η κοπέλα που ήταν μαζί σου άσχετα αν δεν είναι πλέον..Και κρίμα να τελειώνει μια τέτοια σχέση που να άντεξε τόσο πολύ στον χρόνο και την απόσταση..Θα είχατε τους λόγους σας βέβαια και τα καλύτερα πάντα σε περιμένουνΑρχική Δημοσίευση από Μario:Ερωτας και σχεση εξ αποστασεως...
Υπαρχει!
Τον εζησα και ασχετα αν τελειωσε...αδοξα ας πουμε, ακομα πιστευω πως εαν και οι δυο κανουν υπομονη,σφιξουν τα δοντια και αν υπαρχη αγαπει ολα ξεπερνιουνται...
Στην περιπτωση μου, δεν ειναι οτι δεν υπηρξε αγαπη, προς Θεου!
Η κοπελα μου το απεδειξε με τον πιο υπεροχο τροπο για πολυ καιρο και ασχετα εαν στο τελος "λυγισε" η ιδια, εγω δεν μπορω παρα μονο να την ευχαριστησω για οτι μου προσεφερε τοσα χρονια,και για τον τροπο με τον οποιο ειχε σταθει διπλα μου και με αγαπησε.
Και ασχετα εαν βλεπομασταν μερικες φορες τον χρονο,ποτε δεν εκανα κατι με καποια αλλη...
οχι γιατι δεν ειχα τις ευκαιριες αλλα γιατι δεν υπηρχε λογος...οταν αγαπας καποιον με ολο σου το ειναι,οταν ειναι η πρωτη και η τελευταια σου σκεψη καθε μερα,τοτε το να κανεις μια αρπαχτη προσωπικα δεν θα μου προσεφερε τιποτα...
Για να μην ξεφευγω παντως απο το θεμα,πιστευω πως με πολυ υπομονη,δυναμη κατανοηση και εμπιστοσυνη (μιας και οταν υπαρχει αποσταση υπαρχουν και πολλοι καλοθελητες και πολλες "ανησυχιες"),και φυσικα αγαπη τοτε ενας ερωτας ζει και βασιλευει...και να φενεται πως χανει το βασιλειο του πολλες φορες,παλι ερχεται η στιγμη που θα φτιαξει ενα ακομα μεγαλυτερο και πλεον τιποτα δεν θα μπορει να το γκρεμισει...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nikita13
Διάσημο μέλος
Η nikita13 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 38 ετών. Έχει γράψει 2,471 μηνύματα.
12-10-05
17:56
Αυτό το είχα πάθει και εγώ στο πρώτο έτος που έιχα σχέση με παιδί από την πατρική μου πόλη που σπούδαζε αλλου αλλά ήταν συνέχεια μα συνέχεια εδώ Θεσσαλονίκη σαν παντρεμένοι ζούσαμε..Είχα συνηθίσει τόσο την παρουσία του που άμα έλειπε και 2 μέρες μόνο(που ήταν το μέγιστο) κάτι πάθαιναΑρχική Δημοσίευση από Michelle:Δεν νομίζω οτι είναι το πρώτο... Γιατί δεν νιώθω κάτι τέτοιο όταν πηγαίνω πάνω... Απλά έχω συνηθίσει το σπίτι με αυτόν μέσα απο το καλοκαίρι και με ξενίζει να είμαι μόνη μου εκει... Νιώθω οτι απο στιγμή σε στιγμή θα ακούσω το ασανσέρ και θα μπει μέσα όπως το καλοκαίρι όταν έβγαινε για να πάρει πχ τσιγάρα... Όποτε ακούω ασανσέρ νομίζω οτι είναι αυτό, παρ'οτι ξέρω καταβάθος οτι δεν είναι... Πολύ περίεργη αίσθηση...
Απλά σε τέτοιες περιπτώσεις είνα πολύ εύκολο να μπερδέψεις τα αισθήματα με την συνήθεια εγώ για παράδειγμα όταν χωρίσαμε συνειδοτοποίησα ότι ερωτευμένη δεν ήμουν ποτέ μαζί του!!
Και έιναι καλό ειδικά σε αυτή την ηλικία να έχει ο καθένας τον χώρο του για να μην έρθει η ρήξη αργά η γρήγορα η ο κορεσμός.Βέβαια παίζει ρόλο ο χαρακτήρας του καθενός
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.