Stavri_
Τιμώμενο Μέλος
Η Stavri_ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών και επαγγέλεται Barista. Έχει γράψει 4,687 μηνύματα.
29-08-14
00:47
Με συγχωρεις που σε αγχωσα καταλαβαινω
Κι εγω θα απευθυνθω σε ψυχιατρο μαλλον.Ευχομαι να σου πανε ολα καλα με το θεμα!
Δεν πειράζει. Περισσότερο αγχώθηκα γιατί ένιωσα την ανάγκη να σε βοηθήσω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Stavri_
Τιμώμενο Μέλος
Η Stavri_ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών και επαγγέλεται Barista. Έχει γράψει 4,687 μηνύματα.
22-08-14
17:01
Πρώτα από όλα, να κάνω μία διόρθωση σε κάτι που αναφέρθηκε παραπάνω: Η λύση δεν είναι συνήθως ο ψυχολόγος, αλλά ο ψυχίατρος. Ο αυτοτραυματισμός (και γενικότερα οι διάφορες μορφές Αυτοτιμωρίας) είναι σύμπτωμα - μηχανισμός αντιμετώπισης( και όχι πάθηση), που οφείλεται σε νευρολογικές και ψυχιατρικές ασθένειες. Συνεπώς, ο ψυχολόγος ( =σύμβουλος κατά κύριο λόγο) δεν προτιμάται για την αντιμετώπιση του Αυτοτραυματισμού.
Δόντια, χέρια ή και αιχμηρά αντικείμενα χρησιμοποιούνται για την επίτευξη του αυτοτραυματισμού, πραγματοποιώντας μία "σύζευξη" σωματικού - ψυχικού πόνου. Μπορεί στους περισσότερους να φαίνεται ως παράλογο, αλλά για τον αυτοτραυματιζόμενο είναι απόπειρα "επιβίωσης" από τον υπέρμετρο ψυχικό πόνο. Συνήθως γίνεται και ασυνείδητα. Είναι μία προσωρινή επαναφορά της γαλήνης και της ηρεμίας καθώς εκτονώνεται η αφόρητη ένταση που αισθάνεσαι. Ο σωματικός πόνος καλύπτει παροδικά τον συναισθηματικό. Άλλος λόγος που μπορεί να οδηγήσει στον αυτοτραυματισμό είναι η πεποίθηση ότι αξίζεις να τιμωρηθείς. Εμμονές και πεποιθήσεις εσφαλμένες οδηγούν εκεί, καθώς επίσης και οδυνηρά συναισθήματα, άγχος, στρες, θυμός, προσπάθεια απόκτησης ενδιαφέροντος από τρίτους κλπ...
Σε γενικές γραμμές ,ο αυτοτραυματισμός αποτελεί ουσιαστικά έναν τρόπο με τον οποίο το άτομο μαθαίνει να αντιμετωπίζει και να διαχειρίζεται τα πολύ έντονα συναισθήματά του. Νιώθει συχνά ικανοποίηση και ανακούφιση. Άλλες φορές γίνεται προκειμένου να αισθανθεί ο αυτοτραυματιζόμενος κάποιο αισθητηριακό σοκ, ικανό να τον ξυπνήσει από το συναισθηματικό λήθαργο - ανηδονία - Κενό. Άλλες φορές πάλι αποτελεί προσπάθεια "αποστασιοποίησης"- dissociative state.
Ο αυτοτραυματισμός συνδέεται συχνά και με τη διαταραχή της κατάθλιψης, της διπολικής διαταραχής, των διαταραχών διατροφής και της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής( για όσους δεν γνωρίζουν: ιδεοληψίες και ψυχαναγκασμοί, εμμονές : OCDisorder).
Τέλος πάντων, είναι πολλά αυτά που μπορούν να οδηγήσουν στον αυτοτραυματισμό και δεν θέλω να κουράσω. Έχει να κάνει και με τη σημαντικότητα ας πούμε της μορφής αυτοτραυματισμού.( από τριχοτιλλομανία έως σπάσιμο κοκκάλου πχ)
Δόντια, χέρια ή και αιχμηρά αντικείμενα χρησιμοποιούνται για την επίτευξη του αυτοτραυματισμού, πραγματοποιώντας μία "σύζευξη" σωματικού - ψυχικού πόνου. Μπορεί στους περισσότερους να φαίνεται ως παράλογο, αλλά για τον αυτοτραυματιζόμενο είναι απόπειρα "επιβίωσης" από τον υπέρμετρο ψυχικό πόνο. Συνήθως γίνεται και ασυνείδητα. Είναι μία προσωρινή επαναφορά της γαλήνης και της ηρεμίας καθώς εκτονώνεται η αφόρητη ένταση που αισθάνεσαι. Ο σωματικός πόνος καλύπτει παροδικά τον συναισθηματικό. Άλλος λόγος που μπορεί να οδηγήσει στον αυτοτραυματισμό είναι η πεποίθηση ότι αξίζεις να τιμωρηθείς. Εμμονές και πεποιθήσεις εσφαλμένες οδηγούν εκεί, καθώς επίσης και οδυνηρά συναισθήματα, άγχος, στρες, θυμός, προσπάθεια απόκτησης ενδιαφέροντος από τρίτους κλπ...
Σε γενικές γραμμές ,ο αυτοτραυματισμός αποτελεί ουσιαστικά έναν τρόπο με τον οποίο το άτομο μαθαίνει να αντιμετωπίζει και να διαχειρίζεται τα πολύ έντονα συναισθήματά του. Νιώθει συχνά ικανοποίηση και ανακούφιση. Άλλες φορές γίνεται προκειμένου να αισθανθεί ο αυτοτραυματιζόμενος κάποιο αισθητηριακό σοκ, ικανό να τον ξυπνήσει από το συναισθηματικό λήθαργο - ανηδονία - Κενό. Άλλες φορές πάλι αποτελεί προσπάθεια "αποστασιοποίησης"- dissociative state.
Ο αυτοτραυματισμός συνδέεται συχνά και με τη διαταραχή της κατάθλιψης, της διπολικής διαταραχής, των διαταραχών διατροφής και της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής( για όσους δεν γνωρίζουν: ιδεοληψίες και ψυχαναγκασμοί, εμμονές : OCDisorder).
Τέλος πάντων, είναι πολλά αυτά που μπορούν να οδηγήσουν στον αυτοτραυματισμό και δεν θέλω να κουράσω. Έχει να κάνει και με τη σημαντικότητα ας πούμε της μορφής αυτοτραυματισμού.( από τριχοτιλλομανία έως σπάσιμο κοκκάλου πχ)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.