orange crush
Δραστήριο μέλος
Η orange crush αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 27 ετών και μας γράφει απο Φινλανδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 518 μηνύματα.
21-09-14
17:33
Πολύ εύλογος ο προβληματισμός σου. Ιδού το ερώτημα. Εγώ προσωπικά από 18 ετών και μετά διαβάζω για τον πρώτο λόγο χωρίς φυσικά να με αφήνει αδιάφορη και ο δεύτερος λόγος. Αδιαφορώ τελείως για τον τρίτο λόγο. Γιατί; Ο έπαινος είναι κάτι το υποκειμενικό. Όταν πήγαινα στην τρίτη λυκείου έλεγε, λόγου χάρη, η καθηγήτρια που μας έκανε ιστορία δέσμης (κατεύθυνσης με σημερινά δεδομένα) στους γονείς μου: "Η Τέσα δεν ξεχνάει ούτε κόμμα, δεν αλλάζει ούτε λέξη, είναι άριστη στην αποστήθιση". Τι επιβράβευε η συγκεκριμένη καθηγήτρια; Τις ικανότητές μου; Όχι, βέβαια! Εκείνο που επιβράβευε ήταν ο κομφορμισμός μου. Αντίθετα, ένας καθηγητής μου στο μεταπτυχιακό μου έβαλε 10 στη Διοίκηση Σχολικών Μονάδων κι έγραψε ως παρατήρηση "Συγχαρητήρια για την αιρετικά σας σκέψη". Δεν το λέω αυτό για να παινευτώ που πήρα 10, αλλά για να δείξω ότι ευτυχώς υπάρχουν και καθηγητές/τριες με ευρύ πνεύμα.Καταλήγω στο ότι ένας καλός βαθμός που επιβραβεύει την κομφορμιστική μου συμπεριφορά από τον καθηγητή μου ή ένας έπαινος που μου κολλάει σαν παράσημο ο προιστάμενός μου στο "λευκό μου κολάρο" (ιδεολογικός υπαινιγμός) επιβραβεύοντας επίσης την κομφορμιστική μου συμπεριφορά όχι μόνο με αφήνει αδιάφορη, αλλά με θλίβει συνάμα.
Από ιδεολογική άποψη το σκονάκι είναι πράξη που δείχνει έλλειψη ελευθερίας. Με αυτό το πνεύμα και η παπαγαλία που επιβάλλεται σε τόσες γενιές μαθητών/τριων είναι μια μορφή αντιγραφής και πνευματικής κλοπής. Οι ιδέες και οι γνώσεις δεν πρέπει μόνο να αναπαράγονται, αλλά και να αξιολογούνται.
Μάλλον πολλά είπα.
Παλαιότερα ,στο γυμνάσιο , ήμουν της άποψης ότι ο κόπος μου πρέπει να επιβραβεύεται και με τον καλό βαθμό...Διάβαζα και είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι ο βαθμός θα με "ανταμείψει". Αργότερα, είδα ότι οι καθηγητές δε βαθμολογούν με πολύ αντικειμενικά κριτήρια και μπορούν να σου βάλουν και 18 ,έτσι, γιατί δεν τους αρέσει ο γραφικός σου χαρακτήρας τόσο όσο του Γιωργάκη ή γιατί σου λείπει αυτό το "κάτι"(και άλλες τέτοιες άκυρες δικαιολογίες...) . Έτσι , στο λύκειο αποφάσισα να διαβάζω μόνο για εμένα, για να βγω έξω και να ξέρω πέντε πράγματα.Έπαψα να ασχολούμαι με τους βαθμούς και τις συζητήσεις του τύπου: "γιατί πήρες εσύ τόσο και όχι εγώ" . Ήμουν βέβαια συνεπής στις υποχρεώσεις μου, αλλά πλέον δεν σπαταλούσα την ενέργεια μου στη βαθμοθηρία και τελικά ,μάθαινα καλύτερα .
Τώρα, πώς είναι τα πράγματα στο πανεπιστήμιο δεν ξέρω, αλλά θα προσπαθήσω να μείνω πιστή σε αυτό που έκανα στο λύκειο...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.