mania
Επιφανές μέλος
Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
11-02-08
12:38
Nαι σε κατάλαβα, αλλά ποιά η διαφορά;
Μνημονεύουμε αλλιώς τους νεκρούς εκ "λάθους" και αλλιώς τους νεκρούς που εν γνώσει της επικινδυνότητας των πράξεων τους πήραν μέρος σε περιστατικά βίας;
Μήπως τελικά όλο αυτό είναι ένα χαπάκι για να φανατίζει περισσότερο τους οπαδούς;
υγ: και το περιστατικό με τα παιδιά στα Τέμπη ήταν συγκλονιστικό, αλλά -λυπάμαι που το λέω- ξεχάστηκε προώρα...
Ναι εδώ έχεις δίκιο και λυπάμε που συμφωνω μαζί σου καθώς σημαίνει ότι πράγματι έτσι είναι μπορεί όμως αυτό με την θύρα να σημαίνει και κάτι άλλο, την ένωση των φιλάθλων εκείνη την ημέρα, όταν γίνετε μνημόσινο, όταν πέθαναν τότε ήταν απο τις λίγες φορές που ήταν όλοι μαζί για ένα κεινό σκοπό, την θλήψη, μήπως τελικά βοηθάει στο να μειωθεί η αντιπαλότητα και να καταλάβουν κάποιοι ότι η ζωή δεν αξίζει να φέυγει για αυτό που λέγετε ποδόσφαιρό;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mania
Επιφανές μέλος
Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
04-01-08
11:17
φιλαθλος οπως λες οχι δεν υπαρχει, υπαρχουν ομως μερικοι ΚΑΦΡΟΙ που βριζουν τα παλικαρια αυτα σε καθε ευκαιρια (βλεπε ντερμπυ καθε χρονια)
Ελα να σου πώ, μην πρασινήζεις το κάφροι γιατί όταν πήγα ήταν μάτς και το μέρος ήταν όλο κόκκινο, άν έλεγα ή ακουγόταν ότι είμουν Παναθηναικός θα σου έλεγα εγώ καφρίλα που θα τους έβγενε
Πάντως είναι αυτό που είπα παραπάνω, η πλάκα που είναι μέσα στο μουσίο ήταν με μπογές και συνθήματα, ήταν έσχως. αυτά τα παιδιά έφυγαν και όταν κάπου έλεγε σε ένα απο τα κείμενα..
" Κρατούσα το ματωμένο σώματου πάνω μου..... Δεν ένοιωθε το κορμί του, μόνο μηλούσε.... κρατήσου γερά φίλε, κρατήσου"
Κάποια σαν αυτά τα λόγια ακόμα με κάνουν να ανατριχιάζω, τραγωδία πραγματικά και είναι καλό να θυμούντε οι παλίοι και να μαθένουν οι νεοι, μπάς και καλυτερέψουν λόγο τα πραγματα..
Πίσω μου είχε κάποιον και έλεγε στον γιό του για την εικόνα με τα ονόματα των νεκρών που είχαν το σχήμα του θρυλου, ρωτάει λοιπόν το πιτσιρίκι "μπαμπά γιατί γράφει τόσα ονόματα και τα επαναλαμβάνει;" και λέει ο χαζός για μένα πατέρας " δεν ξέρω παιδί μου, μάλων τότε οι παίκτες ήταν αυτοί που άρχησαν τον Ολυμπιακό...." Πέρνει τον γιό του και φέυγει, ττι έμαθε αυτό το παιδί; τι κράτησε; τι τελικά θα πεί αυτό το παιδί στους φίλους του;
Λυπάμε που οι παλιοί καποιες φορές απλά λένε ότι έχουν μιά ομάδα και ένα κασκόλ τους και δεν είναι άξιοι να πούν στο παιδί τους τι έγινε τότε, τι είναι αυτό που στηρίζουν εκτώς απο το πληρωμένο εισητήριο στο γιό τους για να πούν ότι πήγαν σε έναν αγώνα;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mania
Επιφανές μέλος
Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
03-01-08
19:21
Οχι, δεν το ήξερα, όμως σίγουρα θα αφιέρωνα λίγο από το χρόνο μου για να το επισκεφτώ.
Κι αν είναι έτσι όπως τα λες, αξίζουν συγχαρητήρια στον Ολυμπιακό, που τιμά με αυτόν τον τρόπο τα θύματα αυτά.
Στο σάιτ που έψαξα έδειχνε μόνο τις στολές δεν έδειχνε το κομμάτι αυτό, άν υπήρχε θα το έδειχνα, πάντως και σε ένα σημείο άλλο υπάρχει η πλάκα με τα ονόματα γεμάτη με σπρέι και βρώμα απο βάνδαλους, λυπάμε που το είδα αυτό, πραγματικά είναι άνανδρο για μένα να βλέπω μνημείο με ονόματα που έχουν φύγει απο την ζωή μόνο και μόνο επειδή είναι άλλης ομάδας, πραγματικά λυπάμε
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mania
Επιφανές μέλος
Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
03-01-08
19:16
Η συγκεκριμένη ιστορία, είναι ξεχωριστή και διαφέρει από κάθε άλλη παρόμοια περίπτωση καθώς τα θύματα δεν έχασαν τη ζωή τους συνέπεια επεισοδίων που προκάλεσαν αντίπαλοι οπαδοί, αλλά από παράβλεψη (εγκληματική) των υπευθύνων του γηπέδου.
Συνεπώς, οφείλουμε όλοι ένα τεράστιο σεβασμό στη μνήμη τους ανεξαρτήτου οπαδικής τοποθέτησης.
Ηταν ένα πραγματικά τραγικό γεγονός που έχει στιγματίσει την ιστορία του ποδοσφαίρου στη χώρα μας.
Δηλαδή εσύ τωρα που το ξέρεις άν περνουσες απο εκεί θα έκανες στάση να δείς αυτό το λυπηρό για μένα δωμάτιο; το γνώρηζες ότι υπήρχε;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mania
Επιφανές μέλος
Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
03-01-08
19:06
Καθώς κάναμε βόλτα στην Αθήνα είπαμε με τον άντρα μου να πάμε μια βόλτα στο γήπεδο του Ολυμπιακού, άν και δεν είμαι Ολυμπιακός σέβομαι πάντα άλλους φιλάθλους, τεσπά, κάναμε βόλτα και βλέπω την πόρτα, εκείνη την ματωμένη απο 21 παληκάρια, πάντα μα πάντα οταν περνάμε τιμούμε το μνημίο...
Εκεί λοιπόν είδα ένα μουσίο άγνωστο πρός εμάς του Ολυμπιακού, καθώς μπήκαμε μέσα περνόντας στα δεξια απο την είσοδο, βλέπω ένα δωμάτιο με αφιέρωμα των 21 παιδιών που εφυγαν απο την ζωή προσπαθώντας να πανηγυρίσουν την νίκη τους..
Διαβάζοντας τα κείμενα στον τοίχο απο απο λόγια φίλων που ήταν εκεί με πιάσαν τα κλάματα για εκείνους που χάθηκαν τόσο μα τόσο άδοξα και εγώ ρωτώ, έχετε πάει στο μουσείο; ένας π.χ. Παναθηναικός θα πήγενε εκεί μόνο και μόνο να δεί εκείνο το δωμάτιο; να ανατριχιάσει με όσα γράφοντε; τι είναι τελικα ποιό συμαντικό; η αντιπαράθεση των ομάδων ή η μνήμη αυτών των ανθρώπων;
Πόσοι που είναι διαφορετικών ομάδων θα πήγεναν απλά για να νοιώσουν το τότε;
Προσωπικά λίγησα, πολλοι περνούσαν χωρίς κάν να διαβάσουν τα κείμενα, ο άντρας μου κοιτούσε τις εικόνες και αμίλητος έβλεπε το κακό του τότε και εγώ διάβαζα τα λόγια των ανθρώπων και τρελάθηκα, είναι απίστευτο, είναι σαν να είσουν εκεί, έτσι ένοιωσα εγώ...
Λοιπόν;΄θυμάστε κάτι; διαβάσατε ξανά και ξανά για αυτά; πώς νοιώσατε;
Εκεί λοιπόν είδα ένα μουσίο άγνωστο πρός εμάς του Ολυμπιακού, καθώς μπήκαμε μέσα περνόντας στα δεξια απο την είσοδο, βλέπω ένα δωμάτιο με αφιέρωμα των 21 παιδιών που εφυγαν απο την ζωή προσπαθώντας να πανηγυρίσουν την νίκη τους..
Διαβάζοντας τα κείμενα στον τοίχο απο απο λόγια φίλων που ήταν εκεί με πιάσαν τα κλάματα για εκείνους που χάθηκαν τόσο μα τόσο άδοξα και εγώ ρωτώ, έχετε πάει στο μουσείο; ένας π.χ. Παναθηναικός θα πήγενε εκεί μόνο και μόνο να δεί εκείνο το δωμάτιο; να ανατριχιάσει με όσα γράφοντε; τι είναι τελικα ποιό συμαντικό; η αντιπαράθεση των ομάδων ή η μνήμη αυτών των ανθρώπων;
Πόσοι που είναι διαφορετικών ομάδων θα πήγεναν απλά για να νοιώσουν το τότε;
Προσωπικά λίγησα, πολλοι περνούσαν χωρίς κάν να διαβάσουν τα κείμενα, ο άντρας μου κοιτούσε τις εικόνες και αμίλητος έβλεπε το κακό του τότε και εγώ διάβαζα τα λόγια των ανθρώπων και τρελάθηκα, είναι απίστευτο, είναι σαν να είσουν εκεί, έτσι ένοιωσα εγώ...
Λοιπόν;΄θυμάστε κάτι; διαβάσατε ξανά και ξανά για αυτά; πώς νοιώσατε;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.