Stavri_
Τιμώμενο Μέλος
Η Stavri_ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών και επαγγέλεται Barista. Έχει γράψει 4,687 μηνύματα.
08-03-15
15:03
Ερώτηση γενικώς: τι γνώμη έχετε για την αντισύλληψη, την προφύλαξη και τον αυνανισμό; Είμαι περίεργη να μάθω το πού στέκεστε σχετικά με το σεξ που δεν έχει σκοπό τη δημιουργία οικογένειας.
Υπάρχουν τα ανάλογα θέματα (για να μη βγούμε off topic) :
"Ποια μέθοδο αντισύλληψης χρησιμοποιείτε;"
"Προφυλάξεις"
"Αυνανισμός..."
"Αυνανισμός"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Stavri_
Τιμώμενο Μέλος
Η Stavri_ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών και επαγγέλεται Barista. Έχει γράψει 4,687 μηνύματα.
07-03-15
00:56
Σταυρι...πολυ ωραια αναλυση,το συμπερασμα σου ποιο ειναι?οτι το θεμα ειναι πολιτικα θεσμικο και ετσι πρεπει να το δεις.Επιλεγεις πολιτικη θεσμιση και κατευθυνση συμφωνα με το συμφερον/αναγκη σου.
Πιστεύω πως ήμουν αρκετά αναλυτική και εξήγησα το πώς το βλέπω εγώ ως Stavri_. Το συμπέρασμα μου είναι προφανές. Το Ηθικό και το Νόμιμο είναι δύο έννοιες που δεν 'εξαντλούνται' ελαφράν την καρδίαν, δεν είναι από όλους αναγνώσιμες με κοινό τρόπο. Οπότε, θέματα όπως η νομιμότητα/ηθική της άμβλωσης, δεν έχουν εξ ορισμού μία ανάγνωση/αντιμετώπιση. Είτε το δω πολιτικά θεσμικώς, είτε κοινωνικά, είτε ατομικά/συνειδησιακά, μπορώ να 'δώσω' διαφορετικές κατευθύνσεις στο θέμα. Και για να είμαι ειλικρινής, δε σχετίζονται για μένα αυτές με το εκάστοτε συμφέρον. Περισσότερο το βλέπω ως ανάγκη που αναφέρεις, και επιλογή βασιζόμενη σε καταστάσεις.
Θεσμικά, δε θεωρώ πως η έκτρωση πρέπει να 'σημειωθεί' ως νομικώς παράνομη. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου είναι αναγκαία. Και επειδή αφενός "έκτρωση υπό προϋποθέσεις" δεν υφίσταται, και αφετέρου τίθεται και το θέμα του σεβασμού της επιλογής, κάτι τέτοιο θα έφερνε πολλές αναταράξεις και τρικυμίες. Και μετά μπαίνουν και στο παιχνίδι ακόμα περισσότερο οι έννοιες Δικαίωμα, Υποχρέωση κλπ. Ωστόσο, αυτό δεν πάει να πει, ότι προσωπικώς "εγκολπώνω" κάθε πτυχή της άμβλωσης στο 100%. Το είπα εξάλλου.
Το να ψάχνεις πολλές φορές να βρεις σύμπλευση νόμιμου και ηθικού, είναι σαν να ψάχνεις σύμπλευση αναρχικού με εθνικιστή. Άμα τη βρεις, σφύρα μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Stavri_
Τιμώμενο Μέλος
Η Stavri_ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών και επαγγέλεται Barista. Έχει γράψει 4,687 μηνύματα.
07-03-15
00:08
Παρακολουθώ μέρες τώρα το θέμα, αλλά δεν έχω μπει στη διαδικασία να γράψω. Προβληματίζομαι αρκετά μπορώ να πω. Είναι λογικό νομίζω, όταν τίθενται στο "τραπέζι των συζητήσεων" τέτοιας φύσεως θέματα, που καλώς ή κακώς, δεν έχουν καθορισμένη απάντηση, σωστή ή λανθασμένη, λογική ή παράλογη. Το θέμα της άμβλωσης, είναι πολύ ευαίσθητο. Πολλές, εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις μάλιστα, μπορούν να ειπωθούν και να επιχειρηματολογηθούν ορθώς, με παραδείγματα, τεκμήρια, δεδομένα κλπ. Οπότε ξεκινώντας, θα ήθελα να πω, πως προσωπικά πιστεύω πως δεν πρέπει να είμαστε κατηγορηματικοί σε τέτοια θέματα. Μπορούμε να στηρίξουμε τις απόψεις μας, να τοποθετηθούμε, αλλά δε το βρίσκω σωστό να "επιτεθούμε" σε 'αντίθετες' απόψεις, ή να ειρωνευτούμε αυτές, υποβαθμίζοντας τες. (Το λέω αυτό, επειδή υπήρξαν κάποιες πιο "επιθετικές" τοποθετήσεις, και είναι κρίμα, γιατί και τις δικές μας καρδιές χαλάμε, αλλά και των συμφορουμιστών "υπό στόχο". Δεν είναι άσχημο να στεναχωριόμαστε για μία διαδικτυακή κουβέντα;; -Και το λέω εγώ, που έχω αφήσει τον εαυτό μου να επηρεαστεί αρκετές φορές...)
Διάβασα όλα τα πρόσφατα posts, και όλες τις απαντήσεις σε καθένα από αυτά, και ομολογώ πως δε μπορώ, δε δύναμαι να τοποθετηθώ αυστηρώς είτε στους "υπέρ", είτε στους "κατά". Δεν μπορώ να γίνω απόλυτη σε αυτό το θέμα/thread, γιατί σκεπτόμενη κυρίως 'καθολικά' και όχι ατομικά, προσπαθώντας δηλαδή να μπω στη θέση του εκάστοτε άλλου (empathy), γνωρίζω και βλέπω πως για τον α' ή τον β' λόγο, είμαστε όλοι διαφορετικές προσωπικότητες και είναι φυσικό επόμενο, να διατυπώνουμε απόψεις/κρίσεις ανάλογα με την ψυχοσύνθεσή μας, την προσωπικότητά μας, τη λογική μας(η οποία εδώ δεν είναι κοινή), τα βιώματά μας, τις εμπειρίες μας, τους κώδικές μας, την εν γένει αντίληψη που έχουμε διαμορφώσει για διάφορα θέματα, όπως η άμβλωση καλή ώρα. Λαμβάνοντας υπόψιν μου, όλα αυτά και τις παραμέτρους που τα καθορίζουν, αντιλαμβάνομαι πως αυτό που για μένα μοιάζει "έτσι", για τον άλλο, μπορεί και ενδέχεται να μοιάζει "αλλιώς". Οπότε, δυστυχώς δε μπορώ να τραβήξω τη "γραμμή" μου στο θέμα.
Και για να γίνω λίγο περισσότερο συγκεκριμένη, αυτό που εννοώ, είναι πως πιθανότατα βλέπω το θέμα από μία Α σκοπιά ατομικά (δηλαδή με βάση το τι θα έκανα, ή νομίζω πως θα έκανα εγώ αν βρισκόμουν σε ανάλογη περίπτωση), και από μία πιο εκτεταμένη Β σκοπιά, η οποία αφορά τους γύρω μου και την αντίστοιχη επιλογή/γνώμη τους, και δεν μπορώ, ούτε θέλω να την αγνοήσω αφενός, αλλά ούτε και να τους επιβάλλω αφετέρου τη δική μου Α οπτική γωνία.
Τώρα μάλλον περισσότερο σας μπέρδεψα, παρά το συγκεκριμενοποίησα αυτό που έχω στο νου μου, οπότε επιτρέψτε μου να γίνω πιο αναλυτική, μπας και καταφέρω να αποτυπώσω τις σκέψεις μου εδώ, με μια κάποια λογική συνάφεια και συνεκτικότητα.
Προσωπικά λοιπόν, αν ποτέ βρισκόμουν μπροστά από μία εγκυμοσύνη, η οποία δεν ήταν ακριβώς επιθυμητή εκείνη τη στιγμή, νομίζω (λέω νομίζω) πως δε θα κατέφευγα στην έκτρωση. Βέβαια, κάτι τέτοιο δε μπορώ να το πω με σιγουριά (πώς θα μπορούσα άλλωστε; ), γιατί δε μπορώ να ξέρω για ποιες συνθήκες μιλάμε και τι βαρύτητά έχουν αυτές. Άλλο είναι να προκύψει μία εγκυμοσύνη στα 16 πχ, άλλο είναι να προκύψει από το άθλιο βίωμα του βιασμού, άλλο ανάμεσα σε ένα ζευγάρι αλλά την 'λάθος' στιγμή/περίοδο, άλλο είναι να έρθει από κάποιο 'ατύχημα' (αν και διαφωνώ λιγάκι εδώ με τη λέξη), άλλο είναι να εμπλέκονται λόγοι υγείας της μητέρας πχ που ενδεχομένως να αποτρέπουν μία υγιή κύηση κλπ κλπ κλπ. Επομένως, αν και γνωρίζω πως είναι τέτοια η φύση του χαρακτήρα μου και οι κώδικές μου (όχι μόνο ο κώδικας ηθικής/αξιών και συνείδησης, αλλά και ο συναισθηματικός κώδικας, ο συμπεριφορικός κοκ) που πολύ δύσκολα θα με οδηγούσαν σε μία άμβλωση, δεν μπορώ να αποκλείσω και την τελευταία πιθανότητα, γιατί πολύ απλά δεν βρίσκομαι σε αυτή τη θέση, για να αντισταθμίσω τους παράγοντες και τις συνθήκες. Κάθε "συνθήκη" είναι διαφορετική και για εμάς τους ίδιους, αλλά διαφέρει και για τον καθένα ξεχωριστά. Μακάρι να μη μου τύχει ποτέ ένα τέτοιο ψυχοφθόρο δίλημμα, ούτε σε μένα, ούτε σε κανέναν άλλο. Μπορεί, ατομικά/προσωπικά, να μη θέλω ούτε να ακούσω το ενδεχόμενο πιθανής έκτρωσης για πολλούς λόγους που λίγο πολύ έχουν αναλυθεί διεξοδικά σε προηγούμενες απαντήσεις του νήματος από τους "κατά", αλλά από την άλλη, δε μπορώ να ισχυριστώ πως οι "υπέρ" έχουν άδικο. Σε καμία περίπτωση. Βλέποντας το θέμα εκτενέστερα, και πέρα από τον δικό μου κώδικα και τις ιεραρχήσεις μου, αντιλαμβάνομαι πολύ καλά για ποιους λόγους υποστηρίζεται η διαδικασία της έκτρωσης, είτε αυτή γεννάται από την καθαρά θέληση της 'μητέρας' για άλλες προτεραιότητες, είτε από συνθήκες "ανωτέρας βίας". Είναι απόλυτα αποδεκτό από εμένα, ανεξάρτητα από το αν αυτό θα ταυτίζεται με τη Stavri_ ή όχι. Ξεκάθαρα πράγματα. Το ότι εγώ σκέφτομαι πχ με τον Α τρόπο, δε σημαίνει ότι ο άλλος που σκέφτεται με τον Β, είναι λάθος, παράλογος, ανήθικος, αναίσθητος, ούτε ότι εγώ είμαι μία ουτοπική ροζσυννεφουλική αιθεροβάμων προσωπικότητα που "πατάω" πάνω σε ρομαντισμούς και άλογες σκέψεις. Όλα είναι σχετικά! (να τηνε και η Φυσική πως μπαίνει στο παιχνίδι! ) Όλα έχουν να κάνουν με το "ποιον", το "που" και το "πότε". Δε χωράει μία γνώμη/τοποθέτηση σε τέτοια θέματα.
All in all, ναι μεν προσωπικά δεν μπορώ να "υιοθετήσω" και να ενστερνιστώ τη πρακτική της άμβλωσης στο 100% για τις "διάφορες και διαφορετικές" ισχύουσες συνθήκες/καταστάσεις, αλλά δε μπορώ ταυτόχρονα και να κατακρίνω αυτήν και όσους την επιλέγουν. Λέξεις όπως Δικαίωμα, Υποχρέωση, Ηθική, Λογική κλπ έχουν πολλές προεκτάσεις και διαφορετικές αναγνώσεις.
Υ.Γ: Και επίσης, ήθελα να τονίσω με αφορμή τον έντονο χαρακτήρα της συζήτησης, πως είναι αδιανόητο και αδύνατο να βγάλει κανείς συμπεράσματα για τον οποιοδήποτε, μέσα από μερικές απαντήσεις σε ένα φόρουμ, όπου είμαστε όλοι άγνωστοι, γιατί ασφαλώς και είναι πολύ πιθανό στην προσπάθειά μας να εκφράσουμε/υποστηρίξουμε τα πιστεύω μας, να προβούμε σε γενικεύσεις ή σε λάθος διατυπώσεις, που ενδέχεται να παρεξηγηθούν και να φέρουν/προκαλέσουν αντιδράσεις ή αρνητικούς χαρακτηρισμούς.
Διάβασα όλα τα πρόσφατα posts, και όλες τις απαντήσεις σε καθένα από αυτά, και ομολογώ πως δε μπορώ, δε δύναμαι να τοποθετηθώ αυστηρώς είτε στους "υπέρ", είτε στους "κατά". Δεν μπορώ να γίνω απόλυτη σε αυτό το θέμα/thread, γιατί σκεπτόμενη κυρίως 'καθολικά' και όχι ατομικά, προσπαθώντας δηλαδή να μπω στη θέση του εκάστοτε άλλου (empathy), γνωρίζω και βλέπω πως για τον α' ή τον β' λόγο, είμαστε όλοι διαφορετικές προσωπικότητες και είναι φυσικό επόμενο, να διατυπώνουμε απόψεις/κρίσεις ανάλογα με την ψυχοσύνθεσή μας, την προσωπικότητά μας, τη λογική μας(η οποία εδώ δεν είναι κοινή), τα βιώματά μας, τις εμπειρίες μας, τους κώδικές μας, την εν γένει αντίληψη που έχουμε διαμορφώσει για διάφορα θέματα, όπως η άμβλωση καλή ώρα. Λαμβάνοντας υπόψιν μου, όλα αυτά και τις παραμέτρους που τα καθορίζουν, αντιλαμβάνομαι πως αυτό που για μένα μοιάζει "έτσι", για τον άλλο, μπορεί και ενδέχεται να μοιάζει "αλλιώς". Οπότε, δυστυχώς δε μπορώ να τραβήξω τη "γραμμή" μου στο θέμα.
Και για να γίνω λίγο περισσότερο συγκεκριμένη, αυτό που εννοώ, είναι πως πιθανότατα βλέπω το θέμα από μία Α σκοπιά ατομικά (δηλαδή με βάση το τι θα έκανα, ή νομίζω πως θα έκανα εγώ αν βρισκόμουν σε ανάλογη περίπτωση), και από μία πιο εκτεταμένη Β σκοπιά, η οποία αφορά τους γύρω μου και την αντίστοιχη επιλογή/γνώμη τους, και δεν μπορώ, ούτε θέλω να την αγνοήσω αφενός, αλλά ούτε και να τους επιβάλλω αφετέρου τη δική μου Α οπτική γωνία.
Τώρα μάλλον περισσότερο σας μπέρδεψα, παρά το συγκεκριμενοποίησα αυτό που έχω στο νου μου, οπότε επιτρέψτε μου να γίνω πιο αναλυτική, μπας και καταφέρω να αποτυπώσω τις σκέψεις μου εδώ, με μια κάποια λογική συνάφεια και συνεκτικότητα.
Προσωπικά λοιπόν, αν ποτέ βρισκόμουν μπροστά από μία εγκυμοσύνη, η οποία δεν ήταν ακριβώς επιθυμητή εκείνη τη στιγμή, νομίζω (λέω νομίζω) πως δε θα κατέφευγα στην έκτρωση. Βέβαια, κάτι τέτοιο δε μπορώ να το πω με σιγουριά (πώς θα μπορούσα άλλωστε; ), γιατί δε μπορώ να ξέρω για ποιες συνθήκες μιλάμε και τι βαρύτητά έχουν αυτές. Άλλο είναι να προκύψει μία εγκυμοσύνη στα 16 πχ, άλλο είναι να προκύψει από το άθλιο βίωμα του βιασμού, άλλο ανάμεσα σε ένα ζευγάρι αλλά την 'λάθος' στιγμή/περίοδο, άλλο είναι να έρθει από κάποιο 'ατύχημα' (αν και διαφωνώ λιγάκι εδώ με τη λέξη), άλλο είναι να εμπλέκονται λόγοι υγείας της μητέρας πχ που ενδεχομένως να αποτρέπουν μία υγιή κύηση κλπ κλπ κλπ. Επομένως, αν και γνωρίζω πως είναι τέτοια η φύση του χαρακτήρα μου και οι κώδικές μου (όχι μόνο ο κώδικας ηθικής/αξιών και συνείδησης, αλλά και ο συναισθηματικός κώδικας, ο συμπεριφορικός κοκ) που πολύ δύσκολα θα με οδηγούσαν σε μία άμβλωση, δεν μπορώ να αποκλείσω και την τελευταία πιθανότητα, γιατί πολύ απλά δεν βρίσκομαι σε αυτή τη θέση, για να αντισταθμίσω τους παράγοντες και τις συνθήκες. Κάθε "συνθήκη" είναι διαφορετική και για εμάς τους ίδιους, αλλά διαφέρει και για τον καθένα ξεχωριστά. Μακάρι να μη μου τύχει ποτέ ένα τέτοιο ψυχοφθόρο δίλημμα, ούτε σε μένα, ούτε σε κανέναν άλλο. Μπορεί, ατομικά/προσωπικά, να μη θέλω ούτε να ακούσω το ενδεχόμενο πιθανής έκτρωσης για πολλούς λόγους που λίγο πολύ έχουν αναλυθεί διεξοδικά σε προηγούμενες απαντήσεις του νήματος από τους "κατά", αλλά από την άλλη, δε μπορώ να ισχυριστώ πως οι "υπέρ" έχουν άδικο. Σε καμία περίπτωση. Βλέποντας το θέμα εκτενέστερα, και πέρα από τον δικό μου κώδικα και τις ιεραρχήσεις μου, αντιλαμβάνομαι πολύ καλά για ποιους λόγους υποστηρίζεται η διαδικασία της έκτρωσης, είτε αυτή γεννάται από την καθαρά θέληση της 'μητέρας' για άλλες προτεραιότητες, είτε από συνθήκες "ανωτέρας βίας". Είναι απόλυτα αποδεκτό από εμένα, ανεξάρτητα από το αν αυτό θα ταυτίζεται με τη Stavri_ ή όχι. Ξεκάθαρα πράγματα. Το ότι εγώ σκέφτομαι πχ με τον Α τρόπο, δε σημαίνει ότι ο άλλος που σκέφτεται με τον Β, είναι λάθος, παράλογος, ανήθικος, αναίσθητος, ούτε ότι εγώ είμαι μία ουτοπική ροζσυννεφουλική αιθεροβάμων προσωπικότητα που "πατάω" πάνω σε ρομαντισμούς και άλογες σκέψεις. Όλα είναι σχετικά! (να τηνε και η Φυσική πως μπαίνει στο παιχνίδι! ) Όλα έχουν να κάνουν με το "ποιον", το "που" και το "πότε". Δε χωράει μία γνώμη/τοποθέτηση σε τέτοια θέματα.
All in all, ναι μεν προσωπικά δεν μπορώ να "υιοθετήσω" και να ενστερνιστώ τη πρακτική της άμβλωσης στο 100% για τις "διάφορες και διαφορετικές" ισχύουσες συνθήκες/καταστάσεις, αλλά δε μπορώ ταυτόχρονα και να κατακρίνω αυτήν και όσους την επιλέγουν. Λέξεις όπως Δικαίωμα, Υποχρέωση, Ηθική, Λογική κλπ έχουν πολλές προεκτάσεις και διαφορετικές αναγνώσεις.
Υ.Γ: Και επίσης, ήθελα να τονίσω με αφορμή τον έντονο χαρακτήρα της συζήτησης, πως είναι αδιανόητο και αδύνατο να βγάλει κανείς συμπεράσματα για τον οποιοδήποτε, μέσα από μερικές απαντήσεις σε ένα φόρουμ, όπου είμαστε όλοι άγνωστοι, γιατί ασφαλώς και είναι πολύ πιθανό στην προσπάθειά μας να εκφράσουμε/υποστηρίξουμε τα πιστεύω μας, να προβούμε σε γενικεύσεις ή σε λάθος διατυπώσεις, που ενδέχεται να παρεξηγηθούν και να φέρουν/προκαλέσουν αντιδράσεις ή αρνητικούς χαρακτηρισμούς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.