ZETAXA
Δραστήριο μέλος
Η ZETAXA αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών. Έχει γράψει 695 μηνύματα.
18-03-15
19:51
Λύπη και θυμός είναι τα κύρια συναισθήματα που νιώθω με τον χαμό του Βαγγέλη. Λύπη για το παιδί αυτό, το άνθος, ένας άνθρωπος όπως όλοι μας. Χάθηκε το χαμόγελο του, έγινε η ζωή του κόλαση και όλα αυτά εν έτει 2015 με τόσους ανθρώπους , αόρατους όπως φαίνεται, γύρω του. Αυτή είναι η Ελλάδα. Η Ελλάδα των φοβικών με τα απαρχαιωμένα πρότυπα και τις προκαταλήψεις. Της διαφθοράς, της αυθαιρεσίας, της έλλειψης σεβασμού, ελέγχου και προστασίας των πολιτών. Νιώθω θυμό για την αδράνεια και την απραξία. Την έλλειψη οποιασδήποτε συμπαράστασης στο παιδί. Με πολλούς ηθικούς αυτουργούς πλέον σε αυτό το έγκλημα. Χάνω το μέτρημα, κάθε ίχνος λογικής. Ποιος σώφρων άνθρωπος μπορεί να διανοηθεί ένα τέτοιο έγκλημα;;; Αυτά συνέβαιναν πάντα και ας μην εθελοτυφλούμε. Τώρα υπήρξε ένα θύμα δίχως κανένα περιθώριο αμφισβητήσεως. Στη μνήμη αυτού του παιδιού ας γίνουμε όλοι μας λίγο περισσότερο άνθρωποι. Μην περιοριστούμε σε μια ανάρτηση. Ας αποκλείσουμε τα όποια φοβικά όντα και ας βάψουμε αυτόν το κόσμο με τα πολύχρωμα χρώματα που του αξίζουν. Της ζωής, της εξέλιξης,της αγάπης. Τέλος στο μίσος, στη βία, στο μαύρο. Αντίο Βαγγέλη!
Αυτο που με εκνευριζει ειναι οτι ξαφνικα εχουν ξεσηκωθει με το θεμα του bulling, λες και τωρα παρουσιαστηκε πρωτη φορα το φαινομενο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ZETAXA
Δραστήριο μέλος
Η ZETAXA αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών. Έχει γράψει 695 μηνύματα.
02-03-15
00:05
Υπήρξα θύμα σχολικού εκφοβισμού για όλη σχεδόν την σχολική μου θητεία. Το τι μου έκαναν δεν περιγράφεται, ότι και να έκαναν οι γονείς μου, οι δάσκαλοι ή εγώ με το να αδιαφορώ να τους ειρωνεύομαι και πολλές φορές να αντιδρώ με το να τους χτυπάω (όπως λέει ένα παιδί πιο πάνω θέλουν βία) τίποτα μα τίποτα δεν έκανε αυτά τα παιδία να σταματήσουν. Μέχρι και στην αστυνομία είχαμε καταλήξει όταν σε κάποια φάση το πράγμα παραχόντρυνε αλλά και τότε τα τερατάκια έβαλαν άλλα τερατάκια και το μαρτύριο συνεχιζόταν. Εν τέλει απλά περίμενα να τελειώσω το σχολείο και να εξαφανιστώ πηγαίνοντας σε άλλη πόλη για σπουδές.
Τώρα που έχω ωριμάσει και βλέπω τα πράγματα από απόσταση, κατάλαβα ότι αυτό γινόταν για τους εξής λόγους: Τα παιδία αυτά έτρεφαν ζήλεια γιατί ήταν πολύ κακοί μαθητές ενώ εγώ είχα καλύτερους βαθμούς από αυτούς, ήμασταν από επαρχία και υπήρχε ο ανταγωνισμός γιατί ο τάδε που ο παππούς ήταν έτσι να γίνει το εγγόνι του κάτι καλύτερο. Επιπλέον η κοινωνία είναι πολύ στενόμυαλη και δεν βλέπει πέρα από την μύτη της. Προσωπικά κατάλαβα ότι απλά τα παιδιά ήταν καθρέφτες των γονιών, τα έμαθαν έτσι,να συμπεριφέρονται άσχημα και να μισούν οποιονδήποτε είναι καλύτερος από αυτούς.
Ξέρω μερικοί από εσάς θα σας φανεί περίεργο να γίνονται τέτοια πράγματα αλλά δυστυχώς οι μικρές κοινωνίες διαφέρουν πάρα πολύ από την πόλη. Καμία φορά η οικειότητα της επαρχίας μπορεί να φέρει πάρα πολύ άσχημες καταστάσεις και να κάνει τους ανθρώπους να ''σκοτώνονται'' μεταξύ τους.
Μια τέτοια κατάσταση θα ζούσε και ο Βαγγέλης. Μακάρι να σε βρούν ρε παιδί και δεν αξίζει να χάσεις το μυαλό σου για αυτά τα ζώα
Μπα μη νομιζεις και στις πολεις τα ιδια γινονται. Η πιο ευχαριστη ασχολια των συμμαθητων μου...Και δεν ειναι η οικειοτητα της επαρχιας (σε πολη ημουν) αλλα το θρασος 1 η 2 ατομων και πολλων φοβισμενων που κρυβονταν γυρω τους
Ευχομαι να βρεθει συντομα ο Βαγγελης και να μην εχει κανει ο ιδιος κακο στον εαυτο του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.