Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
17-05-15
22:44
Το ισόβια ηχεί σαν κάτι το συνηθισμένο αφού η συντριπτική πλειοψηφία των φόνων με αυτή την ποινή τιμωρείται ακόμα και αν είναι απο αμέλεια αλλά σε ελάχιστους κρατάει μέχρι τέλους όλο και κάποιος ανώτερος βρίσκεται να δώσει χάρη αφού η οργή του κόσμου σε λίγα χρόνια εξασθενεί αντίθετα η εκτέλεση δίνει το σύνθημα οτι πρόκειται για κάποια τελειωτική τιμωρία.
Still you are not answering my question.
Πού έχεις δει να λειτουργεί ο παραδειγματισμός? Ίσα ίσα γίνονται πιο θρασείς "εμένα δεν θα με πιάσουν σαν τους άλλους".
Και τι θα πει συνηθισμένο? Το αν είναι αποτελεσματικό μας ενδιαφέρει.
Να κοιτάξουμε να μην δίνει ο ανώτερος χάρη μόλις εκτίεται το 1/10 της ποινής, όχι να παίρνουμε κεφάλια και μετά να λέμε "μα θα έπαιρνε χάρη κάποια στιγμή, όχι?"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
17-05-15
19:12
Δεν λέω να τους σκοτώνουμε όλους αλλά κάποιον πολύ αδίστακτο έτσι για παραδειγματισμό χρειάζεται που και που, εδώ σκοτώνουμε τα ζώα άλλωστε και οι άνθρωποι σε ορισμένες περιπτώσεις ζώα είναι και αυτοί
Έχεις δει αυτός ο παραδειγματισμός να λειτουργεί όντως? Γιατί στην Αμερική οργιάζουν παρότι σε κάποιες πολιτείες ισχύει η θανατική ποινή. Το πώς έδρασε ο πατέρας της Άννυ για έναν serial killer της Αμερικής είναι μαρμελάδα στο ψωμί.
Το ιδανικό θα ήταν ισόβια με απομόνωση 24/7 (κάποιος το έγραψε σε παραπάνω ποστ). Δεν νομίζω ότι μπορεί ποτέ κανένας δικαστής να είναι 100% σίγουρος για το ότι έχει απέναντί του έναν ένοχο. Σε κάποιους η θανατική ποινή είναι χάρη, δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Φαντάσου όμως να είσαι παιδοκτόνος π.χ. σε ένα κελί για τα επόμενα 50-60-70 χρόνια και να μπορείς να μιλάς μόνο με τον εαυτό σου, να συνυπάρχεις μόνο με τον εαυτό σου (που είναι σκατένια προσωπικότητα ούτως ή άλλως). Πόσο θα άντεχες?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
16-04-15
23:29
Φανταστειτε να σκοτωνε καποιος ενα μελος της οικογενοιας τι θα κανατε?
Προσωπικά? Θα τον έκανα κομματάκια αφού του έδινα να φάει τα άντερά του και μια τρίχα από τους δικούς μου να πείραζε. Μπορώ να σκεφτώ και λιγότερο λάιτ εκδοχές εκδίκησης αλλά δεν είναι ούτε η ώρα ούτε το μέρος για να τις γράψω.
Αυτό δεν σημαίνει ότι θα προτυποποιήσουμε, θα νομιμοποιήσουμε και θα εφαρμόσουμε σαν κράτος μια συμπεριφορά βασισμένη στα συναισθήματα της οικογένειας του θύματος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.