BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Τέσα Ηλιού αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηλιούπολη (Αττική). Έχει γράψει 1,898 μηνύματα.
18-07-17
00:12
Όταν ήμουν παιδί, τα καλοκαίρια στο σπίτι της γιαγιάς μου στον Πύργο της Ηλείας η μητέρα μου με τη θεία μου και τη γιαγιά μου έφτιαχναν σπιτικα ζυμαρικά, δίπλες και πίτες. Μου αρεσε πολύ αυτή η διαδικασία και τις βοηθούσα κι εγώ όσο μπορούσα. Ιδιαίτερα καλή ήμουν βέβαια στον ρόλο του δακιμαστή.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Τέσα Ηλιού αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηλιούπολη (Αττική). Έχει γράψει 1,898 μηνύματα.
08-04-16
23:24
Θα μου μείνουν αξέχαστα τα καλοκαίρια στο σπίτι της γιαγιάς μου, στον Πύργο της Ηλείας. Εκεί χαιρόμασταν πραγματικά το παιχνίδι. Η πλάκα ήταν όμως που μας έλεγαν διαρκώς οι γονείς μας και οι συγγενείς μας να μην πηγαίνουμε σε απόκρημνα μέρη, όταν παίζουμε κρυφτό, γιατί τάχα κυκλοφορεί ένας άνθρωπος, που τρώει παιδιά. Μέχρι 12 ετών το πίστευα, αλλά μετά κατάλαβα τι εννοούσαν.... Δεν ήθελαν προφανώς να μιλήσουν ξεκάθαρα για τον ενδεχόμενο κίνδυνο βιασμού, εάν απομακρυνόμασταν (λ.χ. σε χωράφια). Καλό είναι όμως και οι γονείς να "ανοίγουν τα μάτια" στα παιδιά τους και να μιλούν ξεκάθαρα κι όχι να ωραιοποιούν τις λέξεις, γιατί έτσι το παιδί δεν υποψιάζεται τους κινδύνους και δεν προσέχει ΄όσο θα έπρεπε. Θυμάμαι ότι είχε η γιαγιά μου ένα κτήμα κοντά στον Αλφειό ποταμό κι εγώ εξαφανιζόμουν στο χωράφι με τα καλαμπόκια, όταν παίζαμε κρυφτό με τα ξαδέλφια μου και τα άλλα παιδιά της γειτονιάς. Πολύ παράτολμο από την πλευρά μου! Τώρα που συνειδητοποιώ τι έκανα τρελαίνομαι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Τέσα Ηλιού αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηλιούπολη (Αττική). Έχει γράψει 1,898 μηνύματα.
26-10-15
18:05
Είμαι τυχερή που μέχρι τα 10 μου μπορεί και λίγο περισσότερο δεν είχα υπολογιστή
Εμένα μου τον έκανε δώρο ο πατέρας μου στα 18 μου χρόνια, όταν πέρασα στο πανεπιστήμιο. Την ίδια χρονιά (1995) η μητέρα μου μου έκανε δώρο ένα κινητό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Τέσα Ηλιού αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηλιούπολη (Αττική). Έχει γράψει 1,898 μηνύματα.
26-10-15
18:00
Λίγος προβληματισμός
Μετάφραση στο γερμανικό: όταν ήμουν παιδί, το κοινωνικό μου δίκτυο ονομαζόταν ''έξω''
Eίσαι ρεαλιστικότατη!
Στα δικά μου παιδικά χρόνια (80s) βέβαια υπήρχε και πολύ υποκρισία. Σχολούσαμε από το κατηχητικό και στο δρόμο λέγαμε όλο για αγόρια!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
BLUE SEA
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Τέσα Ηλιού αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηλιούπολη (Αττική). Έχει γράψει 1,898 μηνύματα.
17-08-15
17:19
Πέρα από τα παραπάνω θεωρώ ότι υπάρχει μια αδικαιολόγητη και άδικη αυστηρότητα προς τη νέα γενία. Είμαι γενικώς αντίθετη με τη γενικότερη τάση που υπάρχει να κατηγορούμε τη νεότερη γενιά εκθειάζοντας τη δική μας. Καμένη γη βρηκαν τα νεότερα άτομα κι εκείνα δικαιούνται να μας ψέγουν κι όχι εμείς αυτά. Κάποιους/ες που έχουν παρόμοια ηλικία μ' εμένα ίσως να τους δυσαρεστήσω μ' αυτά που λέω, ωστόσο, με ενδιαφέρει η αντικειμεικότητα -στο μέτρο του εφικτού.
Κάτι άλλο: Η "αγνή" δεκαετία του 80 (που ήμουν παιδί) ήταν γεμάτη από υποκρισία και προσποιητή ηθική. Σήμερα, λ.χ., οι γονείς μιλούν ελεύθερα στα παιδιά τους για το σεξ, ενώ τότε ήταν ταμπού μια τέτοια κουβέντα. Μεγαλώσαμε σε έναν ψεύτικο κόσμο, αγνοώντας την πραγματικότητα, τους φυσικούς και τους κοινωνικούς της νόμους. Τι να εξειδανικεύσω λοιπόν; Δεν θεωρώ ότι η δική μας γενιά είχε κάτι καλύτερο από την τωρινή.
Κάτι άλλο: Η "αγνή" δεκαετία του 80 (που ήμουν παιδί) ήταν γεμάτη από υποκρισία και προσποιητή ηθική. Σήμερα, λ.χ., οι γονείς μιλούν ελεύθερα στα παιδιά τους για το σεξ, ενώ τότε ήταν ταμπού μια τέτοια κουβέντα. Μεγαλώσαμε σε έναν ψεύτικο κόσμο, αγνοώντας την πραγματικότητα, τους φυσικούς και τους κοινωνικούς της νόμους. Τι να εξειδανικεύσω λοιπόν; Δεν θεωρώ ότι η δική μας γενιά είχε κάτι καλύτερο από την τωρινή.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.