Αρχική Forum
Νέα Δημοσίευση
Προσωπικές Συζητήσεις
Πολυμέσα - Gallery
Chat
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
Chat and Fun
iSchoollaiono
Νεοφερμένος
Ο laiono αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Υπεύθυνος marketing. Έχει γράψει 11 μηνύματα.
20-02-08
20:03
Αγαπητέ φίλε,
η FYROM είναι ένα αμάλγαμα πολλών εθνοτήτων. Το ότι αυτό το συνοθήλευμα ονομάστηκε στα τέλη του Β παγκοσμίου Μακεδονια ήταν μια ενεργεια η οποία τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν έδειχνε να έχει αλυτρωτικά χαρακτηριστικά. Με το πέρασμα των χρόνων και ενω εμείς "κοιμομασταν τον ύπνο του δικαίου" για να δημιουργηθεί ένα έθνος έπρεπε να υπάρχουν κάποια κοινα στοιχεία και να υπαρξει μια κοινη αναφορα! Εδω ακριβως έγινε αυτο που διαπίστωσες και εσυ, δηλαδη κοινη γλώσσα και αξίες. Και κυρίως ιστορια. Εδώ και 50 χρόνια αυτοί οι άνθρωποι χαλκεύτηκαν κάτω απο τις ανακρίβειες οι οποίες εμφάνιζαν δικά τους ιστορικά γεγονότα και πρόσωπα τα οποία έδρασαν στην ΕΛΛΑΔΑ. Εδώ υπάρχει ένα ερώτημα. Πως θα πεισεις μια ολόκληρη γενια πολιτών να αλλάξει την "κοινή της αναφορά"? Μετ από 50 ολόκληρα χρόνια!!!
όσο αφορα΄το θέμα των μειονοτήτων. Νομίζω οτι Μακεδονική μειονότητα ειδικά σε περιοχές εντός των συνόρων μας δεν υπάρχει και μου φαίνεται και λιγάκι ουτοπικό αυτό που λςσ. Αν και αν εχεις κάποια στοιχεία θα ενδιαφερόμουν να τα δω. Απο εκέι και πέρα οτι υπάρχει μειονότητα θρησκευτική ασφαλώς στη Θράκη δεν το αμφισβητεί κανένας. Είναι στο χέρι μας να μη δημιουργηθεί πρόβλημα σε εκείνη την περιοχή. Ειδικά τι στιγμή που έχουμε δώσει πολιτικά δικαιώματα δε νομίζω οτι θα κατηγορηθούμε ποτέ οτι δεν έχουμε αφομιώσει δαιφορετικές θρησκευτικές ομάδες ανθρώπων οι οποίοι ασφαλώς και είναι Ελληνες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
laiono
Νεοφερμένος
Ο laiono αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Υπεύθυνος marketing. Έχει γράψει 11 μηνύματα.
20-02-08
17:18
Κοιτα οι απορίες σου είναι εύλογες , καταλαβαίνω την αγωνία σου, όμως οταν μια κατάσταση είναι de facto όπως αυτή του ονόματος, είναι πολύ δύσκολο να αλλάξεις κάποιους συσχετισμούς. Δεν είναι όμως και αδύνατο! όταν για παράδειγμα έχεις αφήσει ένα ασθενη άρρωστο χωρίς φάρμακα για χρόνια δε θα παιθάνει ή όταν πας να τον θεραπεύσεις δε θα είναι πιο δύσκολο? Ετσι ακριβώς ειναι και τώρα. όπως είπες και εσυ επειδή ακριβώς "κοιτούσαμε" τόσα χρόνια έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο.
Τέλος θα ήθελα να σου πω οτι το θέμα δεν είναι πως θα τους αποκαλούμε εμείς? Άυτο που παλεύουμε τώρα είναι πως θα αλλάξει το συνταγματικο όνομα τους και θα υπάρξει μια ονομασία κοινα αποδεκτή από όλους άρα και απο όλο τον υπόλοιπο κόσμο.(αυτούς που τους έχουν ήδη αναγνωρίσει). Εγω σου ανέφερα οτι με την ενδιάμεση συμφωνία απλά σε επίπεδο διημερών σχέσεων μπορουμε να τους αποκαλούμε όπως θέλουμε. Εκέι ήταν άλλο ένα φαουλ μας.!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
laiono
Νεοφερμένος
Ο laiono αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Υπεύθυνος marketing. Έχει γράψει 11 μηνύματα.
20-02-08
15:32
όχι δεν παρανομού νόύτε είναι ανακόλουθοί διότι 123 και πλεον χώρες έχουν αναγνωρίσει τη FYROM με το Συνταγματικό της όνομα δηλαδή. Μακεδονια! Μόνο εμείς δεν έχουμε αναγνωρίσει το όνομα αυτο! Εμείς απ την άλλη βρισκόμαστε σε δύσκολη θέση διότι το αφήσαμε το θέμα για 50 χρόνια ανοιχτο και τώρα τρέχουμε και δε φτάνουμε. Απλά πλέον έχουμε χάσει μεγάλο μέρος της διαπραγματευτικής μας πολιτικής. Η βάση κάτω από την οποία συζητάμε είναι τελείως διαφορετική σε σχέση πχ με το 1992 όπου θα μπορούσαμε να δώσουμε λύση εφικτή, άλλα τελικά τα συλλαλητήρια τα λάβαρα συνεπικουρούμενα απο τα μμε έφεραν αυτο το αποτέλεσμα που γευομαστε σήμερα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
laiono
Νεοφερμένος
Ο laiono αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Υπεύθυνος marketing. Έχει γράψει 11 μηνύματα.
20-02-08
14:01
Αγαπητέ φίλε/η,
Με την ενδιάμεση συμφωνία στα μέσα της δεκαετίας του 90 είχαμε διευθετήσει πολλές εκκρεμότητες με τη FYROM. Το μοναδικό που είχε μείνει ανοιχτό ήταν το θέμα του ονόματος. Σα χώρα δεν είχαμε όύτε έχουμε πρόβλημα να αναφέρεται η γείτονα χώρα ως FYROM. Εκεί που έχουμε πρόβλημα είναι να αναφέρεται ως ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Απλά στις δημερείς μας σχέσες την αναφέρουμε όπως θέλουμε. Κατ αρχήν παρανομούμε όταν απαγορεύουμε σε μια χώρα να αυτοκαθοριζεται και να ονομαζεται όπως εκείνει θέλει. Διότι ως ενεργά μέλη του ΟΗΕ έχουμε υπογράψει ένα κρίσιμο άρθρο το οποίο αναφέρει τα παραπάνω που είπα. Από εκέι και πέρα θα συμφωνήσω οτι εμείς απουσιάζαμε σα κράτος 50 χρόνια τώρα διότι για ακριβώς τόσα χρόνια η FYROM, το κατασκέυασμα του TITO ονομάζεται όπως θέλει και κάνει ότι θέλει εις βάρος της χώρας μας. Και εμείς δεν κάναμε τιποτα. Διοτι φοβόμασταν να διαταράξουμε τις σχέσεις μας με τη Γιουγκοσλαβια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
laiono
Νεοφερμένος
Ο laiono αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Υπεύθυνος marketing. Έχει γράψει 11 μηνύματα.
20-02-08
10:43
Αγαπητή φίλη,
Εν μέρει συμφωνούμε και θα είναι θλιβερό να υποκύψουμε στη FYROM! ;Όμως η γείτονα χώρα έχει βοηθώ και πάτρωνα την USA. H οποία καλύπτει την πλειοψηφία του προυπολογισμού του ΟΗΕ άρα φαντάζεσαι οτι η λύση Νιμιτσ θα είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ και της FYROM. Mιας και οι Αμερικανοι τους θέλουν στο ΝΑΤΟ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
laiono
Νεοφερμένος
Ο laiono αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Υπεύθυνος marketing. Έχει γράψει 11 μηνύματα.
20-02-08
10:39
Σκοπιανοί:"Κρετίνοι Έλληνες εμείς θα φτάσουμε μέχρι τη Θεσσαλονίκη"
Μαρία Καρχιλάκη
Ανταποκρίτρια του Mega από τα Σκόπια. Λέει στο βραδινό δελτίο ειδήσεων.
Απομαγνητοφώνησημπορείτε να το δείτε εδώ https://www.megatv.com/gegonota/ )
Η πρεσβεία μας στα Σκόπια δέχεται λιθοβολισμό αυτή τη στιγμή.
Πολιορκείται από οργισμένους νεαρούς. Αυτοί που είχαμε την τύχη ή την ατυχία να συναντήσουμε με το συνεργείο του Mega στην κεντρική πλατεία των Σκοπίων που διαδήλωναν υπέρ των συγκεκριμένης ονομασίας, να μην αλλάξει δηλαδή το συνταγματικό τους όνομα , προσπαθήσαμε λοιπόν να τραβήξουμε ορισμένα πλάνα.
Όταν λοιπόν τείναμε το μικρόφωνο για να μιλήσουμε με κάποιους απ αυτούς τους νεαρούς εκείνη την ώρα ήταν καμιά 500αριά, ένας από αυτούς κινήθηκε εναντίον μου, προσπάθησαν τα παιδιά του τηλεοπτικού μου συνεργείου να με προστατέψουν , κινήθηκε εναντίον μου μιλώντας Γαλλικά, προσπάθησαν λοιπόν οι συνάδελφοί μου να με προστατέψουν με αποτέλεσμα να τους δείρουν με κλωτσιές και μπουνιές καθώς επίσης και έναν ακόμα συνάδελφο οπερατέρ ελληνικού καναλιού.
Αντιλαμβάνεστε ότι εγκαταλείψαμε την προσπάθεια να μιλήσουμε με τους ανθρώπους αυτούς και φύγαμε για να έλθουμε εδώ να κάνουμε αυτή τη ζωντανή μας σύνδεση.
Είναι έκρυθμη η κατάσταση, αυτό που είδαμε με ανησυχεί πάρα πολύ, αρκεί να σας πω τα συνθήματα «Κρετίνοι Έλληνες» και τα πόστερ που βλέπαμε και τα πανό που κρατούσαν ήταν στα Αγγλικά, γλώσσα προφανώς για να μπορούν και οι Έλληνες προφανώς στα Ελληνικά κανάλια στόχευαν, να μπορούν να καταλάβουν την σημασία όσων λένε.
Κρατώντας σημαίες με τον ήλιο της Βεργίνας και επιδεικνύοντας χάρτες της «Μεγάλης Μακεδονίας» έλεγαν επίσης ότι «Εμείς θα φτάσουμε μέχρι τη Θεσσαλονίκη».
Αγαπητέ φίλε,
το τι δείχνουν τα κανάλια καμια φορά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Εαν για παράδειγμα 200 μέλη της χρυσής αυγής είχαν συγκεντρωθεί έξω από το προξενείο της FYROM στην Αθήνα και έκαναν τα ίδα τι θα έλεγές? Το θέμα είναι και πως μεταδίδουν τα μμε την είδηση. Καλύτερα να αποφύγουμε εντάσεις, διότι τα ίδια κάναμε και το 1992 και καταλήξαμε εδώ που είμαστε. Η αλήθεια φίλε μου είναι κάπου στη μέση. Όντος μπορούμε να σημειώσουμε οτι κάποια επίσημα όργανα της FYROM δείχνουν μια σκληρή στάση και εμφανίζει ο λόγος τους αλυτρωτικά χαρακτηριστικά. Απ την άλλη το ζήτημα είναι κάπως πολύπλοκο. Ναι μεν έχουν το δικαίωμα να εμφανίζουν το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ άλλα η FYROM διεκδικεί πλήρως την ονομασία τη στιγμή που είναι μέρος της περιοχής και όχι η πλειοψηφία της περιοχής. Κατέχει το 38%. Ενω η Ελλάδα το 55%. Ενας γεωγραφικός προσδιορισμός θα ήταν η πιο σωστή λύση. Απλά πρέπει να είμαστε ήρεμοι γαιτί η εξωτερική πολιτική δεν χαράσεται με φανατισμό και κυρίως με μοιρολατρεία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
laiono
Νεοφερμένος
Ο laiono αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Υπεύθυνος marketing. Έχει γράψει 11 μηνύματα.
17-02-08
14:41
Βεβαίως και δεν έχει σταματήσει ο αλυτρωτικός χαρακτήρας τόσο της πολιτικής όσο και των δηλώσεων από πλευράς επίσημων αξιωματούχων της FYROM. Απλά νομίζω ότι εάν επικεντρωθούμε σε αυτή την παράμετρο χάνουμε τον προσανατολισμό μας διότι οι επεκτατικές βλέψεις της γείτονα χώρας δεν τεκμηριώνονται επί της ουσίας, δηλαδή χρησιμοποιούνται απλά για εσωτερική κατανάλωση. Εκείνο που θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει είναι να προωθήσουμε την ευρωπαϊκή πορεία της FYROM με κάποιες βασικές προϋποθέσεις. Δηλαδή να διευθετήσουμε με νηφαλιότητα το ζήτημα του ονόματος, προς το συμφέρον μας, χρησιμοποιώντας μια σύνθετη ονομασία και από την άλλη να στραφούμε προς την ενίσχυση της ευρωπαϊκής προοπτικής της FYROM. Διότι είναι καλύτερα να έχεις ένα δυνατό οικονομικά γείτονα από το να προβληματίζεσαι κάθε μέρα εάν και πότε θα διαλύσει αυτή η χώρα, θα δημιουργηθεί «αναμπουμπούλα» στα σύνορα και θα αυξηθεί το κύμα μετανάστευσης προς τη χώρα μας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
laiono
Νεοφερμένος
Ο laiono αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Υπεύθυνος marketing. Έχει γράψει 11 μηνύματα.
17-02-08
10:50
Η ιστορική αλήθεια είναι πάντα ζήτημα έρευνας και σωστής άντλησης πληροφοριών από όλες τις πηγές είτε αυτές μπορεί να θεωρηθούν αξιόπιστες από ορισμένους κύκλους είτε όχι. Και τούτο γιατί κάθε ιστορικό γεγονός μπορεί να ιδωθεί κάτω από διάφορα πρίσματα. Ο αναγνώστης ασφαλώς στο τέλος βγάζει τα δικά του συμπεράσματα ανάλογα με τις γνώσεις του και τις προσωπικές του εμπειρίες. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με το ζήτημα που έχει ανακύψει με τη γείτονα χώρα, ένα ζήτημα για το οποίο έχουν ακουστεί πολλά και που ακόμη και σήμερα ο φάκελος που αναγράφει το όνομα «Μακεδονία» δεν έχει οριστικά κλείσει.
Εν αρχή χρήσιμο είναι να αναφερθεί ότι γεωγραφικά ο όρος «Μακεδονία» αναφέρεται στην περιοχή που μοιράζεται ανάμεσα στην Ελλάδα, η οποία κατέχει το 52% της περιοχής, στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας με το 38%, και στην Βουλγαρία με περίπου το 10%. Το Ελληνικό κομμάτι ή διαμέρισμα της Μακεδονίας αναφέρεται ως "Ελληνική Μακεδονία" ή "Μακεδονία του Αιγαίου", η ΠΓΔΜ ως "Μακεδονία του Βαρδάρη" ή "Νότιος Σερβία", και το Βουλγαρικό κομμάτι ως "Μακεδονία του Πίριν" ή ως περιοχή του Μπλαγκόεβγκραντ.
Το τέλος λοιπόν του Β΄ παγκοσμίου πολέμου θα φέρει τον Τίτο να αναγνωρίζει την ύπαρξη Μακεδονικού έθνους στα όρια της Γιουγκοσλαβίας και θα ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στις γεωπολιτικές ισορροπίες στα Βαλκάνια. Η καθιέρωση και δημιουργία Μακεδονικής εκκλησίας και συνάμα ιστορίας ουσιαστικά θεμελίωνε την προσπάθεια του για ασφαλή εξέλιξη ενός Μακεδονικού έθνους-κράτους. Εδώ ακριβώς γίνεται το πρώτο «φάουλ», θα μπορούσαμε να πούμε, από ελληνικής πλευράς μιας και για 50 περίπου χρόνια δεν υπήρξε καμία επίσημη αντίδραση για τον τρόπο με τον οποίο κατασκευάζονταν η εθνική ταυτότητα των κατοίκων της ΠΓΔΜ. Η παραπάνω αδράνεια της Ελλάδας οφείλονταν κυρίως στο γεγονός ότι δεν έπρεπε σε καμία περίπτωση να χαλάσουν οι καλές μας σχέσεις με την Γιουγκοσλαβία. Έτσι δημιουργούνταν βάσιμες επεκτατικές τάσεις-βλέψεις, έστω και στα χαρτιά, από πλευράς ΠΓΔΜ τόσο σε Ελλάδα όσο και Βουλγαρία. Και η χώρα μας για δεκαετίες είχε μια ανοχή απέναντι σε αυτά φαινόμενα.
Ερχόμενοι στην επίμαχη περίοδο, στις αρχές της δεκαετίας του 90, κατά την οποία η χώρα μας, μετά από χρόνια διπλωματικού «ύπνου», ξυπνάει λόγω της αναστάτωσης στα βόρεια σύνορά της και αρχίζει μια περίοδος εξάρσεων, με εθνικιστικά χαρακτηριστικά, και φορτισμένο πολιτικό κλίμα. Στην Ελλάδα έχουμε κυβέρνηση τη ΝΔ ενώ στην ΠΓΔΜ κυβερνάει το σοσιαλιστικό κόμμα, το SDVM, με ένα Γκλιγκόροφ ο οποίος εμφανίζεται σκληρός στο εσωτερικό της χώρας και διαλλακτικός στο εξωτερικό. Αρχίζουν οι μυστικές συζητήσεις, τα μεγάλα συλλαλητήρια, τα οποία σε μεγάλο βαθμό υποκινούνταν από εκκλησιαστικούς κύκλους και δημιουργείται μια κατάσταση μέσα στην οποία κάθε ένας που έκανε αναφορά σε άλλη λύση πλην από την αφαίρεση κάθε τι που είχε σχέση με τον όρο ή λέξη «Μακεδονία»,θεωρούνταν το λιγότερο εθνικός μειοδότης. Εκείνη ακριβώς την περίοδο χάνεται μια μεγάλη διπλωματική ευκαιρία και υπογράφεται η «ενδιάμεση συμφωνία» το 1995 μετά από ένα χρόνο εμπάργκο, η οποία άφησε σε εκκρεμότητα το ζήτημα του ονόματος . Η ίδια αυτή συμφωνία ισχύει και σήμερα.
Εδώ και χρόνια λόγω της ένδειας της εξωτερικής μας πολιτικής σε αυτό το ζήτημα πάνω από 100 χώρες έχουν αναγνωρίσει την ΠΓΔΜ ως Μακεδονία.. Τι και αν άλλαξε το Σύνταγμα της ΠΓΔΜ και έκλεισαν τα ενδεχόμενα επεκτατικών βλέψεων. Δεν ξέρω βέβαια αν με δώδεκα χιλιάδες στρατιώτες και 5 απηρχαιωμένα ρωσικά άρματα μπορείς να έχεις επεκτατικές βλέψεις! Τι και αν βγήκε ο ήλιος της Βεργίνας απʼ τη σημαία και σε μεγάλο βαθμό έσβησαν απʼ τα σχολικά βιβλία ιστορικά γεγονότα που έλαβαν χώρα και ονόματα που έζησαν και δημιούργησαν στην Ελλάδα. Αυτό που μας έκαιγε πιο πολύ ήταν το όνομα. Το οποίο όχι μόνο δεν άλλαξε άλλα πλέον έχει σταθεροποιηθεί στη συνείδηση του υπόλοιπου κόσμου, πλην της χώρας μας, η λέξη «Μακεδονία». Άραγε πως θα πείσεις μια ολόκληρη γενιά πολιτών, η οποία μεγάλωσε κάτω απʼ την προπαγάνδα και τις ιστορικές ανακρίβειες του Τίτο; Όμως παράλληλα εγείρεται και το ερώτημα, τελικά η χώρα μας πιέζοντας την ΠΓΔΜ να αλλάξει όνομα μήπως γίνεται ανακόλουθη σε σχέση με διεθνείς συμφωνίες; Μιας και ως μέλος του ΟΗΕ, οφείλει να τηρεί το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και αυτοπροσδιορισμού των κρατών.
Τελικά τι θέλουμε να γίνει; Να επιβάλλουμε εμπάργκο ξανά και να αποσύρουμε τις μεγάλες και μικρές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, κλείνοντας τα σύνορα και διακόπτοντας τον τεράστιο όγκο του εμπορίου που φθάνει τα 500 εκ. ευρώ ετησίως; Θέλουμε μήπως να διεξάγουμε πόλεμο; Μια προοπτική που ακούγεται από ακραίους κύκλους.
Απλά πρέπει να παραδεχτούμε ότι η μεγάλη ευκαιρία για μια λύση προς όφελος των συμφερόντων μας άλλα και ικανοποιητική για τα «θέλω» του κόσμου ίσως να είναι πλέον μακρινή. Σε περίπτωση νέων διαπραγματεύσεων θα ξεκινήσουμε από διαφορετική βάση και με γνώμονα τα σημερινά δεδομένα. Κάποιος μπορεί να το πει μοιρολατρικό, μιας και δε θα δεχτεί κανένα συμβιβασμό με την ΠΓΔΜ. Άλλος ενδεχομένως να το βλέπει κάτω από μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση. Το μεγάλο στοίχημα για τη χώρα μας και ίσως η τελευταία ευκαιρία είναι τώρα που η ΠΓΔΜ ετοιμάζεται να εισέλθει στο ΝΑΤΟ και αργότερα στην ΕΕ. Η δύναμη της αρνησικυρίας ή αλλιώς του βέτο ίσως μας δώσει μια ελπίδα ότι θα κερδίσουμε έστω και λίγο από το χαμένο μας διπλωματικό έδαφος. Αυτό μπορεί να μεταφράζεται στην ύπαρξη μιας σύνθετης ονομασίας όπως ορεινή Μακεδονία (GornaMacedonia) , στη χειρότερη περίπτωση Δημοκρατία της Μακεδονίας-Σκόπια (Republic of Macedonia-Skopje ), οι παραπάνω προτάσεις έχουν πέσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ή καλύτερα σε κάτι το οποίο δεν έχει σχέση με τον όρο Μακεδονία. Δίνοντας κατά κάποιον τρόπο στη γείτονα χώρα όνομα το οποίο θα προβάλλει- θα αναδείξει τη γεωγραφική διάσταση της περιοχής.
Απʼ την άλλη πλευρά η ΠΓΔΜ είναι σαφές ότι αποτελεί μέρος της Μακεδονίας. Το λάθος που διαπράττει η γείτονα χώρα είναι ότι επιθυμεί να χαρακτηριστεί «Μακεδονία» τι στιγμή που είναι μέρος της περιοχής και όχι όλη ή τουλάχιστον η συντριπτική πλειοψηφία της περιοχής.
Εν τέλει εκείνο που προέχει είναι να εξαντληθούν τα περιθώρια συζήτησης και διαλόγου κυρίως στο εσωτερικό της χώρας ώστε να αποφύγουμε διχασμούς και διλήμματα τα οποία μας οδήγησαν σε λάθος επιλογές τις προηγούμενες δεκαετίες.
------------
( το παρόν κείμενι έχει δημοσιευτεί στο "ΒΗΜΑ" και στα Χανιωτικα Νεα) περιμενω τα σχολια σας και τις παρατηρήσεις σας)
Εν αρχή χρήσιμο είναι να αναφερθεί ότι γεωγραφικά ο όρος «Μακεδονία» αναφέρεται στην περιοχή που μοιράζεται ανάμεσα στην Ελλάδα, η οποία κατέχει το 52% της περιοχής, στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας με το 38%, και στην Βουλγαρία με περίπου το 10%. Το Ελληνικό κομμάτι ή διαμέρισμα της Μακεδονίας αναφέρεται ως "Ελληνική Μακεδονία" ή "Μακεδονία του Αιγαίου", η ΠΓΔΜ ως "Μακεδονία του Βαρδάρη" ή "Νότιος Σερβία", και το Βουλγαρικό κομμάτι ως "Μακεδονία του Πίριν" ή ως περιοχή του Μπλαγκόεβγκραντ.
Το τέλος λοιπόν του Β΄ παγκοσμίου πολέμου θα φέρει τον Τίτο να αναγνωρίζει την ύπαρξη Μακεδονικού έθνους στα όρια της Γιουγκοσλαβίας και θα ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στις γεωπολιτικές ισορροπίες στα Βαλκάνια. Η καθιέρωση και δημιουργία Μακεδονικής εκκλησίας και συνάμα ιστορίας ουσιαστικά θεμελίωνε την προσπάθεια του για ασφαλή εξέλιξη ενός Μακεδονικού έθνους-κράτους. Εδώ ακριβώς γίνεται το πρώτο «φάουλ», θα μπορούσαμε να πούμε, από ελληνικής πλευράς μιας και για 50 περίπου χρόνια δεν υπήρξε καμία επίσημη αντίδραση για τον τρόπο με τον οποίο κατασκευάζονταν η εθνική ταυτότητα των κατοίκων της ΠΓΔΜ. Η παραπάνω αδράνεια της Ελλάδας οφείλονταν κυρίως στο γεγονός ότι δεν έπρεπε σε καμία περίπτωση να χαλάσουν οι καλές μας σχέσεις με την Γιουγκοσλαβία. Έτσι δημιουργούνταν βάσιμες επεκτατικές τάσεις-βλέψεις, έστω και στα χαρτιά, από πλευράς ΠΓΔΜ τόσο σε Ελλάδα όσο και Βουλγαρία. Και η χώρα μας για δεκαετίες είχε μια ανοχή απέναντι σε αυτά φαινόμενα.
Ερχόμενοι στην επίμαχη περίοδο, στις αρχές της δεκαετίας του 90, κατά την οποία η χώρα μας, μετά από χρόνια διπλωματικού «ύπνου», ξυπνάει λόγω της αναστάτωσης στα βόρεια σύνορά της και αρχίζει μια περίοδος εξάρσεων, με εθνικιστικά χαρακτηριστικά, και φορτισμένο πολιτικό κλίμα. Στην Ελλάδα έχουμε κυβέρνηση τη ΝΔ ενώ στην ΠΓΔΜ κυβερνάει το σοσιαλιστικό κόμμα, το SDVM, με ένα Γκλιγκόροφ ο οποίος εμφανίζεται σκληρός στο εσωτερικό της χώρας και διαλλακτικός στο εξωτερικό. Αρχίζουν οι μυστικές συζητήσεις, τα μεγάλα συλλαλητήρια, τα οποία σε μεγάλο βαθμό υποκινούνταν από εκκλησιαστικούς κύκλους και δημιουργείται μια κατάσταση μέσα στην οποία κάθε ένας που έκανε αναφορά σε άλλη λύση πλην από την αφαίρεση κάθε τι που είχε σχέση με τον όρο ή λέξη «Μακεδονία»,θεωρούνταν το λιγότερο εθνικός μειοδότης. Εκείνη ακριβώς την περίοδο χάνεται μια μεγάλη διπλωματική ευκαιρία και υπογράφεται η «ενδιάμεση συμφωνία» το 1995 μετά από ένα χρόνο εμπάργκο, η οποία άφησε σε εκκρεμότητα το ζήτημα του ονόματος . Η ίδια αυτή συμφωνία ισχύει και σήμερα.
Εδώ και χρόνια λόγω της ένδειας της εξωτερικής μας πολιτικής σε αυτό το ζήτημα πάνω από 100 χώρες έχουν αναγνωρίσει την ΠΓΔΜ ως Μακεδονία.. Τι και αν άλλαξε το Σύνταγμα της ΠΓΔΜ και έκλεισαν τα ενδεχόμενα επεκτατικών βλέψεων. Δεν ξέρω βέβαια αν με δώδεκα χιλιάδες στρατιώτες και 5 απηρχαιωμένα ρωσικά άρματα μπορείς να έχεις επεκτατικές βλέψεις! Τι και αν βγήκε ο ήλιος της Βεργίνας απʼ τη σημαία και σε μεγάλο βαθμό έσβησαν απʼ τα σχολικά βιβλία ιστορικά γεγονότα που έλαβαν χώρα και ονόματα που έζησαν και δημιούργησαν στην Ελλάδα. Αυτό που μας έκαιγε πιο πολύ ήταν το όνομα. Το οποίο όχι μόνο δεν άλλαξε άλλα πλέον έχει σταθεροποιηθεί στη συνείδηση του υπόλοιπου κόσμου, πλην της χώρας μας, η λέξη «Μακεδονία». Άραγε πως θα πείσεις μια ολόκληρη γενιά πολιτών, η οποία μεγάλωσε κάτω απʼ την προπαγάνδα και τις ιστορικές ανακρίβειες του Τίτο; Όμως παράλληλα εγείρεται και το ερώτημα, τελικά η χώρα μας πιέζοντας την ΠΓΔΜ να αλλάξει όνομα μήπως γίνεται ανακόλουθη σε σχέση με διεθνείς συμφωνίες; Μιας και ως μέλος του ΟΗΕ, οφείλει να τηρεί το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και αυτοπροσδιορισμού των κρατών.
Τελικά τι θέλουμε να γίνει; Να επιβάλλουμε εμπάργκο ξανά και να αποσύρουμε τις μεγάλες και μικρές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, κλείνοντας τα σύνορα και διακόπτοντας τον τεράστιο όγκο του εμπορίου που φθάνει τα 500 εκ. ευρώ ετησίως; Θέλουμε μήπως να διεξάγουμε πόλεμο; Μια προοπτική που ακούγεται από ακραίους κύκλους.
Απλά πρέπει να παραδεχτούμε ότι η μεγάλη ευκαιρία για μια λύση προς όφελος των συμφερόντων μας άλλα και ικανοποιητική για τα «θέλω» του κόσμου ίσως να είναι πλέον μακρινή. Σε περίπτωση νέων διαπραγματεύσεων θα ξεκινήσουμε από διαφορετική βάση και με γνώμονα τα σημερινά δεδομένα. Κάποιος μπορεί να το πει μοιρολατρικό, μιας και δε θα δεχτεί κανένα συμβιβασμό με την ΠΓΔΜ. Άλλος ενδεχομένως να το βλέπει κάτω από μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση. Το μεγάλο στοίχημα για τη χώρα μας και ίσως η τελευταία ευκαιρία είναι τώρα που η ΠΓΔΜ ετοιμάζεται να εισέλθει στο ΝΑΤΟ και αργότερα στην ΕΕ. Η δύναμη της αρνησικυρίας ή αλλιώς του βέτο ίσως μας δώσει μια ελπίδα ότι θα κερδίσουμε έστω και λίγο από το χαμένο μας διπλωματικό έδαφος. Αυτό μπορεί να μεταφράζεται στην ύπαρξη μιας σύνθετης ονομασίας όπως ορεινή Μακεδονία (GornaMacedonia) , στη χειρότερη περίπτωση Δημοκρατία της Μακεδονίας-Σκόπια (Republic of Macedonia-Skopje ), οι παραπάνω προτάσεις έχουν πέσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ή καλύτερα σε κάτι το οποίο δεν έχει σχέση με τον όρο Μακεδονία. Δίνοντας κατά κάποιον τρόπο στη γείτονα χώρα όνομα το οποίο θα προβάλλει- θα αναδείξει τη γεωγραφική διάσταση της περιοχής.
Απʼ την άλλη πλευρά η ΠΓΔΜ είναι σαφές ότι αποτελεί μέρος της Μακεδονίας. Το λάθος που διαπράττει η γείτονα χώρα είναι ότι επιθυμεί να χαρακτηριστεί «Μακεδονία» τι στιγμή που είναι μέρος της περιοχής και όχι όλη ή τουλάχιστον η συντριπτική πλειοψηφία της περιοχής.
Εν τέλει εκείνο που προέχει είναι να εξαντληθούν τα περιθώρια συζήτησης και διαλόγου κυρίως στο εσωτερικό της χώρας ώστε να αποφύγουμε διχασμούς και διλήμματα τα οποία μας οδήγησαν σε λάθος επιλογές τις προηγούμενες δεκαετίες.
------------
( το παρόν κείμενι έχει δημοσιευτεί στο "ΒΗΜΑ" και στα Χανιωτικα Νεα) περιμενω τα σχολια σας και τις παρατηρήσεις σας)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.