lkjhgfdsa
Δραστήριο μέλος
Ο lkjhgfdsa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Τραπεζικός υπάλληλος. Έχει γράψει 736 μηνύματα.
27-09-15
15:26
Δεν απευθύνομαι στο άνωθεν μήνυμα.
Αν ήθελε κανείς να κάνει μία δίκαιη κριτική σε ένα κόμμα ή σε ένα σοσιαλιστικό κράτος, θα έπρεπε να λάβει και άλλους παράγοντες υπόψη του.
Για παράδειγμα, ναι, η Κορέα δεν είναι λενινιστική, αλλά είναι σοσιαλιστική, η οικονομία της είναι κατά βάση σοσιαλιστική. Την Κορέα πρέπει να την κρίνουμε για αυτό που είναι: ένα ρεβιζιονιστικό σοσιαλιστικό κράτος, που χτίστηκε στη βάση ενός εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα και μιας ιμπεριαλιστικής επέμβασης, που οδήγησε στη διχοτόμηση της χώρας. Ως μία χώρα που είχε στηρίξει την οικονομία της στην ύπαρξη της Σοβιετικής Ένωσης και είναι θαύμα που δε διέλυσε και αυτή το '91, παρά τα προβλήματα, ακόμη και επισιτισμού που αντιμετώπισε. Και νομίζω ότι σε αυτό έπαιξε μεγάλο ρόλο ότι ο Κιμ Γιονγκ Ιλ ήταν υϊός του Κιμ Ιλ Σουνγκ, πρωτεργάτη της απελευθέρωσης-επανάστασης. Να λάβουμε υπόψη το σχετικά μεγαλύτερο επίπεδο που είχε η χώρα από άλλες ασιατικές χώρες (και τη νότιο Κορέα) μέχρι και τη δεκαετία του '80, με τη βοήθεια, φυσικά, των σοβιετικών. Να λάβουμε υπόψη, ότι σήμερα η χώρα βρίσκεται σε καπιταλιστική περικύκλωση και σε ένα καθεστώς μόνιμης απειλής από τους νότιους και τις ΗΠΑ.
Η κριτική σε ένα κομμουνιστικό κόμμα, αν θέλει να είναι τίμια, πρέπει να λαμβάνει υπόψη την θέση του κόμματος αυτού για το επίπεδο ανάπτυξης του καπιταλισμού στη χώρα του. Για παράδειγμα, θα ήταν λάθος να κρίνω ως πχ αντικομμουνιστική την ΟΑΚΚΕ, επειδή την βγάζει ο ΣΚΑΙ να στηρίξει τους εφοπλιστές και την κόκα κόλα εναντίον του ΠΑΜΕ, λέγοντας ότι το τελευταίο τους αναγκάζει να κλείσουν-φύγουν. Θα πρέπει να κρίνω την ΟΑΚΚΕ για αυτό που είναι: ένα σοσιαλιστικό κόμμα (ας μην το συγκεκριμενοποιήσουμε) που θεωρεί ότι η χώρα είναι σε καθεστώς αποικιοκρατίας και, φυσικά, αν έτσι ήταν, αυτό κατά τον μαρξισμό θα έθετε εθνικοαπελευθερωτικό ζήτημα και θα προσέδιδε επαναστατικό ρόλο στην αστική τάξη της χώρας, την οποία θα έπρεπε να στηρίξει η εργατική μεχρι την απελευθέρωση. Η κριτική που θα έπρεπε να τους ασκήσει κανείς, λοιπόν, είναι ακριβώς στη λανθασμένη, κατά τη γνώμη μου, εκτίμησή τους για το στάδιο στο οποίο βρισκόμαστε και η οποία τους καθιστά, θα μπορούσε να πει κανείς, αντιδραστικούς: είμαστε μία χώρα με ανεπτυγμένο καπιταλισμό από τον προηγούμενο αιώνα και είμαστε χώρα-μέλος ιμπεριαλιστικών συμμαχιών (ΕΕ, ΝΑΤΟ...). Αυτό, κατά τη γνώμη μου, καθιστά επαναστατική τάξη την εργατική και, δεδομένων των συνθηκών και μέσα στο κίνημα, θέτει στην ημερήσια διάταξη ενός κομμουνιστικού κόμματος την οργάνωση των λαϊκών στρωμάτων.
Τέτοιου είδους κριτική, νομίζω, είναι δίκαιη και τέτοιου είδους κριτική περιμένει κανείς να ασκήσει κάποιος που θεωρεί εαυτόν μαρξιστή.
Οι επαναστάσεις πάντα έχουν πρωτεργάτες. Πάντα ξεκινούν λίγοι, μετά πληθαίνουν. Ποτέ οι επαναστάσεις δεν είχαν την στήριξη όλου του πληθυσμού, ούτε οι σοσιαλιστικές, ούτε οι αστικές, ακόμη και όταν είχαν εθνικοαπελευθερωτική μορφή. Θεωρώ λανθασμένη (και ουτοπική) την άποψη ότι πρέπει να περιμένουμε να αλλάξει όλη η κοινωνία, ότι πρέπει να περιμένουμε μέχρι να γίνουν όλοι επαναστάτες, οπότε και δε θα χρειάζονται οι πρωτεργάτες, η πρωτοπορία, η επιβολή και ο έλεγχος των πολλών επί των λίγων ή για να το πω διαφορετικά ένα κομμουνιστικό κόμμα και η (όπου χρειάζεται συγκεντρωτική) δημοκρατία.
Αν ήθελε κανείς να κάνει μία δίκαιη κριτική σε ένα κόμμα ή σε ένα σοσιαλιστικό κράτος, θα έπρεπε να λάβει και άλλους παράγοντες υπόψη του.
Για παράδειγμα, ναι, η Κορέα δεν είναι λενινιστική, αλλά είναι σοσιαλιστική, η οικονομία της είναι κατά βάση σοσιαλιστική. Την Κορέα πρέπει να την κρίνουμε για αυτό που είναι: ένα ρεβιζιονιστικό σοσιαλιστικό κράτος, που χτίστηκε στη βάση ενός εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα και μιας ιμπεριαλιστικής επέμβασης, που οδήγησε στη διχοτόμηση της χώρας. Ως μία χώρα που είχε στηρίξει την οικονομία της στην ύπαρξη της Σοβιετικής Ένωσης και είναι θαύμα που δε διέλυσε και αυτή το '91, παρά τα προβλήματα, ακόμη και επισιτισμού που αντιμετώπισε. Και νομίζω ότι σε αυτό έπαιξε μεγάλο ρόλο ότι ο Κιμ Γιονγκ Ιλ ήταν υϊός του Κιμ Ιλ Σουνγκ, πρωτεργάτη της απελευθέρωσης-επανάστασης. Να λάβουμε υπόψη το σχετικά μεγαλύτερο επίπεδο που είχε η χώρα από άλλες ασιατικές χώρες (και τη νότιο Κορέα) μέχρι και τη δεκαετία του '80, με τη βοήθεια, φυσικά, των σοβιετικών. Να λάβουμε υπόψη, ότι σήμερα η χώρα βρίσκεται σε καπιταλιστική περικύκλωση και σε ένα καθεστώς μόνιμης απειλής από τους νότιους και τις ΗΠΑ.
Η κριτική σε ένα κομμουνιστικό κόμμα, αν θέλει να είναι τίμια, πρέπει να λαμβάνει υπόψη την θέση του κόμματος αυτού για το επίπεδο ανάπτυξης του καπιταλισμού στη χώρα του. Για παράδειγμα, θα ήταν λάθος να κρίνω ως πχ αντικομμουνιστική την ΟΑΚΚΕ, επειδή την βγάζει ο ΣΚΑΙ να στηρίξει τους εφοπλιστές και την κόκα κόλα εναντίον του ΠΑΜΕ, λέγοντας ότι το τελευταίο τους αναγκάζει να κλείσουν-φύγουν. Θα πρέπει να κρίνω την ΟΑΚΚΕ για αυτό που είναι: ένα σοσιαλιστικό κόμμα (ας μην το συγκεκριμενοποιήσουμε) που θεωρεί ότι η χώρα είναι σε καθεστώς αποικιοκρατίας και, φυσικά, αν έτσι ήταν, αυτό κατά τον μαρξισμό θα έθετε εθνικοαπελευθερωτικό ζήτημα και θα προσέδιδε επαναστατικό ρόλο στην αστική τάξη της χώρας, την οποία θα έπρεπε να στηρίξει η εργατική μεχρι την απελευθέρωση. Η κριτική που θα έπρεπε να τους ασκήσει κανείς, λοιπόν, είναι ακριβώς στη λανθασμένη, κατά τη γνώμη μου, εκτίμησή τους για το στάδιο στο οποίο βρισκόμαστε και η οποία τους καθιστά, θα μπορούσε να πει κανείς, αντιδραστικούς: είμαστε μία χώρα με ανεπτυγμένο καπιταλισμό από τον προηγούμενο αιώνα και είμαστε χώρα-μέλος ιμπεριαλιστικών συμμαχιών (ΕΕ, ΝΑΤΟ...). Αυτό, κατά τη γνώμη μου, καθιστά επαναστατική τάξη την εργατική και, δεδομένων των συνθηκών και μέσα στο κίνημα, θέτει στην ημερήσια διάταξη ενός κομμουνιστικού κόμματος την οργάνωση των λαϊκών στρωμάτων.
Τέτοιου είδους κριτική, νομίζω, είναι δίκαιη και τέτοιου είδους κριτική περιμένει κανείς να ασκήσει κάποιος που θεωρεί εαυτόν μαρξιστή.
Οι επαναστάσεις πάντα έχουν πρωτεργάτες. Πάντα ξεκινούν λίγοι, μετά πληθαίνουν. Ποτέ οι επαναστάσεις δεν είχαν την στήριξη όλου του πληθυσμού, ούτε οι σοσιαλιστικές, ούτε οι αστικές, ακόμη και όταν είχαν εθνικοαπελευθερωτική μορφή. Θεωρώ λανθασμένη (και ουτοπική) την άποψη ότι πρέπει να περιμένουμε να αλλάξει όλη η κοινωνία, ότι πρέπει να περιμένουμε μέχρι να γίνουν όλοι επαναστάτες, οπότε και δε θα χρειάζονται οι πρωτεργάτες, η πρωτοπορία, η επιβολή και ο έλεγχος των πολλών επί των λίγων ή για να το πω διαφορετικά ένα κομμουνιστικό κόμμα και η (όπου χρειάζεται συγκεντρωτική) δημοκρατία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lkjhgfdsa
Δραστήριο μέλος
Ο lkjhgfdsa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Τραπεζικός υπάλληλος. Έχει γράψει 736 μηνύματα.
23-09-15
16:54
Αυτό λατρεύω σε αυτό το φόρουμ.Δεν μπαίνω σε συζήτηση μαζί σου, πες με ανιστόρητο, πες με ότι γουστάρεις για να νιώσεις καλύτερα, ένα είναι το σίγουρο, το μυαλουδάκι σου είναι ήδη κιμάς, αλλά μικρός είσαι ακόμα, κάτι μπορεί να γλιτώσεις. Για τον μπάτσο, δεν ισχύει το ίδιο, η εγκεφαλική βλάβη, έχει πλέον μονιμοποιηθεί.
Είναι ένας χώρος συζητήσεων και κανείς δεν θέλει να συζητήσει.
Αλλά περισσότερο μου αρέσει να χαρακτηρίζονται όσοι δε συμφωνούν ως ηλίθιοι, ανεπάγγελτοι, ξύστες, άχρηστοι, αυτοκτονικοί (το έχει πει "άνθρωπος" αυτό...) και η λίστα δεν έχει τελειωμό...
Ζω για τη στιγμή που θα δω το πλήθος του κόσμου να κυνηγά να τιμωρήσει όλους όσοι μας έφεραν εδώ και αυτοί θα φεύγουν με ελικόπτερα να σώσουν το τομάρι τους από τη λαϊκή ετυμηγορία, όπως στην Αργεντινή.τον ενημέρωσαν ότι επιστροφή στη δραχμή σε μια χώρα με 0 παραγωγή θα σήμαινε ότι θα έκανε απόδραση με ελικόπτερο από τη χώρα.
Και μια και είπα για Αργεντινή, ας δούμε λίγο τι άφησε πίσω το νεοφιλελεύθερο πείραμα στη χώρα.
Ντοκυμανταίρ Εξάντας: Το πείραμα της Αργεντινής.
https://www.exandasdocumentaries.com/gr/documentaries/chronologically/2010-2011
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lkjhgfdsa
Δραστήριο μέλος
Ο lkjhgfdsa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Τραπεζικός υπάλληλος. Έχει γράψει 736 μηνύματα.
22-09-15
15:37
Κομμουνιστικά κόμματα που αντί, στις δεδομένες συνθήκες, να οργανώνουν τον λαό, κάθονται να παίζουν με κυβερνητικές καρέκλες, δε θέλουμε, τα έχουμε δει και αποτελούν αποτυχία.
Επίσης η στάση της αποχής-άκυρου ήταν απόλυτα συνεπής μαρξιστικά και μάλιστα την ίδια στάση κράτησαν και τα δύο μλ.
Κανείς θα έλεγε ότι οι εξελίξεις το δικαίωσαν. Ο ΣΥΡΙΖΑ διακήρυσσε, πριν καν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, ότι θα κλείσει συμφωνία-μνημόνιο ανεξαρτήτως του αποτελέσματος και τελικά πράγματι το έφερε. Το τρίτο μνημόνιο είναι εδώ.Ναι καλά. Το ΚΚΕ απέδειξε περίτρανα στο δημοψήφισμα πως υπάρχει απλά για να υπάρχει και να αντιπαρατίθεται με όλα τα υπόλοιπα κόμματα.
Επίσης η στάση της αποχής-άκυρου ήταν απόλυτα συνεπής μαρξιστικά και μάλιστα την ίδια στάση κράτησαν και τα δύο μλ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lkjhgfdsa
Δραστήριο μέλος
Ο lkjhgfdsa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Τραπεζικός υπάλληλος. Έχει γράψει 736 μηνύματα.
19-09-15
17:37
Ψέμμα.υπόψιν οτι τα κεφάλαια του χίτλερ ήταν αποκλειστικά γερμανικά
Ενδεικτικά:
https://www.globalresearch.ca/american-banks-funded-the-nazis/31983
Καταρχάς, τι WS και βλακείες. Τέλος πάντων το ρωτάω...οκτωβριανή επανάσταση και την χρηματοδότηση του λένιν και τρότσκι απο την wall street
Μικρό σχόλιο μόνο: προφανώς τα πανάκριβα δάνεια που δόθηκαν στο σοβιετικό κράτος, εδώ μεταφράζονται ως "χρηματοδότηση"...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.