Gate4
Επιφανές μέλος
Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
06-10-15
20:17
Πολύ καλά τα λες. Το point είναι να κάνουμε ότι είναι δυνατόν να μας κάνει ευτυχισμένους εφόσον μπορούμε. Δεν καταλαβαίνω γιατί αυτό που είπε ο Δίας, πως η κοπέλα του θα τον ακολουθήσει στην Αγγλία αντί να πάει στην Αμερική είναι ένα τραγικό λάθος; Γιατί το να συνδυάσεις τη σχέση σου με το μεταπτυχιακό/δουλειά ή οτιδήποτε είναι λάθος;Αφενός, οι στατιστικές για το "πόσες σχέσεις πετυχαίνουν" (ξέρω γω 14,5%) ή το "πόσοι νέοι κάνουν καριέρα" (ξέρω γω 33,8%) είναι τελείως αβάσιμες και αντιεπιστημονικές. Ποιος επιλέγει τα δείγματα, από πού προέρχονται (χώρα, ηλικία, κοινωνική τάξη, μορφωτικό επίπεδο, γειτονιά, επάγγελμα...), πώς γίνεται η δειγματοληψία, τι ερωτήσεις κάνει ο ερευνητής κλπ είναι λίγα απ' τα ερωτήματα που δεν απαντιούνται γιατί απλά η απάντηση είναι "μπακαλίστικα".
Επίσης, η "πηγή" που παρέθεσες λέει
...το οποίο νούμερο από πού βγαίνει; Είναι τόσο αυθεντία η Τσεν που βγάζει νούμερα απ' την κοιλιά της; Για περισσότερες λεπτομέρειες αγοράστε το βιβλίο "on helping singles and married couples to make their relationship", από το σάιτ της https://matchmakerofthecentury.com/books/hellen-chens-love-seminar-book/
(Love Seminar Book φορ φακς σεηκ!!!!!!!)
Όσο για το ότι μόνο ο θάνατος και οι φόροι είναι συμβόλαια, κοίταξε. Χρησιμοποίησες το τσιτάτο "η σχέση δεν είναι συμβόλαιο", υπονοώντας σαφώς ότι η καριέρα είναι. Όταν είπα ότι ούτε η καριέρα είναι συμβόλαιο και η όποια μονιμότητα και σταθερότητα έρχεται μετά από χρόνια, αμέσως είπες "μόνο ο θάνατος είναι συμβόλαιο, αλλά η καριέρα έχει καλύτερες πιθανότητες". Αφενός, αποφάσισε. Αφετέρου, κανένα απ' τα δύο (σχέση - καριέρα) δεν έχει "καλύτερες" ούτε "χειρότερες" πιθανότητες απ' το άλλο. Εσύ τις φτιάχνεις τις πιθανότητες.
Και "μάντεψε ποιο" θα σου πάει σκατά, όταν δηλώνεις μέσα στη σχέση ότι πάνω απ' όλα είναι η καριέρα σου και τίποτε άλλο και ότι δεν προτίθεσαι να κάνεις κανένα συμβιβασμό.
Η ζωή μας δεν πάει με τις πιθανότητες, αλλιώς ψάξε τις πιθανότητες_όλων_των_πραγμάτων_στον_κόσμο και πράξε ανάλογα. Ξέρω γω πιο καλή χώρα η Ελβετία όπου οι πιο πολλοί κάτοικοι είναι γραμματείς, κάνουν 3 σφραγίσματα το χρόνο, αθλούνται 4,2 ώρες τη βδομάδα, συνήθως πεθαίνουν από καρδιοπάθεια, οδηγούν φορντ φοκους που έχει πιο καλούς αερόσακους, κάνουν 2 παιδιά και έχουν σπίτι με 3 υπνοδωμάτια και πάει λέγοντας.
Είπα και νωρίτερα ότι όλα είναι επιλογές. Είναι απόλυτα αποδεκτό να βάλεις οτιδήποτε θες πρώτο ή δεύτερο ή τρίτο ή συνδυασμό ή δεν ξέρω κι εγώ τι. Ειλικρινά, έχω φίλους που είναι έτσι, δεν τους νοιάζει τίποτε άλλο εκτός απ' την εξέλιξή τους και το δέχομαι απόλυτα, καλά κάνουν αφού αυτό γουστάρουν.
Βλέπω εδώ μέσα στο θρεντ όμως μια τάση απαξίωσης των σχέσεων (δεν είναι συμβόλαιο, χαλάνε κατά 85%, όταν είσαι νέος είναι ανώριμες οι σχέσεις και δε θα κρατήσουν, πρώτα ο εαυτός, σιγά μη χαλάσω την καριέρα για την γκόμενα, οι συμβιβασμοί καταστρέφουν την καριέρα, το να πας εκεί αντί για παρακεί καταστρέφει την καριέρα κλπ), ενώ η συζήτηση δεν είναι δίπολο και απόδειξη σωστού και λάθους, είναι παράθεση γνώμης. Θα τολμήσω να κάνω μια ψυχολογική προσέγγιση (που ίσως είναι παπαριά και τέρμα λάθος) αλλά κάποιοι γράφετε σα να κόπτεστε να αποδείξετε στον εαυτό σας ότι αυτή η σχέση που διαλύσατε ήταν σωστό το ότι διαλύθηκε. Μπορεί να είμαι τελείως λάθος, το παραδέχομαι, αλλά η τόση επιμονή κάποιων αυτό μου βγάζει.
Δηλαδή, κανείς από την "άλλη πλευρά" δε χρησιμοποίησε επιχειρήματα αντίστοιχης μηδενιστικής λογικής, του στυλ "καλύτερα με σχέση εκτός αν είσαι ανέραστος" ή "μόνο οι τρελοί και οι περιθωριακοί διαλύουν τις σχέσεις τους τόσο εύκολα" ή "δείχνει έλλειψη συναισθηματικής ωριμότητας το να μην μπορείς να εκτιμήσεις μια σχέση και να τη βάζεις δεύτερη και τρίτη" ή "θα γίνεις σαν αυτόν τον τρελό που έχουμε στο γραφείο και δουλεύει όλη μέρα και δεν έχει ζωή εκτός σχολής". Απορώ γιατί να υπάρχει τόση υπερπροσπάθεια απ' την πλευρά των "καριεριστών" να απαξιωθεί η σχέση ως κάτι χαζούλικο και προαιρετικό, καλοδεχούμενο μεν σα ροζ συννεφάκι αλλά που σε καμία περίπτωση δεν είναι αρκετά σημαντικό για να ασχοληθούμε κιόλας.
Εξαρχής εγώ προσωπικά (δε διάβασα προσεκτικά όλα όλα τα ποστ ομολογώ) είπα ότι ο καθένας επιλέγει αυτό που προτιμάει. Αν θες να κρατήσεις τη σχέση, προσάθησε και κράτησέ τη. Αν δε θες, κάνε τα πλάνα σου ανάλογα και δες αν σε ενδιαφέρει η σχέση από απόσταση ή το να χωρίσεις ή το να κάνετε διάλειμμα. Όλα αποδεκτά.
Εν ολίγοις:
Διαφωνώ με το ότι η σχέση και το να κάνεις συμβιβασμούς επιφέρει καταστροφή καριέρας και ζωής, όπως διαφωνώ και με το ότι το να πας Μ. Βρετανία για να είσαι κοντά στον άνθρωπό σου είναι downgrading στις σπουδές σου ή θα σου κλείσει πόρτες. Όπως και διαφωνώ ότι το να πας ΗΠΑ θα σου ανοίξει πόρτες, όπως και διαφωνώ ότι το να πας οπουδήποτε έτσι μόνο του ανοίγει ή κλείνει πόρτες. Όλα είναι μια πορεία με πολλή δουλειά, προσπάθεια και τύχη. Προσωπικές γνώμες όλα προφανώς. Κατά τα άλλα δεν έχω να προσθέσω πολλά ακόμα και δεν έχω και ταλέντο στο γράψιμο για να κρατάω τα ποστ μου ενδιαφέροντα.
εδιτ: Όσο για τα στατιστικά, πόσοι άνθρωποι (παγκόσμια) είναι παντρεμένοι ενώ πόσοι (παγκόσμια) κάνουν καριέρα; Κοιτάξτε και δίπλα σας, οικογένεια, φίλοι κλπ. Οι παντρεμένοι είναι συντριπτικά περισσότεροι. Άρα στατιστικά η καριέρα δε βγαίνει, οπότε ρίξτε το στις σχέσεις. Γελοίο ακούγεται τώρα ε;
Δηλαδή πολύ ωραία ας πάρουμε το ένα ακραίο σενάριο, ότι όλες οι σχέσεις πάνε για φούντο δεν είναι κανείς σταθερός σε αυτή τη ζωή και να είμαστε μόνοι μας αγνωόντας φιλίες/σχέσεις κτλ να κοιτάμε μόνο την καριέρα και στο τέλος να μαζέψουμε ένα τσουβάλι λεφτά να το πάρουμε στον τάφο μας.
Ή το άλλο ακραίο να τα παρατήσουμε όλα και να κάνουμε οικογένεια γιατί δεν βαριέσαι να έχεις πτυχίο και δουλειά δεν είναι σημαντικά και ποιος νοιάζεται. Γενοβόλημα και άγιος ο θεός.
Και τα δύο έτσι πως τα είπα φαίνονται ηλίθια (και είναι). Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ένας άνθρωπος ανάλογα τον χαρακτήρα του έχει κάποια πράγματα που θεωρούντε απαραίτητα για να τον κάνουν ευτυχισμένο με ότι συνεπάγεται αυτό. Δεν υπάρχει σωστό και λάθος σε αυτήν την κουβέντα είναι όλα γνώμες τελείως υποκειμενικές.
Φορ μι αυτό που περιγράφει ο Δίας είναι υπέροχο. Και άσχετα αν τα "έφτιαξαν" σε μικρή ηλικία είναι πολλά χρόνια μαζί και μακάρι να συνεχίσουν έτσι. Στην τελική για τίποτα δεν είμαστε σίγουροι, τουλάχιστον ας επιλέγουμε πράγματα που κάνουν τη ζωή μας πιο όμορφη. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν πιάνω πως μία πορεία στην Αγγλία είναι πράγμα ηλίθιο αλλά το προσπερνάω, δεν γαμιέται..
Δεν είπε πουθενά ότι θα πάει η κοπέλα στην Αγγλία για να κάθεται στο σπίτι και να μαγειρεύει. Για να συνεχίσει τις σπουδές της θα πάει απλώς θα έχει ΚΑΙ τη σχέση της. Που στο διάολο είναι το κακό;Λατρεύω που πετάω μια μαλακία κι ασχολείστε σοβαρά. Ναι, έχετε δίκιο ότι τα ποσοστά είναι καλύτερα, τι καλύτερο αντιπαράδειγμα από τον Δία άλλωστε, όπου το ποσοστό επιτυχημένων σχέσεων είναι 100%: μία γνώρισε σ' όλη του τη ζωή, αυτή και θα παντρευτεί. In any case, αν κάποιος θεωρεί τις σχέσεις πιο σταθερές απ' τις σπουδές, fair enough, το σέβομαι. Θα του στείλω το ανηψάκι μου να ακούει παραμύθια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Gate4
Επιφανές μέλος
Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
02-10-15
09:52
Χαχαχαχα και εγώ μόλις διάβασα το πρώτο ποστ του Δία αυτό σκέφτηκα.Oh whatevah Δία, έτσι και χωρίσετε θα σταματήσει όλο το φόρουμ να πιστεύει ότι κάποτε, ίσως, μπορεί, πιθανόν, δεν αποκλείεται, να γνωρίσει ο καθένας το άλλο του μισό.
Δεν θεωρώ τις αποφάσεις που πήρατε ως τώρα δύσκολες, και δεν θεωρώ ότι η απόσταση σε τέτοια σχέση θα είναι εμπόδιο.
Και γω έτσι πως τα παρουσιάζεις νομίζω ότι δεν θα σας είναι εμπόδιο αν αγαπιέστε και ότι μπορεί μετά όπου πάει η κοπέλα να πας και εσύ (λογικά θα έχεις τελειώσει το μεταπτυχιακό) και να είστε μαζί.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.