i_lie_us
Διάσημο μέλος
Ο i_lie_us αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,123 μηνύματα.
08-10-15
01:34
Καλοκαίρι μετά την έκτη δημοτικού βάζω για πρώτη φορά τσιγάρο στα χείλη μου. Ένα παιδί, πρωτοδοκίμασε από κάτι φίλους του (μεγαλύτεροι τότε, τα βλέπαμε σαν αλάνια εμείς τρομάρα μας, γιατί είχαν ήδη πάει γυμνάσιο ), και εν τέλει δοκιμάζω και εγώ.
Δεν κατέβαζα τότε, δεν θυμάμαι αν δεν το έκανα επειδή "δεν ήξερα πως" ή επειδή φοβόμουν μην πνιγώ ή επειδή "δεν ήθελα να καπνίσω όντως". Παρόλα αυτά μου άρεσε η μυρωδιά του άκαφτου τσιγάρου αλλά και η γεύση που υπήρχε στο στόμα μου κατά τη διάρκεια της τζούρας.
Πήραμε αρκετά πακέτα, leader μπλε, τα τότε φτηνότερα (ή δεύτερα φτηνότερα, ίσως ήταν η εποχή που είχαν τα Next 80 λεπτά, δεν είμαι σίγουρος). 1 ευρώ το πακέτο, οπότε βάζαμε καθένας από ένα πεντηντάλεπτο για να τα παίρνουμε. Πριν ξεκινήσει το γυμνάσιο το σταμάτησα, και όσο ήμουν γυμνάσιο ζήτημα να ξαναπέρασε καπνός από το στόμα μου μία φορά, και πάλι φυσικά δεν τον κατέβασα.
3 χρόνια μετά από αυτό το καλοκαίρι λοιπόν, 21 Ιουνίου αν δε με απατά η μνήμη μου, αποφασίζω ότι θέλω να δοκιμάσω τσιγάρο πλέον, κανονικά. Παίρνω τηλέφωνο το ίδιο με παιδί με παραπάνω και του λέω την ιδέα μου, οπότε συναντιόμαστε για να γίνει αυτό.
Εκείνος είχε καπνίσει κάποιες φορές όσο ήταν στο γυμνάσιο (δεν ξέρω αν το έκανε κανονικά ή όπως το κάναμε πιο παλιά), και προτείνει να πάρουμε pall mall πορτοκαλί (η ντροπή του καπνιστή, ακόμα και να μην ξέρει) ενώ εγώ έλεγα να πάρουμε winston μπλε γιατί αυτοί που κάπνιζαν όσο ήμουν γυμνάσιο αυτά κάνανε. Tελικά παίρνουμε τα pall mall (2 ευρώ τιμή πακέτου).
Πάμε σε ένα ταχυφαγείο γνωστής αμερικάνικης αλυσίδας στο οποίο συχνάζαμε τότε, και αφού τρώμε και πίνουμε, τσεκάρουμε γύρω μη τυχόν και είναι κάποιος γνωστός και αφού το πεδίο ήταν καθαρό, είχε έρθει η στιγμή να δοκιμάσουμε.
Δεν θυμάμαι λεπτομέρειες, αλλά μαντεύω ότι κατέβαζα τον καπνό με "ανάπηρα". Τον κατέβαζα όμως. Δεν έβηξα, αλλά ναι, ζαλιζόμουν λίγο.
Μου άρεσε από το πρώτο τσιγάρο η γεύση που μου προσέφερε όλη η διαδικασία γι' αυτό και συνέχισα να παίρνω πακέτα ("μέχρι να αρχίσω λύκειο μωρέ, μετά δεν έχει μαλακίες" έλεγα στην αρχή, αλλά προφανώς δεν έγινε έτσι). Winston μπλε, άσπρα, ασημί, "10αράκια" πακέτα στη μισή τιμή (που υπήρχαν τότε) και άλλες μάρκες των 2-2 και κάτι ευρώ που δεν θυμάμαι τώρα και κύλισε έτσι το καλοκαίρι, με 2-3 τσιγάρα όποτε βρισκόμασταν με το παιδί στην αρχή, με τσιγάρα και μόνος μου στη συνέχεια.
Στην πορεία, πρώτη λυκείου πλέον, θυμάμαι δοκίμασα από τράκα το πρώτο marlboro light, και έλεγα "τι έχασα ο άνθρωπος τόσους μήνες".
Μετά ήρθαν και τα στριφτά για λιγότερα χρήματα, ε, και τα υπόλοιπα είναι ιστορία
Δεν κατέβαζα τότε, δεν θυμάμαι αν δεν το έκανα επειδή "δεν ήξερα πως" ή επειδή φοβόμουν μην πνιγώ ή επειδή "δεν ήθελα να καπνίσω όντως". Παρόλα αυτά μου άρεσε η μυρωδιά του άκαφτου τσιγάρου αλλά και η γεύση που υπήρχε στο στόμα μου κατά τη διάρκεια της τζούρας.
Πήραμε αρκετά πακέτα, leader μπλε, τα τότε φτηνότερα (ή δεύτερα φτηνότερα, ίσως ήταν η εποχή που είχαν τα Next 80 λεπτά, δεν είμαι σίγουρος). 1 ευρώ το πακέτο, οπότε βάζαμε καθένας από ένα πεντηντάλεπτο για να τα παίρνουμε. Πριν ξεκινήσει το γυμνάσιο το σταμάτησα, και όσο ήμουν γυμνάσιο ζήτημα να ξαναπέρασε καπνός από το στόμα μου μία φορά, και πάλι φυσικά δεν τον κατέβασα.
3 χρόνια μετά από αυτό το καλοκαίρι λοιπόν, 21 Ιουνίου αν δε με απατά η μνήμη μου, αποφασίζω ότι θέλω να δοκιμάσω τσιγάρο πλέον, κανονικά. Παίρνω τηλέφωνο το ίδιο με παιδί με παραπάνω και του λέω την ιδέα μου, οπότε συναντιόμαστε για να γίνει αυτό.
Εκείνος είχε καπνίσει κάποιες φορές όσο ήταν στο γυμνάσιο (δεν ξέρω αν το έκανε κανονικά ή όπως το κάναμε πιο παλιά), και προτείνει να πάρουμε pall mall πορτοκαλί (η ντροπή του καπνιστή, ακόμα και να μην ξέρει) ενώ εγώ έλεγα να πάρουμε winston μπλε γιατί αυτοί που κάπνιζαν όσο ήμουν γυμνάσιο αυτά κάνανε. Tελικά παίρνουμε τα pall mall (2 ευρώ τιμή πακέτου).
Πάμε σε ένα ταχυφαγείο γνωστής αμερικάνικης αλυσίδας στο οποίο συχνάζαμε τότε, και αφού τρώμε και πίνουμε, τσεκάρουμε γύρω μη τυχόν και είναι κάποιος γνωστός και αφού το πεδίο ήταν καθαρό, είχε έρθει η στιγμή να δοκιμάσουμε.
Δεν θυμάμαι λεπτομέρειες, αλλά μαντεύω ότι κατέβαζα τον καπνό με "ανάπηρα". Τον κατέβαζα όμως. Δεν έβηξα, αλλά ναι, ζαλιζόμουν λίγο.
Μου άρεσε από το πρώτο τσιγάρο η γεύση που μου προσέφερε όλη η διαδικασία γι' αυτό και συνέχισα να παίρνω πακέτα ("μέχρι να αρχίσω λύκειο μωρέ, μετά δεν έχει μαλακίες" έλεγα στην αρχή, αλλά προφανώς δεν έγινε έτσι). Winston μπλε, άσπρα, ασημί, "10αράκια" πακέτα στη μισή τιμή (που υπήρχαν τότε) και άλλες μάρκες των 2-2 και κάτι ευρώ που δεν θυμάμαι τώρα και κύλισε έτσι το καλοκαίρι, με 2-3 τσιγάρα όποτε βρισκόμασταν με το παιδί στην αρχή, με τσιγάρα και μόνος μου στη συνέχεια.
Στην πορεία, πρώτη λυκείου πλέον, θυμάμαι δοκίμασα από τράκα το πρώτο marlboro light, και έλεγα "τι έχασα ο άνθρωπος τόσους μήνες".
Μετά ήρθαν και τα στριφτά για λιγότερα χρήματα, ε, και τα υπόλοιπα είναι ιστορία
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.