Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
18-10-15
15:40
πως έτυχε και μαζευτήκαμε όλοι οι εσωστρεφής και ήσυχοι εδώ μέσα?
kleop, όσον αφορά τα ελληνάδικα, εγώ το έχω επιχειρήσει και δεν μ' άρεσε καθόλου. τουλάχιστον, όσο άσχημη εμπειρία κι αν ήταν, έχω και κάθε δικαίωμα να κράζω
Ερινύς και methexys, είστε πολύ τυχερές που έχετε κοντινά σας άτομα και καλά κάνετε που διαλέγετε ποιους θα κρατήσετε κοντά σας και ποιους όχι. ωστόσο, δεν είμαστε όλοι έτσι... δηλαδή κάποιοι, όπως κι εγώ, δεν έχουν αυτό που θα λέγαμε "κολλητό/η". έχω παρέα που έχουμε ταιριάξει σε γενικές γραμμές, βγαίνουμε και περνάμε καλά αλλά νιώθω πως ποτέ δεν θα μπορέσουμε να γίνουμε φίλες πραγματικές. δεν ταιριάζουμε και τόσο πολύ και ξέρω πως μεταξύ τους υπάρχει μεγαλύτερο δέσιμο απ' ό,τι υπάρχει μεταξύ όλης της παρέας. στενοχωριέμαι που δεν έχω βρει έστω κι ένα άτομο που να γουστάρουμε ο ένας τον άλλον και να κολλήσουμε. δε θα τολμούσα όμως ν' αφήσω την τωρινή μου παρέα γιατί έχω κουραστεί από την μοναξιά.
Μπορείς να μιλήσεις σε αυτά τα άτομα και να τα εμπιστευτείς? Αν πάθει κάτι κάποιος δικός σου (χτύπα ξύλο), θα στρεφόσουν σε αυτά για στήριξη? Σε εμπιστεύονται με αντίστοιχες εμπειρίες και αυτά?
Αν η απάντηση είναι ναι, δεν χρειάζεται να βάζεις σε καλούπια τους ορισμούς "καλή φίλη", "κολλητή", "αυτοκόλλητη" Και γω δεν λέω ότι έχω κολλητές, αλλά έχω πολύ καλές φίλες. Θα σου δώσω το δικό μου παράδειγμα. Τα πολύ στενά μου άτομα στην σχολή είναι άλλες 2 κοπέλες, φυσικά μιλάμε και οι 3 για διάφορα πράγματα και εμπιστευόμαστε η μία την άλλη. Όμως η μία δεν είχε ποτέ σοβαρή σχέση, και έτσι αν με απασχολεί κάτι αντίστοιχης θεματολογίας, θα το πω στην άλλη και τούμπαλιν. Από την άλλη, αυτή είναι πολύ πιο ανοιχτός και χύμα άνθρωπος, οπότε αν έχουμε προβλήματα αυτοπεποίθησης και λοιπών σχετικών, θα τα μοιραστούμε οι άλλες 2. Εκείνες οι 2 έχουν κάνει μαζί περισσότερα πράγματα, οπότε μοιράζονται τις εμπειρίες τους. Και έτσι επέρχεται μια ισορροπία. Και είμαστε διαφορετικές και οι 3 και όπως βλέπεις ανά ζευγάρια έχουμε θέματα-δικλείδες. Δεν σημαίνει ότι αποκλείουμε την μία ή ότι αγαπιόμαστε λιγότερο . Οπότε give it a try, μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι πολύ καλό
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
17-10-15
19:40
Να σου πω... κάποιες από τις καλύτερες εξόδους μου τις έχω κάνει καθημερινές!! Τα Σάββατα ψιλοβαριέμαι να βγαίνω, άσε που βγαίνει όλη η μάζα και χαλάει το σκηνικό..
Όταν βγω Σάββατο προτιμώ να πάω ή σε μια ωραία ταβέρνα ή σε κανένα μπαράκι που μαζεύονται φίλοι και γνωστοί για το χαβαλέ!!
... Καλά από παρεές οι περισσότεροι έχουμε καεί.. άστο!!
Και γω τις εξόδους μου τις προτιμώ καθημερινές, γιατί είναι πιο "αυθόρμητες". Η ψυχολογία της μάζας είναι τέτοια που αν βγει Παρασκευή ή Σάββατο βράδυ πρέπει να είναι στην τρίχα, και από την λιγοστή εμπειρία μου ειδικά οι ηλικίες 16-20 βγαίνουν τότε απλά για να πιουν και να ζαλιστούν/μεθύσουν. Δεν τους νοιάζει κάποια παραγωγική συζήτηση, απλά να φαίνονται ότι είναι σε παρέα για να μην στιγματιστούν από το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο σαν "μοναχικοί" (και διάφορα άλλα όμορφα). Σε κάποια φάση αρκετοί συνειδητοποιούν την ανουσιότητα του θέματος και αν έχουν όντως πραγματικές παρέες με τις οποίες μπορούν και να συζητήσουν, το γυρνάνε σε πιο λάιτ εξόδους.
Επίσης, προτιμώ να βγω όσο ο ήλιος ακόμα είναι πάνω, και όχι το φεγγάρι. Ξέρω, ξέρω, δεν μπορείς να πιεις στις 5 το απόγευμα ή στην 1 το μεσημέρι, αλλά αισθάνομαι πιο χαρούμενη και πλήρης αν είμαι με καλούς ανθρώπους και κάνουμε πλάκες και έξω έχει ήλιο και χαρά Θεού, ή είμαστε μέσα "προστατευμένοι" με ένα ζεστό ρόφημα και βρέχει καταμεσήμερο. Γυρνάω μετά σπίτι μου και ανεξάρτητα με τον καιρό, νιώθω ολοκληρωμένη και πέφτω για ύπνο (εντάξει, έχω και τον ύπνο κορόνα στο κεφάλι μου, μην τύχει και κοιμηθώ κάτω από 6ωρο και σπάσει το δέρμα). Όχι ότι δεν βγαίνω βράδυ και δεν ξενυχτάω, είπαμε.
Όπως βλέπετε, σύμφωνα με τα ελληνικά δεδομένα διασκέδασης, είμαι από ξενέρωτη έως μονόχνοτη. Μου πήρε καιρό να "συμφιλιωθώ" με αυτό και ότι δεν κάνω εγώ κάτι λάθος, απλά έχω άλλες προτεραιότητες. Νόμιζα ότι έφταιγε που είμαι από την φύση μου κλειστή και δεν κάνω εύκολα φίλους, και ακόμα και σε αυτό το σημείο, καμιά φορά σκέφτομαι ότι αν είχα ανοιχτεί σε περισσότερους ανθρώπους, αν είχα περισσότερους φίλους ή έβγαινα λίγο παραπάνω, θα ήμουν πιο χαρούμενη από τώρα. Το μέλλον θα δείξει! Οπότε αυτό που έχω να πω σε όσους λένε ότι δεν έχουν αρκετούς φίλους, είναι να ορίσουν τις προτεραιότητές τους όσο πιο ρεαλιστικά γίνεται. Εάν έχεις 1-2-3 φίλους και σε καλύπτει αυτό, δεν χρειάζεται να αποκτήσεις άλλους 40 επειδή το κοινωνικό status quo λέει να κυκλοφορούμε σε αγέλες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
21-07-12
00:11
Γεια σας εδω και καιρο εχω μαλωσει με τους φιλους μου και δεν τα ξαναβρισκουμε και γενικα καταλαβα οτι δεν ταιριαζουμε.Αλλα λογω ελειψης κοινωνικοτητας δεν εχω κανεναν να βγω να παω να πιω κανα καφε, να τα πουμε να γελασουμε.Εχω βαρεθει μεσα στο σπιτι το μονο που κανω ειναι να πηγαινω γυμναστηριο και εκει ολοι ειναι μεγαλοι για να κανω καποια σοβαρη φιλια.Μολις τελειωσα το λυκειο και δεν περασα πουθενα με τις πανελληνιες και θα παω σε κανα ιεκ τωρα τον σεπτεμβριο.Δεν ξερω τι να κανω που να βρω φιλους?Απο το λυκειο δεν εχω κρατησει καμια γνωριμια μιας και δεν ειχα και πολλους γνωστους και φιλους.Εχω βαρεθει πια δεν μπορω αλλο,για κοπελα δεν εχω ορεξη θελω φιλους που μπορω να κανω ομως??
Κοίταξε να δεις, οι φίλοι δεν έρχονται ουρανοκατέβατοι. Δε θα κάτσεις σε μια γωνιά περιμένοντας να έρθει κάποιος άγνωστος να σου πει "παιδάκι θες να παίξουμε;", γιατί έτσι το πιθανότερο είναι να μείνεις μόνος και να σου κολλήσουν και τη ρετσινιά του μονόχνοτου.
Δεν είπα ότι εσύ το κάνεις, είπα να ΜΗΝ το κάνεις.
Από εκεί και πέρα, από Σεπτέμβρη-Οκτώβρη θα γνωρίσεις νέο κόσμο πηγαίνοντας στο ΙΕΚ, οπότε μην σκας. Θα βρεις 1-2 άτομα να ταιριάξεις, όλοι βρίσκουν, αρκεί να μην κάθεσαι περιμένοντας υπομονετικά να σε βρουν αυτοί.
Όμως με "προβληματίζει" το ότι για πιο άμεση παρέα σκέφτεσαι μόνο πρώην συμμαθητές σου. Άλλες ασχολίες δεν είχες; Από κανένα φροντιστήριο αγγλικών, από κανένα άθλημα, άλλα παιδιά της γειτονιάς που πήγαιναν σε άλλα σχολεία, γνωστοί γνωστών που ανταλλάξατε 5 κουβέντες...κανένας δεν υπάρχει?
p.s. Τους παλιούς σου φίλους τους έχεις απορρίψει τελείως? Δεν λέω να ξαναγίνετε όπως πριν γιατί θα έχεις τους λόγους σου να μη το θες, αλλά ούτε για έναν καφέ ή για να πεις μια μαλακία δε θα έβγαινες μαζί τους;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.