Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
24-03-08
23:34
Γιατί δε λες στο παλικάρι να έρθει στο φόρουμ, fantasmene; Πιστεύω πως θα βρεθούν πολλά θέματα συζήτησης
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
22-03-08
18:25
@ Isiliel
Όμορφο κείμενο και ωραίες απόψεις για τον Τρελό. Αν και χρησιμοποιείς μια κυριολεκτική έννοια ενώ εγώ τουλάχιστον το εκλαμβάνω πεισσότερο μεταφορικά.
Κάθε άλλο, μιλάω καθαρά συμβολικά. 'Άλλωστε στις ταρώ δεν είναι παρά μια αρχετυπική εικόνα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
21-03-08
15:36
Μια διαφορετική προσέγγιση στα ερωτήματα του θέματος, είναι αυτή της Τράπουλας των Ταρώ, από την εσωτερική και φιλοσοφική φυσικά θεώρησή της και όχι τη μαντική.
Στις Ταρώ, η κάρτα με τον αριθμό μηδέν, στην ουσία δηλαδή η κάρτα χωρίς αριθμό, άρα και χωρίς εκδήλωση στο φυσικό κόσμο, αυτή που βρίσκεται στην αρχή και στο τέλος της τράπουλας, είναι ο Τρελός.
Είναι από τις λίγες φιγούρες (μαζί με τον Αυτοκράτορα και την Αυτοκράτειρα) που διατηρείται και στις μέρες μας, στη συμβατική τράπουλα, ως μπαλαντέρ, έχοντας μια δική της ιδιόμορφη δυναμική, αφού μπορεί να πάρει τη θέση οποιουδήποτε άλλου χαρτιού, δίνοντας σημαντική υπεροχή σʼαυτόν που την κατέχει, ανατρέποντας τα δεδομένα.
Ιστορικά ο Γελωτοποιός του Βασιλιά, συγγενική φιγούρα του Τρελού, ήταν αυτός που με τη χαριτωμένη στάση του, είχε έμμεση επιρροή πάνω στο Βασιλιά και την Αυλή του. Ήταν αυτός που είχε το ακαταλόγιστο, που μπορούσε να υποδυθεί ακόμα και το Βασιλιά σατιρίζοντάς τον με το καυστικό χιούμορ του, καλυμμένο κάτω από ένα πέπλο αθωότητας.
Την ίδια δύναμη δε διατηρεί άλλωστε και η Σάτιρα στις μέρες μας;
«Σατιρικός και προπαντός ασεβής» δηλώνει ο γνωστός blogger "πιτσιρίκος", προβάλλοντας άλλη μια πλευρά της φύσης του Τρελού που είναι η αθωότητα, με την επιλογή της εικόνας του μωρού που έχει ως avatar.
Ο Τρελός είναι η διατήρηση της παιδικότητας, της εποχής που όλα μας φαίνονταν πιθανά και καθετί μας προκαλούσε έκπληξη και δέος. Είναι αυτός που δοκιμάζει πέρα από κάθε λογική, αυτά που οι άλλοι θεωρούν ακατόρθωτα. Είναι αυτός που τολμά να σκεφτεί έξω από τη σφαίρα αυτού που ονομάζουμε «υπαρκτό» και που δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση. Είναι κομμάτι της φύσης κάθε πρωτοπόρου, εφευρέτη και ερευνητή, αλλά και κάθε καλλιτέχνη, ανθρώπων που χαρακτηρίζονται «λοξοί» από τους άλλους ανθρώπους, πριν τύχουν αποδοχής και αναγνώρισης.
«Λοξίας» όμως ήταν και ο χαρακτηρισμός του Απόλλωνα, εξʼ αιτίας της διφορούμενης σημασίας των χρησμών του.
Δεν είναι παράξενο λοιπόν που ο χαρακτηρισμός «τρελός» συχνά ταυτίζεται με το «εμπνευσμένος».
Ας μην ξεχνάμε τη λαϊκή ρήση: «Από μικρό (αθώο) κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια». Ίσως επειδή ο μικρός δεν έχει ακόμα αποκρυσταλλώσει άποψη για τον κόσμο μας, άρα βιώνει την Άπειρη Δυνατότητα, ενώ ο Τρελός, έχει δραπετεύσει από τα δεσμά του και άρα βιώνει την Άπειρη Δυνατότητα από επιλογή.
Χαρακτηριστική είναι επίσης και η φιγούρα του «τρελού του χωριού», ο οποίος είναι πάντα, συμπαθής και αγαθός και συνάμα κατέχει την αγνότερη και απλούστερη λαϊκή σοφία, παρόλο που τις σκέψεις και τις πράξεις του δεν χαρακτηρίζει η λογική.
Ο Τρελός συνδέει άλλωστε το χαοτικό κόσμο του υποσυνειδήτου, με τον καθωσπρέπει κόσμο του συνειδητού. Βρίσκεται πέρα και πάνω από κάθε ηθικό και λογικό φραγμό έχοντας συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι παρά επινοήματα του ανθρώπου ατελή και λειψά, που τον φυλακίζουν σε μια πραγματικότητα που αναγνωρίζει μόνο καλό και κακό.
Από αυτή τη συμβολική προσέγγιση καταλαβαίνει κανείς το σημαντικό ρόλο που παίζει κάθε «τρελός» στη συνολική εικόνα του Σύμπαντος. Ακόμα κι αν ο Τρελός αποτελεί περιθωριακή μορφή στην κοινωνία αλλά και στη φύση, δεν παύει να αποτελεί τον καταλύτη σημαντικών αλλαγών στην ιστορία της ανθρωπότητας αλλά και στη διατήρηση της Ισορροπίας της φύσης.
Στα αγγλικά, διαβάζω πως η λέξη Fool προέρχεται από το λατινικό follis που σημαίνει: αερολόγος - αιθεροβάμων, αλλά και η λέξη silly που πρωταρχικά σήμαινε κενός – άδειος – μηδέν (ανεκδήλωτος), προέρχεται από τη Γερμανική λέξη selig, που σημαίνει άγιος - ευλογημένος.
Στις Ταρώ, η κάρτα με τον αριθμό μηδέν, στην ουσία δηλαδή η κάρτα χωρίς αριθμό, άρα και χωρίς εκδήλωση στο φυσικό κόσμο, αυτή που βρίσκεται στην αρχή και στο τέλος της τράπουλας, είναι ο Τρελός.
Είναι από τις λίγες φιγούρες (μαζί με τον Αυτοκράτορα και την Αυτοκράτειρα) που διατηρείται και στις μέρες μας, στη συμβατική τράπουλα, ως μπαλαντέρ, έχοντας μια δική της ιδιόμορφη δυναμική, αφού μπορεί να πάρει τη θέση οποιουδήποτε άλλου χαρτιού, δίνοντας σημαντική υπεροχή σʼαυτόν που την κατέχει, ανατρέποντας τα δεδομένα.
Ιστορικά ο Γελωτοποιός του Βασιλιά, συγγενική φιγούρα του Τρελού, ήταν αυτός που με τη χαριτωμένη στάση του, είχε έμμεση επιρροή πάνω στο Βασιλιά και την Αυλή του. Ήταν αυτός που είχε το ακαταλόγιστο, που μπορούσε να υποδυθεί ακόμα και το Βασιλιά σατιρίζοντάς τον με το καυστικό χιούμορ του, καλυμμένο κάτω από ένα πέπλο αθωότητας.
Την ίδια δύναμη δε διατηρεί άλλωστε και η Σάτιρα στις μέρες μας;
«Σατιρικός και προπαντός ασεβής» δηλώνει ο γνωστός blogger "πιτσιρίκος", προβάλλοντας άλλη μια πλευρά της φύσης του Τρελού που είναι η αθωότητα, με την επιλογή της εικόνας του μωρού που έχει ως avatar.
Ο Τρελός είναι η διατήρηση της παιδικότητας, της εποχής που όλα μας φαίνονταν πιθανά και καθετί μας προκαλούσε έκπληξη και δέος. Είναι αυτός που δοκιμάζει πέρα από κάθε λογική, αυτά που οι άλλοι θεωρούν ακατόρθωτα. Είναι αυτός που τολμά να σκεφτεί έξω από τη σφαίρα αυτού που ονομάζουμε «υπαρκτό» και που δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση. Είναι κομμάτι της φύσης κάθε πρωτοπόρου, εφευρέτη και ερευνητή, αλλά και κάθε καλλιτέχνη, ανθρώπων που χαρακτηρίζονται «λοξοί» από τους άλλους ανθρώπους, πριν τύχουν αποδοχής και αναγνώρισης.
«Λοξίας» όμως ήταν και ο χαρακτηρισμός του Απόλλωνα, εξʼ αιτίας της διφορούμενης σημασίας των χρησμών του.
Δεν είναι παράξενο λοιπόν που ο χαρακτηρισμός «τρελός» συχνά ταυτίζεται με το «εμπνευσμένος».
Ας μην ξεχνάμε τη λαϊκή ρήση: «Από μικρό (αθώο) κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια». Ίσως επειδή ο μικρός δεν έχει ακόμα αποκρυσταλλώσει άποψη για τον κόσμο μας, άρα βιώνει την Άπειρη Δυνατότητα, ενώ ο Τρελός, έχει δραπετεύσει από τα δεσμά του και άρα βιώνει την Άπειρη Δυνατότητα από επιλογή.
Χαρακτηριστική είναι επίσης και η φιγούρα του «τρελού του χωριού», ο οποίος είναι πάντα, συμπαθής και αγαθός και συνάμα κατέχει την αγνότερη και απλούστερη λαϊκή σοφία, παρόλο που τις σκέψεις και τις πράξεις του δεν χαρακτηρίζει η λογική.
Ο Τρελός συνδέει άλλωστε το χαοτικό κόσμο του υποσυνειδήτου, με τον καθωσπρέπει κόσμο του συνειδητού. Βρίσκεται πέρα και πάνω από κάθε ηθικό και λογικό φραγμό έχοντας συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι παρά επινοήματα του ανθρώπου ατελή και λειψά, που τον φυλακίζουν σε μια πραγματικότητα που αναγνωρίζει μόνο καλό και κακό.
Από αυτή τη συμβολική προσέγγιση καταλαβαίνει κανείς το σημαντικό ρόλο που παίζει κάθε «τρελός» στη συνολική εικόνα του Σύμπαντος. Ακόμα κι αν ο Τρελός αποτελεί περιθωριακή μορφή στην κοινωνία αλλά και στη φύση, δεν παύει να αποτελεί τον καταλύτη σημαντικών αλλαγών στην ιστορία της ανθρωπότητας αλλά και στη διατήρηση της Ισορροπίας της φύσης.
Στα αγγλικά, διαβάζω πως η λέξη Fool προέρχεται από το λατινικό follis που σημαίνει: αερολόγος - αιθεροβάμων, αλλά και η λέξη silly που πρωταρχικά σήμαινε κενός – άδειος – μηδέν (ανεκδήλωτος), προέρχεται από τη Γερμανική λέξη selig, που σημαίνει άγιος - ευλογημένος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.