Phalanx
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Phalanx αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 163 μηνύματα.
09-08-08
14:20
Όχι δεν έγινε παγκοσμίως διάσημο το έργο του με μεταφράσεις ανα τον κόσμο, ούτε έγινε ταινία με υποψηφιότητα για όσκαρ απο τον Μάρτιν Σκορσέζε, ούτε και ανάγκασε τους ρασοφόρους να ζητούν συγγνώμη σε καθε ευκαιρία αναφοράς του για την τότε στάση τους, ούτε και οι πραγματικοί πνευματικοί ήγετες που μόνη σου παράθεσες εξέφραζαν την αριστουργηματικότητα του.Γενικής απόδοχής; Μακάρι να ήταν...
Η Λαζοπούλια λογική του όχλου και της καθοδηγούμενης μιζέριας απο πρόσωπα με θρόνους και σκήπτρα δεν του επιτρέπει να θεωρείται ως έργο γενικής αποδοχής.
Απο μένα λοιπόν τότε mea maxima culpa.
......όσο για το αν διαστρευλώνει τη Θρησκευτική "Ιστορία" διατηρώ τις επιφυλάξεις μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Phalanx
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Phalanx αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 163 μηνύματα.
01-04-08
21:48
Κατα βάση οι αντιδράσεις για την αυθεντικότητα μιας ταινίας αφορούν την εθνικότητα των προσώπων, την σεξουαλικότητά του, τα σκηνικά, τους διαλόγους κ.α. . Παραβλέπουμε το γεγονός οτι οι καιροί αλλάζουν και προσπαθούμε να φέρουμε το παρελθόν στα μέτρα της σημερινής μας κουλτούρας.
Σε αυτο το πνεύμα αμφιβάλω αν ο Λεωνίδας θα θεωρούνταν Έλληνας αν οι Ιταλοί έμεναν στην Ελλάδα 2000 χρόνια (θα ηταν αρχαίος Σπαρτιάτης - Ιταλός). Έτσι λοιπόν αφου η ιστορία (υποκειμενική επιστήμη, όποιος προλάβει απο τους νικητές γράφει) βγήκε στο εμπόριο και δεν υπάρχουν δικαιώματα κατοχυρωμένα ο καθένας μπορεί να παρουσιάζει την δική του κινηματογραφική άποψη. Απο αυτή την τεχνοτροπία προέκυψαν ιστορικές ταινίες καρτούν, ντοκυμαντέρ, παρωδίες, σαχλαμάρες κ.ο.κ. Μ'αρέσει όμως να θυμάμαι μόνο τις καλές προσπάθειες και ετσι κρατώ θετική στάση απέναντι στη σχέση κινηματογράφου-ιστορίας.
Άραγε το έργο "Ο Τελευταίος Πειρασμός" που φυσικά και διαστρευλώνει την θρησκευτική ιστορία δεν είναι ενα έργο κλασικό και γενικής αποδοχής;
Σε αυτο το πνεύμα αμφιβάλω αν ο Λεωνίδας θα θεωρούνταν Έλληνας αν οι Ιταλοί έμεναν στην Ελλάδα 2000 χρόνια (θα ηταν αρχαίος Σπαρτιάτης - Ιταλός). Έτσι λοιπόν αφου η ιστορία (υποκειμενική επιστήμη, όποιος προλάβει απο τους νικητές γράφει) βγήκε στο εμπόριο και δεν υπάρχουν δικαιώματα κατοχυρωμένα ο καθένας μπορεί να παρουσιάζει την δική του κινηματογραφική άποψη. Απο αυτή την τεχνοτροπία προέκυψαν ιστορικές ταινίες καρτούν, ντοκυμαντέρ, παρωδίες, σαχλαμάρες κ.ο.κ. Μ'αρέσει όμως να θυμάμαι μόνο τις καλές προσπάθειες και ετσι κρατώ θετική στάση απέναντι στη σχέση κινηματογράφου-ιστορίας.
Άραγε το έργο "Ο Τελευταίος Πειρασμός" που φυσικά και διαστρευλώνει την θρησκευτική ιστορία δεν είναι ενα έργο κλασικό και γενικής αποδοχής;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.