Stitchpunk
Δραστήριο μέλος
Η Eternal Sunshine αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 596 μηνύματα.
12-04-17
23:18
οι περισσοτεροι εδώ μεσα θα παρκάρουν τους γονείς τους σε ένα γηροκομείο ή θα πληρώςουν μια γυναίκα να τους προσέχει και θα εχουν την ψευδαίσθηση οτι νοιάζονται.
Πόσο λάθος κάνεις. Προσωπικά δεν θα παρκαρα ποτέ τη μάνα μου σε γηροκομειο. Αυτό δεν σημαίνει πως όσο καιρό την φροντιζω θα ξεχασω να φροντισω τον εαυτό μου. Πρώτα θα φροντισω τον εαυτό μου για δύο λόγους. Αρχικά γιατί αν δεν φροντισω εμένα, ποιός θα φροντίσει την μάνα μου αφού εγώ δεν θα είμαι σε θέση? Και δεύτερον αυτό θέλει κι εκείνη. Δεν με γέννησε για να υποφερω και να μείνουν τα κομμάτια μου όταν εκείνη θα φύγει. Το ξέρω ότι υπάρχουν αρκετοί που παρατανε τους γονείς τους. Αλλά είναι άνθρωποι που δεν αναθραφηκαν σωστά από τους ίδιους τους γονείς. Ποιός ευθύνεται που το παιδί δεν αγαπάει τον γονιό του αρκετά για να τον φροντίσει?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Stitchpunk
Δραστήριο μέλος
Η Eternal Sunshine αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 596 μηνύματα.
09-04-17
23:18
Για κάποιο λόγο πιστεύω πως η μητέρα σου θα χαιροταν και θα ισορροπουσε κάπως, αν σε έβλεπε να ζεις την ζωή σου. Δεν λέω να την εγκαταλειψεις, απλά λέω να βάλεις προτεραιότητες. Και η πρώτη προτεραιότητα για τον κάθε άνθρωπο πρέπει να είναι ο ίδιος του ο εαυτός. Μια ζωή θα ζεις με εσένα, όχι με την μάνα σου και αν σεβεσαι το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι σε αναθρεψαν, οφειλεις να κάνεις το καλύτερο που μπορείς για εσένα. Αυτό κάνει ευτυχισμενους τους γονείς. Να βλέπουν τα παιδιά τους να ζουν όμορφα και ισορροπημενα. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως πρέπει να φροντιζεις την ψυχική σου υγεία. Αυτή τη στιγμή δεν έχει πένθος μόνο η μάνα σου, αλλά έχεις κι εσύ. Και αν θέλεις να συνεχισεις να φροντιζεις την μάνα σου, πρέπει πρώτα να κάνεις το καλύτερο που μπορείς για να ισορροπησεις. Αν δεν φροντισεις εσένα όσο καιρό φροντιζεις την μάνα σου, μετά θα μείνουν μόνο τα κομμάτια σου.
Υγ τα ξεσπασματα είναι φυσιολογικό να συμβαίνουν σε τέτοιες καταστάσεις και δεν υπάρχει λόγος να αισθανεσαι άσχημα. Αντίθετα πρέπει να φροντισεις να μην δημιουργούνται λόγοι για αυτά τα προβλήματα. Όσο δεν αντιμετωπιζεις το πένθος σου, η μάνα σου θα βλέπει τα συμπτώματα και θα έχετε τριβές. Και η λύση δεν είναι "κατεβαζω χαπια για κάθε πρόβλημα". Δεν λυνεται τίποτα έτσι. Σίγουρα βοηθάει η φαρμακευτική αγωγή, αλλά πρέπει να κινητοποιηθεις για να σταματήσει να υπάρχει λόγος να παιρνεις χαπια. Την αγωγή την παιρνεις για το πένθος, ή επειδή σε αναστατωνει η μάνα σου?
Υγ τα ξεσπασματα είναι φυσιολογικό να συμβαίνουν σε τέτοιες καταστάσεις και δεν υπάρχει λόγος να αισθανεσαι άσχημα. Αντίθετα πρέπει να φροντισεις να μην δημιουργούνται λόγοι για αυτά τα προβλήματα. Όσο δεν αντιμετωπιζεις το πένθος σου, η μάνα σου θα βλέπει τα συμπτώματα και θα έχετε τριβές. Και η λύση δεν είναι "κατεβαζω χαπια για κάθε πρόβλημα". Δεν λυνεται τίποτα έτσι. Σίγουρα βοηθάει η φαρμακευτική αγωγή, αλλά πρέπει να κινητοποιηθεις για να σταματήσει να υπάρχει λόγος να παιρνεις χαπια. Την αγωγή την παιρνεις για το πένθος, ή επειδή σε αναστατωνει η μάνα σου?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Stitchpunk
Δραστήριο μέλος
Η Eternal Sunshine αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 596 μηνύματα.
08-04-17
21:56
Καρδούλα μου, είναι άρρωστη, δεν μπορώ να την αφήσω μόνη της. Είναι χαρά μου να είμαι μαζί της κι εγώ έχω ανάγκη την παρουσία της, όπως και να έχει. Όπως ήμουν άψογη με τον πατέρα μου, έτσι είμαι και με τη μητέρα μου.Πάντα έτσι θα κάνω, για να έχω τουλάχιστον τη συνείδησή μου ήσυχη. Για να μην τη στενοχωρήσω όμως, δεν της ανταπαντάω ποτέ και αυτό ξεσπάει στον εαυτό μου. Χίλιες φορές έτσι, παρά να τη στενοχωρήσω. Θα ένιωθα φοβερές ενοχές αν αντιμιλούσα. Ακόμα κι όταν έχω διαφορετική γνώμη, την εκφράζω με πολύ τακτ, για να μην την πληγώσω. Είναι πολύ ευάλωτη και νιώθω άσχημα για όσα προανέφερα, ακόμα κι αν ξέρω ότι δεν θα τα δει ποτέ.
Να μείνει μερικές μέρες η αδερφή σου μαζί της και να πας να ξεσκασεις, να ξεσπασεις, να ξεχαστεις. Και πες το ξεκαθαρα στην μητερα σου οτι χρειαζεσαι λιγες μερες μονη. Δεν τρεχεις να ξεφυγεις από τα προβλήματα σου, απλά πας να γεμισεις τις μπαταρίες. Όλοι χρειαζομαστε ένα διάλειμμα από την πραγματικοτητα. Να κάνουμε όπως θέλουμε έχοντας δίπλα μας ανθρώπους που μας καταλαβαίνουν. Η αδερφή σου θα τα καταφέρει μια χαρά, στην τελική, γιατί πρέπει να επωμιζεσαι εσύ όλο το βάρος? Τι θα γίνει όταν θα θελησεις να μεινεις μόνη ή με τον σύντροφο σου? Είμαι σίγουρη ότι λατρευεις την μητέρα σου, αλλά καλό είναι να παιρνεις και αποστάσεις που και που. Για την δική σου ψυχική υγεία. Αλλιώς θα αναγκαστεις να σταματησεις να ακους αυτά που λέει η μητέρα σου και κάποια στιγμή θα σε κουρασει η κατάσταση. Δεν είναι καλό να κρατας μέσα σου αυτά που νιωθεις, γιατί διογκωνονται και μια μέρα θα σου βγουν όλα μαζί.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.