Aleksa
Τιμώμενο Μέλος
Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,646 μηνύματα.
28-04-18
01:01
Βλαμένη ή απλώς βλάξ; Αν υποθέσουμε οτι ήξερε πολύ καλά τι έκανε και δεν έδρασε υπό το καθεστώς πανικού (το οτι το βρέφος παρέμεινε τόσες ώρες στον ακάλυπτο κι εκείνη "πέρα βρέχει" συναινεί στην πρώτη εκδοχή), τότε γιατί διάλεξε τον συγκεκριμένο μέρος, το πλέον ακατάλληλο, να το ξεφορτωθεί; Οι δολοφόνοι το πρώτο που σκέφτονται είναι πώς θα κρύψουν το "αποτέλεσμα" της πράξης τους.
Ή εκεί έπαθε πανικό; Δεν μπορεί από τη μια να ήταν νηφάλια όταν το αποφάσιζε (είχε 9 μήνες στη διάθεσή της να το επεξεργάζεται στο μυαλό της) και από την άλλη να επιλέγει το πιο εμφανές σημείο όπου θα πρόδιδε την πράξη της.
Ή εκεί έπαθε πανικό; Δεν μπορεί από τη μια να ήταν νηφάλια όταν το αποφάσιζε (είχε 9 μήνες στη διάθεσή της να το επεξεργάζεται στο μυαλό της) και από την άλλη να επιλέγει το πιο εμφανές σημείο όπου θα πρόδιδε την πράξη της.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Aleksa
Τιμώμενο Μέλος
Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,646 μηνύματα.
27-04-18
16:15
Δεν απευθύνθηκε σε αυτούς, αλλά στο facebook. Έχεις δει την διαφήμιση που λέει όσοι γεννήθηκαν όταν υπήρχε internet να κάνουν ένα βήμα μπροστά?
Και δυο πίσω δεν θα έβλαπτε, λέω εγώ
Μα αυτό είναι το ζήτημα. Η αιτία που προτίμησε να απευθυνθεί στο δίκτυο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Aleksa
Τιμώμενο Μέλος
Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,646 μηνύματα.
27-04-18
10:43
Δεν ξερεις χιμελα μου ο καθενας τι επιλογες εχει κανει στην ζωη του,οποτε αυτα τα περι ευκολιας ακυρα.
Εδω ανοιγονται θεματα...και σχολιαζουμε.Αλλιως,,,να μην ανοιγονται και να μην σχολιαζουμε.Εσυ δεν το ανοιξες;Την γνωμη μας δεν θες;Ε...τοτε τι λες;
Εγω με απολυτη ειλικρινια λεω την αποψη μου.Αλλα τουλαχιστον ειμαι ειλικρινης και με επιχειρηματα.
Δεν θα κατσω να το παιξω φιλοσοφουσα.
Καταδικαζουμε εγκλημα για κλεψια...καταδικαζουμε τους τζιχαντιστες για εγκληματα σε αγνωστους και θα κατσω να δικαολογισω τι;
Ολοι εχουν ενα κοινωνικο και οικογενειακο υποβαθρο.Και οι τζιχανιστες το ιδιο.Και οι κλεφτες το ιδιο.
Αρα;
Δεν σε βλεπω να δικαιολογεις τους τζιχαντιστες...και καλα κανεις,Ουε εγω τους δικαιολογω.Αυτην την ηλιθια,γιατι να την δικαιολογισω;Αυτη δεν σκοτωσε καν αγνωστο...ουτε μεγαλωσε με θρησκευτικο μισος,το παιδι της σκοτωσε,που αν δεν το ηθελε εστω θα εκανε εκτρωση.Και το σκοτωσε με τον χειροτερο τρπο.ΤΟ ΑΦΗΣΕ ΝΑ ΥΠΟΦΕΡΕΙ.
Αν δεν κρινεις αυτην,ΜΗΝ ΚΡΙΝΕΙς ΚΑΝΕΝΑΝ ΠΟΥ ΑΦΑΙΡΕΙ ΖΩΗ ΛΟΙΠΟΝ.Ουτε τζιχανιστες,ουτε αλλους που σκοτωνουν για να κλεψουν,ουτε τον πασαρη ουτε κανεναν αλλον εγκληματια.Ολοι εχουν μια οικογενεια που τους μεγαλωσε με συγκεκριμενο τροπο,μια κοινωνια και μια θρησκεια.ΑΡΑ ΟΛΟΙ ΑΘΩΟΙ.ΑΛΛΑ ΟΛΟΙ ΟΜΩΣ.ΕΙΝΑΙ;
Μηπως επειδη ειναι μωρο και μολις βγηκε στη ζωη..ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ;
Η μηπως επειδη δεν ειναι τζιχαντιστης και μουσουλμανα;Ειναι μια ωραιοτατη δικια μας φοιτητριουλα;ΑΦΑΙΡΕΣΕ ΖΩΗ ΝΑΙ Η ΟΧΙ;
Σκεψου λιγο τι λες.
ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΣΤΑΘΜΑ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ;
Τους τζιχαντιστες γιατι τους κρινεις; Και τους κλεφτες;Εδω γιατι να μην κρινουμε;
Έφη μου, ασφαλώς όλα τα εγκλήματα κατά ζωής, τουτέστιν οι δολοφονίες, πρέπει να τιμωρούνται παραδειγματικά (μη θίξω και το θέμα της θανατικής ποινής για τους δράστες, για το οποίο είμαι υπέρ-κατά περίπτωση βέβαια), παραταύτα δεν μπορώ να δεχτώ την "οριζόντια"(sic) ποινή, μια για όλους τύπου "πονάει κεφάλι-κόβει κεφάλι".
Συγκεκριμένα, δεν μπορώ να βάλω στην ίδια κατηγορία κάποιον που -αποδεδειγμένα-σκότωσε "εν βρασμώ ψυχής", κάποιον που σκότωσε αμυνόμενος έναν ληστή που εισέβαλε στο σπίτι του και απειλούσε τη ζωή του και έναν τζιχαντιστή που αφιέρωσε αρκετό χρόνο για να οργανώσει μια μαζική δολοφονία "απίστων".
Η κάθε περίπτωση θα πρέπει να κρίνεται από το δικαστήριο διαφορετικά, ανάλογα τις συνθήκες.
Πέρα από τη θανατική ποινή (που πρέπει να ισχύει σε ακραίες περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει πιθανότητα ένταξης του δράστη στο κοινωνικό σύνολο), υπάρχει και ο εγκλεισμός, του οποίου η διάρκειά ποικίλει, ανάλογα με τη βαρύτητα του εγκλήματος, κατά την κρίση του δικαστηρίου.
Και ναι, υπάρχουν και συνάνθρωποί μας, που ενώ σε κάποια φάση της ζωής τους αφαίρεσαν μια ανθρώπινη ζωή επανεντάχτηκαν στο κοινωνικό περιβάλλον και έκτοτε ζουν μια ήσυχη και "φυσιολογική" ζωή, παρέα με τις ενοχές που ενδεχομένως τους τιμωρεί η συνείδησή τους (όταν υπάρχει).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Aleksa
Τιμώμενο Μέλος
Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,646 μηνύματα.
26-04-18
23:45
Βρε Πουπουλίνα μου, δικηγόρος είναι τι ήθελες να πει; Ασφαλώς γελοιοδέστατος, όχι τόσο για το "παιδί"΄, όσο που υποστήριζε το αφήγημα της "Επιλόχειας κατάθλιψης", πράγμα που δεν ισχύει, καθότι σύμφωνα με την ιατρική η επιλόχεια κατάθλιψη, το νωρίτερο που μπορεί να εμφανιστεί είναι την 3η ή 4η μέρα μετά τον τοκετό (έχουν συμβεί-σπάνια- και περιπτώσεις για 6 μήνες μετά!!!).Το φοβερο δε,και ακρως πονηρο βεβαια..ειναι οτι ο δικηγορος της σημερα...σε ολα τα καναλια σαν μαιντανος...την ελεγε συνεχεια ΠΑΙΔΙ.
Πλακα κανουμε ναι;ΠΑΙΔΙ 22 ΧΡΟΝΩΝ.
Από την άλλη, δικηγόρος είναι, ικανός να εφεύρει νέα ορολογία ιατρική, κάτι σαν "Στιγμιαία επιλόχειος κατάθλιψη".
Έλεος!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Aleksa
Τιμώμενο Μέλος
Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,646 μηνύματα.
26-04-18
23:05
Κι εγώ αυτό δεν καταλαβαίνω. Είχε δυο εναλλακτικές: ή να κάνει έκτρωση (κι εδώ διαψεύδονται οι αρχικές πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν από τα ΜΜΕ οτι τάχα ο φίλος της μόλις έμαθε οτι ήταν έγκυος έσπευσε να εξαφανιστεί) ή να το κρατήσει ακόμα κι αν δεν το ήθελε λόγω ηθικών αρχών που ενδεχομένως είχε (έκτρωση=φόνος).
Το οτι ο φίλος της της πρότεινε να προχωρήσουν σε έκτρωση, εκείνη αρνήθηκε, το κράτησε 9 μήνες μέσα της και το γέννησε για να το πετάξει από το μπαλκόνι, ξεπερνάει τα όρια της λογικής.
Αν και η πράξη της είναι αναμφίβολα καταδικαστέα, δεν είμαι από τους ανθρώπους που εξαπολύουν με ευκολία μύδρους εναντίον της " μάνας-φόνισσας". Βέβαια θα μπορούσε αφού το γεννήσει να το πάει κάπου να το αφήσει, να του δώσει μια ευκαιρία να επιβιώσει και να ζήσει -πόσο μάλλον όταν αναλογιστεί κανείς πως υπάρχουν γυναίκες που μπαίνουν σε μακροχρόνιες και επίπονες διαδικασίες προκειμένου να αποκτήσουν παιδί.
'Ομως στην περίπτωση αυτή, θα υπήρχε πάντα στη ζωή ένα παιδί δικό της, κι αυτό δεν το άντεχε σαν σκέψη όταν εκείνη ήθελε να "σβήσει"κάθε ίχνος
από αυτό το κομάτι της ζωής της. Δεν ξέρω σε τι ψυχολογική κατάσταση βρέθηκε τη στιγμή εκείνη, δεν ξέρω τι κουβαλάει μέσα της, αυτό που καταλαβαίνω είναι οτι σίγουρα χρειάζεται ψυχιατρική γνωμάτευση και υποστήριξη. Αν δε αυτή η ψυχιατρική βοήθεια είχε δοθεί από πριν, δεν θα έφτανε σ'αυτό το ακραίο σημείο.
Στο βάθος βέβαια "βλέπω" και τους γονείς, ιδιαίτερα τη σχέση με τη μάνα της που μόνο κατ'επίφαση ήταν καλή, εφ'όσον δεν υπήρχε ουσιαστική επικοινωνία ώστε να της εμπιστευτεί το "φοβερό μυστικό" και να είχε αποφευχθεί όλο αυτό το κακό.
Κι είναι λυπηρό, γιατί διαπιστώνεται οτι από την ηθική και τον καθωσπρεπισμό της ελληνικής κοινωνίας του '50 λίγα πράγματα έχουν αλλάξει.
Το οτι ο φίλος της της πρότεινε να προχωρήσουν σε έκτρωση, εκείνη αρνήθηκε, το κράτησε 9 μήνες μέσα της και το γέννησε για να το πετάξει από το μπαλκόνι, ξεπερνάει τα όρια της λογικής.
Αν και η πράξη της είναι αναμφίβολα καταδικαστέα, δεν είμαι από τους ανθρώπους που εξαπολύουν με ευκολία μύδρους εναντίον της " μάνας-φόνισσας". Βέβαια θα μπορούσε αφού το γεννήσει να το πάει κάπου να το αφήσει, να του δώσει μια ευκαιρία να επιβιώσει και να ζήσει -πόσο μάλλον όταν αναλογιστεί κανείς πως υπάρχουν γυναίκες που μπαίνουν σε μακροχρόνιες και επίπονες διαδικασίες προκειμένου να αποκτήσουν παιδί.
'Ομως στην περίπτωση αυτή, θα υπήρχε πάντα στη ζωή ένα παιδί δικό της, κι αυτό δεν το άντεχε σαν σκέψη όταν εκείνη ήθελε να "σβήσει"κάθε ίχνος
από αυτό το κομάτι της ζωής της. Δεν ξέρω σε τι ψυχολογική κατάσταση βρέθηκε τη στιγμή εκείνη, δεν ξέρω τι κουβαλάει μέσα της, αυτό που καταλαβαίνω είναι οτι σίγουρα χρειάζεται ψυχιατρική γνωμάτευση και υποστήριξη. Αν δε αυτή η ψυχιατρική βοήθεια είχε δοθεί από πριν, δεν θα έφτανε σ'αυτό το ακραίο σημείο.
Στο βάθος βέβαια "βλέπω" και τους γονείς, ιδιαίτερα τη σχέση με τη μάνα της που μόνο κατ'επίφαση ήταν καλή, εφ'όσον δεν υπήρχε ουσιαστική επικοινωνία ώστε να της εμπιστευτεί το "φοβερό μυστικό" και να είχε αποφευχθεί όλο αυτό το κακό.
Κι είναι λυπηρό, γιατί διαπιστώνεται οτι από την ηθική και τον καθωσπρεπισμό της ελληνικής κοινωνίας του '50 λίγα πράγματα έχουν αλλάξει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.