Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,272 μηνύματα.
03-03-24
23:43
Δεν θα έλεγα οτι αναπτύσσουν ικανότητες, αλλά οτι τις εξελίσσουν στην ουσία. Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις που όντως έχουν πολύ ιδιαίτερες ικανότητες εκ γεννετής, αλλά αυτό δεν ισχύει για την πλειοψηφία του κόσμου.Ε με μια έννοια αναπτύσσουν ικανότητες . Μπορεί να έχεις καλύτερη όσφρηση ή να διαβάζεις καλά τα χείλη των άλλων ή να κόβεις λαχανικά με το ένα χέρι ..
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,272 μηνύματα.
07-06-18
19:57
Βρίσκω το "ειδικές ικανότητες" άκυρο (εκτός αν ζούμε στο marvel universe) και λίγο υποκριτικό.
Το "ειδικές ανάγκες" επίσης άκυρο. Η ανάγκη εντάσσεται στο ζην, άσχετα αν χρησιμοποιείται καταχρηστικά και σε άλλες περιπτώσεις.Όλοι εχουμε τις ίδιες ανάγκες, απλά δεν τις ικανοποιούν όλοι το ίδιο εύκολα.
Επίσης όταν ακούω πχ "το ΑμεΑ" "ένα ΑμεΑ", δεν μου κάθεται καλά στα αφτιά.
Πιο σωστό μου ακούγεται να πεις ολόκληρο "άτομα με αναπηρία" ή "άνθρωποι με αναπηρία" γιατί επίσης αν πεις σκέτο "ανάπηρος" προσδιορίζεις το άτομο ως να είναι αυτή εξ'ολοκλήρου η ταυτότητα του, ενώ με την φράση ξεκαθαριζεις πως είναι πρώτα άνθρωπος κ μετά ενδεχομένως με κάποια ιδιαιτερότητα.
Πολυ σωστες αποψεις Helium μπραβο,πιστευω οτι θιγεις την λεπτη διαφορα που υφισταται στις εκφρασεις που χρησιμοποιουμε καθημερινα για τους ανθρωπους με προβληματα υγειας η καποιου ειδους αναπηρια. Θελω μονο να το τονισω οτι επειδη καμια φορα πανω στην κουβεντα το λεγειν δεν ελεγχεται ευκολα,οχι τουλαχιστον οπως στον γραπτο λογο,καλο θα ειναι να ειμαστε και ελαστικοι. Διοτι διαφορετικα και ο ανθρωπος που αντιμετωπιζει την οποια αναπηρια θα μπορουσε να αναπτυξει κομπλεξ και φυσικα αυτο ειναι το τελευταιο που θα θελαμε για εναν ανθρωπο που ηδη εχει αλλα προβληματα να αντιμετωπισει.Αλλα φυσικα καποιος μπορει να χρησιμοποιησει τον ορο αναπηρος απλα για να τονισει μια ιδιοτητα του συνανθρωπου του χωρις να θελει απαραιτητα να αγνοει οτι μιλαει για εναν ανθρωπο οπως ειναι και εκεινος.
Ευτυχως υπαρχουν λιγοι-αλλα οχι αμελητεα λιγοι- ανθρωποι που βλεπουν τους ανθρωπους με αναπηριες ως απλα "αναπηρους" η γενικα δεν τους σεβονται. Εξαλλου η πλειοψηφια των αναπηριων θα εξαλειφθουν καποτε στο μελλον ολοκληρωτικα.Το ερωτημα δεν ειναι εαν αλλα το ποτε.Οταν γινει αυτο,δεν θα υπαρχει πλεον η φυσικη αδυναμια του σωματος αλλα μονο η ασχημη συμπεριφορα που ειχαν μερικοι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.