harry akritas
Διάσημο μέλος
Ο harry akritas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,099 μηνύματα.
02-09-19
00:27
Linkin park άκουγα πολυ οταν ήμουν γύρω στα 15. Οι Linkin park όμως δεν κάναν screaming. Καταρχάς ο vocalist είχε high pitched voice Που οπως ειπα και πριν παράγει υποφερτό screaming και δεύτερον σε κανένα τραγούδι από όσο θυμάμαι δεν υπήρχε συνεχόμενο screaming πάρα μόνο κατά τη διάρκεια του ρεφρέν που ταίριαζε κιόλας. Αλλά αν οι Linkin park είχαν μπάσο vocalist νο δεν μπορούσα να το ακούσω.
Προφανώς και δεν κάνουν screaming όπως οι περισσότερες μέταλ μπάντες, αλλά θεωρώ είναι το πρώτο στάδιο που περνάει κάποιος (έφηβος λογικά) για να αρχίσει να εξοικειώνεται σιγά σιγά με την έννοια του screaming και να προχωρήσει σταδιακά στα πιο «βαριά».
harry akritas
Διάσημο μέλος
Ο harry akritas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,099 μηνύματα.
01-09-19
00:30
Το τελευταίο τραγούδι που έβαλες μου ειναι baaaarely υποφερτό. Δεν θα το άκουγα, αλλά δεν θα με χάλαγε αν το άκουγα όταν ήμουν έξω και αυτό κυρίως γιατί ο τύπος έχει high pitched voice Και Δε πιάνει πολύ βαρύ screaming. Αν είναι μπάσος ο άλλος και αρχίσει το ξελαρυγκιασμα της βραχναδας άστο μου βγάζει χιόνια σε τβ του 90. Η power metal με καλύπτει μια χαρά πολύ ωραία μουσική, όπως και τα κλασσικά τύπου Maiden.
Αυτό που πραγματικά σιχαίνομαι είναι όταν βρω ένα νέο μεταλ κομμάτι που έχει γαματη μουσικη και λέω εδώ είμαστε κλείσαμε και αρχίζει το σκρεαμινγκ. Αισθάνομαι λες και κάποιος πέταξε μπογιά σε πίνακα του Ρέμπραντ.
Ήθελα να ξερά οι τύποι πως αντέχουν να σκριμαρουν τόση ώρα.
Δεν ξέρω κατά πόσο έχεις συνηθίσει σε τέτοιου είδους φωνητικά και δεν αντιλέγω είναι καθαρά θέμα γούστου. Αλλά ακούγοντας ορισμένα τραγούδια θεωρώ ότι είναι φτιαγμένα για να έχουν screaming, η μελωδία αγκαλιάζει τα φωνητικά και μαζί εκτοξεύουν το κομμάτι, ειδικά αν συνοδεύεται από αλλαγές στο ρυθμό και interludes για να “ανασάνει” όπως το παρακάτω:
Γι αυτό και με τα δικά μου αυτιά δεν μπορώ να καταλάβω πώς κάποιος λέει σιχαίνομαι το screaming σε όλα ανεξαιρέτως τα κομμάτια Δεν άκουγες εσύ linkin Park όταν ήσουν μικρός ρε αντίχριστε να σε βάλουν στο τρυπάκι;
ΥΓ. Ρε fretoe metal elitist που ακούς διαστημικό death melodoom prog-black άσε εδώ να ακούσουμε το poppy gay ass metal μας
harry akritas
Διάσημο μέλος
Ο harry akritas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,099 μηνύματα.
31-08-19
23:11
Εδω αφήνω τα κόκκαλά μου όμως να ξες:
Black n roll ρε φίλε γαμάει και δέρνει
Τσέκαρε ενδεικτικά από tribulation που είναι του είδους αν δεν το έχεις κάνει:
To screaming Πραγματικά το σιχαίνομαι στα τραγούδια και είναι πολύ κρίμα γιατί έτσι αποκλείω μεγάλο μέρος της μεταλ. Ειδικά άμα το κομμάτι αρχίσει με ωραία μελωδία σαν το τελευταίο που έβαλε ο Valder και μετά ξεκινήσει το scream ξενερώνω αφάνταστα.
Όλοι έτσι ξεκινάμε στην αρχή και καταλήγουμε «γιατί δεν έχει αυτό το τραγούδι screams;». Αυτό που παρέθεσε ο Valder είναι το βαρύ μπλακμεταλικό scream που μου αρέσει κι εμένα σε πολύ ειδικές περιπτώσεις, αλλά κατά τα άλλα υπάρχουν τα high screams της death (επίσης δύσκολα στην ακρόαση, ειδικά deathcore) αλλά και τα «ενδιάμεσα» της metalcore ή heavy metal που είναι και τα πιο εύπεπτα.
Ορισμένα τραγούδια το ζητάνε το scream τους, απογειώνει το κομμάτι σε άλλο επίπεδο και δίνει διακυμάνσεις και ups and downs και στα φωνητικά, πέρα από τα όργανα, ειδικά όταν μπλέκονται με cleans. Επίσης δεν χρησιμοποιούνται μόνο για brutality αλλά και για συναισθηματική έκρηξη. Πχ το παρακάτω χωρίς τη (συναισθηματικά φορτισμένη) έκρηξη των screams δεν θα έφτανε σε καμία περίπτωση την απόλαυση που φτάνει όπως είναι τώρα.
Αν παρόλα αυτά δε συνηθίζεις στα screams μάλλον θα είσαι ικανοποιημένος με power metal (για γυναικεία φωνητικά εδώ) αλλά και με πολύ hard rock που συνδυάζει βαριά μεταλλικά riffs με καθαρά φωνητικά (alter bridge, volbeat, tremonti οι αγαπημένοι στην κατηγορία).