kedros
Νεοφερμένος
Ο Κωνσταντίνος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 48 ετών, επαγγέλεται Interior designer και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 25 μηνύματα.
10-04-08
15:20
Πάντα εκφράζω τη γνώμη μου στην παρέα. Είναι πιο σημαντικό για μένα να την ακούνε, όχι να την αποδέχονται. Έχει συμβεί να μη βγω, να φύγω όταν δεν συμφωνούσα για το μέρος όπου θα πηγαίναμε ή για το μεταφορικό μέσο. Έτσι αντέδρασα. Δεν υπήρχαν όμως παρεξηγήσεις. Κάποιες φορές είμαι απόλυτη αλλά οι φίλοι είναι για να μας ανέχονται και οι παρέες αποτελούνται από φίλους. Και θα τσακωθώ και θα νευριάσω αλλά μετά από 2' είμαι εντάξει. Το ότι λέει κανείς τη γνώμη του ακόμα κι όταν αυτή δεν αρέσει στους άλλους δεν δείχνει ούτε έλλειψη ευαισθησίας, ούτε καλής διαθεσης, απλά συμβαίνει...
Μπορώ να αντιδράσω για τον τρόπο που αντιδράς στην παρέα σου αλλά για κακή μου τύχη κάπως έτσι αντιδρώ κι εγώ ....αλλά με τους πολύ κολλητούς μου φίλους ( δηλαδή εκείνους που γνωρίζω οτι με ανέχονται ). Κοίτα απο μια άποψη καλά είναι να λέμε την ειλικρινή μας άποψη αλλά όχι και σε σημείο να φεύγουμε απο την παρέα επειδή δεν πέρασε το δικό μας ( αυτό δεν το έχω κάνει ούτε εγώ μικρούλι ). Δηλαδή αν τώρα στα δεκατόσα σου αντιδράς έτσι, όταν θα φτάσεις σε μια ηλικία παντρειάς πως θα αντιδράς;???
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kedros
Νεοφερμένος
Ο Κωνσταντίνος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 48 ετών, επαγγέλεται Interior designer και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 25 μηνύματα.
10-04-08
14:22
Νομίζω αν όχι όλοι, οι περισσότεροι θα έχετε βρεθεί στη θέση να διαφωνείτε (σχεδόν) με όλους μέσα σε μια παρέα και να πρέπει να αποφασίσετε αν θα πείτε τη γνώμη σας με παρρησία, όσο κι αν είναι αντίθετη με αυτή των άλλων, ή αν θα "το βουλώσετε" για να μην γίνετε το μαύρο πρόβατο.
Το θέμα υπό διαφωνία μπορεί να είναι οποιοδήποτε, από το που θα πάτε για καφέ μέχρι το αν είναι σωστή η οικονομική πολιτική της Αμερικής, το συναίσθημα είναι το ίδιο.
Συνήθως τι αποφασίζετε; Λέτε τη γνώμη σας αδιαφορώντας για τις αντιδράσεις; Αυθυποβάλλεστε ότι συμφωνείτε με τους άλλους μέχρι να το πιστέψετε (το έχω δει και αυτό); Ή συνεχίζετε να έχετε την άποψη σας και απλά δεν την εκφράζετε για να μην γίνετε η ενοχλητική/ο ενοχλητικός της παρέας; Ή ακολουθείτε κάποιο από τα τρία κατά περίπτωση;
Γειά σου πάλι Λία. Αλλά δε θα συνεχιστεί αυτό να απαντάω σε θέματα σου γιατί διακυνδηνεύω να χαλάσω την εικόνα του σοβαρού και μετρημένου μέλους.
Βασικά η πιο αποδεδειγμένη στάση είναι αυτή της ηλικιωμένης μητέρας, του στύλ: φεύγει η 35αρα κόρη απο το σπίτι και εκείνη την ώρα της φωνάζει η ηλικιωμένη μάνα της: πού παααας; - κόρη: θα βγώ με κάτι φίλες - μάνα: θα αργήσειιιιιιις; - κόρη: ε, κατα της 1 θα είμαι σπίτι, πέσε να κοιμηθείς εσύ μανούλα - μάνα: πως κοιμούνται με τόοσες ληστείες που γίνονται με θύματα ηλικιωμέεενους;
_ σαν και καλά κάνε αυτό που είναι να κάνεις αλλά να έρθεις γρήγορα σπίτι να μου κάνεις παρέα_ .
Δηλαδή ασπάζομαι ( γενικός όρος το ασπάζομαι ) την απόφαση της παρέας αλλά ρίχνω και την άποψη μου, του στύλ : ναι ρε παιδιά πολύ καλη ιδέα, θα περάσουμε υπέροχα και στο κάτω κάτω αν δεν κολλήσει η φάση πάμε στο ............. που θα έχει και τις ..... ( ονόματα απο κοπέλες ).
( να δηλώσω οτι δεν με αντιπροσωπεύει η παραπάνω άποψη, αλλά γνωρίζω οτι παίζει πολύ )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.