methexys
Τιμώμενο Μέλος
Η methexys αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Αρχιτέκτονας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 9,090 μηνύματα.
13-07-18
21:44
Εννοώ έλεγχο του σώματος σου,του φαγητού που τρως,του βάρους σου. Όταν δεν μπορείς να ελέγξεις άλλες καταστάσεις, όπως πχ τους βαθμούς στην σχολή σου ή ενα πρόβλημα υγείας που μπορεί να αντιμετωπίζει συγγενικό σου πρόσωπο, ωθείσαι σε αυτό που μπορείς να ελέγξεις. Πολλοί δεν μπορούν να το καταλάβουν αλλά ετσι είναι. Είναι μια κατάσταση που ελέγχεις εσυ (ή ετσι νομίζεις γιατί στο τέλος σε ελέγχει αυτή).Πιστεύω όμως ότι είναι παιχνίδι του μυαλού του είμαι "χοντρός" πχ οπότε θέλω να κάνω δίαιτα και αυτή η σκέψη ίσως έχει να κάνει με την ανάγκη της ικανοποίησης του εαυτού του, συγκρίνοντάς τον με κάποιο πρότυπο. Βέβαια μπορεί και απλά να του έχει καρφωθεί και η ιδέα του απλά είμαι χοντρός δεν μου αρέσει ο εαυτός μου. Δεν έχω περάσει κάτι τέτοιο αντίστοιχο έως τώρα, αλλά έχω την εντύπωση ότι ξεκινάει από ψυχολογική αιτία και καταλήγει σε ψυχοσωματική. Για αυτό επιμένω ότι ο πρώτος παράγοντας του να οδηγηθεί κάποιος σε νευρική ανορεξία είναι η χαμηλή αυτοπεποίθηση αλλά και το άγχος όπως λες που πχ αν σου κόψει την όρεξη και αυτό καταφέρει και εδραιωθεί εύκολα καταλήγεις εκεί. Για αυτό δεν ξεκινάει θεωρώ ως ψυχοσωματική ασθένεια αλλά εξελίσσεται έτσι. Τι εννοείς όταν λες έλεγχος ; Και άγχος να μην έχει κάποιος, νομίζω ότι εμμονή μπορεί να αποκτήσει αν και πολλές φορές όταν υπάρχει άγχος συνυπάρχει συνήθως με χαμηλή αυτοπεποίθηση.
Ωστόσο συμφωνώ νιώθει μια ικανοποίηση κάποιος καταλαβαίνει ότι στην πορεία δεν είναι καλά, αλλά "θυσιάζεται" πχ γιατί αισθάνεται ότι καταφέρνει τον στόχο του όταν βλέπει να κατεβαίνει το νούμερο στην ζυγαριά.
Πιστεύω ότι το καταλαβαίνεις, γιατί αυτό το άτομο δείχνει σημάδια ότι κάτι δεν πάει καλά πχ όταν δεν έχει όρεξη να φάει ή απλά τρώει πολύ πολύ λίγο. Δεν σου λέω για αυτόν που παίρνει καθαρτικά μετά ώστε να τα βγάλει. Το ότι δεν ζητάνε βοήθεια έχει να κάνει με το μυαλό τους που έχει προσκολλήσει ότι είναι χοντρός κάποιος πχ και θέλει ντε και καλά να αδυνατίσει για την δική του ικανοποίηση είτε επειδή θέλει να μοιάσει σε κάποιον ή όχι και όχι τόσο όπως είπα και πριν ότι ίσως δεν καταλαβαίνει ότι θέλει βοήθεια.
Δες τι λες και εσυ η ίδια και η Χιμελα παραπάνω. Για δυο κοπέλες που ήταν εμφανώς παρα πολύ αδύνατες και καταλάβατε ότι είχαν πρόβλημα. Αν ερχόταν μια άλλη κοπέλα με φυσιολογικό βαρος και σου έλεγε ότι αντιμετώπιζε πρόβλημα, τι θα της έλεγες; Αν όχι εσυ, οι περισσότεροι θα την αντιμετώπιζαν με δυσπιστία γιατί δεν ταιριάζει στο κλασικό στερεότυπο της κοπέλας που πάσχει από ανορεξία ή βουλιμία και την θέλει αδύνατη σε σημείο που να μην μπορεί να περπατήσει. Η ανορεξία δεν εμφανιζεται όταν έχεις φτάσει σε αυτό το τελικό στάδιο, είναι όλη αυτή η διαδικασία που σε έχει ωθήσει εκεί. Σίγουρα αν δεν είσαι λιποβαρής ίσως αποκτήσεις διαφορετική διάγνωση αν επισκεφτείς κάποιον ειδικό, και όχι αυτή την ανορεξίας,αλλά είναι διατροφική διαταραχή ετσι και αλλιως. Και επειδή ακριβώς αυτά τα άτομα αντιμετωπίζονται με δυσπιστία πολλες φορές, θα διστάσουν να μιλήσουν για το πρόβλημα τους. Εννοείται ότι παίζουν και αλλα ρόλο, δηλαδη θέλουν να συνεχίσουν να χάνουν βαρος και να μην σταματήσουν, αλλά αυτό το στερεότυπο παίζει πολύ μεγάλο ρόλο. Όταν με πήγαν στον γιατρό επειδή είχα λιποθυμήσει επειδή δεν έτρωγα, ο γιατρός αντί να κάνει ερωτήσεις και να ενδιαφερθεί μου είπε μπραβο που είχα χάσει βαρος και με ρωτούσε πως το έκανα γιατί αυτός δεν μπορούσε (λολ), γιατί φυσικά δεν ήμουν τραγικά αδύνατη ακόμα. Καταλαβαινεις μετά από κάτι τέτοιο, νιώθεις τρελή και ότι δεν έχεις πρόβλημα ακόμα. Και τι κανεις; Συνεχίζεις αυτό που κανεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
methexys
Τιμώμενο Μέλος
Η methexys αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Αρχιτέκτονας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 9,090 μηνύματα.
13-07-18
21:05
Το σημαντικότερο που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι αυτά τα προβλήματα δεν εμφανίζονται επειδή θέλει κανεις να μοιάσει στα «μοντέλα» και στα «πρότυπα που προβάλλονται». Οκ, και αυτά παίζουν τον ρόλο τους, αλλά τα διατροφικά προβλήματα έχουν να κάνουν με τον έλεγχο. Καποιος που είναι αγχώδης χαρακτήρας και νιώθει για παράδειγμα ότι δεν μπορεί να ελέγξει την ζωή του, είναι πολύ πιθανό να εμφανίσει μια τέτοια εμμονή με το σώμα του γιατί είναι κάτι που μπορεί να ελέγξει και να το κάνει όπως θέλει. Επίσης, είναι ένας τρόπος να «αποφύγεις» για λίγο αλλα προβλήματα που ίσως αντιμετωπίζεις στην ζωή σου, αλλά και κάτι που μπορείς να έχεις πάντα δίπλα σου ως coping mechanism όταν τα πράγματα πάνε στραβά. Γι’αυτο είναι πολύ δύσκολο να ξεφύγει κανεις από όλο αυτό. Ξερεις ότι ανα πάσα στιγμή, ο,τι και να συμβεί στη ζωή σου, τουλάχιστον θα μπορείς να ελέγξεις αυτό το κομμάτι και θα νιώθεις μια μικρή ικανοποίηση κάθε φορά που θα βλέπεις το νούμερο στη ζυγαριά να πέφτει. Πολύ άσχημο και δύσκολο
Κάτι ακόμα που πρέπει να πω είναι ότι οι διατροφικες διαταραχές δεν φαίνονται πάντα. Μπορεί πχ να βλεπουμε κάποιον/α που είναι εμφανώς επικινδυνα αδύνατη και να λέμε ότι να,αυτό το άτομο έχει πρόβλημα, αλλά αυτό είναι το τελικό στάδιο. Υπαρχει τόσος κόσμος γύρω μας που υποφέρει από τέτοιες διαταραχές και δεν φαίνεται. Και αυτό είναι πολύ κακό για τα άτομα που πάσχουν από τέτοιες διατραχες, γιατί πιστεύουν πως πρέπει να φτάσουν στο νοσοκομείο για να αξίζουν βοήθεια. Αλλά αυτό προφανώς δεν ισχύει. Όσο νωρίτερα, τόσο καλύτερα και τόσο λιγότερη ζημιά θα γίνει. Όπως επίσης και κάποιο άτομο που ήταν πολύ αδύνατο,μπορεί να πάρει βαρος αλλά αυτό δεν σημαινει ότι θεραπεύτηκε. Γενικά οι διατροφικες διαταραχές είναι πολύ ευαίσθητα θέματα και οι περισσότεροι έχουν πλήρη άγνοια. Καλό είναι να μην μιλάμε αν δεν ξέρουμε ή τουλάχιστον να προσπαθούμε να ενημερωθούμε πρώτα.
Κάτι ακόμα που πρέπει να πω είναι ότι οι διατροφικες διαταραχές δεν φαίνονται πάντα. Μπορεί πχ να βλεπουμε κάποιον/α που είναι εμφανώς επικινδυνα αδύνατη και να λέμε ότι να,αυτό το άτομο έχει πρόβλημα, αλλά αυτό είναι το τελικό στάδιο. Υπαρχει τόσος κόσμος γύρω μας που υποφέρει από τέτοιες διαταραχές και δεν φαίνεται. Και αυτό είναι πολύ κακό για τα άτομα που πάσχουν από τέτοιες διατραχες, γιατί πιστεύουν πως πρέπει να φτάσουν στο νοσοκομείο για να αξίζουν βοήθεια. Αλλά αυτό προφανώς δεν ισχύει. Όσο νωρίτερα, τόσο καλύτερα και τόσο λιγότερη ζημιά θα γίνει. Όπως επίσης και κάποιο άτομο που ήταν πολύ αδύνατο,μπορεί να πάρει βαρος αλλά αυτό δεν σημαινει ότι θεραπεύτηκε. Γενικά οι διατροφικες διαταραχές είναι πολύ ευαίσθητα θέματα και οι περισσότεροι έχουν πλήρη άγνοια. Καλό είναι να μην μιλάμε αν δεν ξέρουμε ή τουλάχιστον να προσπαθούμε να ενημερωθούμε πρώτα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.