Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
15-04-08
11:03
Εμένα φίλε Valder δεν με πειράζει ιδιαίτερα να την αγγίξει άλλος την πρώην. Όταν τελειώνει μια σχέση, έχει μάλλον τους λόγους της. Αγάπη σημαίνει να χαίρεσαι με τη χαρά του άλλου, δεν είναι;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
14-04-08
16:39
ΏΠΑ ΡΕ ΜΗΤΣΟ! Ιερό Εκκλησίας ήταν για μένα εκεί.... ΤΙ ΑΓΓΙΖΕΙΣ;
ΥΓ: Και όπως είπα, όποιος μου αγγίξει την πρώην (όχι την πρόσφατη, την αμέσως προηγούμενη, που κι αυτή πρόσφατη είναι αλλά τέσπα) θα φάει μολότωφ στο πισινάκι!
Αν και συζητήθηκε το θέμα: Μου βγάζει μια αίσθηση ιδιοκτησίας αυτό, ή μου φαίνεται; Κανείς δεν ανήκει σε κανένα. Αυτή είναι η άποψή μου επ' αυτού του θέματος. Αν χωρίσω, ας κάνει ό,τι θέλει. Με αφορά μόνο ό,τι έκανε κατά τη διάρκεια της σχέσης μας.
Δεν ξέρω που τις έχεις δει αυτές τις γυναίκες αλλά επειδή χρησιμοποίησες το δικό μου ποστ για να τα πεις αυτά, οφείλω να με υπερασπιστώ λέγοντας ότι ουδέποτε κοίταξα σαν ξελιγωμένη τα ερωτευμένα ζευγάρια, ακόμα κι όταν δεν ήμουν ερωτευμένη.
Δεν ξέρω πως μπορείς και ξέρεις από τι είδους σχέση προέρχονται αυτές οι γυναίκες κι αυτοί οι άντρες, ότι δλδ έτσι ξελιγωμένα κοιτάζουν κατ αποκλειστικότητα αυτοί που πρώτα αγάπησαν και μετά ερωτεύτηκαν αλλά για να το λες σίγουρα έχεις τις πηγές σου.
Απλά δεν με αφορά εμένα αυτό σαν κατάσταση
Είμαι σίγουρος πως δεν σε αφορά καλή μου Κουέ. Απλά βρήκα την ενδιαφέρουσα άποψή σου, ως πάτημα για να σχολιάσω κάποια πράγματα που έχω δει στον ευρύτερο περίγυρό μου. Εδώ λοιπόν τίθεται ο διαχωρισμός. Αν έχεις κάνει την επιλογή σου με το οποιοδήποτε κριτήριο και νιώθεις όμορφα με αυτήν, όπως πιστεύω πως συμβαίνει στη δική σου περίπτωση, όταν δεν σου δημιουργεί συναισθήματα μειονεξίας και ανικανοποίητου, όπως οι περιπτώσεις που ανέφερα εγώ, τότε φυσικά δεν αποτελεί συμβιβασμό, αλλά ώριμη επιλογή. Για όσους ανθρώπους όμως ισχύει αυτό που έγραψα και είναι πολλοί, απ' όσο έχω τη δυνατότητα να διαπιστώσω, τότε πράγματι πρόκειται για τον ορισμό του συμβιβασμού.
Το ότι εκφράζεις μια συγκροτημένη άποψη, στην οποία αξίζει κάποιος ν' αντιπαρατεθεί, δεν σημαίνει πως οι αντιρρήσεις στρέφονται εναντίον σου, παρακαλώ να μη σου περνά καθόλου απ' το μυαλό...
Ε, καλά το έπιασα, απλά ήταν λίγο θολό και χρειαζόταν διευκρίνηση. Με βάση αυτό που λες έδωσα τη δική μου απάντηση, ότι δηλαδή κάνουμε πως δεν βλέπουμε πως η σχέση μας έχει πάρει την άγουσα προς τ' αποδυτήρια και παντρευόμαστε ακριβώς τη στιγμή που έπρεπε να χωρίσουμε. Ξέρω κι εγώ τι σημαίνει συμβιβασμός αυτού του είδους και σίγουρα είμαι ο τελευταίος που θα ρίξει το λίθο του αναθέματος, δυστυχώς για μένα. Πολλοί το έχουν κάνει αυτό και η δική μου, όπως και η δική σου περίπτωση, μιλώντας για τον πρώτο γάμο, το επιβεβαιώνουν.όντως δεν κατάλαβες κι ευτυχώς δλδ γιατί είναι σχεδόν προσβλητικό το να πιστεύει κάποιος ότι μπορεί κάποιος να ήξερε απ το πρώτο 6μηνο της σχέσης ότι δεν πρόκειται να τσουλήσει και παρόλα αυτά να έκατσε 7 χρόνια σε σχέση κι άλλα 3 σε γάμο...
αλλά επειδή δεν με ξέρεις ως άνθρωπο δε θα προσβληθώ και θα σου πω μόνο ότι, ΦΥΣΙΚΑ και δεν το ήξερα απ το πρώτο 6μηνο της σχέσης αλλά το ανακάλυψα απ το πρώτο 6μηνο του γάμου
Πράγματι, σε σχέση με κάτι που αναφέρεις παραπάνω ("πως μπορείς και ξέρεις από τι είδους σχέση προέρχονται αυτές οι γυναίκες κι αυτοί οι άντρες, ότι δλδ έτσι ξελιγωμένα κοιτάζουν κατ αποκλειστικότητα αυτοί που πρώτα αγάπησαν και μετά ερωτεύτηκαν"), συνειδητοποιώ κάτι τώρα. Στην πραγματικότητα, αυτό που βγαίνει από τη συζήτηση, όχι μόνο μεταξύ μας, είναι το γεγονός πως τελικά, με όποιο τρόπο κι αν ξεκίνησε ο γάμος, από έρωτα ή από "συνοικέσιο" κάθε είδους, πάντα καταλήγει σε αυτήν τη φρικτή απογοήτευση. Πέρασαν 10 χρόνια σχέσης από έρωτα, η οποία ναυάγησε, παντρεύτηκε η πρώην κάποιον μετά από σύντομη γνωριμία, άρα μάλλον συμβιβασμό, σε κακό θα της βγει και πάλι, που λέει κι ο Valder. Μου θυμίζει αυτό που συζητούσαμε στο θέμα περί της αέναης τιμωρίας του Σίσυφου και του Τάνταλου. Και πάλι ο καθένας υπερασπίστηκε τις επιλογές του, άσχετα αν η αιώνια επανάληψη έχει πάντα το ίδιο αποτέλεσμα. Αυτό που δεν κατάλαβα, από αυτά που συζητούμε, είναι γιατί επιμένουμε να παντρευόμαστε, αφού είμαστε τόσο σίγουροι πως κάποτε θα μας χαλάσει...Αυτά δε που πρεσβεύω περί έρωτα, αγάπη και γάμο, αφορούν και ταιριάζουν μόνο στη δική μου ιδιοσυγκρασία κι εφόσον πρώτα έχω ζήσει όσα έχω ζήσει.
Ρε σεις, λέτε τελικά ο Πειρατής να έχει δίκιο και άδικα να τρώει τόσες αρνητικές ψήφους ο άνθρωπος;;;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
14-04-08
00:51
Και εμένα με ξενίζει το πόσο γρήγορα ξεπερνούν τον πρώην. Εγώ χρειάστηκα αρκετό χρόνο να ξεπεράσω τον πρώτο έρωτά μου, ταλαιπωρώντας το καημένο το παλικάρι που είχα δίπλα μου
Η διαφωνία μου συνίσταται στο γεγονός ότι αυτές οι γυναίκες είναι μάλλον λίγες. Οι συνειδητοποιημένες γυναίκες, στα 28 μάλλον τα έχουν βρει με τον εαυτό τους και δεν τους καίει ιδιαίτερα το να παντρευτούν. Άν κάτσει έκατσε, αλλιώς δεν θα τρελλαθούνε κιόλας...Όσο για παιδί, ε αυτό δεν χρειάζεται και γάμο σώνει και καλά για να γίνει και αυτόν τον μύθο τον έχουν ήδη καταρίψει...
Το πρώτο που γράφεις δεν το κατανοώ καθόλου. Γιατί να μην τον ξεπερνούν; Σε ξενίζει το αυτονόητο; Μου θυμίζει την αντιμετώπιση που υπήρχε κάποτε με τις χήρες, να μην βγάλουν γρήγορα τα μαύρα. Το ζητούμενο είναι όταν τελειώνει μια σχέση, να την ξεπερνάς. Θα κάνουμε και παρατήρηση σε όσους/ες το πράττουν; Θεωρείς πως έκανες καλά που ταλαιπωρούσες το παλληκάρι; Μάλλον όχι, θέλω να πιστεύω. Τότε θα ήταν καλύτερα να έχεις ξεπεράσει τον πρώην και να κοιτούσες μπροστά.
Για το δεύτερο, ωραία είναι όλα αυτά θεωρητικά, αλλά φοβάμαι πως κινούνται στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας. Πού είναι όλες αυτές οι συνειδητοποιημένες και δεν τις έχω δει εγώ, μα τα γένια του Προφήτη;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.