GoddamnRight
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο GoddamnRight αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 339 μηνύματα.
17-01-19
14:34
Παιδιά το ξαναλεω : αυτό που με προβλημάτισε δεν ήταν το αν μια γυναίκα μπορεί να είναι ευρευνητρια και μητέρα αλλά η συμπεριφορά της καθηγήτριας μου . Την εχετε πάει τελείως αλλού την συζήτηση
Χωρίς παρεξήγηση η συζήτηση δεν πήγε αλλού, αλλά στηρίχτηκε σε ό,τι έχεις πει. Εσύ δεν διαφώνησες μόνο με τον τρόπο της, αλλά και με την ουσία. Ότι αν θέλεις να γίνεις ερευνήτρια και κάποιος αναφερθεί στο φύλο σου και στην επιθυμία σου να γίνεις μάνα, είναι σεξιστικό. Ότι το φύλο δεν επιτρέπει σε κανέναν να σου κόψει τα φτερά και άλλα τέτοια. Όλα δικά σου λόγια είναι.
Ήδη ειπώθηκε, αν θέλεις να γίνεις μάνα, θα μπορείς να συνεχίσεις με την έρευνα, αλλά πιο δύσκολα γιατί θα μείνεις πίσω κ.λ.π κ.λ.π. Ήδη εξηγήθηκαν και οι λόγοι. Δηλαδή και σχολιάστηκε ο τρόπος της καθηγήτριας και σχολιάστηκε και η ουσία. Αλλά εσύ, εκεί, να μας λες ότι είμαστε εκτός θέματος :p
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
GoddamnRight
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο GoddamnRight αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 339 μηνύματα.
17-01-19
09:53
Συμφωνώ και εγώ. Καλώς ή κακώς, στα πρώτα χρόνια του παιδιού η παρουσία της μάνας θεωρείται πιο σημαντική. Αν κάποια θέλει να γίνει σωστή μητέρα, τότε μόλις αποκτήσει το παιδί, αυτομάτως πρέπει και να το έχει τη μεγαλύτερη προτεραιότητα. Αυτό σημαίνει ότι για ένα διάστημα λίγων ετών, 2 σίγουρα, θα πρέπει να το φροντίζει. Εμείς μιλάμε για συνειδητοποιημένους γονείς. Το ίδιο θα κάνει και ο πατέρας, αλλά όπως είπα η μάνα θεωρείται πιο απαραίτητη τον πρώτο καιρό.
Αυτό θα προκαλέσει πρόβλημα σε γυναίκα που θέλει να ασχοληθεί με έρευνα. Γιατί όταν μιλάμε για έρευνα και τεχνολογία, ακόμα και ένα διάστημα ενός χρόνου αποχής είναι σημαντική απώλεια, καθώς οι εξελίξεις τρέχουν. Αν κάποια γυναίκα δεν θα έκανε ποτέ της οικογένεια, ή αν έκανε, αλλά ήταν μητέρα β κατηγορίας που άφηνε το παιδί της όπου μπορούσε, αρκεί να μην πέσει λίγο η καριέρα, τότε ναι, κανείς δε θα την εμποδίσει να εξελιχθεί. Αλλά αν μιλάμε για έρευνα που συνεχώς τρέχει (και σε πολλούς τομείς με πολύ γοργά βήματα) τότε θα υπάρχει πρόβλημα. Πάλι θεωρώ ότι η εμπειρία και η γνώση που έχει αποκτήσει πριν το μωρό δεν χάνονται και μπορεί να ανακάμψει, αλλά συγκριτικά με έναν άντρα ή μια γυναίκα που δεν σταμάτησε να εργάζεται, θα είναι πίσω (αν τα skills αυτών δεν είναι πολύ μακριά).
Οπότε, εδώ δεν βλέπω ούτε σεξισμό, ούτε τίποτα. Είναι θέμα επιλογής. Θες να γίνεις σωστή μητέρα και ας πάει λίγο πίσω η καριέρα ή θες να εξελιχθεί η καριέρα, αλλά να μην είσαι σοβαρή μητέρα? Διαλέγεις και παίρνεις.
Το ξαναεπισημαίνω, όσο να βοηθάει και ο άντρας, τουλάχιστον τα πρώτα 1-2 χρόνια, η μαμά θεωρώ, όπως θεωρούν και τα δικαστήρια, η κοινή γνώμη κ.λ.π. είναι πιο απαραίτητη. Το να μεγαλώνει το παιδί πάντα σε γιαγιάδες, babysitters κ.λ.π. για να μην πάει καθόλου πίσω η καριέρα της μάνας τα πρώτα χρόνια του παιδιού, το θεωρώ κατάντια. Πιο μετά ας βοηθήσουν και ας προσλάβουν ό,τι θέλουν, για να συνεχίσει να εργάζεται η γυναίκα εφόσον το θέλει.
Τα πράγματα νομίζω είναι πολύ απλά. Αδικία ξεαδικία, έτσι είναι η φύση της γυναίκας, να φέρνει εκείνη το παιδί και έτσι είναι η φύση της έρευνας, να τρέχει πάρα πολύ γρήγορα.
Αυτό θα προκαλέσει πρόβλημα σε γυναίκα που θέλει να ασχοληθεί με έρευνα. Γιατί όταν μιλάμε για έρευνα και τεχνολογία, ακόμα και ένα διάστημα ενός χρόνου αποχής είναι σημαντική απώλεια, καθώς οι εξελίξεις τρέχουν. Αν κάποια γυναίκα δεν θα έκανε ποτέ της οικογένεια, ή αν έκανε, αλλά ήταν μητέρα β κατηγορίας που άφηνε το παιδί της όπου μπορούσε, αρκεί να μην πέσει λίγο η καριέρα, τότε ναι, κανείς δε θα την εμποδίσει να εξελιχθεί. Αλλά αν μιλάμε για έρευνα που συνεχώς τρέχει (και σε πολλούς τομείς με πολύ γοργά βήματα) τότε θα υπάρχει πρόβλημα. Πάλι θεωρώ ότι η εμπειρία και η γνώση που έχει αποκτήσει πριν το μωρό δεν χάνονται και μπορεί να ανακάμψει, αλλά συγκριτικά με έναν άντρα ή μια γυναίκα που δεν σταμάτησε να εργάζεται, θα είναι πίσω (αν τα skills αυτών δεν είναι πολύ μακριά).
Οπότε, εδώ δεν βλέπω ούτε σεξισμό, ούτε τίποτα. Είναι θέμα επιλογής. Θες να γίνεις σωστή μητέρα και ας πάει λίγο πίσω η καριέρα ή θες να εξελιχθεί η καριέρα, αλλά να μην είσαι σοβαρή μητέρα? Διαλέγεις και παίρνεις.
Το ξαναεπισημαίνω, όσο να βοηθάει και ο άντρας, τουλάχιστον τα πρώτα 1-2 χρόνια, η μαμά θεωρώ, όπως θεωρούν και τα δικαστήρια, η κοινή γνώμη κ.λ.π. είναι πιο απαραίτητη. Το να μεγαλώνει το παιδί πάντα σε γιαγιάδες, babysitters κ.λ.π. για να μην πάει καθόλου πίσω η καριέρα της μάνας τα πρώτα χρόνια του παιδιού, το θεωρώ κατάντια. Πιο μετά ας βοηθήσουν και ας προσλάβουν ό,τι θέλουν, για να συνεχίσει να εργάζεται η γυναίκα εφόσον το θέλει.
Τα πράγματα νομίζω είναι πολύ απλά. Αδικία ξεαδικία, έτσι είναι η φύση της γυναίκας, να φέρνει εκείνη το παιδί και έτσι είναι η φύση της έρευνας, να τρέχει πάρα πολύ γρήγορα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.