jj!
Τιμώμενο Μέλος
Ο jj! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος. Έχει γράψει 13,487 μηνύματα.
17-01-19
01:57
Καλώς ή κακώς μία γυναίκα έχει "περιορισμένο" χρόνο στον οποίον μπορεί να μείνει έγκυος. Η εδραίωση στην έρευνα είναι μία μακρόχρονη διαδικασία και πολλές γυναίκες απλά "δεν προλαβαίνουν" να γίνουν μητέρες. Από δείγμα γνωστών μου, συγγενών και καθηγητριών, όσες ασχολήθηκαν σοβαρά με την έρευνα (και όχι απλά έκαναν ένα διδακτορικό), μπόρεσαν να κάνουν τσιμα-τσιμα ένα παιδί γύρω στα 40.
Αυτό δεν είναι φαινόμενο μόνο της ελληνικής κοινωνίας και δεν φταίει αποκλειστικά "ο Έλληνας σύζυγος που δεν βοηθάει στην ανατροφή του παιδιού". Ακόμη και ιδανικά να είναι τα πράγματα, με μία γυναίκα να λαμβάνει την μεγαλύτερη υποστήριξη που θα μπορούσε να λάβει, και πάλι θα έπρεπε να αποσυρθεί για ένα διάστημα. Καλώς ή κακώς, η περίοδος της κυοφορίας, της λοχείας και των πρώτων χρόνων της ζωής του παιδιού είναι καθοριστική και δεν νομίζω κάποια μητέρα να έβαζε την εξέλιξη της έρευνας πάνω από το παιδί της. Αν δεν έχει εδραιωθεί ως ερευνήτρια είναι σχεδόν σίγουρο ότι η καριέρα της στο πεδίο θα φτάσει αναπάντεχα στο τέλος της με την έλευση του μωρού.
Οι άνδρες είναι πιο τυχεροί, καθώς μπορούν άνετα να τεκνοποιήσουν στα 50-60, έχοντας εδραιωθεί και προσφέρει όσο μπορούσαν στην έρευνα. Το παιδί για αυτούς έρχεται ως επακόλουθο της επιτυχίας τους και όχι ως "σφήνα" επειδή "σε 2-3 χρόνια δεν θα μπορούν".
Από εκεί και πέρα αν μία γυναίκα θέλει να αφοσιωθεί στην έρευνα με ενδεχόμενο να μην μπορέσει να αποκτήσει ένα παιδί, τότε κανείς δεν θα αμφισβητήσει την ικανότητά της. Ακόμη και με παιδιά, πολλές γυναίκες είναι αξιότιμες επιστήμονες, έχοντας διαπρέψει στον κλάδο τους.
tl;dr Ο ερχομός ενός παιδιού ίσως να ανακόψει την ακαδημαϊκή και ερευνητική πορεία της μητέρας του.
Αυτό δεν είναι φαινόμενο μόνο της ελληνικής κοινωνίας και δεν φταίει αποκλειστικά "ο Έλληνας σύζυγος που δεν βοηθάει στην ανατροφή του παιδιού". Ακόμη και ιδανικά να είναι τα πράγματα, με μία γυναίκα να λαμβάνει την μεγαλύτερη υποστήριξη που θα μπορούσε να λάβει, και πάλι θα έπρεπε να αποσυρθεί για ένα διάστημα. Καλώς ή κακώς, η περίοδος της κυοφορίας, της λοχείας και των πρώτων χρόνων της ζωής του παιδιού είναι καθοριστική και δεν νομίζω κάποια μητέρα να έβαζε την εξέλιξη της έρευνας πάνω από το παιδί της. Αν δεν έχει εδραιωθεί ως ερευνήτρια είναι σχεδόν σίγουρο ότι η καριέρα της στο πεδίο θα φτάσει αναπάντεχα στο τέλος της με την έλευση του μωρού.
Οι άνδρες είναι πιο τυχεροί, καθώς μπορούν άνετα να τεκνοποιήσουν στα 50-60, έχοντας εδραιωθεί και προσφέρει όσο μπορούσαν στην έρευνα. Το παιδί για αυτούς έρχεται ως επακόλουθο της επιτυχίας τους και όχι ως "σφήνα" επειδή "σε 2-3 χρόνια δεν θα μπορούν".
Από εκεί και πέρα αν μία γυναίκα θέλει να αφοσιωθεί στην έρευνα με ενδεχόμενο να μην μπορέσει να αποκτήσει ένα παιδί, τότε κανείς δεν θα αμφισβητήσει την ικανότητά της. Ακόμη και με παιδιά, πολλές γυναίκες είναι αξιότιμες επιστήμονες, έχοντας διαπρέψει στον κλάδο τους.
tl;dr Ο ερχομός ενός παιδιού ίσως να ανακόψει την ακαδημαϊκή και ερευνητική πορεία της μητέρας του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.