Johnny15
Επιφανές μέλος
Ο Γιάννης? αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Άεργος/η και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 12,749 μηνύματα.
15-02-19
01:54
Ρε Τζονυ, επειδη το σκεφτομαι αρκετα το θεμα τελευταια, τι ηταν αυτο που σου εκανε "κλικ" και αλλαξες αποψη?
Δεν άλλαξα γνώμη ακριβώς. Ποτέ η γνώμη μου δεν ήταν αυθεντικά αριστερή.
Ας το πάρουμε από την αρχή. Είμαι από φτωχή οικογένεια μεταναστών. Με το που ήρθαν οι γονείς μου Ελλάδα μετά από ένα χρόνο γεννήθηκα. Σαν οικογένεια πάντα τα βγάζαμε πέρα δύσκολα. Θυμάμαι όταν ήμουν στο δημοτικό, είχα σαν δουλειά στο χωριό να αγοράζω ψωμί το πρωί τα Σαββατοκύριακα. Ε κάποιες φορές στο τέλος του μήνα... δεν είχαμε ούτε για αυτό. Λόγω του ότι δεν είχαμε πάρε δώσε με ντόπιους ποτέ δεν είχαμε σχέση με την πελατειακή Ελλάδα, ούτε με το δημόσιο της χώρας. Δεν ήμουν ποτέ σαν κάποιους αριστερούς των κολλεγίων που το έπαιζαν παιδιά που πέρασαν δύσκολα.
Οπότε μεγαλώνοντας σε ένα περιβάλλον τέτοιο, και ακούγοντας κάποια από τα καλά χαρακτηριστικά της ΕΣΣΔ μιας και οι γονείς μου μεγάλωσαν εκεί, και περνώντας την εφηβεία, όπως μπορείς να καταλάβεις ήταν λογικό να έχω τις κλασσικές επαναστατικές τάσεις που έχουν όλοι οι νέοι. Όμως ακόμα και τότε ήμουν κατά της κρατικής παρέμβασης στην οικονομία, ειδικά όπως αυτή συμβαίνει στην Ελλάδα.
Το ζουμί της "αλλαγής" μου έχει να κάνει περισσότερο με το πως μπορείς πραγματικά να αλλάξεις τη ζωή σου. Με το πως μπορείς πραγματικά να βοηθήσεις τους φτωχούς. Και οι αρλούμπες της αριστεράς, δεν είναι. Το να έχουμε ένα μεγάλο welfare είναι συζητήσιμο. Είναι αδύνατον με την νοοτροπία του Έλληνα κατά τη γνώμη μου. Το να έχουμε σοσιαλισμό και κομμουνισμό; Please. Δε θα το αναλύσω περισσότερο αυτό.
Ας πάμε όμως στην αλλαγή των απόψεων. Αυτές συνέβησαν εντός κρίσης και όταν ήμουν στο πανεπιστήμιο. Θα θυμάστε ότι ενώ ήμουν κατά του Σαμαρά, ποτέ δεν ήμουν υπέρ του Συριζα. Και αυτό επειδή ο Τσίπρας είναι πολιτικός ξύλινος, ανούσιος, ψεύτικος. Αυτό το έβλεπα από παλιά, τον είχα δει και από κοντά μια φορά. Η κυβέρνηση του απλά μου το επιβεβαίωσε. Απλά τώρα τον θεωρώ και επικίνδυνο, αλλά είναι άλλη κουβέντα αυτή. Η αριστερά της Ελλάδας είναι για τα σκουπίδια ολόκληρη. Για κωλόχαρτο.
Μεγαλώνοντας σαν νέος μηχανικός, χωρίς χρήματα, σε μια οικονομία που τιμωρεί την επιχειρηματικότητα, που δεν σε βοηθάει να σταθείς στα πόδια σου, να δημιουργήσεις, και χωρίς τη δυνατότητα να εργαστείς με τόση ανεργία, προφανώς και θέλω να έρθει αλλαγή. Μια αλλαγή που θα κάνει την Ελλάδα ξανά ένα σωστό working state. Έχω σκεφτεί πολλές φορές τι θα μπορούσε να το κάνει αυτό. Έχω δει άπειρα βίντεο, από αριστερά, από νεοαριστερά στυλ Βαρουφάκη που τον παρακολουθώ πάρα πολύ, μέχρι και δεξιά και φιλελεύθερα. Αυτό που θεωρώ ότι λείπει από την Ελλάδα για να ξεκινήσει να γίνεται μια καλά λειτουργική χώρα, είναι ο οικονομικός φιλελευθερισμός. Δεν πρόκειται να βελτιωθεί η κατάσταση ούτε πολεμόντας το οικονομικό σύστημα του καπιταλισμού που δουλεύει όλος ο πλανήτης, δεν πρόκειται να συμβεί αυξάνοντας τις δυσκολίες ευνοικής εφαρμογής του όπως αυξάνοντας την γραφειοκρατία ή την φορολογία, δεν πρόκειται να συμβεί με τίποτα από αυτά που προτείνει η αριστερά. Η Ελλάδα είναι κομμάτι της Ευρώπης, κομμάτι του κόσμου. Αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε καπιταλισμό, θέλουν δε θέλουν οι επαναστάτες που πάνε στις πορείες και μετά στα πάρτι του πολυτεχνείου. Αυτό σημαίνει ότι τουλάχιστον, θα πρέπει να γίνει μια χώρα ανταγωνιστική.
Ωστόσο η Ελλάδα το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει είναι οι ίδιοι οι κάτοικοι της. Δεν ξέρω πως το καταφέρνουμε, αλλά κάνουμε συνεχώς τα πράγματα δυσκολότερα για τον εαυτό μας. Είναι δυνατόν μια κυβέρνηση όπως ο Συριζα να μην αφανιστεί από τον πολιτικό χάρτη στις επόμενες εκλογές; Έχει κάνει το ακριβώς ανάποδο από αυτό για το οποίο ψηφίστηκε, παράλληλα όμως κάνοντας τραγικα λάθη που οι προηγούμενοι απέφυγαν επειδή ήταν πιο ώριμοι. Δεν αποφύγαμε που δεν αποφύγαμε άλλα δυο μνημόνια, αλλά τουλάχιστον δε θα είχαμε capital control και κλειστές τράπεζες και όλες τις συνέπειες αυτών. Μου φαίνεται αδιανόητο ότι όχι μόνο θα είναι σίγουρα στην δυάδα, αλλά κάποιοι ελπίζουν να ξαναβγει.
Έχουν συμβει πολλά πράγματα πάντως που με έχουν κάνει να διαμορφώσω την άποψη μου. Είναι δύσκολο να τα γράψω σε ένα ποστ. Έχει να κάνει με την κοινωνία, την οικονομία, τους συγγενείς μου, τους φίλους μου, το πανεπιστήμιο, το σχολείο, τα πάντα. Το πανεπιστήμιο έχει καταφέρει να με κάνει να το μισώ. Καθηγητές, βαθιά κομματικοποιημένοι, που είναι σε Godmode επειδή δεν μπορεί κανείς να τους κουνήσει. Γιατί; Α ναι, μονιμότητα. Δικαστήρια που κάνουν μήνες και χρόνια για να επιλυθούν. Σχολεία; Αν είσαι τυχερός θα πέσεις σε καλούς δασκάλους. Αν όχι, δε θα μάθεις τίποτα. Δημόσιες υπηρεσίες; Ακόμα θυμάμαι τα νεύρα της μαμάς μου όταν πήρε άδεια από τη δουλειά της αυστηρά για συγκεκριμένο χρόνο για να πάει να κάνει κάποια έγγραφα σε δημόσια υπηρεσία και η καημένη έπεσε πάνω σε δημόσιο υπάλληλο που έπινε τον καφέ της! Την παρακαλάει να την εξυπηρετήσει και αυτή απαντάει ευθάρσως ότι πρώτα θα πιει τον καφέ της και θα φάει το κουλούρι της και μετά. Ή τη γειτόνισα μας, άλλη δουλευταρού δημόσια υπάλληλο, σε νοσοκομείο, όπου μιλούσε στο τηλέφωνο με τα παιδιά της (έκανε την νταντα η μαμα μου) για πάνω από μια ώρα συνολικά καθε μέρα και επέστρεφε σπίτι της πριν τελειώσει κανονικά το ωράριο της. Ή ο μεθύστακας μηχανικός πάλι στο δημόσιο άνδρας της (τον οποίο χώρισε μετά) ο οποίος πληρωνόταν και κοιμόταν. Τέτοιες ιστορίες στο δημόσιο έχουμε να λέμε μέχρι να σβήσει ο ήλιος. Ή μήπως να πούμε για το πως ξοδεύουν, ή ξόδευαν καλύτερα, τα λεφτά τους οι δήμοι;
Πολλά πράγματα πάνε στραβά στην Ελλάδα. Αλλά από κάπου πρέπει να γίνει μια αρχή. Στην Ελλάδα η νοοτροπία της μεταπολίτευσης μας έχει κάνει τεράστια ζημιά. Θεωρούμε ότι μας χρωστάνε όλοι και εμείς πρέπει να περνάμε καλά. Να ανοίγουμε σαμπάνιες ως φοιτητές, ή να μπουμε στο δημόσιο να φτιάξουμε τη ζωούλα μας, ή να ψηφίσουμε αυτόν που θα μας δώσει περισσότερο ΚΕΑ.
Εγώ θα ψηφίσω αυτούς που θα μειώσουν ένα από πολλά προβλήματα που έχει η Ελλάδα. Και αυτό είναι να μπει ένα τέλος στο δημόσιο πανηγύρι, ένα τέλος στην μονιμότητα. Δεν μπορεί ένας υπάλληλος να πληρώνεται, δίχως αξιολόγηση, εφ όρου ζωής.
Ας ξεκινήσουμε απο εκεί λοιπόν. Το ποστ μου μπορεί να μην βγάζει κανένα νόημα μιας και κοιμάμαι όρθιος, και πρέπει να πέσω για ύπνο γιατί αύριο δουλειά. Ελπίζω να απάντησα σε αυτό που ρώτησες.
tl;dr, η αριστερά απλά αναπαράγει τις παθογένειες της Ελλάδας. Παθογένειες οι οποίες ξεκινάνε από τον απλό πολίτη και καταλήφουν πολύ ψηλά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.