18-09-17
14:20
Mε αυτές τις αμερικάνες τις κατσαρίδες έχουμε μεγάλη ιστορία. Μία πέταξε πάνω μου και με έριξε κάτω. Τέρας!
Πρώτη φορά που τις είδα να πετάνε τα χρειάστηκα. Ήταν όταν έκανα το εράσμους μου στην Ισπανία. Και εννοείται ότι η Ισπανία κάθε χρόνο έχει μεγάλο πρόβλημα με τις κατσαρίδες το καλοκαίρι. Και εννοείται ότι το σπίτι μας είχε. Και εννοείται ότι από τα 4 άτομα που συγκατοικούσαμε μόνο εγώ είχα το "θάρρος" να τις σκοτώσω. Περίπου 3-4 κάθε βράδυ. Η φάση είναι ότι το διαμέρισμά μας ήταν ένας διάδρομος "Γ" με τους χώρους στη μια πλευρά του κάθε φορά. Ο διάδρομος αυτός είχε ψευδοροφή με σποτάκια και μάλλον εκεί είχαν αυτές τη φωλιά τους. Υπήρχαν φορές που βλέπαμε τις κεραίες να βγαίνουν από τα σποτάκια και εμείς έπρεπε να περάσουμε από κάτω.
Όταν είχαμε πρωτοπεί το θέμα στον ιδιοκτήτη μας είπε αστευόμενος να είμαστε πιο... καθαρές. Όταν αφήσαμε το σπίτι και τον χώναμε, μας είπε α ναι, αυτές δεν φεύγουν έτσι, θέλουν ειδική απεντόμωση. Ψόφος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
17-09-17
16:46
Δεν έχω απάντηση στην προηγούμενη ερώτηση, έχω ιστοριούλα.
Όταν ήμουν φοιτήτρια και έμενα στις εστίες, εκανα μπανάκι ωραία και καλή, τελειώνω μπανάκι, παίρνω πετσέτα για τα μαλλιά, τη βάζω, βλέπω κάποιες τριχούλες από τη φράντζα μου να εξέχουν από την πετσέτα. Μα τι περίεργες τρίχες! Δεν ήξερα ότι είχα τόσο χοντρές και καστανοκόκκινες τρίχες στα μαλλιά μου... σκεφτόμουνα χαρούμενη. Μετά μού ήρθε. Γαμώτο είναι αράχνη, ξέρετε από αυτές που έχουν μακριά πόδια και μικροσκοπικό σώμα. Είχα στο δωμάτιο κάποιες που δεν τις πείραζα. Κάνω ένα έτσι να με δω στον καθρέφτη και εκεί αντίκρισα την πραγματικότητα. Μια κατσαρίδα κόκκινη ΝΑ! πάνω στην πετσέτα μου (αμερικάνικη για όσες ξέρουν). Μπορώ να πω ότι ανακατεύτηκα λίγο γιατί ένιωσα φουλ ευάλωτη που ήταν πάνω μου και ήμουν γυμνή. Την πετάω κάτω, τρέχει λίγο, την σκοτώνω. Μετά από 2 μέρες, και αφού είχα σκοτώσει άλλες 3-4, έκανα απεντόμωση.
Όταν ήμουν φοιτήτρια και έμενα στις εστίες, εκανα μπανάκι ωραία και καλή, τελειώνω μπανάκι, παίρνω πετσέτα για τα μαλλιά, τη βάζω, βλέπω κάποιες τριχούλες από τη φράντζα μου να εξέχουν από την πετσέτα. Μα τι περίεργες τρίχες! Δεν ήξερα ότι είχα τόσο χοντρές και καστανοκόκκινες τρίχες στα μαλλιά μου... σκεφτόμουνα χαρούμενη. Μετά μού ήρθε. Γαμώτο είναι αράχνη, ξέρετε από αυτές που έχουν μακριά πόδια και μικροσκοπικό σώμα. Είχα στο δωμάτιο κάποιες που δεν τις πείραζα. Κάνω ένα έτσι να με δω στον καθρέφτη και εκεί αντίκρισα την πραγματικότητα. Μια κατσαρίδα κόκκινη ΝΑ! πάνω στην πετσέτα μου (αμερικάνικη για όσες ξέρουν). Μπορώ να πω ότι ανακατεύτηκα λίγο γιατί ένιωσα φουλ ευάλωτη που ήταν πάνω μου και ήμουν γυμνή. Την πετάω κάτω, τρέχει λίγο, την σκοτώνω. Μετά από 2 μέρες, και αφού είχα σκοτώσει άλλες 3-4, έκανα απεντόμωση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.