Vold
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Vold αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηράκλειο (Κρήτη). Έχει γράψει 1,629 μηνύματα.
19-08-19
22:15
Εγώ αναρωτιέμαι αυτοί που στα 25 τους τρέχουν συνέχεια σε ταξίδια, πρώτον πώς παίρνουν τόση πολλή άδεια από τη δουλειά τους και δεύτερον πώς βρίσκουν παρέα που θα πάρουν ακριβώς τις ίδιες μέρες άδεια από τη δουλειά τους; Είμαστε σίγουροι οτι όλοι αυτοί που κάνουν τόσα ταξίδια όσα λένε δεν τα βρίσκουν από τα λεφτά του μπαμπά; Δεν μπορώ να φανταστώ στην Ελλάδα της κρίσης να μπορείς να ξοδέψεις 300 και 500 ευρώ κάθε τρεις και λίγο αν δεν έχεις χορηγό.
Είτε 20, είναι 25, είτε 30 η άδεια είναι fixed με μια προσαύξηση κατά +1 ανά χρόνο με max όριο. Εκτός ενδεχομένως αν εργάζεσαι πολλά χρόνια σε μια εταιρία κι έχεις άλλη θέση.
Έχουμε λοιπόν 20 ημέρες άδειας. Αν σπάσουμε αυτές τις μέρες σε 5δες, έχουμε 20 + 16 ημέρες που μας βγάζουν 4 9ήμερα.
Βάλε και άλλες 15 μέρες από αργίες. Τουτέστιν, 50 μέρες. Και φυσικά μένουν και τα 2ήμερα ΣΚ τα οποία είναι 8-10 ημέρες τον μήνα. Όπως καταλαβαίνεις υπάρχουν πολλές ημέρες που μπορείς να αξιοποιήσεις. Προφανώς το χαμηλό κόστος δε συμβαδίζει συνήθως με τις βολικές ημέρες, αλλά σίγουρα 1-2-3 θα τις πετύχεις. Όταν τον Ιανουάριο έχει πτήσεις 25€ σε πόλεις όπως Ρώμη, ένα ΣΚ ή 3ήμερο το πας άνετα.
Αυτό με την παρέα δεν είναι απαραίτητο. Υπάρχει κι η επιλογή για μόνος ή με 1 άτομο το οποίο εύκολα κανονίζεται και φυσικά με το airbnb υπάρχουν πολλές χώρες που είναι πολύ χαμηλό (και) το κόστος διαμονής. Επίσης τις άδειες τις ζητάς, δεν ανατίθενται randomly.
Δε νομίζω ότι για κάθε ταξίδι μιλάμε για 300€-500€ και μάλιστα "κάθε τρείς και λίγο". Μπορείς κι άνετα, ακόμη και μόνος να πας με 150€-200€ κάπου.
Άλλο πάλι και τούτο, θα θεωρείται "ανήθικο" μέχρι και το που αδειάζουμε το πορτοφόλι μας τώρα.
Σαφώς και δεν είμαι υπέρ της άσκοπης κατανάλωσης, ειδικά όταν πρόκειται για επίδειξη ή με "χορηγία" του μπαμπά, αλλά πρόβλημα του καθενός αυτό και δεν έχει να κάνει με τον "καιρό της κρίσης" σε καμία περίπτωση.
Ο καθένας, ειδικά από την στιγμή που έχει δικά του έσοδα, είναι υπεύθυνος για το που και πως θα ξοδέψει τα λεφτά του. Και ας μην συγκρίνουμε τώρα ένα παπούτσι 200€ με ένα ταξίδι ή ένα ποδήλατο ή μια κονσόλα αντίστοιχης αξίας.
Τώρα, το γιατί κάποιοι άλλοι τραβάνε ζόρι δεν το καταλαβαίνω ιδιαίτερα. Αλλά μια σκέψη είναι επειδή δεν είναι αυτοί στη θέση τους.