Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,274 μηνύματα.
04-11-19
02:23
Αυτή είναι η φωνή της λογικής και συμφωνώ απόλυτα. Το θέμα όμως είναι ότι, για να μετουσιωθούν αυτές οι όμορφες και υγιείς σκέψεις σε πράξη και τρόπο ζωής, απαιτείται ψυχική δύναμη που δεν είναι πάντα διαθέσιμη.
Υπάρχουν άνθρωποι με διάφορα άλυτα ψυχολογικά προβλήματα και συναισθηματικά κενά, οι οποίοι χρειάζεται να καταβάλλουν δεκαπλάσια προσπάθεια από εκείνους που μεγάλωσαν σε ένα υγιές περιβάλλον, ώστε να διατηρούν μια καλή σχέση με τον εαυτό τους. Υπάρχουν ορισμένοι ιδιόρρυθμοι χαρακτήρες, οι οποίοι δυσκολεύονται να συνάψουν διαπροσωπικές σχέσεις γενικότερα και, κατ' επέκταση, δίνουν πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα σε αυτές από τον μέσο, κοινωνικό άνθρωπο.
Επίσης ένας χωρισμός δεν έρχεται πάντα τη στιγμή που τον περιμένουμε, ούτε τη στιγμή που μπορούμε να προχωρήσουμε εύκολα στη ζωή μας. Μπορεί να συμπέσει με άλλα δυσάρεστα θέματα - οικογενειακά, οικονομικά, υγείας, κάποια περίοδο παρατεταμένου άγχους, εξετάσεων κ.ό.κ.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις είναι πολύ σύνηθες να μένει το μυαλό μας κολλημένο με τον/την πρώην και να αναπαράγει τις αναμνήσεις μας, ιδίως τις θετικές. Δημιουργείται μια ψευδαίσθηση συντροφιάς που πλάθουμε με τη σκέψη μας, η οποία μάλιστα είναι απαλλαγμένη από τα προβλήματα της πραγματικότητας και πλήρως προσαρμόσμενη στις συναισθηματικές μας ανάγκες. Έτσι, κάτι που ξεκινά σαν απλή ονειροπόληση μπορεί να λάβει άλλες διαστάσεις και να εξελιχθεί σε πλήρη αποκοπή απ' την πραγματικότητα, δυστυχώς.
Ξέρεις σχέση που λειτούργησε και ο ένας ήταν πιο λιγόψυχος απο τον άλλο,και εαν ναι κατα πόσο ήταν ουσιαστική ;Προσωπικά σε αυτά λειτουργώ ως διακόπτης . Ξέρω πότε πρέπει να σκοτώνω το συναίσθημα και να επικρατεί η λογική μου και πότε πρέπει να βασιστώ σε αυτό παρά στο τι θα ήταν πιο λογικό να κάνω . Διότι το να νοιάζεσαι δεν σημαίνει οτι πρέπει να είσαι και μαλάκας .
So yes,θα στενοχωρηθείς,θα νιώθεις χάλια,αλλά η ζωή συνεχίζεται,όσο σκατά και εαν είναι μετά . Μέρα με την μέρα θα γίνεσαι και καλύτερα . Δεν γεννήθηκες για να είσαι απαραίτητα το άλλο μισό κάποιου,ούτε να μυξοκλαίς που δεν θέλει να είναι πια μαζί σου . Εαν ενδιαφέρεσαι ναι,προσπάθησε πολύ να αλλάξεις την κατάσταση,αλλά εαν δεν υπάρχει η σπίθα πια απο την άλλη πλευρά οτι και εαν κάνεις,σεβάσου την ανθρώπινη αξιοπρέπεια σου και μην είσαι το παιχνίδι του άλλου και μην σπαταλάς σάλιο για κάποιον που δεν σε βλέπει όπως εσύ . Αλλά μην φοβηθείς και να πεις οτι ενδιαφέρεσαι πάρα αυτά,εξαιτίας του εγωισμού . Διότι μπορεί να υπάρχει η αγάπη απο μόνο μια πλευρά προς την άλλη . Αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι πρέπει και να καταστραφείς γι'αυτό . Ούτως η άλλως δεν επιλέγουμε πάντα το ποιος θα μας αρέσει ή όχι .
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,274 μηνύματα.
03-11-19
17:39
Ο χωρισμός δεν είναι πάντα κακός .
Προσωπικά θεωρώ προβληματικό κάποιος να μην μπορεί να ξεκολλήσει . Φανταστείτε πόσο sad είναι να μην έχεις αυτοκυριαρχία.Να γίνεσαι έρμαιο των συναισθημάτων σου, και να είσαι καταδικασμένος να κάνεις τα ίδια λάθη ξανά και ξανά χωρίς να μπορείς να πας παρακάτω . Δεν καταστρέφεις μόνο την δική σου ζωή αλλά και όλων των γύρω σου,οποιουδήποτε έρχεται σε επαφή με εσένα . Χάνεις την ευκαιρία να ξεκινήσεις εκ του μηδενός ,και πάντα ζεις με φορτίο στην πλάτη σου το παρελθόν . Και δυστυχώς υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που ζουν έτσι τις σχέσεις τους .
Το να είσαι θετικός και ανοικτός σε εμπειρίες στην ζωή σου είναι το ίδιο σημαντικό με το να αντιλαμβάνεσαι πότε κάτι πρέπει να τελειώσει οριστικά . Μια καλή ζωή,μια ζωή με συνέχεια και νόημα πρέπει να περιέχει και κατάφαση αλλά και άρνηση,ακόμα και όταν συναισθηματικά θέλουμε να πούμε "ναι" σε κάτι . Διότι αυτό που θέλουμε αυτή την στιγμή , δεν είναι πάντα αυτό που χρειαζόμαστε γενικά,ούτε θα μας οδηγήσει σε αυτό που μακροσκοπικά θέλουμε εν τέλει στην ζωή μας .
Προσωπικά θεωρώ προβληματικό κάποιος να μην μπορεί να ξεκολλήσει . Φανταστείτε πόσο sad είναι να μην έχεις αυτοκυριαρχία.Να γίνεσαι έρμαιο των συναισθημάτων σου, και να είσαι καταδικασμένος να κάνεις τα ίδια λάθη ξανά και ξανά χωρίς να μπορείς να πας παρακάτω . Δεν καταστρέφεις μόνο την δική σου ζωή αλλά και όλων των γύρω σου,οποιουδήποτε έρχεται σε επαφή με εσένα . Χάνεις την ευκαιρία να ξεκινήσεις εκ του μηδενός ,και πάντα ζεις με φορτίο στην πλάτη σου το παρελθόν . Και δυστυχώς υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που ζουν έτσι τις σχέσεις τους .
Το να είσαι θετικός και ανοικτός σε εμπειρίες στην ζωή σου είναι το ίδιο σημαντικό με το να αντιλαμβάνεσαι πότε κάτι πρέπει να τελειώσει οριστικά . Μια καλή ζωή,μια ζωή με συνέχεια και νόημα πρέπει να περιέχει και κατάφαση αλλά και άρνηση,ακόμα και όταν συναισθηματικά θέλουμε να πούμε "ναι" σε κάτι . Διότι αυτό που θέλουμε αυτή την στιγμή , δεν είναι πάντα αυτό που χρειαζόμαστε γενικά,ούτε θα μας οδηγήσει σε αυτό που μακροσκοπικά θέλουμε εν τέλει στην ζωή μας .