Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
28-08-10
15:27
Ακόμη κι αν δεν έχει συμβεί σε εσάς τους ίδιους, δεν έχει τύχει ποτέ να ακούσετε ζευγάρια να αναρωτιούνται πώς γίνεται τον πρώτο καιρό της γνωριμίας τους να κοιμούνται όλη τη νύχτα αγκαλιά και έπειτα από κάποιο χρονικό διάστημα να θέλουν ξανά το χώρο τους όπως συνήθιζαν να κάνουν πριν γνωριστούν;
Κατά έναν ανεξήγητο τρόπο, εύκολα αλλάζει ο τρόπος που είχε συνηθίσει να κοιμάται το σώμα, όταν ερωτεύεσαι. Μάλιστα η νέα στάση στην αγκαλιά του συντρόφου σου, σου φαίνεται η πιο ξεκούραστη και χαλαρωτική! Ακόμη κι αν με τον καιρό, επιστρέφεις στην παλιά συνηθισμένη σου στάση, υπάρχει ένα διάστημα όταν είσαι ερωτευμένος, που με ευκολία αποκοιμιέσαι στην ποθητή αγκαλιά, λες και ο ύπνος σας γίνεται στα σύννεφα...
Γιατί λοιπόν απομακρυνόμαστε στο κρεβάτι με τον καιρό;
Έτσι κι αλλιώς το πρώτο διάστημα, θέλεις να βρίσκεσαι όσο περισσότερες ώρες μπορείς με το αγαπημένο πρόσωπο και να έχεις όσο το δυνατόν περισσότερη σωματική επαφή, είτε κοιμάσαι, είτε είσαι ξύπνιος. Με τον καιρό η φυσική απόσταση γίνεται "υποφερτή".
Για μένα αυτό δεν έχει να κάνει απαραίτητα με την ελάττωση του έρωτα, αλλά με την αύξηση της οικειότητας και της ψυχικής και πνευματικής σύνδεσης που αποκτάς με το χρόνο. Δεν υπάρχει πια η ανάγκη να ακουμπάς με το φυσικό σου σώμα το σώμα του συντρόφου σου για να έχετε "επαφή".
Καθώς μοιράζεσαι όλο και περισσότερα πράγματα από τη ζωή σου, είναι σαν η εμβέλεια της αγάπης σου να μεγαλώνει για να τα περικλείσει όλα μέσα της και τότε τα φυσικά όρια των σωμάτων, αποδεικνύονται πολύ στενά...
Εάν σας ενδιαφέρει, διαβάστε κι αυτό το άρθρο από το BBC NEWS.
Κατά έναν ανεξήγητο τρόπο, εύκολα αλλάζει ο τρόπος που είχε συνηθίσει να κοιμάται το σώμα, όταν ερωτεύεσαι. Μάλιστα η νέα στάση στην αγκαλιά του συντρόφου σου, σου φαίνεται η πιο ξεκούραστη και χαλαρωτική! Ακόμη κι αν με τον καιρό, επιστρέφεις στην παλιά συνηθισμένη σου στάση, υπάρχει ένα διάστημα όταν είσαι ερωτευμένος, που με ευκολία αποκοιμιέσαι στην ποθητή αγκαλιά, λες και ο ύπνος σας γίνεται στα σύννεφα...
Γιατί λοιπόν απομακρυνόμαστε στο κρεβάτι με τον καιρό;
Έτσι κι αλλιώς το πρώτο διάστημα, θέλεις να βρίσκεσαι όσο περισσότερες ώρες μπορείς με το αγαπημένο πρόσωπο και να έχεις όσο το δυνατόν περισσότερη σωματική επαφή, είτε κοιμάσαι, είτε είσαι ξύπνιος. Με τον καιρό η φυσική απόσταση γίνεται "υποφερτή".
Για μένα αυτό δεν έχει να κάνει απαραίτητα με την ελάττωση του έρωτα, αλλά με την αύξηση της οικειότητας και της ψυχικής και πνευματικής σύνδεσης που αποκτάς με το χρόνο. Δεν υπάρχει πια η ανάγκη να ακουμπάς με το φυσικό σου σώμα το σώμα του συντρόφου σου για να έχετε "επαφή".
Καθώς μοιράζεσαι όλο και περισσότερα πράγματα από τη ζωή σου, είναι σαν η εμβέλεια της αγάπης σου να μεγαλώνει για να τα περικλείσει όλα μέσα της και τότε τα φυσικά όρια των σωμάτων, αποδεικνύονται πολύ στενά...
Εάν σας ενδιαφέρει, διαβάστε κι αυτό το άρθρο από το BBC NEWS.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
09-05-08
18:23
Το συναισθημα σιγουρα ξεκουραζει
Πολύ όμορφη διαπίστωση!
Ενδιαφερουσα σκεψη. Την προτεινω για τοπικ μια και ειναι δικη σου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.