Ιππολύτη
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ιππολύτη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 24 ετών. Έχει γράψει 1,972 μηνύματα.
11-04-20
02:02
Η ιστορία του hyper ανέσυρε από τη μνήμη μου μια παλια χαζούλα ιστορία που όμως θα υποστείτε λόγω καραντίνας, εκτός αν βγει οφφ τοπικ οσονούπω.
Ήμουν πρώτη γυμνασίου και η φάση τότε ήταν επεκτείνουμε το range γνωριμιών και γινόμαστε με το στανιό social butterflies γιατί έτσι. Γνώρισα λοιπόν μια κοπέλα, φίλη φίλης, από τη δευτέρα γυμνασίου. Είχε κοντό αγορέ μαλλί (σε εκείνη την ηλικία ήταν ιδιαίτερα απεχθής κόμμωση για θήλεα βέβαια), ήταν κατά τα άλλα όμως ένα απλό συμπαθητικό κορίτσι που λίγο μεγαλοέδειχνε.
Εκείνη την αγνή εποχή εγώ είχα το crush νούμερο 3 της σχολικής χρονιάς μάλλον. Εγώ τότε αρκετά εμμονική και αχ τι ωραίος που είναι κοίτα τον πώς περπατάει πώς παίζει ποδόσφαιρο στη γυμναστική και τα λοιπά κριντζοεφηβικά. Ως σωστό stalkerακι από μικρή θέλησα μια μέρα που για κάποιο λόγο είχαμε 5ωρο να μάθω πού ακριβώς μένει, μέχρι τότε ήξερα μόνο στο περίπου. Τυχαίνει λοιπόν να μου λέει η υποφαινόμενη, να πούμε Άννα, πως κι αυτή θα πάει να βρει το αγόρι της στη δουλειά του και πηγαίναμε προς την ίδια κατεύθυνση. Μου είχε ήδη πει πως το αγόρι της είναι μεγαλύτερο και πως δουλεύει σε ένα συνεργείο.
Το crush μου το χασαμε λίγο μετά την έναρξη της διαδρομής και δεν επιχείρησα ποτέ ξανά να μάθω πού μένει. Ωστόσο είχαμε που είχαμε ξεκινήσει, δεν είχα και τι να κάνω, άιντε θα πήγαινα με την Άννα μέχρι εκεί. Έλα όμως που ήταν και 2 χιλιόμετρα απ το σχολείο, δεν το λες και δίπλα, κι εγώ δεν το ήξερα. Στη διαδρομή λοιπόν γνωριζόμαστε λίγο καλύτερα με την Αννα. Από τη διαδρομή αποκομίζω τις εξής πληροφορίες για τη ζωή της:
1)Έχει σχέση εδώ και 2 χρόνια
2)Οι γονείς της δεν εγκρίνουν τη σχέση της
3)Σε αποτέλεσμα του 2, η Άννα δε μένει με τους γονείς της, είναι μαλωμένη μαζί τους και μένει με το αγόρι της.
Εγώ έχω ψιλοφρικάρει ήδη αλλά περιμένω απλώς να πάμε, να τον χαιρετήσει και να φύγουμε να πάω στο σπιτάκι μου. Έχω στο μυαλό μου έναν τύπο γύρω στα 20 με 23. Φτάνουμε και βλέπω ένα μαντραχαλά με μούσια και αραίωση στο τριχωτό της κεφαλής. Εγώ παθαίνω σοκ, ο τύπος μου συστήνεται και προσφέρεται να μας γυρίσει με το αμάξι στο σχολείο. Επιμένω να γυρίσουμε με τα πόδια, ήταν 2 όμως που ήθελαν να πάμε με αμάξι κι εγώ 1 και ήδη αρκετά αγχωμένη. Πρέπει να ήταν η πιο μακριά διαδρομή που έχω κάνει με αμάξι. Την επόμενη μέρα η κοινή μας φίλη μου είπε πως ο γκομενος της Άννας ήταν 36.
Ήμουν πρώτη γυμνασίου και η φάση τότε ήταν επεκτείνουμε το range γνωριμιών και γινόμαστε με το στανιό social butterflies γιατί έτσι. Γνώρισα λοιπόν μια κοπέλα, φίλη φίλης, από τη δευτέρα γυμνασίου. Είχε κοντό αγορέ μαλλί (σε εκείνη την ηλικία ήταν ιδιαίτερα απεχθής κόμμωση για θήλεα βέβαια), ήταν κατά τα άλλα όμως ένα απλό συμπαθητικό κορίτσι που λίγο μεγαλοέδειχνε.
Εκείνη την αγνή εποχή εγώ είχα το crush νούμερο 3 της σχολικής χρονιάς μάλλον. Εγώ τότε αρκετά εμμονική και αχ τι ωραίος που είναι κοίτα τον πώς περπατάει πώς παίζει ποδόσφαιρο στη γυμναστική και τα λοιπά κριντζοεφηβικά. Ως σωστό stalkerακι από μικρή θέλησα μια μέρα που για κάποιο λόγο είχαμε 5ωρο να μάθω πού ακριβώς μένει, μέχρι τότε ήξερα μόνο στο περίπου. Τυχαίνει λοιπόν να μου λέει η υποφαινόμενη, να πούμε Άννα, πως κι αυτή θα πάει να βρει το αγόρι της στη δουλειά του και πηγαίναμε προς την ίδια κατεύθυνση. Μου είχε ήδη πει πως το αγόρι της είναι μεγαλύτερο και πως δουλεύει σε ένα συνεργείο.
Το crush μου το χασαμε λίγο μετά την έναρξη της διαδρομής και δεν επιχείρησα ποτέ ξανά να μάθω πού μένει. Ωστόσο είχαμε που είχαμε ξεκινήσει, δεν είχα και τι να κάνω, άιντε θα πήγαινα με την Άννα μέχρι εκεί. Έλα όμως που ήταν και 2 χιλιόμετρα απ το σχολείο, δεν το λες και δίπλα, κι εγώ δεν το ήξερα. Στη διαδρομή λοιπόν γνωριζόμαστε λίγο καλύτερα με την Αννα. Από τη διαδρομή αποκομίζω τις εξής πληροφορίες για τη ζωή της:
1)Έχει σχέση εδώ και 2 χρόνια
2)Οι γονείς της δεν εγκρίνουν τη σχέση της
3)Σε αποτέλεσμα του 2, η Άννα δε μένει με τους γονείς της, είναι μαλωμένη μαζί τους και μένει με το αγόρι της.
Εγώ έχω ψιλοφρικάρει ήδη αλλά περιμένω απλώς να πάμε, να τον χαιρετήσει και να φύγουμε να πάω στο σπιτάκι μου. Έχω στο μυαλό μου έναν τύπο γύρω στα 20 με 23. Φτάνουμε και βλέπω ένα μαντραχαλά με μούσια και αραίωση στο τριχωτό της κεφαλής. Εγώ παθαίνω σοκ, ο τύπος μου συστήνεται και προσφέρεται να μας γυρίσει με το αμάξι στο σχολείο. Επιμένω να γυρίσουμε με τα πόδια, ήταν 2 όμως που ήθελαν να πάμε με αμάξι κι εγώ 1 και ήδη αρκετά αγχωμένη. Πρέπει να ήταν η πιο μακριά διαδρομή που έχω κάνει με αμάξι. Την επόμενη μέρα η κοινή μας φίλη μου είπε πως ο γκομενος της Άννας ήταν 36.