Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 28,078 μηνύματα.
15-04-20
03:32
Η κοινωνική αποδοχή και το τι θα πει ο κόσμος είναι ο κυριότερος λόγος πιστεύω.
Σωστά πιστεύεις.
Αλλά εγείρεται ένα εξαιρετικά γαργαλιστικό ερώτημα:
Όταν ο άλλος μείνει μόνος του σαν κούκος στη ζωή, γιατί η μάνα του δεν ήθελε την χοντρή, ο πατέρας του δεν ήθελε τη βλάχα κι ο κόσμος δεν ήθελε την ανάπηρη...
...ποιός θα τον συντροφεύσει;
Ο κόσμος;
Οι συγγενείς;
Ο καθένας την πάρτη του κοιτάει, και πολλές φορές αυτά που γίνονται μες τα σπίτια αν μαθεύονταν παραέξω θα έπρεπε να αυτοκαταργηθούμε ως είδος.
Εμένα πήγε κάποτε στη μάνα μου μια κυρία και καλά φίλη, η Κικίτσα, για να ψωνίσει, μιλάμε τώρα 20 χρόνια πρίν, έτσι; Γερό στόμα η Κική.
(17 χρονών εγω, έκανα τα πρώτα μου βήματα στις σχέσεις. Μια από αυτές τις κοπέλες ήταν παχιά. 90 κιλά ρε παιδί μου, ήταν τούρμπο. Αλλά εγω γούσταρα.)
Της κάνει η Κικίτσα της μάνας μου "Εχει βρει καμια κοπέλα;"
Η μάνα μου φυσικά λέει ναι, είναι καλή, είναι απο κει, τον βλέπω χαρούμενο μαζί της κλπ.
Και τι της απαντάει η Κικίτσα λες: "Εχει κι αυτή πρόβλημα;;;"
Η μάνα μου ψύχραιμη: "Οχι Κική, δεν έχει πρόβλημα η κοπέλα"
Στον κόσμο, θεωρούν ότι η βέλτιστη λύση για σένα ως ανάπηρος, είναι να τμηματοποιηθείς και να ασχοληθείς με το είδος σου αποκλειστικά, αφήνοντας τους κανονικούς στην απέξω.
"Τράβα κουρέψου και μη μας απασχολείς" ένα πράγμα.
Όποιος κανονικός "τολμήσει" και σε ανασύρει από τον απομονωτισμό αυτό, την τρώει κατακέφαλα.
"Α τον/την λυπήθηκε. Α φαντάσου τι κουσουρια θα χει κι αυτή/αυτός για να πάρει ανάπηρο/η και δεν μπορούσε καλύτερα"
Αυτοί οι άνθρωποι μονίμως μιλάνε. Μονίμως κρίνουν. Και είναι Κικίτσες. Έρχονται με αυτο το καλοσυνάτο χαμόγελο και την πετάνε ανύποπτα. Σε έχουν ζυγίσει και σε έχουν καλιμπράρει και μόλις σε πιάσουν τα iron sights τους, εκεί την πετάνε.
Γι αυτό κι εγω την πλειονότητα του κόσμου... ξέρεις τι θα σου πω. Με γραφή έχει να κάνει κι αμελέτητα.
Αμα θέλω να φέρω μαύρη νύφη, θα φέρω μαύρη.
Αμα θέλω να φέρω άντρα, θα φέρω άντρα.
Κι αμα θέλω να φέρω τη Ζωζώ με το γυάλινο μάτι και τα εννιά χέρια της Κάλι, αυτη θα φέρω.
Εχω 45 χρόνια ζωής μπροστά μου στην καλύτερη περίπτωση και θα κάνω ότι θέλω χωρίς να βλάψω κανέναν.
Αυτό το πράγμα με τον κόσμο και το τι θα πει, να τελειώνει.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 28,078 μηνύματα.
15-04-20
02:37
η @Nelliel απάντησε πολύ σωστά στην ερώτηση, πιστεύω εξαρτάται από την κατηγορία. Πιστεύω ότι η μη αρτημελεια @Νεραιδομάγισσα στο ένα πόδι θα σε προστατεύσει να κάνεις σχέση με κοπρίτες... η πλειοψηφία των ατόμων όντως δε θα έχει πρόβλημα διότι δεν έχει κάτι που να σε εμποδίζει σε τπτ ουτε στην ζωή του συντρόφου σου. Το πρόβλημα στην περίπτωση είναι είναι και το επάγγελμα διότι πολλοί δε θέλουν σχέση με ιατρινες λόγω φύσης του επαγγέλματος (αν και αυτό θα πρέπει να είναι προτέρημα κανονικά αλλά βλέπεις Ελληνάρες).
Τώρα όλοι εδώ λένε Ναι στο φορουμ (προσωπικά δε πιστεύω οτι ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα) αλλά πιστεύω ότι οι περισσότεροι δε θα κάνανε σχέση με άτομα με εγκεφαλική παράλυση, σοβαρό νευρομυικό πρόβλημα , μειωμένη όραση, καρδιακή ανεπάρκεια κοκ . Να ξέρετε παιδιά το να κάνεις σοβαρή με πολλά άτομα πρέπει να ρίξεις ΕΓΩ σου να θυσιάσεις πράγματα στην ζωή και την καλοπέραση που οι περισσότεροι δε θα το κάνατε (δε θα πω όλους γιατί δε σας γνωρίζω)... Σε πολλές περιπτώσεις αναγκάζεσαι να μετακομίσεις, να πουλήσει ότι έχεις και δεν έχεις, να ζεις μαζί με αυτόν τον άνθρωπο και το πρόβλημα του, εσείς κοιτάτε το αισθητικό κομμάτι...
Φόκο, και πάλι έχει να κάνει με το πρόβλημα:
Στις δικές μου σχέσεις πχ δεν χρειάστηκε ποτέ καμία να στερηθεί κάτι, πέρα από τις συχνές εξόδους (χαρακτηριστικό και της εσωστρέφειάς μου, όχι μόνο τις αναπηρίας μου)
Επίσης είχα συμφοιτητριες με πρόβλημα, με τις οποίες βγαίναμε κανονικά κανονικοί κι ανάπηροι σα να μη συμβαίνει τίποτα.
Εχω δει και άτομα με αναπηρίες που δεν φαίνονται που ζουν μια κανονική ζωή (τουλάχιστον προς τα έξω). Για παράδειγμα έχω μια φίλη που είναι τηλεπερσόνα/μοντέλο κι όλα αυτά τα φαιδρά της σοουμπιζ και είναι αμεα λόγω πάθησης σε εσωτερικό μέρος της. Ξες τι πέσιμο τρώει;
Απλά εδω είδαν την κοπέλα με το κομμένο πόδι και σου λέει "το χτυπημένο προιόν θα πάρω";
Γιατί; Γιατί φαίνεται.
Για να πάνε να το πουν αυτό στην Aimee Mullins (ΑΥΤΗ κι αν είναι άλλη διάσημη απο παλιά - αθλήτρια κι όλας) που δεν είχε και τα ΔΥΟ της πόδια.
Τι θα έλεγαν, τα ίδια;
ΕΚΤΟΣ ΕΚΤΟΣ ΕΚΤΟΣ....
...και εαν στα πρώτα ραντεβού της η κοπέλα πάει με ηττοπάθεια και γενικότερα το στυλ του ανάπηρου του "αχ έχω θέμα και έτσι και αλλιώς". (ΔΕΝ ΞΕΡΩ, ΥΠΟΘΕΣΗ ΚΑΝΩ)
Εκεί δεν σου φταίει η αναπηρία. Σου φταίνε άλλα.
Κι αμα ένας άνθρωπος σε πάρει στραβά στα άλλα, αναπόφευκτα παίρνει η μπάλα και την αναπηρία σου.
Όπως επίσης, αντικειμενικά πάλι, μπορεί απλά να μην είσαι όμορφος και ας είσαι ανάπηρος.
Εγω πχ είμαι καραφλός. Η άλλη που θα με γνωρίσει δε γουστάρει καραφλούς, θέλει μακρυμάλληδες. Αυτή είναι η μπαταριά της, αυτό θέλει. Τι θα κάνουμε; Θα της αλλάξουμε τα γούστα και θα της υποδείξουμε καθωσπρεπιστικά ότι πρέπει να κάνει σχέση για να μη την πουν ρατσίστρια;
Και έρχομαι μετα στενοχωρημένος πίσω και σκέφτομαι "σίγουρα τα πόδια μου θα της έφταιξαν".
Οχι, δεν είναι σίγουρο. Ειναι πολύ πιθανό, αλλά όχι σίγουρο. Είναι αυτό που φοβόμαστε όλοι οι ανάπηροι και φαίνεται σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία όταν πραγματοποιείται, αλλά δεν ισχύει απαραίτητα.
Κάποιος νορμαλ πχ που είναι και καραφλός, σου λέει η άλλη "εχει όλα τα καλά, μόνο καράφλα να μην είχε, αλλά ας μην γίνω υπερβολική" και κάπου το νερωνει το κρασί της.
Ε αμα είσαι και ανάπηρος θέλει πολύ νέρωμα το κρασί κακά τα ψέμματα για τον άλλο άνθρωπο.
Το καταλαβαίνω μεν, δεν το δικαιολογώ δε.
Και εξηγούμαι γιατι ΔΕΝ το δικαιολογώ;
Σου ζήτησε ο ανάπηρος να τον μεταφέρεις στην πλάτη, ή να τον ταϊσεις, ή ή ή.... ρε φίλε;
Οχι.
Πιθανότατα έχει φάει ζόρι για να μάθει να προσαρμόζεται στην καθημερινότητά του πολύ πριν εμφανιστείς εσυ ο κανονικός.
Και το βλέπω όταν μου λένε "να σε βοηθήσω να κάνεις το Χ; Φοβάμαι να σε βλέπω εκεί στην άκρη". Και απαντώ: "Είναι δικός σου φόβος. Οχι δικός μου. Εγω ξέρω ότι δε θα πάθω κακό γιατί έχω προσαρμόσει το σώμα μου τόσο για τη δική μου ευκολία όσο και για το να μη γίνομαι βάρος στους άλλους."
Η το χειρότερο - κοινωνική αποδοχή του συντρόφου: "Τι θα πει η μάνα μου/οι φίλοι μου/ο κόσμος αμα με δουν με ανάπηρο άνθρωπο"
Εσύ εχεις το πρόβλημα με τον κόσμο και τους συγγενείς, όχι ο ανάπηρος. Εσυ το έχεις, εσυ να το λύσεις. Και δυστυχώς η ανοησία των κανονικών και η ματαιοδοξία τους είναι κάτι που η σύγχρονη κοινωνία όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει ως ελάττωμα, αλλά το ενθαρρύνει.
Οπότε το πρόβλημα όλων αυτών των ανθρώπων -των κανονικών- είναι δική τους ανησυχία, δικές τους ανασφάλειες.
Επεκτείνοντας λοιπόν αν μου επιτρέπεται η έκφραση, είναι και καινουριο το μέλος. Αυτο που πιστεύω ότι σκέφτονται μες το κεφάλι τους οι κανονικοί όταν μας ραντεβουδώνουν, είναι η φράση:
"Δε γαμιέται που να μπλέκω τώρα, επόμενος"
Πώς θα το λύσει το πρόβλημά της η κοπέλα; @Νεραιδομάγισσα διάβασέ με προσεκτικά:
It's numbers game. Ξαναβγαίνεις και ξαναβγαίνεις και ξαναβγαίνεις. Και κυρίως τους ξεψαχνίζεις πριν τους βγαλεις ραντεβού.
Αυτό μπορείς να το κάνεις για να φιλτράρεις τους άλλους. Και η αναπηρία έχει το θετικό ότι φιλτράρει πολύ κόσμο μακριά μας (που είναι ειρωνικά και ένα μεγάλο μείον).
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Τι μπορείς να κάνεις για να βελτιώσεις εσένα (χωρίς αυτό δεν πας πουθενά):
Βρες ένα άλλο χαρακτηριστικό που να επισκιάζει την αναπηρία.
Δηλαδή, αν η πρώτη σκέψη σου στην ερώτηση "ποιό είναι το χαρακτηριστικό που σε διακρίνει", είναι η απάντηση "εχω κομμένο πόδι", τότε σαμποτάρεις τον εαυτό σου.
Εγω έχω φτάσει στο σημείο να λέω: "Το κυριο χαρακτηριστικό μου είναι το λέγειν μου"
Ακόμα και τα χειρότερα μετράνε "Το χειρότερό μου είναι οτι είμαι ιδιότροπος"
Βλέπεις; Οχι είμαι ανάπηρος.
Τώρα στο στέκι, συχνά πυκνά θα γκρινιάξω με αφορμή το πρόβλημα (ή και χωρίς αυτή την αφορμή ), αλλά είναι το στέκι εδω. Θα μπω θα το γράψω, αντε γειά, σα να μην έγινε.
Τη λέξη αναπηρία στην έξω ζωή την ψελλίζω 1 στις 100 φορές το πολύ, μπορεί και 1 στις 1000
Πουλάς ότι νιώθεις. Αν νιώθεις ανάπηρη, πουλάς μια κακομοίρα ανάπηρη.
ΔΕΝ εισαι κακομοίρα ανάπηρη.
Είσαι γιατρός. Σπουδασμένη, μορφωμένη. Αν είσαι κι ομορφη μπράβο σου.
Εχεις επιβιώσει απο καταστάσεις που άλλοι δεν θα επιβίωναν και όχι μόνο προχωρησες αλλά συνεχίζεις να ζεις.
Εϊσαι δηλαδή τι; Προσαρμοστική, ανθεκτική, επίμονη.
Τι άλλο; Οπως γράφεις είσαι ευγενέστατη. Πρόσχαρη. Εύγλωττη, έχεις φαντασία (το νικ σου και μονο το δείχνει αυτό).
Αν εγω ο ξένος, σου βρήκα 5-6 θετικά χαρακτηριστικά σου, σίγουρα μπορείς να το κάνεις κι εσυ.
Και δε σου μιλάω για μάρκετινγκ, για ψευτιά. Οι αναπηρίες μας πάει. Έγιναν, δεν ξεγίνονται. Δεν μπορούμε να τις κρύψουμε. Καλώς ή κακώς αυτοί είμαστε τώρα.
Όμως σου μιλάω για το να ξερεις να πουλάς τον εαυτό σου. Στα 20 μου έμεινα 3 χρόνια μόνος μου μέχρι να με εκπαιδεύσω και να βρω ποιός δρομος μου ταίριαζε καλύτερα.
Κάντο κι εσυ. Πάρε μια ανάσα. Μη βιάζεσαι. Μείνε λίγους μήνες έξω απο το παιχνίδι και μην βγαίνεις με κανέναν.
Αυτάρκεια, ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ. Να γίνεις ΕΣΥ αρκετή για την ευτυχία σου. Να μην χρειάζεσαι για τα απόλυτα βασικά άλλον.
Οι άλλοι είναι για τα επιπρόσθετα, όχι για να καλύπτουν τα βασικά. Κι αυτό είναι κατι που ισχύει και για τους κανονικούς. Πρέπει πρώτα να αποδεχόμαστε τον ευατό μας και να αποτελεί το καύσιμό μας αυτός και κανένας άλλος.
Μετά, αφού εμείς αγαπήσουμε εμάς, θα μας αγαπήσουν και οι άλλοι. Ισχύει αυτή η σαχλαμάρα.
ΥΓ: Και κάτι άλλο. Αυτα τα ΑΜΕΑ, Ατομα με ειδικές ικανότητες και λοιπές ουδέτερες προσφωνήσεις, είναι γελοίες. Ούτε ουδέτερο ΤΟ ΑΜΕΑ είμαστε, είτε ειδικές ικανότητες να γινόμαστε αόρατοι έχουμε.
Είναι μια μαλακία με τη χορηγία του ληστρικού κράτους ώστε να βαυκαλιστεί στις δάφνες του "τους βρήκαμε κάτι ομορφο που ακούγεται τόσο μη επιθετικό, άρα κάναμε το χρέος μας"
...και μετά μας πετάνε όλοι στην άκρη. Ναι αγαπάμε τα αμεα, είναι τόσο ξεχωριστοί, βάζουμε και μια αναπηρική καρεκλίτσα φωτο προφιλ κάθε 3 Δεκεμβρίου και το καλύψαμε το quota ανθρωπιάς.
Αρκεί να μη μπει στο σπίτι μας ως γαμπρός και νύφη για τα παιδιά μας
Αρκει να μη μπει στην επιχείρησή μας ως υπάλληλος
Αρκεί να μην ρουφάει από το κράτος "ψευτοεπιδόματα" και να μην μας παίρνει τα "προνόμια"
Αρκεί αρκεί αρκεί...
Ανθρωπιά με αστερίσκους δε γίνεται. Ή στηρίζεις τους ανάπηρους, ή τους πουλάς καλοσύνη σαν Έλληνας/κράτος.
ΑΝΑΠΗΡΟΙ είμαστε. ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. ΜΗ ΚΑΝΟΝΙΚΟΙ. Το λύσαμε το της ορολογίας;
Πάμε να κάνουμε λοιπόν τωρα τη ζωή αυτών των ανθρώπων καλύτερη στην ΠΡΑΞΗ.
Γιατί απο λόγια οι Έλληνες, φύκια να χτίζεται η ματαιόδοξη περσόνα μας για τον κοινωνικά αποδεκτό και πολιτικά ορθό Παράδεισο του παριστάνειν.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 28,078 μηνύματα.
12-04-20
16:32
Εχω την εντυπωση απο οσα εχεις πει οτι κρυβεις τον ακρωτηριασμο σου και τον φανερωνεις αργοτερα. Εκει ειναι το λαθος σου. Να εισαι περηφανη για το προσθετο ποδι σου και να το επιδεικνυεις. Εγω θα εκανα σχεση με ΑΜΕΑ, αλλα οχι με ολους. Η δικη μου αποψη ειναι οτι δεν εισαι καν ΑΜΕΑ εφοσον περπατας κανονικα και ζεις οπως ο καθενας μας και αυτοι που σε απορριπτουν ειναι απλα ηλιθιοι. Μη το βαζεις κατω. Εγω θα εκανα σχεση με καποιον σαν την περιπτωση σου! Πολλα προσθετα μελη ειναι high tech και ειναι σαν να εχεις υπερφυσικες ικανοτητες.
Νελιέλ, με σοκάρεις. Σε είχα υποτιμήσει τόσο πολύ. Δεν ήξερα οτι κρύβεις μια τόσο γλυκιά κι ανθρώπινη πλευρά και το είχες εξετάσει τόσο τετράγωνα το θέμα στο μυαλό σου.
Πίστευα οτι θα μπω στο θέμα και θα έβλεπα μια άποψη του στυλ "Εγω δεν βάζω δίπλα μου ανθρώπους που δείχνουν λιγότερο ικανοί από μένα, δε θέλω να λυπάμαι τον άλλο ή να με φρενάρει στη ζωή μου"
Σε φάση cold-hearted bitch, μιας και σε κρίνω απ τις παρελθοντικές αψιμαχίες μας, αλλά έπεσα ΤΟΣΟ εξω.
Αισθάνομαι τύψεις αυτή τη στιγμή και ήθελα να στο πω, δημοσίως.
Από τους πιο παράξενους ανθρώπους τελικά, γεννιούνται οι πιο φυσιολογικές σκέψεις.