Άλλα μηνύματα του μέλους Στελλα00 σε αυτό το thread

Ναι εντάξει σίγουρα δεν σημαίνει ότι άμα κάνεις κάποιον παρέα που είναι διαφορετικός από σένα δεν θα κολλήσετε κλπ, απλά θεωρώ ότι αν κατά βάση είσαι τελείως διαφορετικός από τον άλλον, πχ εσύ πιο συναισθηματική ο άλλος ψυχρότερος κλπ υπάρχει μια τελείως διαφορετική σκέψη σε πράγματα, μια τελείως διαφορετική οπτικη που βλέπεις κάτι και μπορείς να το αξιολογείς, και δε λέει ότι έτσι συμβαίνει με όλους αλλα τι συνέβαινε με το φίλο μου. Τώρα να σου πω την αλήθεια, μου έχουν περάσει διάφοροι λόγοι που ήταν βαθύτεροι για να ξεκοψει, αλλά επειδή δεν θέλω να το ψάχνω και πολύ το έχω αφήσει.Εχω συναναστραφει με άτομα και απ την σχολή, έχω πάει για καφέ, σε σπίτι κάποιου αλλά ακόμα δεν έχω γνωρίσει κάποιον που να έχουμε έρθει πιο κοντά και να μου ταίριαζει. Και να εννοώ ότι θελω να με κατανοεί κάποιος σε βαθύτερο επίπεδο, να υπάρχει μια σύνδεση ψυχής ασπουμε (δύσκολο ξέρω). Γενικά ανοιγομαι άμα νιώσω άνετα με τον άλλον, βέβαια εντάξει ουτε πολύ κοινωνική είμαι αλλά δεν είμαι και πολύ κλειστή, κάτι ενδιάμεσο

Ως καινούριο μέλος στο φόρουμ ήθελα και εγώ να γράψω τους προβληματισμούς μου περί φιλίας. Γιατί τελικά είναι τόσο δύσκολο - σπάνιο να βρεις άτομα που πραγματικά θα κολλήσεις /ταιριάξεις και θα σε δεχτούν έτσι όπως ακριβώς είσαι; Είμαι 20 χρόνων, εχω κάνει παρέα με αρκετά άτομα στο παρελθόν αλλα παντα είχα 1-2 πολύ καλους φίλους. Τώρα πια μόνο έναν και με άλλους 2 που βρισκόμαστε αραιά και που για καφέ και τέτοια.Ο ένας από του δυο φίλους που έγραψα παραπάνω αποφάσισε μετά από πολύ σκέψη και αφού υπήρξε απόμακρος για καιρό, να μου πει ότι δεν ταιριάζουμε πλέον σαν άτομα, δεν υπάρχει χρυσή τομή μεταξύ μας, δεν βαδίζουμε στο ίδιο μονοπάτι κλπ. Σκληρό στην αρχή αλλά μετά από σκέψη κατάλαβα ότι ίσως είχε δίκιο, ήταν και η απόσταση στη μέση (σπουδαζουμε σε διαφορετικά μέρη), βρισκόμασταν το πολύ 2 φορές το χρόνο, ήξερε όμως τα πάντα για μένα και κάναμε παρέα από το λύκειο. Θεωρούσα ότι θα κρατούσε η φιλία μας, θεωρούσα ότι αυτό το άτομο με ξέρει και με δέχεται όπως είμαι. Να πω ότι ήμασταν αντίθετοι χαρακτήρες, τέλος πάντων και υπήρχαν φάσεις που εκνευρίζομουν μαζί του και εκείνος με μένα, όχι για κάτι σημαντικό, αλλά είπαμε διαφορετικοί χαρακτήρες-διαφορετικές απόψεις. 1 καλή φίλη που έχω είναι η καθηγήτρια μου που κάναμε ιδιαίτερα και έχουμε πολύ καλή σχέση, ξέρει πολλά για μένα, επικοινωνούμε κλπ. Βέβαια εκείνη είναι στο μέρος που γεννήθηκα και όχι εδώ που σπουδάζω. Μου λείπει να υπάρχει ένα άτομο που θα περνάμε ώρες μαζί, θα έρχεται από το σπίτι μου, θα πηγαίνω στο δικό του, γενικά έναν "κολλητό/κολλητή ". Θέλω ουσιαστικά πράγματα, δεν με νοιάζει τόσο να βγω 2 φορές την βδομαδα, να πιω ένα καφέ για 2 ώρες και μετά τέλος. Ίσως εγώ ζητάω πολλά δεν ξέρω, απλά συνειδητοποίω πόσο δύσκολο είναι, και στη δική μου ηλικία, να κάνεις ουσιαστικές παρέες.