Μάρκος Βασίλης
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
17-05-20
14:36
Βεβαίως και το να ενδιαφέρεται κανείς για τον εαυτό του είναι θεμιτό και όλοι θα έπρεπε να αγαπάμε τον εαυτό μας.
Όμως εδώ επίτρεψέ μου να πω ότι η ατομικη ευημερία επιτυγχανεται μεσω της συλλογικής. Όχι το ανάποδο.
Ο λόγος μου για μια κοινωνία όμορφη και καλαίσθητη, δεν ήταν λόγος αλτρουισμου (καθώς δεν πιστεύω σε αυτόν), αλλά λόγος που καταδεικνύει την αναρχική αδικολογια που χρησιμοποιειτο προς όφελος ατομικό και μόνο. Μια προσπάθεια δικαιολόγησης της αισχροκερδιας φέροντας ως παράδειγμα το ατομικό συμφερον, δεν καλύπτει αυτό που έγραψα στο ποστ μου χτες, οταν έκανα λόγο για σκοταδισμό.
Δε γινεται να πατάμε επί πτωμάτων και να το αιτιολογουμε ως αγάπη προς τον εαυτό μας. Η αγάπη για τον εαυτό μας, η πραγματική αγάπη, συνεπάγεται και πάλι με την Αρχή της Καλαισθησίας.
Όποιος αγαπά και σέβεται τον εαυτό του, έχει εικόνα καλαίσθητη τόσο εξωτερικά, όσο και εσωτερικά. Φροντίζει και μορφώνει τον εαυτό του. Προσπαθεί να τον εξιψωσει σε έναν εαυτό καλύτερο και πιο χρήσιμο τόσο για τον ίδιο , όσο και για την κοινωνία.
Η αγάπη για τον εαυτό μας, αντηχει μια εναρμονισμενη μελωδία και μουσικότητα.
Η απληστία, που περιβάλλει τους περισσότερους, δεν είναι ίση με την ατομική αγάπη,αλλά ισούται με ενα τέρας που πεινάει συνεχώς και ποτε δεν χορταίνει.
Όσον αφορά την πεφωτισμενη μειονότητα, και πάλι, επαναλαμβάνω δεν το έθεσα με τέτοιο τρόπο. Τα ακριβή μου λόγια ήταν τα εξής : " Όσοι μπορούν και βλέπουν μπροστά, να άγουν και να συμμορφώσουν τους υπολοίπους, θεσπίζοντας νέους κανονισμούς και διατάγματα."
Έκανα λόγο για άτομα που πραγματικά αξίζουν και διέπονται από ιδέες που μπορούν να εξελίξουν μια χώρα και να την βγάλουν από τον σκοταδισμό της.
Όχι να μας εξουσιάζουν αμόρφωτοι και άτομα που δεν είναι χρήσιμα πάρα μόνο για τον εαυτό τους.
Οπως έγραψα, όλες οι εποχές έχουν άτομα ευφυή και ικανά να θεσπίσουν καινες ιδέες, καινους θεσμούς και καινα παραδείγματα. Αν δεν υπήρχαν τέτοια άτομα, τότε η ανθρωπότητα θα εμενε βυθισμένη στο σκοτάδι.
Το point μου είναι να μην αναπαραγαγεται η ίδια και η ίδια γερουσία. Θέλουμε φρέσκο αίμα, φρέσκες ιδέες, φρέσκα μυαλά, όχι απαρχαιωμενους μπακαλιάρους.
Όσο για τη Δημοκρατία, είναι γνωστό ότι η συνολική άποψη είναι πάντα λανθασμένη.
Είμαι οπαδός της δημοκρατίας, κατ εμε δεν έχει υπάρξει καλύτερο σύστημα, αλλά μια δημοκρατία που οδηγείται στην ασυδοσία και τέλος στην αναρχία, δεν είναι το σύστημα που επικροτώ.
Η δημοκρατία είναι θεσμός, που δίνει φωνή σε όλους να ακουστούν. Αποκαλύπτει και φωτίζει ιδέες διαφορετικές και αυτό οδηγεί στην εξέλιξη. Άλλο αυτό, κι άλλο γινομαστε το ποίμνιο που ο καθε βοσκός/λύκος το οδηγεί και σε διαφορετικά μονοπάτια.
Και ξέρεις γιατί γινόμαστε πρόβατα? Γιατί μας υπνωτιζουν επικαλούμενοι το ατομικό συμφέρον. Και καθώς όλοι προσπαθούν να επιτύχουν το ατομικό τους συμφέρον, καταλήγουν να κανιβαλιζουν.
Αηδία. Κανένα Κάλλος, καμία Μουσικότητα!
Νομίζω ότι δεν ήμουν αρκετά σαφής.
Αρχικά, σε κανένα σημείο δεν περιόρισα τον όρο «ατομική ωφέλεια» στο οικονομικό όφελος. Η ωφέλεια για κάθε άτομο καθορίζεται από τρόπο που εξαρτάται αποκλειστικά από το ίδιο το άτομο - εντάξει, και το τι υπάρχει στο περιβάλλον του για να το ωφελήσει. Μπορεί π.χ. για ένα άτομο το οικονομικό όφελος από μία δραστηριότητα να μη συνεισφέρει θετικά στην ατομική του ωφέλεια.
Με αυτό στο μυαλό, κάθε συμπεριφορά μας αποσκοπεί στο να μεγιστοποιήσουμε την ατομική ωφέλεια. Ακόμα και όταν δρούμε με γνώμονα το «κοινό καλό», το κάνουμε γιατί αυτή η ενέργεια (προσδοκούμε να) προσφέρει κάτι θετικό σε εμάς, ατομικά. Σε κανένα σημείο της ζωής μας δε δρούμε με γνώμονα άλλο καλό πέρα από αυτό που εμείς θεωρούμε καλό για εμάς κάθε στιγμή. Μόνο αν δούμε αυτό το ζήτημα με ειλικρίνεια μπορούμε να δράσουμε ουσιαστικά προς τη δόμηση μίας υγιέστερης κοινωνίας.
Επίσης, ο λόγος σου περί δημοκρατίας πέφτει συνεχώς σε αντιφάσεις - όπως τις επεσήμανε και ο @hack3r. Πώς γίνεται να θεωρείς ταυτόχρονα:
- ότι η άποψη της πλειονότητας είναι λάθος,
- ότι πρέπει να μας εξουσιάζουν τα «ενάρετα» άτομα,
- ότι αυτά τα άτομα θα εκλεγούν από τη φαύλη μάζα που έχει, εν συνόλω, λάθος απόψεις,
- ότι η δημοκρατία είναι αυτό που πρέπει να ακολουθήσουμε.
Σε σχέση, τώρα με το «Κάλλος», νομίζω ότι ο 20ος αιώνας στις τέχνες ήρθε να μας ανοίξει τα μάτια προς μία άλλη κατεύθυνση: ότι δεν υπάρχει κάποια καθολική έννοια του «ωραίου». Το ωραίο ίσως είναι για κάθε άνθρωπο εκεί που θέλει να το δει.
Μάρκος Βασίλης
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
17-05-20
01:16
Επιτέλους σε κάτι συμφωνούμε εμείς οι δυο. Για αυτό είμαι υπέρμαχος των απόψεων του Σωκράτη. Δεν μπορεί να ψηφίζουν όλοι
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Ποίου λαού; Αν υπήρχε τεστ γιο το ποιοι είναι ικανοί μα ψηφίζουν θα έβγαινε ένα ποσοστό 10% του πληθυσμού. Με απλές ερωτήσεις όπως: Η γη είναι επίπεδη;, τα εμβόλια προκαλούν αυτισμό;, ο βαρουφακης επέβαλε capital control; Με αυτές τις τρεις μόνο αποκλείεται το 70%, αν βάλουμε δε και αν ο κορονοιος κατασκευάστηκε και αν είναι καλές οι ψηφιακές ταυτότητες, πάει το βγάλαμε το ποσοστό μας
Μμμμάλιστα...
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Αυτό θα οδηγούσε σε ακόμα περισσότερη οχλοκρατία, η οποία πάλι θα οδηγούσε σε εντονότερη μορφή ολιγαρχίας που έχουμε σήμερα. Τα παλιότερα πολιτεύματα νομίζω αποδήχθηκαν πολύ καλύτερα.
Ποια παλαιότερα πολιτεύματα;
Μάρκος Βασίλης
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
16-05-20
18:44
Η διατύπωση ότι η δημοκρατία απέτυχε είναι περισσότερο εμπειρική κι όχι θεωρησιακή όμως.
Δεκτό, αλλά μου φαίνεται πολύ πιο απόλυτο από ό,τι είναι στην πραγματικότητα. Η δημοκρατία, προς το παρόν και υπό τη μορφή του σύγχρονου κοινοβουλευτισμού, θα έλεγα, has overpromised but underdelivered, όπως το λέμε και στο χωριό μου.
Κι από αυτό το σημείο έχει νόημα να δούμε τι επιλογές έχουμε μετά - για εμένα, εντός της ιδέας η εξουσία να βρίσκεται στα χέρια του λαού.
Μάρκος Βασίλης
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
16-05-20
15:50
Στην δημοκρατία - οχλοκρατια οι ενάρετοι άνθρωποι δεν κυβερνούν ποτέ και αυτό διότι η εξουσία πηγάζει από το εκλογικό σώμα το οποίο δεν είναι ενάρετο, διότι η αρετή είναι κάτι πολύ δύσκολο να κατακτηθεί και συνεπώς αδύνατο για τον μέσο πολίτη. Αυτός είναι και ο λόγος που η δημοκρατία είναι ένα αποτυχημένο πολίτευμα. Ακόμη και σε αισχρές μορφές δικτατορίας πάντα υπάρχει έστω και μια μικρή πιθανότητα να ανέβει στην εξουσία κάποιος ενάρετος άνθρωπος, στην δημοκρατία αυτό δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί. Γι αυτό και η δημοκρατία δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια αργή πολιτικό κοινωνική παρακμη που οδηγεί πάντα σε ανελευθερία και απολυταρχισμο.
[/QUOTE]
Δε διαφωνώ ως προς το θέμα της αρετής, ωστόσο διαφωνώ ως προς το ότι η δημοκρατία είναι αποτυχημένη. Η δημοκρατία μας φέρνει προ των ευθυνών μας απέναντι στην υπόλοιπη κοινωνία, απαιτώντας, πράγματι, αυτή την αρετή από το κάθε άτομο ξεχωριστά. Ωστόσο, είναι το μόνο περιβάλλον - από όσα έχω υπόψιν μου αυτή τη στιγμή - στο οποίο υπάρχει a priori ένα ερέθισμα προς κάθε άτομο προς την αρετή. Σε κάθε άλλο πολίτευμα που η εξουσία συγκεντρώνεται κάπου, επαφίεται σε αυτόν τον πόλο στον οποίο αυτή συσσωρεύεται να παράσχει τα ερεθίσματα στη μάζα.
Τώρα, το αν το «δημοκρατικό stimulation» προς την αρετή είναι επαρκές κίνητρο για να «ξεκουβαλήσει» ένα άτομο από τον καναπέ του και να κυνηγήσει την αρετή είναι άλλη κουβέντα... :Ρ
[/QUOTE]
Δε διαφωνώ ως προς το θέμα της αρετής, ωστόσο διαφωνώ ως προς το ότι η δημοκρατία είναι αποτυχημένη. Η δημοκρατία μας φέρνει προ των ευθυνών μας απέναντι στην υπόλοιπη κοινωνία, απαιτώντας, πράγματι, αυτή την αρετή από το κάθε άτομο ξεχωριστά. Ωστόσο, είναι το μόνο περιβάλλον - από όσα έχω υπόψιν μου αυτή τη στιγμή - στο οποίο υπάρχει a priori ένα ερέθισμα προς κάθε άτομο προς την αρετή. Σε κάθε άλλο πολίτευμα που η εξουσία συγκεντρώνεται κάπου, επαφίεται σε αυτόν τον πόλο στον οποίο αυτή συσσωρεύεται να παράσχει τα ερεθίσματα στη μάζα.
Τώρα, το αν το «δημοκρατικό stimulation» προς την αρετή είναι επαρκές κίνητρο για να «ξεκουβαλήσει» ένα άτομο από τον καναπέ του και να κυνηγήσει την αρετή είναι άλλη κουβέντα... :Ρ
Μάρκος Βασίλης
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
16-05-20
15:19
1.Έχω ως ας πούμε μια Μεγάλη Αρχή, την Αρχή της Καλαισθησίας.
Με βάση αυτήν την αρχή, μια κοινωνία εκμηδενισμενη, βασισμένη στον εγωκεντρισμο και μόνο, μου προκαλεί αηδία. Κανενα απολύτως κάλλος.
Θέλω να κυκλοφορώ και να βλέπω μια κοινωνία υγιή, όμορφη, καθαρή, ανθρώπους με στυλ και προσωπικότητα. Όχι να βγαίνω και να βλέπω ένα συγκρατημενο χάος.
2.Δεν έκανα λόγο για πεφωτισμενη μειονότητα. Καθε εποχή και κάθε κοινωνία γεννα αξιοζηλευτες προσωπικότητες στις οποίες θα πρέπει να δίνονται ευκαιριες. Χρειαζόμαστε νέους ανθρώπους με πρωτοποριακες ιδεες και ικανοτητες ηγεσιας. Άτομα βουτηγμένα στον σκοταδισμό και την αισχροκερδια, δεν είναι χρήσιμα για καμια κοινωνία.
Το γεγονός ότι η κοινωνία μας αναπαραγάγει συνεχώς τους ίδιους χαρακτήρες με διαφορετικά πρόσωπα, είναι απόδειξη της έλλειψης αγάπης του τόπου στον οποίο ζουν.
- Μα δεν είναι εγωκεντρικό να θες την προσωπική σου ευημερία και να ταυτίσεις τελικά, τη συλλογική ευημερία με την προσωπική σου - συνειδητοποιώντας, όμως, ότι το κάνεις γιατί έτσι επιτυγχάνεις υψηλότερη ατομική ωφέλεια. Ο αλτρουισμός είναι ένα επιφαινόμενο που «συγκαλύπτει» τα βαθύτερα αμιγώς εγωιστικά κίνητρα του κάθε ατόμου. Κι αυτό δεν είναι ούτε κακό ούτε κατακριτέο. Το αντίθετο είναι: ο εγωισμός είναι μία υγιής συμπεριφορά, στο σημείο που δεν αποσκοπεί στο να βλάψει άλλα άτομα αλλά να μας τοποθετήσει καλά μέσα στον κόσμο. Αποσκοπούμε στο να μεγιστοποιήσουμε την ατομική μας ωφέλεια και γι' αυτό συγκροτούμε κοινωνίες και μετά επιδιώκουμε να τις συντηρήσουμε. Αν δεν αποκομίζαμε όφελος από αυτήν την κατάσταση, δε θα το κάναμε εξ αρχής.
Σημείωση: Λέγοντας όφελος δεν εννοώ μόνο το οικονομικό όφελος, αλλά, γενικά, ο,τιδήποτε έχει θετικό πρόσημο ατομικά. - Δε χρησιμοποίησες τον όρο «πεφωτισμένη» αλλά περιγράφεις μία μειονότητα που ξεχειλίζει από «αρετές» και «φώτιση». Αν, ωστόσο, ο ίδιος ο λαός δεν την επιλέξει, ποιο το νόημα; Έχουμε τις τύχες μας στα χέρια μας και αυτό είναι το εμπόδιο που η (περίπου) δημοκρατία μάς βάζει για να υπερβούμε. Να γίνουμε περισσότερο πολιτικά όντα, να αποκτήσουμε κοινωνική συνείδηση, να λάβουμε δράση.
Επίσης, δε νομίζω ότι ο κοινωνικός κονφορμισμός είναι κάτι που δείχνει την έλλειψη αγάπης για τον «τόπο» μας. Ανέκαθεν είχαμε την τάση να μιμούμαστε και να υιοθετούμε συμπεριφορές άλλων ατόμων όταν βλέπαμε ότι αυτές μας εξυπηρετούσαν, δεν είναι φαινόμενο της εποχής μας αυτό. Αν δεν αγαπάμε πρώτα και κύρια τον εαυτό μας, δεν μπορούμε να αγαπήσουμε τίποτα άλλο μετά ειλικρινά.
Μάρκος Βασίλης
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
14-05-20
12:44
Δεν το νομίζω. Το να αγαπά κανείς τον τόπο του δεν είναι κακό. Κακός είναι ο -ισμος.
Από τη δική μου πλευρά , δεν έχω αισθήματα ανυπέρβλητης αγάπης και αφοσίωσης στην πατρίδα, ούτε τη θεωρώ ανώτερη από κάποια άλλη.
Αλλά εφόσον ζω εδώ, θέλω το καλό της. Και το καλό της σημαίνει αυτόματα , το καλό μας.
Έχω μάθει να σκέφτομαι και να δρω συλλογιστικά. Για εμένα είναι πιο σημαντικό το καλό της οικογένειας παραδείγματος χάριν , παρά το δικό μου. Το να κοιτώ την πάρτη μου και μόνο, δεν με εκφράζει.
Γνωρίζω κι έχω δει, ότι όταν το σύνολο είναι καλά, τότε και το άτομο είναι καλά.
Τι να τη κάνεις μια χώρα , όπου οι 100 είναι πλούσιοι κι όλοι οι υπόλοιποι υποφέρουν?
Για να μπορέσει μια χώρα να εξελιχθεί , θέλει μεγάλο δυναμικό. Παρατηρώντας τις πιο αναπτυγμένες χώρες, βλέπω ότι όσο υψηλότερο είναι το επίπεδο διαβίωσης, τόσο υψηλή και η χώρα ως οικονομία και ισχύ.
Τι να το κάνεις αν έχεις μαχητικά, πυρηνικά κλπ εάν ο κόσμος σου πεινάει και αναγκάζεται να εκπορνεύεται?
Όσον αφορά τις εκάστοτε ευθύνες, γνωρίζω καλά ότι όλοι ευθύνονται. Όλοι συμβάλλουν λιθαράκι λιθαράκι. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δε θα πρέπει να ελέγχονται τα ανώτερα στελέχη. Κανείς ποτέ δε θα πρέπει να αισθάνεται ότι έχει την απόλυτη δύναμη.
Με τον έλεγχο των μεγάλων επέρχεται κι ο έλεγχος του συνόλου. Δε θα περιμένουμε από το σύνολο να βρει τη λύση και να τη θεσπίσει. Όσοι μπορούν και βλέπουν μπροστά, να άγουν και να συμμορφώσουν τους υπολοίπους, θεσπίζοντας νέους κανονισμούς και διατάγματα.
Ό,τι κάνουμε, στο τέλος της ημέρας, το κάνουμε για να αυξήσουμε την ατομική μας ωφέλεια. Οπότε και το να οργανωνόμαστε σε κοινωνίες κ.λπ. μας ωφελεί - ή πιστεύουμε ότι μας ωφελεί/προσδοκούμε να μας ωφελήσει. Οπότε, δε θεωρώ ότι στο βάθος μας θεωρούμε ότι είναι πιο σημαντικό το καλό του όποιου άλλου ατόμου από το δικό μας, απλώς, για ενδεχομένως πολλούς και διαφορετικούς λόγους, το καλό αυτού του άλλου ατόμου εξυπηρετεί με κάποιον τρόπο το δικό μας - το οποίο μου φαίνεται και απολύτως υγιές.
Τώρα, για το τελευταίο με τα άτομα που «βλέπουν μπροστά», εντάξει, το να περιμένουμε μία πεφωτισμένη ηγεσία να μας λύσει τα προβλήματα είναι λίγο ουτοπικό κατ' εμέ. Η ζωή είναι εδώ και οι αγώνες μας επίσης. Ή τους δίνουμε και επιδιώκουμε την αλλαγή ή περιμένουμε ότι θα μας «συ-μορφώσουν» οι πεφωτισμένες ( ; ) ηγεσίες.
Μάρκος Βασίλης
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
13-05-20
15:10
Ο άνθρωπος εξελίσσεται και εξατομικεύεται σχεδόν μόνο έξω από την κοινωνία. Η άποψη σου ενσυνείδητα ή μη είναι ακραίως μαρξιστική.
Θα προτιμούσα να το πιάσουμε από τον Vygotsky και μετά. :Ρ
Εγώ θα ήθελα να ξέρω,για αρχή, εάν κανείς ενδιαφέρεται ποτέ για την πατρίδα του. Κι αν η συλλογικότητα είναι γνώριμη από την ατομικότητα.
Τι είναι αυτό που μετράει τελικά? Μια οποιαδήποτε χώρα και ο λαός της να επιβιώσει, ή η κάθε γενιά για τον εαυτό της?
Τόσα χρόνια σφάζονται τα άκρα,λες και ζουν σε διαφορετική χώρα ο καθένας. Δηλαδή τι έχει σημασία να επιβιώνει? Το κόμμα ?ο ηγέτης ? ο λαός ? Ο Χριστιανισμός??????
Μια χώρα όπου έχει σύμβολο έναν Θεό , ο οποίος θυσιάστηκε για το γενικό καλό, πολύ ατομικιστική έχει βγει.
Πιστεύουμε σε τίποτα στην πραγματικότητα?
Τώρα αυτό με το πόθεν έσχες είναι μια κωμικοτραγωδία. Δεν θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει τα πόσα έχει ένας πολιτικός. Ας έχει και εκατομμύρια. Αυτό που θα έπρεπε να υπάρχει είναι ένα ανώτατο δικαστήριο που θα ελέγχει με πόσα χρήματα επιδοτήθηκε ένα κόμμα κι αναλυτικότερα μέχρι και το μισό ευρώ που τα σπατάλησε.
"Κυρίες και κύριοι.. Είχατε να διαχειριστείτε αυτό το έτος χ ευρώ. Που είναι??
Φτιάξατε δρόμους?
Πάρκα?
Καθαρίσατε τη χώρα από τα σκουπίδια?
Επιδοτήθηκαν προγράμματα για νέους εργαζόμενους?
Φτιάξατε κάτι τέλος πάντων που να μπορεί να μείνει στην ιστορία??
Ή εκμεταλλευόμαστε το φυσικό πλούτο της χώρας, ήλιο/θάλασσα/αέρα , τα οποία παρέχονται δωρεάν από την καλή μητέρα Φύση προς την όμορφη κόρη Ελλάδα? Δηλαδή σε τι ακριβώς είστε χρήσιμοι?
Αν όχι, τότε τα ζητάμε πίσω τα χρήματα..."
Αυτή η ασυδοσία δε θα έπρεπε να είναι επιτρεπτή.
Για όλα αυτά , κάποιος πρέπει να αγαπάει τη χώρα/σπίτι που διαμένει και να θέλει να την αναπτύξει. Εδώ έχουμε γίνει μπάτε σκύλοι αλέστε. Κι η υποκρισία πάει σύννεφο.
Νομίζω ότι η πίστη στις «πατρίδες» μάς δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από όσα μας λύνει στον 21ο αιώνα. Σε ό,τι αφορά τώρα τα ανώτατα δικαστήρια που κρίνουν τους πολιτικούς, είμαστε 10 εκατομμύρια μαζεμένα στο νότιο άκρο της Βαλκανικής και ακόμα δεν έχουμε καταλάβει τις ευθύνες που έχουμε κι εμείς απέναντί στις κοινωνίες μας και σε εμάς. Εφησυχάζουμε τις συνειδήσεις μας με το να ασκούμε δριμεία ( ; ) κριτική στα μέλη του κοινοβουλίου για την ανικανότητά τους και τα «πόθεν έσχες» τους και πάμε στις κάλπες και ρίχνουμε κάθε φορά τα ίδια.
Πρέπει να πιστεύουμε πολύ στην κβαντομηχανική εδώ στην Ελλάδα για να κάνουμε τα ίδια πράγματα και να περιμένουμε διαφορετικά αποτελέσματα, πάντως...
Μάρκος Βασίλης
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
13-05-20
00:59
Ιδεαλιστής. Τι μάχομαι ρε φιλε; Σιγά μην ρίχνω και μολότοφ στους μπάτσους. Καμία μάχη δε δίνω γιατί δεν έχει νόημα. Η μόνη μάχη που δίνω είναι ενάντια στα πάθη μου. Γιατί και εγώ δε διαφέρω από αυτό που κατηγορώ, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να το κατηγορώ. Ναι και εγώ θα ήθελα να είχα πολλά υλικά αγαθά, είμαι πολύ εγωιστής και πολλές φορές κακός με τους γύρω μου. Αλλά είναι λάθη που τα αναγνωρίζω. Θα μου πεις τι νόημα έχει να τα αναγνωρίζεις αν δεν τα αλλάζεις. Εξού και η μάχη που δίνω με τον εαυτό μου όχι με τους γύρω μου
Δεν ξέρω αν σε βοηθά ως άνθρωπο να εξελίσσεσαι έξω από την κοινωνία. Οι άνθρωποι διαμορφώνονται μέσα στις κοινωνίες, οπότε οι αγώνες που δίνουμε είναι και προσωπικοί και συλλογικοί και δε βοηθά να αποσυνδέουμε τους μεν από τους δε.
Σε κάποιες απόψεις συμφωνούμε εμείς οι δυο. Απλα κόψε αυτά τα αγγλικά εν μέσω κειμένου, είναι πολύ δήθεν και φολκλόρ. Δεν έχει κανένα νόημα
Δεν είναι δήθεν, απλά πολλές φορές κάποιες έννοιες νοηματοδοτούνται καλύτερα μέσα μας σε άλλες γλώσσες γιατί εκεί τις γνωρίσαμε ή τις χρησιμοποιούμε συχνότερα.
Μάρκος Βασίλης
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
12-05-20
23:45
Τα πόθεν έσχες του ΠΑΣΟΚ λένε τίποτα ή ελέχθηκαν και είναι εντάξει;
Το πόθεν έσχες του ΠΑΣΟΚ δε θα το πιάνουμε στο στόμα μας. Ώρα είναι τώρα να μας πεις σε εμάς τους γεννημένους σοσιαλιστές για τον Κοσκωτά και τον Άκη ότι ήταν και διεφθαρμένοι!
Τι άλλο θα ακούσουμε, πια, κάναμε την Ελλάδα σύγχρονο δυτικό κράτος και μας ζητάνε και τα ρέστα!
Μάλλον δεν κατάλαβες τι έγραψα. Όσο υπάρχει ηθικό κενό και απολίτιστοι( με την έννοια της μεγιστοποίησης του κέρδους, εγωισμό και όσα ανέφερα παρά πάνω) ΔΕΝ ΔΥΝΑΤΑΙ να εφαρμοστεί κομμουνισμός ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ, για ευνοητους λογουσ. Αν όλα αυτά σε μια ιδανική κοινωνία δεν υπήρχαν θα συνέβαινε το αντίθετο. Δηλαδή, θα υπήρχε μόνο κομμουνισμός με δημοκρατία.
Ναι, αλλά δεν μπορείς να στηρίζεις μία θεωρία που θες να εφαρμοστεί ( ; ) στην υπόθεση "αν οι 'άνθρωποι ήταν τέλεια πλάσματα". Δε διαφωνώ ως προς το ότι σε θεωρητικό επίπεδο είναι μέρος μιας γόνιμης αναζήτησης τέτοιες υποθέσεις εργασίας, αλλά δυστυχώς δε ζούμε μόνο με υποθέσεις εργασίας.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.