Αρχική Forum
Νέα Δημοσίευση
Προσωπικές Συζητήσεις
Πολυμέσα - Gallery
Chat (1)
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
Chat and Fun
iSchoolbrown eyes
Νεοφερμένος
Η brown eyes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 12 μηνύματα.
25-05-20
23:12
Με αυτόν τον άνθρωπο γνωρίστηκαμε, ερωτευτήκαμε, περνούσαμε πολύ καλά και είχε και ο καθένας το δικό του σπίτι. Και είτε βρισκόμασταν στο δικό μου είτε στο δικό του. Όταν ήρθε και ο αδερφός του και άρχισε να μου συζητάει για συγκατοίκηση, εγώ στην αρχή του είχα προτείνει να κρατήσει το σπίτι που έχει ήδη για να μένει ο αδερφός του και αυτός να έρχεται να μένει σε μένα όποτε θέλει, και όποτε θέλει να είναι με τον αδερφό του. Αλλά ρε παιδιά, όταν τον είδα ποσο ζορίζεται με τα λεφτά, γιατί οντως ο,τι έβγαζε το έδινε για να ξεχρεώσει το χρέος, συμφώνησα στη συγκατοίκηση. Γιατί πίστευα, όπως είχαμε πει κιόλας, ότι θα δουλεύουμε και οι 3. Και εδώ στο εξωτερικό που βρίσκομαι, η συγκατοίκηση με αλλα άτομα συνηθίζεται γιατί είναι πολύ ακριβά τα ενοίκια. Το έκανα από αγάπη, από χαζομάρα, από αφέλεια όπως θέλετε πειτε το. Αλλά τι να έκανα; Να μην του συμπαραστεκόμουν; Τα προβλήματα άρχισαν μετά την συγκατοίκηση που είδα ποσο καλομαθημένος ειναι ο μικρός και ποσο μαμακιας ο μεγάλος.
Εμένα δεν θα με πείραζε να τον βοηθήσω οικονομικά, ψυχολογικά, ο,τι μπορούσα τέλος πάντων, αρκεί να έβλεπα ότι τα εκτιμάει και τα σέβεται. Και ότι μετράω για αυτόν.
brown eyes
Νεοφερμένος
Η brown eyes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 12 μηνύματα.
25-05-20
11:42
Εγώ διαβάζοντας το θρεντ πάντως σκέφτηκα ως απάντηση αυτό:
Πέρα απο την πλάκα, επειδή και μεγαλύτερες φίλες μου (και η μάνα μου ακόμη) στα ίδια σκατά έχουν μπλέξει και τα ίδια τους λέω, αφού βλέπεις οτι δεν αλλάζει καλό θα είναι να τον αφήσεις για τη δική σου ψυχική ηρεμία. Κανονικά δεν θα έπρεπε επουδενί να δέχεσαι τέτοια συμπεριφορά και θα έπρεπε να έχει πάρει πόδι απο την πρώτη στιγμή που σου έκανε τέτοιο πράγμα - δεν είναι να δουλεύεις σαν σκυλί και ο άλλος με το συγγενολόι να σε έχουν δουλάρα. Αυτό είναι φως φανάρι εκμετάλλευσης. Και αυτά τα πράγματα τα λύνουμε νωρίς, πριν γίνει πιο μπλεγμένη η κατάσταση. Και καλύτερους θα βρεις, και θα σε εκτιμάνε και θα σου δείχνουν την αγάπη τους με τον καλύτερο τρόπο. Μην κολλάς στον μαμάκια, στείλτον στη μάνα του να του πλένει αυτή τα σώβρακα. Και αυτουνού, και του αδερφού του. Και θα προχωρήσεις, και θα είσαι και καλύτερα στην πορεία και μετά απο καιρό θα τα θυμάσαι και θα αυτοσαρκάζεσαι λέγοντας "ε δεν μπορεί να ήμουν τόσο τυφλή!".
Είδα οτι έγραψες και πιο πρόσφατο μήνυμα, αλλά ήθελα να απαντήσω πάρα πολύ. Ελπίζω να το καταφέρεις και να ξεμπλέξεις απο αυτούς, να βρεις και την ηρεμία σου.
Και όπως είπε και ο Θεός πιο πάνω, να είσαι καλά και να ακούμε κι εμείς καλά το όνομα σου. ♥
Καλημέρα! Χαχαχα ωραία φωτο
Alma Libre πολύ καλά τα λες. Έπρεπε να είχα πατήσει πόδι εξαρχής πριν προχωρήσει σε τέτοιο στάδιο. Δεν ξερω πως το επέτρεψα να φτάσει μέχρι εδώ. Πάντα προσπαθούσα να τον δικαιολογήσω, είτε επειδή είχε οικονομικά προβλήματα, είτε επειδή ήταν ακόμα νωρίς στην συγκατοίκηση και σκεφτόμουν ότι ίσως φτιάξουν τα πράγματα και θα βρούμε μια ισορροπία, είτε επειδή με έκανε να νιώθω τύψεις πως αδερφός του είναι και πρέπει να τον βοηθήσει. Παρ’ολο που συνεισφέρω εγώ τα περισσότερα σε αυτό το σπίτι, νιώθω ξένη μερικες φορές γιατί είναι αυτοί οι δυο που είναι και αδέρφια. Και ο φίλος μου καλομαθαινει τον μικρό και δεν του χαλάει ποτε χατήρι, ακόμα κι αν σημαίνει πως θα ακυρώσει εμένα. Σαν χαζή ήλπιζα μήπως βελτιωθΕΙ η κατάσταση. Αλλά το ποτήρι ξεχείλισε όταν μου είπε ο φίλος μου πως ο αδερφός του θα μείνει εδώ μαζί μας και του χρόνου. Χωρίς να με υπολογίσει, χωρίς καν να με ρωτήσει αν συμφωνώ. Και όταν τον ρώτησα γιατί δεν μπήκε στη διαδικασία να το συζητήσει μαζί μου, η απάντηση που πηρα ήταν πως το θεωρούσε δεδομένο πως θα μείνει μαζί μας. Κι από τότε έχω ψυχρανθεί μαζί του, και το έχει καταλάβει. Συνέχεια κανει παρατηρήσεις του τύπου ‘είσαι ψυχρή μαζί μου, δεν μου μιλάς, δεν μ’αγαπας αλλο’. Αλλά εχω κουραστεί να λέω τα ίδια και τα ίδια. Αφού δεν θα το καταλάβει ποτε. Περιμένω την κατάλληλη στιγμή για να μπορέσω να φύγω.brown eyes
Νεοφερμένος
Η brown eyes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 12 μηνύματα.
25-05-20
00:04
Ευχαριστώ πολύ. Έχεις πολύ δίκιο. Και εγώ εδώ στο εξωτερικό ήρθα μόνη μου, ήρθα για να κυνηγήσω τους στόχους μου. Δεν ήρθα ούτε για να νταντευω, ούτε για να συντηρώ αυτούς. Και κακώς που το άφησα και έναν χρόνο χωρίς να κάνω κάτι. Γιατί με το να δουλεύω μόνο για να πληρωνω τους λογαριασμούς, παραμέλησα τα δικά μου θέλω και τους αρχικούς μου στόχους. Δεν μπορώ να συνεχίσω έτσι, νιώθω εγκλωβισμένη, λες και είμαστε 50 χρόνων με χρέη και παιδιά. Ευχαριστώ πολύ όλους σας.
brown eyes
Νεοφερμένος
Η brown eyes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 12 μηνύματα.
24-05-20
22:20
Μου έχει πει πως και καλά εκτιμάει αυτά που κάνω για αυτόν. Κυριως από οικονομική άποψη. Και μου έχει πει πως όσο τον έχω βοηθήσει εγώ δεν τον έχουν βοηθήσει ούτε οι γονείς του. Παρ’ολα αυτά δεν ξερω γιατί συνεχίζει να τρέχει πίσω από την μαμακα του και να μειώνει εμένα που έχει δει ποσα έχω κάνει για αυτόν. Και μόνο που συντηρώ τον αδερφό του, έπρεπε να με ευγνωμονεί. Αλλά αυτός το θεωρεί δεδομένο ότι πρέπει να το κάνω αυτό επειδή είναι αδερφός του. Και ξερω πως μια ζωή έτσι θα είναι, γιατί κι ο μικρός το ίδιο είναι ακριβώς. Κι αυτός με την μαμά του μιλάει άλλες 10 φορές την ημέρα. Και έλεγε και στον φίλο μου να της βρει δουλειά εδώ πέρα για να έρθει κ αυτή εδώ μαζί μας. Να αφήσει τον άντρα της και το άλλο της παιδί πίσω και να έρθει εδώ μαζί τους. Δεν είναι καθόλου φυσιολογικό αυτό. Λυπάμαι αυτούς, που θα καταστρέψουν τις σχέσεις, τα όνειρα, το μέλλον τους γιατί δεν έχουν απογαλακτιστεί ακόμα από την μαμακα τους.Τα θερμά μου συγχαρητήρια!
΄Εζησα για να το πω κι αυτό!
Συμφωνώ απόλυτα με τον Hack!
Με έβγαλε από τον κόπο επειδή θα σου έγραφα ακριβώς τα ίδια!
Αυτός κορίτσι μου έχει βρει την κότα που κάνει τα χρυσά αυγά!
Μια γυναίκα που τη χρησιμοποιεί ως ερωμένη, υπηρέτρια και ως ΑΤΜ αφού που την ξεπατώνει στη δουλειά για να πληρώσει τα χρέη της οικογένειάς του.
Η συμπεριφορά αυτή είναι καθαρά συμφεροντολογική και δεν δείχνει να τρέφει κανένα καλό συναίσθημα για σένα παρόλο που μπορεί να ισχυριστεί το αντίθετο.
Φύγε τρέχοντας όσο γρηγορότερα μπορείς!
brown eyes
Νεοφερμένος
Η brown eyes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 12 μηνύματα.
24-05-20
22:13
Έχεις δίκιο, όπως και όλοι εδώ μέσα σε αυτά που λέτε. Άμα ήξερα εξαρχής πως θα γίνουν έτσι τα πράγματα δεν θα συμφωνούσα να συγκατοικησουμε. Συμφώνησα επειδή είχαμε πει πως θα μοιραζόμαστε τα έξοδα του σπιτιού δια 3 και πως επίσης θα μοιραζόμαστε τις δουλειές. Κι άμα έπεφτα με τις αγάπες και τα λουλούδια, δεν θα σκεφτόμουν καν τον χωρισμό. Και ούτε θέλω να παντρευτώ και να κάνω παιδιά μαζί του, όχι έτσι, σε καμία περίπτωση. Και του το έχω πει, και του έχω εκφράσει πως είναι πολύ ανώριμος και ανεύθυνος για να κάνει οικογένεια. Το ξερω εγώ φταίω που το επέτρεψα όλο αυτό να γίνει κι δεν πάτησα πόδι. Το συνειδητοποίησα όμως. Εννοείται πως θέλω να είμαι ευτυχισμένη και να είμαι με έναν άνθρωπο δίπλα μου που με αγαπάει πραγματικά και δεν θέλει να με εκμεταλλεύεται. Θέλω να του πω να χωρίσουμε, αλλά με ποια πρόφαση; Ήδη του έχω πει για τα οικονομικά, για την συμπεριφορά του με τον αδερφό και τη μητέρα του. Εμένα θα βγάλουν κακια και θα πουν κιόλας ότι δεν συμπαθώ την οικογένεια του.
brown eyes
Νεοφερμένος
Η brown eyes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 12 μηνύματα.
24-05-20
19:40
Κάθε σχέση είναι διαφορετική. Είχα κ άλλες σχέσεις στο παρελθόν και δεν ξανά έζησα κάτι τέτοιο. Ούτε ο πατέρας μου, ούτε ο αδερφός μου είναι έτσι. Και ο αδερφός μου είναι παντρεμένος αλλά προφανώς εμείς σαν οικογένεια του δεν χωνόμαστε στο ζευγάρι, ούτε η μητέρα μου. Αυτό που ζω τώρα με τον σύντροφο μου δεν μου έχει ξανά τυχει, για αυτό δεν ξερω αν εγώ είμαι η υπερβολική ή αν αυτός οντως έχει το πρόβλημα. Για αυτό κιόλας μπήκα στην διαδικασία να σας εκφρασω το πρόβλημα μου.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
όταν του συζητούσα το θέμα για τον αδερφό του και τα οικονομικά του σπιτιού, με εκανε να νιώθω τύψεις λέγοντας πως ‘αδερφός μου είναι, τι να κάνω;’ Και όταν του έλεγα και κάτι για την μαμά του επίσης το ίδιο ‘μάνα μου είναι, να μην της απαντήσω;’. Ήταν λες και εγώ είμαι η παράλογη ή υπερβολική.
brown eyes
Νεοφερμένος
Η brown eyes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 12 μηνύματα.
24-05-20
19:26
Το αντίθετο, ο πατέρας μου αγαπάει και σέβεται την μητέρα μου, όπως και αυτή το ίδιο. Μπροστά σε εμάς τουλάχιστον δεν έχουν μαλώσει ποτε ή να έχουν βριστεί. Για αυτό κιόλας δεν τους έχω πει κάτι γιατί θα στεναχωρηθούν άμα τα μάθουν αυτά.
brown eyes
Νεοφερμένος
Η brown eyes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 12 μηνύματα.
24-05-20
19:04
Όχι δεν έχω πει τίποτα σε κανέναν. Άμα τα ήξεραν αυτα οι γονείς μου θα στεναχωριούνταν και δεν το θέλω. Μόνο στην αδερφή μου έχω πει κάποια πράγματα.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Θα ακούσει κλισέ αλλά έχω ανεχτεί τόσα γιατί οντως τον αγαπώ αυτόν τον άνθρωπο και τόσο καιρό τον στήριζα γιατί νόμιζα ότι τραβούσε ζόρια με τα λεφτά. Επειδή το χρέος ήταν του πατέρα του αλλά αναγκάστηκε αυτός να το πληρώνει με δικά του λεφτά που δεν θα του τα δώσουν πίσω. Και είχε να συντηρεί και τον αδερφό του. Και εγώ ήθελα να του συμπαρασταθω. Που να φανταστώ ότι θα εξελιχθούν έτσι τα πράγματα.
brown eyes
Νεοφερμένος
Η brown eyes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 12 μηνύματα.
24-05-20
15:43
Εχω συζητήσει και για τις δουλειές του σπιτιού αλλά παίρνω σχεδόν πάντα μια επιθετική απάντηση του τύπου ‘άσε θα τα κάνω εγώ όλα άμα ειναι’. Δεν μπορώ να συζητήσω κάτι μαζί του χωρίς να παρεξηγηθεί ή να μην νομίζει ότι προσπαθώ να πω κάτι κακό για την οικογένεια του. Συνέχεια εγώ βγαίνω η κακια. Βέβαια επειδή και οι φίλοι μας και οι συνάδελφοι μας τον βλέπουν πως είναι. Ο,τι ακόμα και στη δουλειά μιλάει με την μαμά του 3-4 φορές το λιγότερο, ή άμα βγούμε έξω με παρέα για φαγητό ή οτιδήποτε σίγουρα θα τον πάρει τηλέφωνο, πολλοί από τους φίλους μας με έχουν προσεγγίσει και με ρώτανε πως τους αντέχω, με ρωτάνε πως είναι τα πράγματα στο σπίτι, αν περνάω καλά. Και όλοι του έχουν πει πως δεν ειναι φυσιολογική αυτή η συμπεριφορά του και ότι είναι μεγάλος πλέον, πρέπει να κοιτάξει τη δίκη του ζωή και το δικό του μέλλον. Αλλά αυτός τίποτα.
brown eyes
Νεοφερμένος
Η brown eyes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 12 μηνύματα.
24-05-20
15:38
Ο σύντροφος μου είναι 30 και εγώ 26. Συγκατοικουμε σχεδόν έναν χρόνο. Μέσα σε αυτόν τον χρόνο, προσπάθησα να το συζητήσω μαζί του κι το θέμα με τον αδερφό του ο,τι πχ άλλη συμφωνία είχαμε εξαρχής πως τα έξοδα του σπιτιού θα τα κάνουμε για 3 και για την μαμά του πως μιλάνε υπερβολικά πολλές φορές και της δίνει αναφορά για τα πάντα. Την πρώτη φορά μου απάντησε πολύ επιθετικά και μου είπε πως αυτά τα λέω γιατι δεν συμπαθώ την μαμά του και τον αδερφό του και ότι προσπαθώ να τους χωρίσω. Την δεύτερη φορά προσπάθησα να του εξηγήσω πάλι ήρεμα πως με κάνει και νιώθω όλη αυτή η κατάσταση και μου απάντησε πως το έχει ανάγκη να μιλάει με την μαμά του. Και βέβαια το έχω ξανά συζητήσει κανα δυο φορές ακόμα αλλά τις περισσότερες φορές θυμώνει γιατί νομίζω ότι θίγω την οικογένεια του. Κι αυτή εννοείται θα πάρει τηλ τον σύντροφο μου θα μιλήσουν συνήθως κανένα μισάωρο, μετά από λίγο θα πάρει τον αδερφό ενώ είμαστε στο σπίτι όλοι μαζί, και μετά θα ξανά πάρει τον σύντροφο μου. Πολλές φορές άμα τα αδερφια μαλώσουν για κάτι, αυτή πάντα παίρνει το μέρος του μικρού και προσάπτει ευθύνες στον σύντροφο του. Του κλείνει το τηλέφωνο στα μούτρα, του κάνει μούτρα για μέρες και αυτός να την παρακαλεί να μιλήσουν.
brown eyes
Νεοφερμένος
Η brown eyes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών. Έχει γράψει 12 μηνύματα.
24-05-20
14:07
Καλησπέρα, σας παρακαλώ διαβάστε το κείμενο μου και δώστε μου κάποια συμβουλή. Δεν έχω που να μιλήσω.
Με τον σύντροφο μου γνωριστήκαμε και ζουμε στο εξωτερικό. Δουλεύουμε μαζί σε μια επιχείρηση, και έχουμε βλέψεις να ανοίξουμε μια δικιά μας επιχείρηση στο μέλλον. Ο σύντροφος μου αντιμετώπιζε κάποια οικονομικά προβλήματα όπως έμαθα στην πορεία. Ο πατέρας του χρωστούσε κάποια λεφτά και άμα δεν έδινε αυτά τα λεφτά θα έμπαινε φυλακή. Μιλάμε για ένα μεγάλο ποσό κάποιων χιλιάδων ευρώ. Ο σύντροφος μου αναγκάστηκε να τα ζητήσει από το αφεντικό μας. Το αφεντικό μας του έδωσε τα λεφτά και έκαναν μια συμφωνία να του τα ξεπληρώσει μέσα σε έναν χρόνο. Το καλοκαίρι όμως ήρθε και ο μικρότερος αδερφός του ήρθε εδώ που είμαστε εμείς. Ο αδερφός του είναι 19 χρόνων και είναι αθλητής. Ήρθε εδώ για να κυνηγήσει μια καριέρα αθλητή και να τον βοηθήσει κ ο σύντροφος μου. Όποτε και έμεινε μαζί του. Το συμβόλαιο του σπιτιού μου έληγε τον Αύγουστο και το δικό του το Σεπτέμβρη. Ο σύντροφος μου με ρώτησε άμα θα ήθελα να βρούμε ένα σπίτι να συγκατοικησουμε και οι 3. Η αλήθεια είναι πως στην αρχή δεν το βρήκα καλή ιδέα γιατί δεν ήθελα να δημιουργεί κάποιο θέμα με τον αδερφό του στην πορεία. Τότε ο σύντροφος μου που αποκάλυψε πως ξεχρεώνει αυτά τα λεφτά που δανείστηκε για τον πατέρα του. Και πως ήτανε μέρες που την έβγαζε με 20 και 30 ευρώ την εβδομάδα. Όταν μου το είπε τους πήγαινα φαγητό, τους έκανα μερικά ψώνια για το σπίτι. Αυτά τα έκανα από αγάπη και δεν περίμενα κάτι σε αντάλλαγμα, το μόνο που ήθελα ήταν να τον στηρίξω σε αυτό το ζόρι που τραβάει και να τον βοηθήσω και έτσι μετά δέχθηκα να συγκατοικησουμε. Βέβαια μου είπε πως ο αδερφός του επίσης θα έβρισκε δουλειά και θα μοιραζόμασταν τα έξοδα του σπιτιού δια 3, όποτε θα μας έβγαινε πιο φθηνά. Έτσι και έγινε και συγκατοικησαμε. Εεε λοιπόν εκεί ξεκίνησαν τα προβλήματα. Επι ενάμιση μήνα τις δουλειές του σπιτιού τις έκανα μόνο εγώ, ενώ δούλευα παράλληλα. Μια μέρα έπιασα τον σύντροφο μου κι του είπα πως η συμφωνία μας ήταν θα μείνουμε όλοι μαζί κ ότι όλοι θα βοηθάμε στην καθαριότητα του σπιτιού. Ο αδερφός του μου έλεγε ‘χρειάζομαι αυτά τα ρούχα για αύριο, ποτε θα βάλεις πλυντήριο;’. Όταν συζητουσα αυτό το θέμα με τον φίλο μου, μας άκουσε ο αδερφός του και έρχεται και μου λέει ‘ο Γ. δουλεύει όλη την ημέρα, δεν μπορείς να έχεις την απαίτηση να έρχεται από την δουλειά και να καθαρίζει, και να του γκρινιαζεισ’ Και συνεχίζει λέγοντας ‘οποίος νιώθει, θα κάνει δουλειές’ εγώ εκείνη την στιγμή νευρίασα κι στεναχωρέθηκα και ξέσπασα σε κλάματα που μου μίλησε έτσι. Ο σύντροφος μου δεν πήρε το μέρος μου και νευρίασε κιόλας μαζί μου και άρχισε να μου λέει ‘άσε θα κάνω εγώ τις δουλειές του σπιτιού, εσυ μην κανεις τίποτα, θα τα κάνω όλα εγώ.’ Το προσπερνάω, μετά από έναν μήνα συγκατοίκησης κι ενώ δουλεύαμε κ οι 3, ο αδερφός του παθαίνει μια θλάση και μένει εκτός αθλήματος για 8 εβδομάδες. Κι τότε λέει στον σύντροφο μου πως θέλει να σταματήσει την δουλειά για να αφοσιωθεί στο άθλημα και να πηγαίνει γυμναστήριο. Ο σύντροφος μου το δέχθηκε και τώρα ήμασταν εγώ κ αυτός με όλα τα έξοδα του σπιτιού, να δουλεύουμε εγώ 47 ώρες και αυτός πάνω από 50 ώρες την εβδομάδα για να μπορούμε να πληρώνουμε τους λογαριασμούς μας και να βάζει και λεφτά στην άκρη για το χρέος. Στο μεταξύ ο αδερφός του επι δυο μήνες το μόνο που έκανε ήταν να παίζει βιντεοπαιχνίδια, ούτε προπόνηση, ούτε δουλειά. Τότε έτυχε το αφεντικό μας να μου πει πως θέλει να μειώσει τις ώρες μου το οποίο ο φίλος μου δεν δέχθηκε γιατί πως θα τα βγάζουμε περα. Εγώ του είπα πως έχω κουραστεί να δουλεύω τόσες ώρες. Είχα μόνο μια μέρα ρεπό. Του είπα πως ο αδερφός του πρέπει να βρει δουλειά και να συνεισφέρει γιατί αυτή ήταν η συμφωνία μας εξ αρχής. Και θύμωσε μαζί μου και μου είπε πως θέλω να χαλάσω τη σχέση τους και ότι μπαίνω ανάμεσα στην οικογένεια του. Εκείνο τον καιρό έκλαιγα κάθε μέρα.Έρχονται τα Χριστούγεννα και ο αδερφός του αποφασίζει τελευταία στιγμή να φύγει για Ελλάδα για διακοπές. Λεφτά προφανώς δεν είχε, και ο σύντροφος μου κατέληξε να δανείζεται κι αλλά λεφτά για τα εισιτήρια του, τα οποία κόστισαν 300€. Το κερασάκι στην τούρτα είναι η μητέρα του συντρόφου μου. Η μητέρα του τον παίρνει τηλέφωνο 5 φορές την ημέρα το λιγότερο, χωρίς υπερβολές. Τον παίρνει το πρωί που ξυπνάμε, τον παίρνει στη δουλειά 3 φορές και τον παίρνει και το βράδυ όταν γυρίζουμε σπίτι από την δουλειά. Κοιμόμαστε, τρώμε, είμαστε έξω με φίλους, είμαστε σε εκδηλώσεις, είμαστε στο κρεβάτι σε ρομαντικές στιγμές παίρνει τηλ συνεχώς. Παίρνει τηλ, της λέμε τρώμε ή βλέπουμε ταινία και του πιάνει τη κουβέντα για 40 λεπτα. Του κάνει σκηνικά τύπου ‘έμαθα ήσουν εχθές για φαγητό, δεν μπορουσες να σηκωσεις το τηλ;’. Επισης ο αδερφός του δεν έχει κανέναν σεβασμό προς εμάς, βάζει την μουσική πολύ δυνατά τα βραδια και άμα του πούμε να την χαμηλώσει αρχίζει και φωνάζει. Δεν είμαι άνετη να μιλήσω στο ίδιο μου το σπίτι. Αυτή η κατάσταση με πνιγεί. Ο μικρός αδερφός είναι πολύ καλομαθημένος και ο φίλος μου δεν του χαλάει χατήρι για να μην αρχίσει και μας φωνάζει. Και η μητέρα τους συνέχεια πάνω από το κεφάλι μας, αφού έπαιρνε τηλ τον σύντροφο μου και του έλεγε να της βρει δουλειά για να έρθει να μείνει κι αυτή εδώ. Στο μεταξύ στην Ελλάδα έχει τον άντρα της και ένα ακόμα παιδί. Πριν λίγες μέρες και ενώ καθόμασταν στο σαλόνι και οι 3, ο σύντροφος μου μού ανακοινώνει μπροστά στον αδερφό του ότι και του χρόνου θα μείνει μαζί μας και να πάμε σε μεγαλύτερο σπίτι, και να πάρουμε κι αμάξι για να τον πηγαίνει σε προπονήσεις. Εμένα δεν με ρώτησε καν αν συμφωνώ να μείνουμε πάλι όλοι μαζί, δεν με υπολόγισε καν στην απόφαση. Ο σύντροφος μου θέλει να παντρευτούμε και να ξεκινήσουμε οικογένεια αλλά δεν ξέρω τι να κάνω. Κι άμα παντρευτούμε θέλω να παντρευτώ αυτόν και όχι όλη του την οικογένεια. Φοβαμαι ποτέ δεν θα είμαι προτεραιότητα του, πάντα θα έρχομαι δεύτερη και τριτη. Και προς θεού δεν θέλω να μπω ανάμεσα σε αυτόν και την οικογένεια του αλλά με κάνει να αναρωτιέμαι εγώ που χωράω στην ζωή του; Η μητέρα του ανακατεύεται παντού και θέλει να τα ξέρει όλα. Και ο σύντροφος μου το ανέχεται αυτό και το θεωρεί φυσιολογικό. Ξέρω πως δεν μου πέφτει λόγος για τα οικογενειακά του αλλά από την στιγμή που κάποια πράγματα επηρεάζουν τη δίκη μας σχέση και συμβίωση, να κρατήσω το στόμα μου κλειστό; Το θέμα με τον αδερφό του και το άμα θα μείνει μαζί μας ή όχι έπρεπε να το συζητήσει μαζί μου, όχι να πάρει την απόφαση μόνος του μόνο κ μόνο επειδή είναι αδερφός του. Κι άμα ήταν ο δικός μου αδερφός εδώ μαζί μας, ο σύντροφος μου θα ανεχόταν τέτοια συμπεριφορά; Νιώθω πολύ μόνη μερικές φορές, και δεν έχω σε ποιον να μιλήσω. Να φύγω από αυτή τη σχέση όσο είναι ακόμα νωρίς ή να το προσπαθήσω; Δεν θέλω να ξεκινήσω έναν γάμο και μια οικογένεια γνωρίζοντας πως ο άντρας μου θα βαζει την μητέρα του συνεχώς πάνω από μας.
Με τον σύντροφο μου γνωριστήκαμε και ζουμε στο εξωτερικό. Δουλεύουμε μαζί σε μια επιχείρηση, και έχουμε βλέψεις να ανοίξουμε μια δικιά μας επιχείρηση στο μέλλον. Ο σύντροφος μου αντιμετώπιζε κάποια οικονομικά προβλήματα όπως έμαθα στην πορεία. Ο πατέρας του χρωστούσε κάποια λεφτά και άμα δεν έδινε αυτά τα λεφτά θα έμπαινε φυλακή. Μιλάμε για ένα μεγάλο ποσό κάποιων χιλιάδων ευρώ. Ο σύντροφος μου αναγκάστηκε να τα ζητήσει από το αφεντικό μας. Το αφεντικό μας του έδωσε τα λεφτά και έκαναν μια συμφωνία να του τα ξεπληρώσει μέσα σε έναν χρόνο. Το καλοκαίρι όμως ήρθε και ο μικρότερος αδερφός του ήρθε εδώ που είμαστε εμείς. Ο αδερφός του είναι 19 χρόνων και είναι αθλητής. Ήρθε εδώ για να κυνηγήσει μια καριέρα αθλητή και να τον βοηθήσει κ ο σύντροφος μου. Όποτε και έμεινε μαζί του. Το συμβόλαιο του σπιτιού μου έληγε τον Αύγουστο και το δικό του το Σεπτέμβρη. Ο σύντροφος μου με ρώτησε άμα θα ήθελα να βρούμε ένα σπίτι να συγκατοικησουμε και οι 3. Η αλήθεια είναι πως στην αρχή δεν το βρήκα καλή ιδέα γιατί δεν ήθελα να δημιουργεί κάποιο θέμα με τον αδερφό του στην πορεία. Τότε ο σύντροφος μου που αποκάλυψε πως ξεχρεώνει αυτά τα λεφτά που δανείστηκε για τον πατέρα του. Και πως ήτανε μέρες που την έβγαζε με 20 και 30 ευρώ την εβδομάδα. Όταν μου το είπε τους πήγαινα φαγητό, τους έκανα μερικά ψώνια για το σπίτι. Αυτά τα έκανα από αγάπη και δεν περίμενα κάτι σε αντάλλαγμα, το μόνο που ήθελα ήταν να τον στηρίξω σε αυτό το ζόρι που τραβάει και να τον βοηθήσω και έτσι μετά δέχθηκα να συγκατοικησουμε. Βέβαια μου είπε πως ο αδερφός του επίσης θα έβρισκε δουλειά και θα μοιραζόμασταν τα έξοδα του σπιτιού δια 3, όποτε θα μας έβγαινε πιο φθηνά. Έτσι και έγινε και συγκατοικησαμε. Εεε λοιπόν εκεί ξεκίνησαν τα προβλήματα. Επι ενάμιση μήνα τις δουλειές του σπιτιού τις έκανα μόνο εγώ, ενώ δούλευα παράλληλα. Μια μέρα έπιασα τον σύντροφο μου κι του είπα πως η συμφωνία μας ήταν θα μείνουμε όλοι μαζί κ ότι όλοι θα βοηθάμε στην καθαριότητα του σπιτιού. Ο αδερφός του μου έλεγε ‘χρειάζομαι αυτά τα ρούχα για αύριο, ποτε θα βάλεις πλυντήριο;’. Όταν συζητουσα αυτό το θέμα με τον φίλο μου, μας άκουσε ο αδερφός του και έρχεται και μου λέει ‘ο Γ. δουλεύει όλη την ημέρα, δεν μπορείς να έχεις την απαίτηση να έρχεται από την δουλειά και να καθαρίζει, και να του γκρινιαζεισ’ Και συνεχίζει λέγοντας ‘οποίος νιώθει, θα κάνει δουλειές’ εγώ εκείνη την στιγμή νευρίασα κι στεναχωρέθηκα και ξέσπασα σε κλάματα που μου μίλησε έτσι. Ο σύντροφος μου δεν πήρε το μέρος μου και νευρίασε κιόλας μαζί μου και άρχισε να μου λέει ‘άσε θα κάνω εγώ τις δουλειές του σπιτιού, εσυ μην κανεις τίποτα, θα τα κάνω όλα εγώ.’ Το προσπερνάω, μετά από έναν μήνα συγκατοίκησης κι ενώ δουλεύαμε κ οι 3, ο αδερφός του παθαίνει μια θλάση και μένει εκτός αθλήματος για 8 εβδομάδες. Κι τότε λέει στον σύντροφο μου πως θέλει να σταματήσει την δουλειά για να αφοσιωθεί στο άθλημα και να πηγαίνει γυμναστήριο. Ο σύντροφος μου το δέχθηκε και τώρα ήμασταν εγώ κ αυτός με όλα τα έξοδα του σπιτιού, να δουλεύουμε εγώ 47 ώρες και αυτός πάνω από 50 ώρες την εβδομάδα για να μπορούμε να πληρώνουμε τους λογαριασμούς μας και να βάζει και λεφτά στην άκρη για το χρέος. Στο μεταξύ ο αδερφός του επι δυο μήνες το μόνο που έκανε ήταν να παίζει βιντεοπαιχνίδια, ούτε προπόνηση, ούτε δουλειά. Τότε έτυχε το αφεντικό μας να μου πει πως θέλει να μειώσει τις ώρες μου το οποίο ο φίλος μου δεν δέχθηκε γιατί πως θα τα βγάζουμε περα. Εγώ του είπα πως έχω κουραστεί να δουλεύω τόσες ώρες. Είχα μόνο μια μέρα ρεπό. Του είπα πως ο αδερφός του πρέπει να βρει δουλειά και να συνεισφέρει γιατί αυτή ήταν η συμφωνία μας εξ αρχής. Και θύμωσε μαζί μου και μου είπε πως θέλω να χαλάσω τη σχέση τους και ότι μπαίνω ανάμεσα στην οικογένεια του. Εκείνο τον καιρό έκλαιγα κάθε μέρα.Έρχονται τα Χριστούγεννα και ο αδερφός του αποφασίζει τελευταία στιγμή να φύγει για Ελλάδα για διακοπές. Λεφτά προφανώς δεν είχε, και ο σύντροφος μου κατέληξε να δανείζεται κι αλλά λεφτά για τα εισιτήρια του, τα οποία κόστισαν 300€. Το κερασάκι στην τούρτα είναι η μητέρα του συντρόφου μου. Η μητέρα του τον παίρνει τηλέφωνο 5 φορές την ημέρα το λιγότερο, χωρίς υπερβολές. Τον παίρνει το πρωί που ξυπνάμε, τον παίρνει στη δουλειά 3 φορές και τον παίρνει και το βράδυ όταν γυρίζουμε σπίτι από την δουλειά. Κοιμόμαστε, τρώμε, είμαστε έξω με φίλους, είμαστε σε εκδηλώσεις, είμαστε στο κρεβάτι σε ρομαντικές στιγμές παίρνει τηλ συνεχώς. Παίρνει τηλ, της λέμε τρώμε ή βλέπουμε ταινία και του πιάνει τη κουβέντα για 40 λεπτα. Του κάνει σκηνικά τύπου ‘έμαθα ήσουν εχθές για φαγητό, δεν μπορουσες να σηκωσεις το τηλ;’. Επισης ο αδερφός του δεν έχει κανέναν σεβασμό προς εμάς, βάζει την μουσική πολύ δυνατά τα βραδια και άμα του πούμε να την χαμηλώσει αρχίζει και φωνάζει. Δεν είμαι άνετη να μιλήσω στο ίδιο μου το σπίτι. Αυτή η κατάσταση με πνιγεί. Ο μικρός αδερφός είναι πολύ καλομαθημένος και ο φίλος μου δεν του χαλάει χατήρι για να μην αρχίσει και μας φωνάζει. Και η μητέρα τους συνέχεια πάνω από το κεφάλι μας, αφού έπαιρνε τηλ τον σύντροφο μου και του έλεγε να της βρει δουλειά για να έρθει να μείνει κι αυτή εδώ. Στο μεταξύ στην Ελλάδα έχει τον άντρα της και ένα ακόμα παιδί. Πριν λίγες μέρες και ενώ καθόμασταν στο σαλόνι και οι 3, ο σύντροφος μου μού ανακοινώνει μπροστά στον αδερφό του ότι και του χρόνου θα μείνει μαζί μας και να πάμε σε μεγαλύτερο σπίτι, και να πάρουμε κι αμάξι για να τον πηγαίνει σε προπονήσεις. Εμένα δεν με ρώτησε καν αν συμφωνώ να μείνουμε πάλι όλοι μαζί, δεν με υπολόγισε καν στην απόφαση. Ο σύντροφος μου θέλει να παντρευτούμε και να ξεκινήσουμε οικογένεια αλλά δεν ξέρω τι να κάνω. Κι άμα παντρευτούμε θέλω να παντρευτώ αυτόν και όχι όλη του την οικογένεια. Φοβαμαι ποτέ δεν θα είμαι προτεραιότητα του, πάντα θα έρχομαι δεύτερη και τριτη. Και προς θεού δεν θέλω να μπω ανάμεσα σε αυτόν και την οικογένεια του αλλά με κάνει να αναρωτιέμαι εγώ που χωράω στην ζωή του; Η μητέρα του ανακατεύεται παντού και θέλει να τα ξέρει όλα. Και ο σύντροφος μου το ανέχεται αυτό και το θεωρεί φυσιολογικό. Ξέρω πως δεν μου πέφτει λόγος για τα οικογενειακά του αλλά από την στιγμή που κάποια πράγματα επηρεάζουν τη δίκη μας σχέση και συμβίωση, να κρατήσω το στόμα μου κλειστό; Το θέμα με τον αδερφό του και το άμα θα μείνει μαζί μας ή όχι έπρεπε να το συζητήσει μαζί μου, όχι να πάρει την απόφαση μόνος του μόνο κ μόνο επειδή είναι αδερφός του. Κι άμα ήταν ο δικός μου αδερφός εδώ μαζί μας, ο σύντροφος μου θα ανεχόταν τέτοια συμπεριφορά; Νιώθω πολύ μόνη μερικές φορές, και δεν έχω σε ποιον να μιλήσω. Να φύγω από αυτή τη σχέση όσο είναι ακόμα νωρίς ή να το προσπαθήσω; Δεν θέλω να ξεκινήσω έναν γάμο και μια οικογένεια γνωρίζοντας πως ο άντρας μου θα βαζει την μητέρα του συνεχώς πάνω από μας.