cap
Νεοφερμένος
Ο Σωτήρης! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 50 ετών και επαγγέλεται Μηχανικός λογισμικού. Έχει γράψει 80 μηνύματα.
02-05-08
21:21
Τις τελευταίες δύο εβδομάδες έχω εμφανίσει το εξής:
Ξαφνικά, και χωρίς κανένα λόγο, με πιάνει δύσπνοια (το είχα αναφέρει και σε προηγούμενο μήνυμα). Αν επιχειρήσω να καπνίσω σε αυτό το διάστημα, απλά γίνεται χειρότερη.
Ξαφνικά, και χωρίς κανένα λόγο, εξαφανίζεται όπως εμφανίστηκε. Αλλα μόλις εξαφανιστεί, αρχίζει να πονάει η αριστερή μου γάμπα! Βρε όσο και να καπνίσω, δύσπνοια δεν ξαναπαθαίνω, αλλα η γάμπα πονάει!
Φοβήθηκα για καμια θρόμβωση, αλλά όπως μου εξήγησε ο γιατρός θρόμβος που να πηγαινοέρχεται από τους πνεύμονες στο πόδι και να κάνει εμβολές τέτοιου τύπου είναι οχι απλά σπάνιο φαινόμενο, απίθανο. Χωρίς άλλα θορυβώδη συμπτώματα, πρήξιμο κλπ, ή πόνο κατά την εισπνοή (αν επρόκειτο για εμβολή) δεν μπορούμε να μιλάμε για τέτοιο πράγμα.
Συμπέρασμα: Μαλλον κάποια αγχώδης διαταραχή η οποία εμφανίζεται τόσο όμως πραγματική που σε κάνει να ανησυχείς για την υγεία σου. Το πόδι, όπως μου είπε φυσιοθεραπευτής, δείχνει μια τυπική εκδήλωση ισχιαλγίας που προερχεται από τη σπονδυλική στήλη λόγω βάρους, καθιστικής ζωής κλπ. Η δύσπνοια, αντε βρες το!
Για να μην εξετάζουμε μόνο αυτά που συμβαίνουν στη Ζετα...όπως βλέπετε έχουμε και εμείς τα μικρά μας ευρήματα, και φυσικά είμαι κατάπτυστος που δεν συνέχισα να επισκέπτομαι κάποιον ειδικό για να απομονώσω το πρόβλημα. Ανησύχησα τόσο για την υγεία μου που αναλώθηκα σε δεκάδες εξετάσεις έχοντας κάνει ένα τεράστιο, πρακτικά, τσεκ-απ για την επόμενη δεκαετία
Ξαφνικά, και χωρίς κανένα λόγο, με πιάνει δύσπνοια (το είχα αναφέρει και σε προηγούμενο μήνυμα). Αν επιχειρήσω να καπνίσω σε αυτό το διάστημα, απλά γίνεται χειρότερη.
Ξαφνικά, και χωρίς κανένα λόγο, εξαφανίζεται όπως εμφανίστηκε. Αλλα μόλις εξαφανιστεί, αρχίζει να πονάει η αριστερή μου γάμπα! Βρε όσο και να καπνίσω, δύσπνοια δεν ξαναπαθαίνω, αλλα η γάμπα πονάει!
Φοβήθηκα για καμια θρόμβωση, αλλά όπως μου εξήγησε ο γιατρός θρόμβος που να πηγαινοέρχεται από τους πνεύμονες στο πόδι και να κάνει εμβολές τέτοιου τύπου είναι οχι απλά σπάνιο φαινόμενο, απίθανο. Χωρίς άλλα θορυβώδη συμπτώματα, πρήξιμο κλπ, ή πόνο κατά την εισπνοή (αν επρόκειτο για εμβολή) δεν μπορούμε να μιλάμε για τέτοιο πράγμα.
Συμπέρασμα: Μαλλον κάποια αγχώδης διαταραχή η οποία εμφανίζεται τόσο όμως πραγματική που σε κάνει να ανησυχείς για την υγεία σου. Το πόδι, όπως μου είπε φυσιοθεραπευτής, δείχνει μια τυπική εκδήλωση ισχιαλγίας που προερχεται από τη σπονδυλική στήλη λόγω βάρους, καθιστικής ζωής κλπ. Η δύσπνοια, αντε βρες το!
Για να μην εξετάζουμε μόνο αυτά που συμβαίνουν στη Ζετα...όπως βλέπετε έχουμε και εμείς τα μικρά μας ευρήματα, και φυσικά είμαι κατάπτυστος που δεν συνέχισα να επισκέπτομαι κάποιον ειδικό για να απομονώσω το πρόβλημα. Ανησύχησα τόσο για την υγεία μου που αναλώθηκα σε δεκάδες εξετάσεις έχοντας κάνει ένα τεράστιο, πρακτικά, τσεκ-απ για την επόμενη δεκαετία
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
cap
Νεοφερμένος
Ο Σωτήρης! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 50 ετών και επαγγέλεται Μηχανικός λογισμικού. Έχει γράψει 80 μηνύματα.
02-05-08
21:16
Μην βασίζεστε στα προσωπικά μου λεγόμενα, αλλά έχω την εντύπωση οτι, όταν οι κρίσεις αυτές συμβαίνουν σε καταστάσεις που (φαινομενικά) δεν υπάρχει καμία πίεση ή / και άγχος, τότε μιλάμε για κάτι σοβαρότερο από μια απλή κρίση πανικού: Μιλάμε για αγχώδη διαταραχή ή διαταραχή πανικού.
Ο καλύτερος που μπορεί να το διαγνωσει αυτό είναι ένας ψυχολόγος. Ακόμα και σε αυτές τις διαταραχές υπάρχουν διαβαθμίσεις.
Αυτό που γνωρίζω είναι οτι αν δεν αντιμετωπιστούν μπορούν να οδηγήσουν σε κάτι ή σε όλα από τα εξής:
1. Αγοραφοβία (φοβάσαι να είσαι με κόσμο μπας και σου συμβεί κάτι, προτιμάς την ασφάλεια του σπιτιού σου).
2. Κατάθλιψη. Ο συνεχής φόβος, θανάτου ή γενικά για την υγεία μας, μας οδηγεί σε εσωστρέφεια η οποία εξελίσσεται σε κατάθλιψη. Παρατάμε τις δραστηριότητές μας, απομονωνόμαστε, αποξενωνόμαστε από φίλους και γνωστούς και κλαίμε μόνοι μας σαν emo στη γωνία.
3. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ παθολογικά ευρήματα. Οταν μας συμβαίνουν πράγματα για πολυ καιρό τα οποία μπορεί να προέρχονται από ψυχολογικά αίτια αλλά ταυτόχρονα επηρεάζουν την ψυχολογία μας, είναι (οχι πολύ πιθανό, αλλά πιθανό) να αναπτύξουμε τελικά πραγματικά παθολογικά ευρήματα ως αντίδραση του ίδιου μας του οργανισμού. Αν νομίζω οτι έχω πρόβλημα στην καρδιά (ενώ δεν έχω), στο τέλος θα αποκτήσω κάποιο, ίσως πιό γρήγορα από ο,τι αν διατηρούσα μια αισιόδοξη άποψη. Βεβαια, αυτό απαιτεί χρόνια και βαριάς μορφής διαταραχή συνοδευόμενη από κατάθλιψη κλπ.
Ολα αυτα είναι προσωπικές μου γνώσεις όπως τις έχω αποκομίσει διαβάζοντας / ρωτώντας και ενδέχεται να είναι λανθασμένες! Δεν αποσκοπώ στο να υποκαταστήσω τον ειδικό (ψυχολόγο), απλά να δώσω μια άλλη διάσταση! Συμβουλευτείτε έναν ειδικό, οχι εμένα!
Ο καλύτερος που μπορεί να το διαγνωσει αυτό είναι ένας ψυχολόγος. Ακόμα και σε αυτές τις διαταραχές υπάρχουν διαβαθμίσεις.
Αυτό που γνωρίζω είναι οτι αν δεν αντιμετωπιστούν μπορούν να οδηγήσουν σε κάτι ή σε όλα από τα εξής:
1. Αγοραφοβία (φοβάσαι να είσαι με κόσμο μπας και σου συμβεί κάτι, προτιμάς την ασφάλεια του σπιτιού σου).
2. Κατάθλιψη. Ο συνεχής φόβος, θανάτου ή γενικά για την υγεία μας, μας οδηγεί σε εσωστρέφεια η οποία εξελίσσεται σε κατάθλιψη. Παρατάμε τις δραστηριότητές μας, απομονωνόμαστε, αποξενωνόμαστε από φίλους και γνωστούς και κλαίμε μόνοι μας σαν emo στη γωνία.
3. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ παθολογικά ευρήματα. Οταν μας συμβαίνουν πράγματα για πολυ καιρό τα οποία μπορεί να προέρχονται από ψυχολογικά αίτια αλλά ταυτόχρονα επηρεάζουν την ψυχολογία μας, είναι (οχι πολύ πιθανό, αλλά πιθανό) να αναπτύξουμε τελικά πραγματικά παθολογικά ευρήματα ως αντίδραση του ίδιου μας του οργανισμού. Αν νομίζω οτι έχω πρόβλημα στην καρδιά (ενώ δεν έχω), στο τέλος θα αποκτήσω κάποιο, ίσως πιό γρήγορα από ο,τι αν διατηρούσα μια αισιόδοξη άποψη. Βεβαια, αυτό απαιτεί χρόνια και βαριάς μορφής διαταραχή συνοδευόμενη από κατάθλιψη κλπ.
Ολα αυτα είναι προσωπικές μου γνώσεις όπως τις έχω αποκομίσει διαβάζοντας / ρωτώντας και ενδέχεται να είναι λανθασμένες! Δεν αποσκοπώ στο να υποκαταστήσω τον ειδικό (ψυχολόγο), απλά να δώσω μια άλλη διάσταση! Συμβουλευτείτε έναν ειδικό, οχι εμένα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
cap
Νεοφερμένος
Ο Σωτήρης! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 50 ετών και επαγγέλεται Μηχανικός λογισμικού. Έχει γράψει 80 μηνύματα.
29-04-08
11:18
Πιστεύω οτι το σημαντικότερο σε αυτές τις καταστάσεις είναι να ξέρεις οτι δεν είσαι μόνη σου, οτι δεν είναι κατι "εξωτικό" αυτό που συμβαίνει και οτι δεν συμβαίνει μόνο σε σένα. Εμένα προσωπικά με βοήθησε πολύ όταν άκουσα και ιστορίες άλλων που είχαν παρόμοια περιστατικά, κατάλαβα οτι είναι κάτι που αντιμετωπίζεται και που μπορεί να ελεχθεί.
Παρένθεση: Πολύ θα με τιμούσε (ασχετα με το δυσάρεστο του πράγματος) αν όταν ήμουν φαντάρος η κοπελιά μου αντιδρούσε έτσι. Στην περίπτωσή μου βέβαια, τότε, τα πράγματα εξελίχθηκαν τελείως διαφορετικά
Παρένθεση: Πολύ θα με τιμούσε (ασχετα με το δυσάρεστο του πράγματος) αν όταν ήμουν φαντάρος η κοπελιά μου αντιδρούσε έτσι. Στην περίπτωσή μου βέβαια, τότε, τα πράγματα εξελίχθηκαν τελείως διαφορετικά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.