Άλλα μηνύματα του μέλους lena_nn2 σε αυτό το thread

Αρχική Δημοσίευση από Rene2004:

Μπορεί ο άντρας της να είναι ο πιο γλυκός ο πιο καλός και υπομονετικός άνθρωπος.Αυτος που την αγαπάει και της έχει σταθεί στις δύσκολες στιγμες.Ομως ίσως δεν είναι και δεν ήταν ποτέ ερωτευμένη μαζί του.Αλλο αγάπη και άλλο έρωτας.Και εγώ αγαπάω τις φίλες μου αλλά ερωτεύτηκα τον Γιάννη.Αυτο έπρεπε να το είχες καταλάβει ήδη πολύ νωριτερα(ίσως την πρώτη φορά που ήρθε ο πρώην σου στη ζωή σου)και όχι αφού έκανες οικογενεια.Εγω πιστεύω ότι οικογένεια οφείλουν να φτιάχνουν άνθρωποι που είναι ερωτευμένη με τον σύζυγό τους, ώριμοι και έτοιμοι να αποδεχθούν το γεγονός ότι θα κάνουν κάποιες θυσίες.Δυστυχως σε αυτήν την κατάσταση που έχεις φτάσει είναι πολύ δύσκολα.Επρεπε ήδη να το είχες κόψει αυτό με τον πρώην ή να ζητούσες βοήθεια από κάποιον ειδικό.Δεν πιστεύω ότι φταίει ο άντρας σου αφού όπως μας λες είναι εκεί για εσένα αλλά εσύ!Δεν τον ερωτεύτηκες (ποτε?!) και τον αγαπησες λόγω της συμπεριφοράς του απέναντι σου.Το θέμα ίσως να έχει να κάνει με όλη την σχέση σας από τοτε που είχε αρχίσει ακομα.!

Click για ανάπτυξη...

Ναι, έχεις δίκιο, μπορεί πραγματικά να μην τον ερωτεύτηκα ποτέ. Δεν ξέρω όμως ποιος είναι σε θέση να κρίνει ποιος "οφείλει" να κάνει οικογένεια. Πέρα από όλες τις άλλες θυσίες, θεωρείς ότι δεν είναι θυσία το ότι παραμερίζω τα συναισθήματά μου; Μα, θα μου πεις, είναι αυτονόητο ότι πρέπει να σώσεις την οικογένειά σου. Ναι, αλλά ως "θυσία" δεν το βιώνω; Κι αν δεν ήταν ο πρώην, δεν θα μπορούσε να ήταν κάποιος άλλος; Στα τόσα χρόνια κοινού βίου ενός ζευγαριού πόσο απίθανο είναι να συμβεί αυτό; Εννοείται πως στα κίνητρά μου για να παντρευτώ και στα σχέδιά μου δεν υπήρχε ότι θα "ξανά"ερωτευμόμουν τον πρώην μου ή κάποιον άλλον. Πόσο σίγουροι μπορούμε να είμαστε και να λέμε "αα αυτό εγώ δεν θα το έκανα ΠΟΤΕ", "αυτό δεν θα συμβεί ΠΟΤΕ σε μένα". Πρώτη φορά το ακούτε μερικοί να συμβαίνει; Είστε όλοι και θα είστε για πάντα όλοι τόσο δυνατοί/ ηθικοί (δεν ξέρω..) που πατάτε και θα πατάτε κουμπιά σε καθετί που "ξεφεύγει" από το πρόγραμμα, από κάτι δεδομένο, από κάτι που ήταν κάπως αλλιώς και άλλαξε; Μπράβο, αν είναι έτσι, συγχαρητήρια! Χαίρομαι πολύ που βρίσκομαι ανάμεσα σε τόσο ακέραιους συνανθρώπους! Και συγγνώμη που μιαίνω την ηθική και τέλεια κοινωνία σας...

Ναι θα έπρεπε να έχουν γίνει αλλιώς τα πράγματα και να έμενε εκεί, πριν παντρευτώ, που επέλεξα να το κόψω και να μείνω με το σύντροφό μου και αρνήθηκα να προσπαθήσω για άλλη μια φορά μαζί του. Ή να χώριζα και όπου έβγαινε με τον άλλον για άλλη μια φορά... ΔΕΝ ΕΜΕΙΝΑ ΣΤΗ ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΣΙΓΟΥΡΙΑ. Ότι με αγαπάει και δεν θα με χωρίσει και όλα τέλεια. Έμεινα γιατί δεν άξιζε να τον αδειάσω και να τον πληγώσω. Έμεινα για την "ασφάλεια" και την "ηρεμία" που είχα εγώ στα συναισθήματά μου, στον τρόπο που λειτουργούσα και λειτουργώ εγώ. Ήμουν και είμαι καλά μαζί του. Βέβαια, όπως δεν άξιζε τότε, δεν αξίζει πολύ περισσότερο και σε καμία περίπτωση αυτό που συμβαίνει τώρα.

Πάντως, μην δαιμονοποιούμε τα πράγματα. Μιλάμε για μια επικοινωνία (δεν το παρουσιάζω σαν κάτι αθώο) και για συναισθήματα που δεν "ελέγχω". Αυτή η επικοινωνία είναι σαν "ανάγκη"...

Και δεν είμαι ερωτόπληκτη που είπαν κάποιοι, ούτε φαντασιόπληκτη, ούτε απωθημένο είναι ούτε εμμονή, ούτε είμαι ερωτευμένη με έναν άνθρωπο που μου στέλνει μηνύματα, ετσι... Είναι ένας άνθρωπος αληθινός, που τον γνωρίζω πολύ καλά, έχουμε συνυπάρξει... και δεν έχει τελειώσει ούτε για μένα ούτε για εκείνον.

Δεν μπορώ να γυρίσω το χρόνο πίσω. Δεν φανταζόμουν ότι η απόφαση που πήρα τότε να μείνω με το σύντροφο μου χωρίς περιστροφές, σήμερα θα μου φαινόταν τόσο μακρινή...

Θα το κόψω αλλά θέλω χρόνο...

Αρχική Δημοσίευση από Valder:

Εαν μπορούσε να γίνει αυτή η συμφωνία με τον Διάβολο, εαν δεν σε υποχρέωνε καμία γνώμη όλων μας και καμία ηθική της κοινωνίας. Τι θα έκανες πραγματικά; Θα την δεχόσουν;

Πες μου... Αν δεν σε έβλεπε κανείς μας... Τι θα έκανες;

Click για ανάπτυξη...

Όχι, δεν θα τη δεχόμουν αυτή τη συμφωνία με κάθε ειλικρίνεια. Δεν είναι σεξουαλικό το θέμα. Ακόμη κι αν βρισκόμασταν μια φορά και κανείς δεν μάθαινε και κανείς δεν θυμόταν...όχι, δεν θα το έκανα. Δεν έχει νόημα. Αν δυσκολεύομαι να το σταματήσω τώρα που δεν έχει τίποτα, θα το σταματήσω μετά; όχι.

Αρχική Δημοσίευση από Aleksa:

Λένα, εγώ δεν θα είμαι τόσο απόλυτη ούτε και θα μιλήσω με αφορισμούς, αφού όποιος είναι "έξω απ' το χορό..."

Click για ανάπτυξη...

Άλλη μία αδυναμία των ανθρώπων είναι να κρίνουν και να κατακρίνουν πανεύκολα εκ του ασφαλούς... εγώ τους ευχαριστώ όλους και σκέφτομαι όλα όσα γράφετε όσο σκληρά κι αν είναι, πιστέψτε με...δεν είναι σκληρότερα από αυτά που σκέφτομαι εγώ η ίδια για μένα.

Σε ευχαριστώ, συμφωνώ και κρατάω όσα μου είπες, αυτό σκοπεύω να κάνω..

Αρχική Δημοσίευση από eukleidhs1821:

ποσο με τσαντιζουν αυτες οι γυναικες!καταρχην κερατωνεις τον ανδρα σου ο οποιος δεν εχει ιδεα

Click για ανάπτυξη...

ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΧΩ ΚΕΡΑΤΩΣΕΙ ΠΟΤΕ

Αρχική Δημοσίευση από Agaphbou:

Θα προσθέσω δύο τελευταία λόγια και ελπίζω να σου φανούν χρήσιμα Λένα μου.

1. Το πρόβλημα το έχεις με τον άντρα σου. Το ότι βρίσκεσαι ξαφνικά ερωτευμένη μ' έναν άλλον άντρα (όποιος κι αν είναι αυτός, παλιό απωθημένο ή ο γείτονας απέναντι) δείχνει κάποιο κενό στη σχέση σου με τον σύζυγό σου. Μπορεί να είναι πολύ καλός για σένα, αλλά όχι κατάλληλος για σένα. Όσο καλοί και χρυσοί άνθρωποι κι αν είμαστε, όση αγάπη κι αν προσφέρουμε απλόχερα, μερικές φορές απλώς δεν ταιριάζουμε με τον άλλο, δεν υπάρχει χημεία. Μπορεί απλά να βαριέσαι. Ωστόσο, απ' τη στιγμή που τον αγαπάς, όπως λες και θες να είστε μαζί, προσπάθησε να επικεντρωθείς στο πώς να ανανεώσετε και να βελτιώσετε τη σχέση σας, αντί να ψάχνεις γι' αυτά που σου λείπουν σε τρίτα πρόσωπα. Οι πρώην είναι πρώην για κάποιο λόγο και ανήκουν στο παρελθόν.

2. Μπορεί, όπως λες, να αισθάνεσαι ότι ήδη τον απατάς, αλλά ακόμη είσαι σ' ένα στάδιο που η απιστία σου είναι μόνο συναισθηματική. Αντί να κατηγορείς τον εαυτό σου, σκέψου ότι θα μπορούσες τόσο καιρό να έχεις βρεθεί με τον άλλο, αλλά δεν το έκανες. Θες να είσαι καλή και σωστή κι αυτό είναι το πρώτο βήμα για να γίνεις. Μην αυτομαστιγώνεσαι για κάθε σκέψη σου με άλλον άντρα, απλώς σταμάτα την επικοινωνία σας και εστίασε στους ανθρώπους που θες στη ζωή σου. Συμφιλιώσου με τα συναισθήματά σου και προσπάθησε να καταλάβεις από πού πηγάζουν, αλλιώς θα σε κυριεύουν μια ζωή και θα βρίσκεσαι σε καταστάσεις σαν αυτή που μας περιγράφεις. Και μην τρελαίνεσαι γιατί κανείς δε σου εγγυάται ότι και με τον άλλο άντρα θα παρέμενες ερωτευμένη εάν τον παντρευόσουν· ίσως και να χάνονταν ό,τι καλό σου χει απομείνει για κείνον. Είναι ένα κομμάτι της ζωής σου, του εαυτού σου, αλλά δεν ήταν δίπλα σου όταν έπρεπε. Σημασία έχει ο άντρας που επέλεξες να παντρευτείς και οι λόγοι για τους οποίους καταλήξατε μαζί.
Και να θυμάσαι, ό,τι αφήνεις σε αφήνει.

Click για ανάπτυξη...

Όντως, έχω αρχίσει εδώ και καιρό να σκέφτομαι τι μπορεί να μας έφερε εδώ και προσπαθώ να κάνω πράγματα να το ξαναπιάσω από την αρχή. Και θέλω να καταλάβω τα συναισθήματά μου και γιατί νιώθω ώστε να το διορθώσω όσο ακόμα είναι καιρός.

Σε ευχαριστώ πολύ για όσα μου έγραψες...ουσιαστικά ξέρω τι πρέπει να κάνω και θα το κάνω...απλώς πνίγομαι και ήθελα να το μοιραστώ..

Αρχική Δημοσίευση από eukleidhs1821:

για μενα δεν υπαρχει καμια δικαιολογια.εφοσον απατησε το συζυγο της και μαλιστα δεν του το λεει θα επρεπε να ντρεπεται το λιγοτερο.ελατε στη θεση αυτου του φουκαρα τωρα.τεσπα μου ανεβαινει το αιμα στο κεφαλι με αυτο το θεμα.και μου αρεσει που το κανε και θεμα η κυρια και ζηταει και συμβουλες.α ρε θρασσος.

Click για ανάπτυξη...

Δεν το απάτησα βρε παιδιά, έλεος! Εξάπτεστε και πυροβολείτε μερικοί χωρίς να έχετε καταλάβει καν τι λέμε. Και ναι, είναι θέμα, εκεί στον παράδεισο που ζεις εσύ και είστε όλοι με σεβασμό, αξιοπρέπεια, χωρίς ανθρώπινες αδυναμίες και ζείτε μια ενάρετη ζωή, δεν μπορείτε ούτε να διανοηθείτε ότι κάποιος μπορεί να ερωτευτεί κάποιον που δεν πρέπει, σε μια στιγμή που δεν πρέπει και ψάχνει να το διαχειριστεί χωρίς να κάνει καμιά παλαβομάρα.

Αυτό με το αίμα στο κεφάλι να το δεις, είναι επικίνδυνο...αλήθεια.

Αρχική Δημοσίευση από DumeNuke:

Θα ήταν ηθικά μεμπτό:
Να βγει μια φορά για καφέ με τον πρώην, να τον αφήσω να τον βιδώσει και μετά να γυρίσει αυτή στον άντρα και το παιδί και αυτός στην αραβωνιαστικιά και να κάνουν και οι δύο ότι τίποτα δεν συνέβη ποτέ;

Γιατί, εγώ, τις κινήσεις του τυπά εκεί τις κόβω ότι αποσκοπούν. Και η θεματοθέτρια, μάλλον, το έχει καταλάβει και περισσότερο βασανίζεται για το πόσο κακό είναι να ενδώσει, πάρα για το τι πρέπει να κάνει.
Είναι κάνεις άλλος που την κόβει έτσι την κατάσταση ή είμαι ο μόνος κυνικός εδώ μέσα;

Click για ανάπτυξη...

Δυστυχώς είναι ένα από τα σενάρια που σκέφτομαι ότι μπορεί να παίζουν όταν προσπαθώ να καταλάβω τι πραγματικά θέλει εκείνος από εμένα. Όμως, δεν επιδιώκει να βρεθούμε, δεν το ζητάει. Κάποια στιγμή φτάσαμε να το συζητήσουμε αυτό το "μια φορά" και τέλος, αλλά καταλήξαμε ότι και πάλι δεν θα τελείωνε και θα γίνονταν χειρότερα τα πράγματα. Προσπαθήσαμε να χαθούμε αλλά δεν...

Από μέρους μου τουλάχιστον, δεν είναι σεξουαλικό το θέμα, να πω ότι θα γίνει και εντάξει θα μου φύγει...
Από τη δική του πλευρά, υπάρχουν τόσες κοπέλες...

Σημειωτέον, θεωρώ ότι ανήθικη δεν είναι μόνο η πράξη, ανήθικη είναι και η σκέψη. Και μόνο που τον σκέφτομαι, νιώθω ότι έχω απιστήσει.

Αρχική Δημοσίευση από Valder:

Θα σιχαθεί τον εαυτό της για πάντα. Αρχικά της αρέσει η ιδέα αλλά μετά θα βασανίζεται.

Click για ανάπτυξη...

Συμφωνώ γενικά με όσα γράφεις...Δεν θέλω να το κάνω, δεν έχει νόημα... Θα ήθελα πολύ όμως να "μπορώ" να το κάνω...

Αρχική Δημοσίευση από Valder:

Μιας εσφαλμένης εικόνας τελειου τύπου που έχει για τον άλλο.

Εχει ερωτευτεί οχι τον τύπο, αλλά την προσδοκία που έχει απο τον τύπο.

Click για ανάπτυξη...

Μακάρι να είναι έτσι...αλλά ξέρω πως δεν είναι τέλειος, ούτε ιδανικός. Ακόμα και αν δεν είχα γνωρίσει τον σύντροφό μου και να συνέχιζα με τον πρώην μπορεί και πάλι να τελείωνε ή, ακόμα χειρότερα να ήμουν στη θέση της άλλης γυναίκας... Πολλές φορές συγκρίνω τον εαυτό μου μαζί της και σκέφτομαι πως θα ήταν να τον έχω αλλά να ξέρω πως τον μοιράζομαι... Δεν θα το ήθελα, αλλά συγκρίνω το πως νιώθω τώρα με το πως θα ένιωθα αν... Είναι τρελά όλα αυτά που σκέφτομαι, το ξέρω...

Αρχική Δημοσίευση από lollipop08:

Είσαι σίγουρη πως θέλεις να χαλάσεις τον γάμο σου για χάρη ενος άντρα που το μόνο που κάνει είναι την ζωή σου δύσκολη;

Click για ανάπτυξη...

Σε ευχαριστώ για το μήνυμά σου! Είμαι σίγουρη πως δεν θέλω να χαλάσω την οικογένειά μου... αλλά προσπαθώ να το διαχειριστώ...
Και εδώ να πω, γιατί πολλοί το αναφέρουν, δεν λέω ότι θέλω να τον ξεπεράσω και δεν μπορώ, λέω ότι είμαι ερωτευμένη, νιώθω ερωτευμένη, με όλα τα συμπτώματα! Και αυτή τη στιγμή μου φαίνεται ακατόρθωτο να το σταματήσω. Δεν είναι γρίπη βρε παιδιά...

Σχετικά με εκείνον νομίζω ότι συμβαίνουν δύο τινά: 1. Θέλει να παίζει, να εμφανίζεται, να εξαφανίζεται και αν προκύψει και πότε πότε μια κι έξω έχει καλώς... (δεν μου το ζητάει όμως, θέλει να με κάνει να το ζητήσω εγώ;; Θα έπρεπε να ξέρει πως δεν θα το κάνω)

2. Το ενδεχόμενο να νιώθει παγιδευμένος κι εκείνος; Το εξετάζουμε αυτό ή δεν παίζει λέτε;; Γενικά, είναι δειλός... και στο να παραδεχτεί πως νιώθει και στο να υποστηρίξει αυτό που θέλει... Νομίζω ότι σαν χαρακτήρας δεν θα διεκδικούσε ποτέ... ή μπορεί απλώς να μην με θέλει τελικά όσο λέει... Δεν καταλαβαίνω όμως τι κάνει και γιατί...

Με προβληματίζει όχι μόνο το τι θα κάνω, αλλά και το τι θέλει εκείνος τελικά... Κάποια στιγμή πριν από έναν χρόνο, είχα προσπαθήσει να του εξηγήσω κάποια πράγματα για το πως νιωθω και μου είχε πει πως τον φοβίζει το ότι είναι πολύ έντονο και τι συνέπειες μπορεί να έχει και ότι δεν είμαστε έτοιμοι να τις αναλάβουμε...Δεν είχα μιλήσει εντελώς ανοιχτά γιατί δεν νομίζω πως είναι αμοιβαίο στο βαθμό που το νιώθω εγώ τουλάχιστον...

Μήπως δεν παίρνει ξεκάθαρη θέση για να μην έχει και ευθύνη; π.χ. δεν ζητάει να βρεθούμε για να μην του ζητήσω εγώ μετά τα ρέστα αν εξαφανιστεί; Γιατί όμως να μη βρει μια άλλη κοπέλα να κάνει την πλάκα του που θα ήταν και πιο εύκολα τα πράγματα και σε τελική ανάλυση θα γινόταν και κάτι..;

Μήπως να του μιλούσα ανοιχτά τελικά;

Αρχική Δημοσίευση από Lady M:

Έχω την αίσθηση από αυτά που γράφεις ότι για τον πρώην ήσουν πάντα η δεύτερη επιλογή.
Πάντα κάτι ή κάποια υπήρχε στη μέση και δεν έμπαινες πρώτη. Αλλά σε ήθελε εκεί stand by γι αυτο και κρατούσε επαφή μαζί σου όταν ήταν αλλού.

Click για ανάπτυξη...

Ναι, συνέβη και αυτό. Δεν ξέρω αν θα το έλεγα δευτερη επιλογή (εγώ ένιωθα σχεδόν πάντα δεύτερη), δεν υπήρχε τίποτα ερωτικό μεταξύ μας ενώ ήταν σε σχέση, απ'όσα είμαι σε θέση να γνωρίζω τουλάχιστον... Κάποια στιγμή έκανε την κίνηση όταν ήταν διαθέσιμος (χωρίς να ξέρει πάλι σε τι φάση είμαι εγώ) αλλά δεν το συνέχισα γιατί είχα ήδη γνωρίσει τον σύντροφό μου...και όντως κόψαμε...Εγώ όμως πέρασα πολύ άσχημα για να στηρίξω την απόφασή μου. Ήταν η δεύτερη και τελευταία φορά που ήταν ξεκάθαρος, η πρώτη ήταν στην αρχή...

Εκτός από τις άλλες κοπέλες δηλαδή υπήρξε πολλές φορές κακό timing... το άκουσα και αυτό! Είναι πάντως του προγράμματος, της σκέψης και της υπερανάλυσης...Εγώ δεν τα μπορώ καθόλου αυτά... Και αναρωτιέμαι, πώς χωράει κάτι τέτοιο στην τόσο "τέλεια τακτοποιημένη" ζωή του; (ειρωνικά το λέω)

Λένω, ξέρω ότι θα το κάνω χειρότερο αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Ο σύζυγός μου είναι υπέροχος άνθρωπος και άντρας είτε με α είτε με Α, μία είναι η σημασία. Το σκέφτηκα κι εγώ μέσα στην απόγνωσή μου να του μιλήσω αλλά φοβάμαι. Πιστεύω ότι θα θιχτεί η αξιοπρέπειά του, θα πληγωθεί και σίγουρα θα γίνει εξω φρενών. Στο τέλος όμως νομίζω πως δεν θα εγκατέλειπε...Έτσι φαντάζομαι πως θα γινόταν, δεν ξέρω όμως αν μπορώ να το ρισκάρω...

Lady M, εγώ είμαι 32 και εκείνος 35.

Διαβάζω όλα τα μηνύματα και τα επεξεργάζομαι. Σκέφτομαι όλα όσα μου λέτε...Ευχαριστώ πολύ όλους σας!

Agaphbou συμφωνώ μαζί σου σε όλα. Ήταν κάτι που συζητήσαμε το γιατί τώρα, γιατί ενώ έχω οικογένεια και παιδί και τέλος πάντων τι θα βγει από όλο αυτό και τι θέλει. Λάθος μου που δεν το έκοψα εξαρχής, το παραδέχομαι. Μου έδωσε απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματά μου, που είχα από τότε. Με λίγα λόγια αυτό που κατάλαβα είναι ότι βρίσκεται σε μια παρόμοια θέση συναισθηματικά. Μπορεί να κάνω λάθος. Αλλά έτσι νιώθω, αυτό εισπράττω.

Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να το μάθει ο σύντροφός μου. Δεν είμαι ερωτευμένη μαζί του αλλά τον αγαπώ βαθιά. Όσο γελοίο/ανήθικο/οξύμωρο κι αν φαίνεται. Δεν θέλω να τον χάσω. Με τον άλλον είμαι ερωτευμένη. Δεν είναι απλώς κόλλημα ή απωθημένο. Την πάτησα. Το έχασα. Έχω ανάγκη να του μιλάω, έχω ανάγκη να τον βλέπω έστω και από μακριά. Φυσικά δεν θέλω του το δείχνω, ούτε και του το έχω πει. Το περνάω όλο μόνη μου.

Με ρώτησες προς τα που τείνω...Δεν θέλω να χάσω το σύντροφό μου και την οικογένειά μας, όμως έχω πειστεί ότι δεν μπορούν να αλλάξουν πια τα συναισθήματά μου. Προσπαθώ να τον βγάλω από το μυαλό μου. Δεν είναι καθόλου εύκολο...

Καλησπέρα! Είμαι καινούρια στο φόρουμ και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια ιδιαίτερη ιστορία που με κάνει να είμαι σε απόγνωση και να μην μπορώ να τη μοιραστώ με οικείους μου. Είμαι παντρεμένη και έχω ένα παιδάκι. Όμως ουσιαστικά ποτέ δεν σταμάτησα να επικοινωνώ με τον πρώην μου που ήταν και η πρώτη μου σχέση, παρά μόνο για ενδιάμεσα διαστήματα. Υπήρχε και υπάρχει πολλή μεγάλη έλξη ανάμεσά μας αλλά δυστυχώς για διάφορους λόγους δεν το αφήσαμε να εξελιχθεί όπως θα έπρεπε και τώρα εγώ (τουλάχιστον εγώ σίγουρα) τυραννιέμαι. Ο σημαντικότερος λόγος που δεν στέριωσε ποτέ η σχέση είναι ότι από πολύ νωρίς τρίτοι καλοθελητές έβαζαν λόγια με αποτέλεσμα να μην έχει εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλον. Ήμασταν και πολύ μικροί. Εγώ δεν μπορούσα να το χειριστώ ώριμα και έκανα συνεχώς σκηνές ζήλιας ή έκανα πράγματα που δεν με εξέφραζαν επειδή ένιωθα πληγωμένη, απλώς για να του δείξω ότι δεν με ενδιαφέρει, σαν αντίδραση. Εντελώς ανώριμο αλλά αυτό που ένιωσα από την αρχή για εκείνον ήταν τόσο έντονο που δεν ήξερα πως να το διαχειριστώ. Στο να μην του έχω εμπιστοσύνη έφταιξε βέβαια και το ότι όσες σχέσεις και αν έκανε, μιλούσε κάθε φορά για ένα διάστημα και μαζί μου. Δεν έγινε όμως τίποτα ερωτικό μεταξύ μας ενώ ήταν σε σχέση.

Κάποια στιγμή βρέθηκα σε ένα πολύ μεγάλο δίλημμα. Μου ζήτησε να είμαστε μαζί, πράγμα που τόσο ξεκάθαρα δεν μου το είχε ξαναζητήσει (σκέφτεται πολύ, υπεραναλύει και προγραμματίζει τα πάντα...τα νεύρα μου!). Όμως εγώ ήμουν ήδη με τον σύντροφό μου (δεν είχαμε παντρευτεί ακόμα). Είναι πολύ καλός και στοργικός και πατέρας και σύζυγος και γενικά τον θαυμάζω πολύ (και λυπάμαι για όλο αυτό που γίνεται). Από τη μία λοιπόν θα το ζούσα με τον άνθρωπο που ήθελα τόσο πολύ και δεν με ένοιαζε αν θα με πλήγωνε, αν τελικά ήταν όπως μου τον παρουσίαζαν κάποτε οι τρίτοι. Θα ήξερα πως το έζησα. Όμως δεν ήμουν μόνη. Θα πλήγωνα έναν άνθρωπο που με λατρεύει. Και αυτό με σταμάτησε. Δεν έμεινα για τη σιγουριά, όχι. Τον αγαπώ κι εγώ, αλλά με μια αγάπη διαφορετική. Περάσαμε και πολλές δυσκολίες μαζί και δεθήκαμε πολύ σαν άνθρωποι.

Την τελευταία φορά, ο πρώην μπήκε στη ζωή μου μόλις απέκτησα το παιδάκι μου και ήμουν πολύ καλά με τον σύντροφό μου. Νόμιζα πως τον είχα ξεπεράσει. Έψαξε πολύ για να με βρει, δεν έχουμε πια κοινούς γνωστούς και έτσι σκαρφίστηκε κάποιους τρόπους για να με πλησιασει, πολύ διακριτικά και χωρίς να ξέρει σε τι φάση βρίσκομαι. Στην αρχή τον απέφευγα αλλά τελικά δεν βρήκα τη δύναμη να το σταματήσω. Του εξήγησα σε τι φάση είμαι, αλλά δεν άργησε να αναθερμανθεί αυτό που νιώθουμε. Κάποια στιγμή μου είπε πως θέλει και εκείνος να κάνει οικογένεια με την κοπέλα του και προσπαθήσαμε να σταματήσουμε. Έκαναν και παιδάκι. Σταματήσαμε όντως για κάποιο διάστημα να μιλάμε. Και ξανά πάλι από την αρχή. Το παλεύουμε αλλά πάλι στα ίδια καταλήγουμε. Δεν έχουμε βρεθεί, μιλάμε μόνο με μηνύματα, τηλέφωνο και βιντεοκλήσεις. Μιλάμε ερωτικά όμως, μου λέει πως με θέλει πολύ κλπ.

Εδώ και κάποιο διάστημα έχω παραδοθεί. Έχω αποδεχτεί ότι είμαι ερωτευμένη μαζί του αλλά δεν του το έχω πει. Εκείνος "φεύγει" και "ξανάρχεται". Μου λέει πως δεν ξέρει πως να το διαχειριστεί. Πως με θέλει πολύ αλλά δεν πρέπει να αφήσουμε να πληγωθεί κανείς. Πως δεν πρέπει να γίνει κάτι παραπάνω, αλλά δεν σταματάει κιόλας οριστικά. Και από την άλλη δεν με "αφήνει" να του δείξω πως νιώθω. Είναι πολύ σοβαρός και μετρημένος. Αν ήθελε απλώς μια περιπέτεια, νομίζω θα την είχε βρει. Δεν βρισκόμαστε έτσι κι αλλιώς. Δεν έχει "υπόσταση" όλο αυτό. Δεν παύει βέβαια να είναι ανήθικο. Όμως υποφέρω. Δεν έπαψα ποτέ να είμαι ερωτευμένη μαζί του και τώρα υποφέρω περισσότερο από ποτέ. Δεν θέλω να πληγώσω την οικογένειά μου, ούτε κι εκείνος τη δική του. Δεν θέλω να πληγωθεί κανείς. Τί θα γίνει όμως βρε παιδιά; Υποφέρω..! Έχω προσπαθήσει πολλές φορές να τον βγάλω από τη ζωή μου αλλά είναι εκεί, είναι στη σκέψη μου, στην καρδιά μου. Για λίγο μόνο νομίζω πως τα καταφέρνω και ξαναλυγίζω, σαν να κοροϊδεύω τον εαυτό μου. Τον αγαπώ και ξέρω πως ποτέ δεν θα τον έχω...

Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να με βοηθήσει, όμως θέλω πολύ να μου πείτε τη γνώμη σας...