Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
06-08-20
10:31
Κάνεις το ίδιο λάθος που έγινε και κάπου παραπάνω στη συζήτηση. Κρίνεις μία πολιτική - εν προκειμένω, το affirmative action - χρησιμοποιώντας ως μέτρο την ιδανική κατάσταση που θα έπρεπε να υπάρχει. Ωστόσο, αν κάνεις τον κόπο να κρίνεις και να αξιολογήσεις την κατάσταση πριν την εμφάνιση των affirmative actions θα έβλεπες ότι ήταν εξίσου ή/και περισσότερο κακή σε σχέση με το «ιδανικό» της αξιοκρατίας. Όπως έχει ειπωθεί και παραπάνω, τα affirmative actions έχουν ως στόχο να δώσουν χώρο σε ομάδες που δεν τον είχαν και, έπειτα, το ιδανικό θα ήταν να σταματήσουν όταν πλέον η κατάσταση θα είναι αρκετά πιο ισορροπημένη.
Αναλυτικότερα έχουν παρουσιαστεί όλα τα παραπάνω στις προηγούμενες σελίδες.
Ο λόγος που η κατάσταση ήταν χειρότερη πριν ήταν λόγω έλλειψης παιδείας και βελτιώθηκε με τους αγώνες των ιδίων των μειονοτήτων και λαμπρών εκπροσώπων τους (βλ. Nelson Mandela, Simone de Beauvoir, Madalyn Murray O'Hair κ.ά.), και όχι με παρεμβάσεις του κράτους ή εταιριών. Εάν πχ προσληφθεί κάποιος επειδή είναι έγχρωμος, ενώ δε διαθέτει τα απαιτούμενα προσόντα, τότε όλοι οι συνάδελφοί του θα τον στραβοκοιτάνε και θα είναι περιθωριοποιημένος. Κανείς δε συμπαθεί όσους έχουν ελαφρυντικά και κονέ, γι αυτό το σημαντικό είναι να καλλιεργείται η παιδεία των ανθρώπων και να μη γέρνει η ζυγαριά ούτε υπέρ ούτε κατά μιας ομάδας με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Επομένως, όχι, δε θεωρώ ότι τα affirmative actions βελτιώνουν την κατάσταση, με εξαίρεση μόνο τη χορήγηση συντάξεων σε όσους είναι πραγματικά ανήμποροι να ζήσουν τον εαυτό τους.
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
03-08-20
02:31
Μπορεί να επαναλάβω απόψεις που έχουν ήδη διατυπωθεί, δεν πρόλαβα να τα διαβάσω όλα, συγχωρέστε με.
Προσωπικά θεωρώ ότι η μοναδική λύση απέναντι σε οποιονδήποτε ρατσισμό είναι η υιοθέτηση της αξιοκρατίας. Θέτουμε πρώτα τα προαπαιτούμενα προσόντα (προσοχή - όχι με "φωτογραφικές" διατάξεις! ) και έπειτα όποιος τα πληροί, προσλαμβάνεται/εισάγεται στη σχολή/αναλόγως για τι μιλάμε. Τα χαρακτηριστικά του που είναι άσχετα με τα ζητούμενα, δε θα πρέπει να λαμβάνονται καθόλου υπόψιν, ούτε με αρνητικό ούτε με θετικό αντίκτυπο. Είναι εξίσου λάθος να προσλαμβάνεις έναν άχρηστο ανιψιό υπουργού μ' έναν άχρηστο έγχρωμο ομοφυλόφιλο επειδή θες το προφίλ της εταιρίας σου να μοιάζει με αφίσα της Benetton. Και οι δύο επιλογές είναι αντιπαραγωγικές και εντείνουν τη στερεοτυπική λήψη αποφάσεων.
Η αξιοκρατία, ωστόσο, δεν είναι απλώς ένα κριτήριο επιλογής σε οικονομικά - πολιτικά - κοινωνικά ζητήματα, είναι τρόπος ζωής. Πρέπει να μάθεις στο παιδί σου να είναι σωστό με τους ανθρώπους, να διεκδικεί τα δικαιώματά του και να τηρεί τις υποχρεώσεις του. Όχι να γκρινιάζεις στον δάσκαλο επειδή ο κανακάρης σου πήρε 12 στην ιστορία ενώ δεν άνοιξε ποτέ του βιβλίο και τώρα του χαλάει τον μέσο όρο. Όχι να λες στο παιδί σου ότι είναι αχαΐρευτο επειδή προτίμησε να γίνει καλλιτέχνης αντί για υπάλληλος του ΟΤΕ με "σταθερό μισθό και ωράριο". Όχι να το ενθαρρύνεις να κάνει παρέα με τα πλούσια κωλόπαιδα της τάξης του με την ελπίδα να "έρθουν κοντά" οι οικογένειές σας και να στραβομουτσουνιάζεις όποτε μιλά για το αλλοδαπό φιλαράκι του. Ειδικά τη στιγμή που θα πας μετά να καυχηθείς στις ξιπασμένες φίλες σου ότι "ο Αχμέτ είναι πολύ καλό παιδί, έρχεται και τρώει σπίτι μας πολλές φορές" με ύφος λες και ασκείς φιλανθρωπικό έργο.
Βλέπετε, οι διακρίσεις υπέρ των μειονοτήτων, που πολλοί υποστηρίζετε, δεν είναι τίποτα περισσότερο απ' την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, του ρατσισμού δηλαδή. Προσωπικά, αν ήμουν μέρος μιας μειονότητας και μου συμπεριφέρονταν ευνοϊκά για να με χρησιμοποιήσουν ως κράχτη, θα έφευγα με όλη μου την αξιοπρέπεια. Δε θα είχε νόημα για μένα μία θέση που την κέρδισα επειδή είμαι γυναίκα, ή έγχρωμη ή ορφανή, λεσβία ή δεν ξέρω κι εγώ τι. Η ελεημοσύνη είναι εξίσου ταπεινωτική με τον ρατσισμό, απλώς έχει χρυσό περιτύλιγμα στο οποίο τσιμπάνε όσοι δεν έχουν την αξιοπρέπειά τους πάνω απ' το χρήμα, τον σταθερό μισθό και την ασφάλεια. Δεν τους κατηγορώ, αλλά ούτε ταυτίζομαι μαζί τους.
Να μου πείτε, αφού το σύστημα δεν είναι στημένο αξιοκρατικά, είναι ανθρώπινο να αδιαφορούμε και μη βοηθάμε όπως μπορούμε αυτούς που αντιμετωπίζουν έξτρα δυσκολίες στη ζωή λόγω της σωματικής τους διάπλασης, της νοητικής τους (αν)ικανότητας, της εμφάνισης ή της θρησκείας τους; Σαφώς και όχι. Να δοθούν θέσεις εργασίας κατάλληλες γι' αυτά τα άτομα που θέλουν να δουλέψουν και να ενταχθούν στην κοινωνία, είτε με φυσική παρουσία είτε με τηλ-εργασία, ή ακόμη και πλήρεις συντάξεις γι' αυτούς που δεν είναι σε θέση να εργαστούν.
Αλλά σ' εκείνους που απλά κάθονται σπίτι τους κι εκμεταλλεύονται την αδύναμη θέση τους; Στα απλώς ανορθόγραφα παιδιά που πάνε και βγάζουν χαρτί δυσλεξίας για να εξεταστούν προφορικά και με μεγαλύτερη επιείκεια στις Πανελλήνιες; Άσυλο κι επιδόματα στους "Σύριους πρόσφυγες" με καταγωγή απ' το Ιράκ, Πακιστάν, Αφγανιστάν, χωρίς χαρτιά, χωρίς τίποτα, τη στιγμή που πεινάει ο μέσος Έλληνας φορολογούμενος; Ε όχι.
Κι επειδή όπως, πολύ σωστά, ανέφερε ο hack3r ότι τα ΜΜΕ εξυπηρετούν εβραϊκά συμφέροντα, βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από φιλελέ, δήθεν ανθρωποκεντρική προπαγάνδα που ουσιαστικά διαλύει όλους τους παραδοσιακούς θεσμούς και προσπαθεί να εγκαθιδρύσει τη νέα τάξη πραγμάτων. Ξεφεύγω λίγο σ' αυτό το σημείο, αλλά το αναφέρω επειδή για μένα επαφίεται της όλης "affirmative action" νοοτροπίας. Καριερίστες γονείς με τα παιδιά να μεγαλώνουν με νταντάδες, ευνουχισμένοι άντρες που τους βρέχουν τον καβάλο επειδή κάθονται με ανοιχτά πόδια στο λεωφορείο, μπαμπάδες που αποφάσισαν να κάνουν αλλαγή φύλου στα 60 τους και πρώην σύζυγοι και κόρες να συμπεριφέρονται λες και δεν τρέχει κάστανο, ελεύθερες σχέσεις, τρίτα άτομα στο κρεβάτι του ζευγαριού για να "σπάσει η ρουτίνα", οικογένειες με 3 μπαμπάδες 2 μαμάδες και το Τζέισον Αντιγόνη για θείο και δε συμμαζεύεται. Μπορεί κάποιος να τάσσεται υπέρ αυτής της αλλαγής και δε θα τον κατηγορήσω, όλοι έχουν δικαίωμα στον έρωτα, την οικογένεια, την εργασία, την αυτοδιάθεση του σώματός τους κ.ό.κ. όμως αγνοούμε την ταυτότητά μας. Τις ρίζες μας, τα ήθη κι έθιμα που μας μεγάλωσαν, το πατρικό και το μητρικό πρότυπο του σπιτιού μας, την αίσθηση ασφάλειας που μας προσφέρει η αυστηρότητα των γονιών μας. Και η ταυτότητα αυτή μπορεί και πρέπει να προσαρμόζεται και να εξελίσσεται με το πέρασμα του χρόνου, αλλά όχι να ισοπεδώνεται. Έχω πει πολλά και διαφορετικά πράγματα μες στο σχόλιό μου, οπότε οποιαδήποτε αντίρρηση ή απορία για περαιτέρω διευκρίνιση, είναι απολύτως δεκτή.
Προσωπικά θεωρώ ότι η μοναδική λύση απέναντι σε οποιονδήποτε ρατσισμό είναι η υιοθέτηση της αξιοκρατίας. Θέτουμε πρώτα τα προαπαιτούμενα προσόντα (προσοχή - όχι με "φωτογραφικές" διατάξεις! ) και έπειτα όποιος τα πληροί, προσλαμβάνεται/εισάγεται στη σχολή/αναλόγως για τι μιλάμε. Τα χαρακτηριστικά του που είναι άσχετα με τα ζητούμενα, δε θα πρέπει να λαμβάνονται καθόλου υπόψιν, ούτε με αρνητικό ούτε με θετικό αντίκτυπο. Είναι εξίσου λάθος να προσλαμβάνεις έναν άχρηστο ανιψιό υπουργού μ' έναν άχρηστο έγχρωμο ομοφυλόφιλο επειδή θες το προφίλ της εταιρίας σου να μοιάζει με αφίσα της Benetton. Και οι δύο επιλογές είναι αντιπαραγωγικές και εντείνουν τη στερεοτυπική λήψη αποφάσεων.
Η αξιοκρατία, ωστόσο, δεν είναι απλώς ένα κριτήριο επιλογής σε οικονομικά - πολιτικά - κοινωνικά ζητήματα, είναι τρόπος ζωής. Πρέπει να μάθεις στο παιδί σου να είναι σωστό με τους ανθρώπους, να διεκδικεί τα δικαιώματά του και να τηρεί τις υποχρεώσεις του. Όχι να γκρινιάζεις στον δάσκαλο επειδή ο κανακάρης σου πήρε 12 στην ιστορία ενώ δεν άνοιξε ποτέ του βιβλίο και τώρα του χαλάει τον μέσο όρο. Όχι να λες στο παιδί σου ότι είναι αχαΐρευτο επειδή προτίμησε να γίνει καλλιτέχνης αντί για υπάλληλος του ΟΤΕ με "σταθερό μισθό και ωράριο". Όχι να το ενθαρρύνεις να κάνει παρέα με τα πλούσια κωλόπαιδα της τάξης του με την ελπίδα να "έρθουν κοντά" οι οικογένειές σας και να στραβομουτσουνιάζεις όποτε μιλά για το αλλοδαπό φιλαράκι του. Ειδικά τη στιγμή που θα πας μετά να καυχηθείς στις ξιπασμένες φίλες σου ότι "ο Αχμέτ είναι πολύ καλό παιδί, έρχεται και τρώει σπίτι μας πολλές φορές" με ύφος λες και ασκείς φιλανθρωπικό έργο.
Βλέπετε, οι διακρίσεις υπέρ των μειονοτήτων, που πολλοί υποστηρίζετε, δεν είναι τίποτα περισσότερο απ' την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, του ρατσισμού δηλαδή. Προσωπικά, αν ήμουν μέρος μιας μειονότητας και μου συμπεριφέρονταν ευνοϊκά για να με χρησιμοποιήσουν ως κράχτη, θα έφευγα με όλη μου την αξιοπρέπεια. Δε θα είχε νόημα για μένα μία θέση που την κέρδισα επειδή είμαι γυναίκα, ή έγχρωμη ή ορφανή, λεσβία ή δεν ξέρω κι εγώ τι. Η ελεημοσύνη είναι εξίσου ταπεινωτική με τον ρατσισμό, απλώς έχει χρυσό περιτύλιγμα στο οποίο τσιμπάνε όσοι δεν έχουν την αξιοπρέπειά τους πάνω απ' το χρήμα, τον σταθερό μισθό και την ασφάλεια. Δεν τους κατηγορώ, αλλά ούτε ταυτίζομαι μαζί τους.
Να μου πείτε, αφού το σύστημα δεν είναι στημένο αξιοκρατικά, είναι ανθρώπινο να αδιαφορούμε και μη βοηθάμε όπως μπορούμε αυτούς που αντιμετωπίζουν έξτρα δυσκολίες στη ζωή λόγω της σωματικής τους διάπλασης, της νοητικής τους (αν)ικανότητας, της εμφάνισης ή της θρησκείας τους; Σαφώς και όχι. Να δοθούν θέσεις εργασίας κατάλληλες γι' αυτά τα άτομα που θέλουν να δουλέψουν και να ενταχθούν στην κοινωνία, είτε με φυσική παρουσία είτε με τηλ-εργασία, ή ακόμη και πλήρεις συντάξεις γι' αυτούς που δεν είναι σε θέση να εργαστούν.
Αλλά σ' εκείνους που απλά κάθονται σπίτι τους κι εκμεταλλεύονται την αδύναμη θέση τους; Στα απλώς ανορθόγραφα παιδιά που πάνε και βγάζουν χαρτί δυσλεξίας για να εξεταστούν προφορικά και με μεγαλύτερη επιείκεια στις Πανελλήνιες; Άσυλο κι επιδόματα στους "Σύριους πρόσφυγες" με καταγωγή απ' το Ιράκ, Πακιστάν, Αφγανιστάν, χωρίς χαρτιά, χωρίς τίποτα, τη στιγμή που πεινάει ο μέσος Έλληνας φορολογούμενος; Ε όχι.
Κι επειδή όπως, πολύ σωστά, ανέφερε ο hack3r ότι τα ΜΜΕ εξυπηρετούν εβραϊκά συμφέροντα, βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από φιλελέ, δήθεν ανθρωποκεντρική προπαγάνδα που ουσιαστικά διαλύει όλους τους παραδοσιακούς θεσμούς και προσπαθεί να εγκαθιδρύσει τη νέα τάξη πραγμάτων. Ξεφεύγω λίγο σ' αυτό το σημείο, αλλά το αναφέρω επειδή για μένα επαφίεται της όλης "affirmative action" νοοτροπίας. Καριερίστες γονείς με τα παιδιά να μεγαλώνουν με νταντάδες, ευνουχισμένοι άντρες που τους βρέχουν τον καβάλο επειδή κάθονται με ανοιχτά πόδια στο λεωφορείο, μπαμπάδες που αποφάσισαν να κάνουν αλλαγή φύλου στα 60 τους και πρώην σύζυγοι και κόρες να συμπεριφέρονται λες και δεν τρέχει κάστανο, ελεύθερες σχέσεις, τρίτα άτομα στο κρεβάτι του ζευγαριού για να "σπάσει η ρουτίνα", οικογένειες με 3 μπαμπάδες 2 μαμάδες και το Τζέισον Αντιγόνη για θείο και δε συμμαζεύεται. Μπορεί κάποιος να τάσσεται υπέρ αυτής της αλλαγής και δε θα τον κατηγορήσω, όλοι έχουν δικαίωμα στον έρωτα, την οικογένεια, την εργασία, την αυτοδιάθεση του σώματός τους κ.ό.κ. όμως αγνοούμε την ταυτότητά μας. Τις ρίζες μας, τα ήθη κι έθιμα που μας μεγάλωσαν, το πατρικό και το μητρικό πρότυπο του σπιτιού μας, την αίσθηση ασφάλειας που μας προσφέρει η αυστηρότητα των γονιών μας. Και η ταυτότητα αυτή μπορεί και πρέπει να προσαρμόζεται και να εξελίσσεται με το πέρασμα του χρόνου, αλλά όχι να ισοπεδώνεται. Έχω πει πολλά και διαφορετικά πράγματα μες στο σχόλιό μου, οπότε οποιαδήποτε αντίρρηση ή απορία για περαιτέρω διευκρίνιση, είναι απολύτως δεκτή.
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
03-08-20
01:04
Η Γαλλική επανάσταση, ο μαρξισμός και ο σημερινός cultural marxism δεν είναι τίποτα άλλο από την μετεξέλιξη των αβρααμικών θρησκειών, προσαρμοσμένες στα σημερινά δεδομένα της μαζικής προπαγάνδας (mass media, social media). Όπως ο χριστιανισμός κατέστρεψε τον Ρωμαϊκό πολιτισμό υποδαυλίζοντας τις αξίες του πληθυσμού και εισάγοντας δυσγενικότητα (ενθαρρύνοντας τους εξυπνότερους να γίνουν ιερείς που ζουν παρασιτικά και δεν αναπαράγονται), όπως μετά το Ισλάμ κατέστρεψε με το σπαθί 5 πολιτισμούς της αρχαιότητας, έτσι και οι νέες εκδόσεις ήρθαν για να σπείρουν το χάος στον δυτικό πληθυσμό με την μορφή του κομμουνισμού (δικτατορία του underclass), του σοσιαλισμού (δικτατορία της μέσης τάξης), του καπιταλισμού (δικτατορία των τραπεζιτών) αλλά και του φεμινισμού σκοπός του οποίου ήταν να προκαλέσει το χάος ανάμεσα στα δύο φύλα και να καταστρέψει τον θεσμό της οικογένειας (όπως και πέτυχε). Όλες οι ρητορικές τους βασίζονται στα ψέματα, την ηθικολογία, την κριτική (ντρόπιασμα) και αποσκοπούν στο να διαλύσουν τις αξίες ντου ντόπιου πληθυσμού ώστε να προκληθεί χάος και μετά να έρθουν αυτοί να δώσουν την λύση μέσο του αυταρχισμού. Πάντα αυτό κάνανε οι εβραίοι, όπου πήγαιναν. Ασχολούνταν με παρασιτικά επαγγέλματα (τραπεζίτες) και φτιάχνανε περιουσίες, γκετοποιούνταν από τον τοπικό πληθυσμό και χρησιμοποιούσαν το ανώτερο verbal iq τους και τα λεφτά τους για να προσαρτηθούν στο κράτος και να το στρέψουν ενάντια στον τοπικό πληθυσμό για να δημιουργήσουν ασφάλεια για τους ίδιους (καθώς ήταν πάντα persecuted από τους ντόπιους). Απλά σήμερα έχουν την μοναδική ευκαιρία να έχουν στην διάθεση τους ένα μέσο προπαγάνδας (mass media, internet) που πολλαπλασιάζει κατά πολύ την δύναμη του ατού τους (verbal intelligence - propaganda) γι αυτό και ολόκληρο το holywood διοικείται από εβραίους. Οι χριστιανικές αξίες δεν είχανε καμία σχέση με τις αξίες που επικρατούσαν στην Ευρώπη στους παγανιστικούς λαούς, οι οποίοι ήταν σαφώς ανώτεροι και απέδειξαν στην πορεία, ακόμη και αν τους πήρε μια χιλιετία να ανακάμψουν από την χριστιανική τραγωδία.
Ίσως το καλύτερο σχόλιο που έχω διαβάσει ποτέ σε αυτό το forum. Τα είπες όλα, εύγε.