underwater
Περιβόητο μέλος
Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
01-05-08
18:18
Κι εγώ θα πάω και Ανάσταση και Μ. Παρασκευή να ακούσω ''Ω γλυκύ μου έαρ'' και μου σηκώνεται η τρίχα, αλλά το βλέπω σαν μέρος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Θέλω πολύ τα παιδιά μου να αγαπήσουν τα έθιμα, αλλά αυτά που προσφέρουν χαρά, αγάπη και συγκίνηση, όχι την ανθυγιεινή νηστεία ας πούμε.
Και αυτό που μου φαίνεται δύσκολο, αλλά όχι ΔΥΣΚΟΛΟ, είναι η συνειδητοποίηση της διαφοροποίησης των εννοιών έθιμο-πίστη.
Και αυτό που μου φαίνεται δύσκολο, αλλά όχι ΔΥΣΚΟΛΟ, είναι η συνειδητοποίηση της διαφοροποίησης των εννοιών έθιμο-πίστη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
underwater
Περιβόητο μέλος
Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
01-05-08
17:51
Δεν ξέρω αν θα κάνω όντως αυτά που έχω στο μυαλό μου, πάντως έχω σκεφτεί η ανατροφή των παιδιών μου στον τομέα της θρησκείας να έχει τα παρακάτω:
1. Δεν θα βαφτιστούν εκτός κι αν θελήσουν αυτά.
2. Στο σχολείο θα παρακολουθούν θρησκευτικά για να αποφύγω κάθε πιθανή exclusion, αλλά όταν θα ρωτούμαι να βοηθήσω στην μελέτη θα το παρουσιάζω με χιούμορ και διάθεση παραμυθιού κι όχι με ευλάβεια.
3. Δεν θα τα βάζω να πάνε στην εκκλησία ή να νηστέψουν.
4. Από 1 ηλικία γύρω στα 9-10 θα υπάρχουν στο σπίτι απλά βιβλία που θα μιλάνε και για άλλες θρησκείες, για να βλέπουν τι παίζει.
5. Αν με ρωτήσουν τις απόψεις μου θα τις πω σαν παραμύθι και παραλείποντας δύσκολα θέματα.
Δεν με ενοχλεί να αισθανθούν λίγο ''διαφορετικά'' από τους συμμαθητές τους, αν γίνει με ωραίο στυλ. Κι εγώ όταν είχε γίνει της μόδας το κατηχητικό είχα ζητήσει από την μαμά μου να πάω και δεν με είχε αφήσει. Τώρα είμαι χαρούμενη για αυτό που έκανε, δεν άκουσα πολλές μ@λ@κίες που θα είχα ακούσει αν είχα πάει!
1. Δεν θα βαφτιστούν εκτός κι αν θελήσουν αυτά.
2. Στο σχολείο θα παρακολουθούν θρησκευτικά για να αποφύγω κάθε πιθανή exclusion, αλλά όταν θα ρωτούμαι να βοηθήσω στην μελέτη θα το παρουσιάζω με χιούμορ και διάθεση παραμυθιού κι όχι με ευλάβεια.
3. Δεν θα τα βάζω να πάνε στην εκκλησία ή να νηστέψουν.
4. Από 1 ηλικία γύρω στα 9-10 θα υπάρχουν στο σπίτι απλά βιβλία που θα μιλάνε και για άλλες θρησκείες, για να βλέπουν τι παίζει.
5. Αν με ρωτήσουν τις απόψεις μου θα τις πω σαν παραμύθι και παραλείποντας δύσκολα θέματα.
Δεν με ενοχλεί να αισθανθούν λίγο ''διαφορετικά'' από τους συμμαθητές τους, αν γίνει με ωραίο στυλ. Κι εγώ όταν είχε γίνει της μόδας το κατηχητικό είχα ζητήσει από την μαμά μου να πάω και δεν με είχε αφήσει. Τώρα είμαι χαρούμενη για αυτό που έκανε, δεν άκουσα πολλές μ@λ@κίες που θα είχα ακούσει αν είχα πάει!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.