yorkie
Πολύ δραστήριο μέλος
Η yorkie αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 1,468 μηνύματα.
06-01-21
18:01
Η ίδια η κοινωνία είναι μια τεχνητή κατασκευή και απηχεί σε μια συγκεκριμένη θεώρηση και ερμηνεία του κοσμού. Οι θεσμοί (ένας είναι το σχολείο) συνιστούν μέσο επιβολής και ισχυροποίησης για την εκάστοτε κρατική εξουσία. Είτε για κάποιον που αποδέχεται ότι αυτό το σύστημα είναι θεμιτό ή αναπόφευκτο-οπότε παίζουμε με τους όρους του για να βελτιωθεί υπό το ίδιο όμως πλαίσιο-, είτε για κάποιον που θέλει τη συγκρουσιακή ανατροπή του· η κινητήρια δύναμη αλλαγής/σταθεροποίησης είναι η εκπαιδευτική διαδικασία, γιατί μέσω της γνώσης προκύπτει η χειραφέτηση ή μη του ανθρώπου, η αφύπνιση ή η συγκατάβαση του λόγω άγνοιας ή αποδοχής.Επομένως, εάν ζούμε σε μια ανελεύθερη σχετικά κοινωνία (όπως και συμβαίνει), ο ρόλος του σχολείου τελικά ποιος είναι; Να πλάσει ελεύθερα σκεπτόμενους πολίτες, με ίσως ρηξικέλευθες ιδέες που θα προσαρμόσουν τη ζωή στα μέτρα τους ή κοινωνικά υπεύθυνους πολίτες που θα μπορούν να προσαρμόζονται εύκολα στην κοινωνία και να υπακούουν τις ανώτερες μορφές εξουσίας; Τι είναι πιο σημαντικό πιστεύετε;
Θεωρώ πως είναι καθαρά υποκειμενικό το ποια μέθοδος διδασκαλίας είναι «καλύτερη». Αν συμφωνήσουμε ότι στο σήμερα θεωρείται , λόγω των συνθηκών και της εξέλιξης της κοινωνίας(άρα η κατά πλειοψηφία αποδοχή κάποιων συγκεκριμένων υποκειμενικών θεωρήσεων) , η παιδοκεντρική ως επικρατεστερη (λόγω της ηθικής ανθρωποκεντρικής τάσης που αποπνέει) πάλι κάνουμε λόγο για καλή και φαύλη, λόγω παθογενειών που αναφέρατε.
Το τι θεωρεί κάποιος καλύτερο έχει να κάνει με το τι θεωρεί ωφέλιμο(αυτή νομίζω είναι η λέξη κλειδί) για την κοινωνία σε σχέση με τις αρχές, τις αξίες και τις προσδοκίες του για το μέλλον. Γιατί όλα γυρίζουν γύρω από το «πως θα απαλλαχθεί η εκπαίδευση από το τάδε και το δείνα».
ΥΓ: έριξα κάποιες σκέψεις υπό ένα εντελώς άλλο πλαίσιο, γιατί νομίζω κάνατε ήδη εκτενή πρακτική ανάλυση