01-03-21
14:56
Μπορεις να μου πεις το όνομα του ωρλ στον οποίο χειρουργηθηκες;Ουφ, πριν λίγο γύρισα από το νοσοκομείο. Θα γράψω την εμπειρία αναλυτικά, μιας και εμένα με βοήθησαν πολύ αυτές που είχα διαβάσει από τα άλλα παιδιά (elenadi, petrina1987, georgalis).
10:40 φτάνω στο νοσοκομείο. Αφού περιμένω κάμποση ώρα στην υποδοχή, τελικά με φωνάζουν να κάνω εισαγωγή. Αυτό χρειάστηκε ταυτότητα, βιβλιάριο και ΑΦΜ. Μετά από λίγη ακόμη ώρα αναμονής, με φώναξαν να κάνω τις απαραίτητες εξετάσεις στα εξωτερικά ιατρεία (καρδιολογική, αίματος, ακτινογραφία). Μετά με πήγαν στο δωμάτιο μου, όπου μου έδωσαν τα ρούχα χειρουργείου. Επειδή δεν σου λέει κανείς τι είναι αυτά, έχετε υπόψιν ότι:
Αφότου περίμενα λίγη ώρα, ήρθε μια νοσηλεύτρια, μου έβαλε τον ορό (δεν πονάει σχεδόν καθόλου, μη φοβάστε) και κάτι άλλα φάρμακα (λόγω της αναισθησίας απ'ότι μου είπε) και με άφησε να περιμένω.
- Αυτό το "ρούχο" δένει από πίσω και όχι από μπροστά
- Τα 2 μπλε σακουλάκια είναι για τα πόδια
- Το σκουφάκι είναι προφανώς για τα μαλλιά
- Το άλλο το άσπρο είναι εσώρουχο (κι ας μην του φαίνεται)
Μετά από καμιά ώρα ( ) ήρθαν επιτέλους να με πάρουν για την εγχείριση. Σε παίρνουν με το κρεβάτι στο οποίο βρίσκεσαι (έχει ρόδες), όχι με κάποιο φορείο και σε πηγαίνουν σε μια αίθουσα με διάφορους άλλους από/προς χειρουργείο όπου περίμενα για λίγη ώρα ακόμη. Εκεί ήρθε να μου μιλήσει ο αναισθησιολόγος (πολύ συμπαθητικός άνθρωπος!) και μετά ο γιατρός. Έπειτα με πήγαν στο χειρουργείο και ούτε που κατάλαβα πότε με έπιασε η νάρκωση. Με είχαν μέσα 4-4:30 ώρες γιατί ήταν λέει δύσκολη περίπτωση (ο γιατρός με ρώτησε μετά πώς ανέπνεα με τέτοιο διάφραγμα!) αλλά είπε ότι πέτυχε και βγήκε και πολύ όμορφη η μύτούλα
Το χειρότερο της όλης διαδικασίας ήταν όταν ξύπνησα: Επειδή απ'ότι μου είπαν, κατά τη διάρκεια της εγχείρισης σου έχουν ένα σωληνάκι στο λαιμό, ένιωθα το λαιμό μου ΑΠΕΛΠΙΣΤΙΚΑ ξηρό και με ενοχλούσε αφόρητα (δεν πόναγε, αλλά ήταν πολύ ενοχλητικό). Με έπιασε μια απελπισία ότι επί 3 μέρες ο λαιμός μου θα είναι έτσι, έβαζα τα κλαματα κατά τακτά χρονικά διαστήματα και νομίζω έβαλα και τις φωνές σε 2-3 νοσηλεύτριες (μακάρι να θυμόμουν ποιές, να τους ζητήσω συγγνώμη μετα ). Αυτό ευτυχώς μετά από μισή με μία ώρα πέρασε, και μαζί του και η απελπισία/τα νεύρα μου. Βέβαια είναι αρκετά δυσσάρεστο να αναπνέεις από το στόμα (ακόμα και τώρα που γράφω) αλλά καμία σχέση με το πόσο φρικτό είναι όταν πρωτοξυπνάς. Σου δίνουν και ένα διάλυμα για γαργάρες και μια υγρή γάζα να βρέχεις τα χείλη σου και βελτιώνεται η κατάσταση.
Επίσης, να ρωτήσετε πότε μπορείτε να φάτε και ιδίως να πιείτε, όχι σαν εμένα τη βιόλα που νόμιζα ότι δεν επιτρέπεται ακόμα και 3 ώρες μετά και βασάνιζα τον εαυτό μου χωρίς λόγο
Μέχρι το βράδυ πάντως ήμουν πολύ καλά και έκανα κι εγώ βόλτες στο διάδρομο με τον ορό, σαν την elenadi. Τα ενοχλητικά της όλης υπόθεσης (από τότε μέχρι και τώρα) είναι ότι:
Κατά τα άλλα, νιώθω μια χαρά
- Πρέπει να αναπνέω από το στόμα (ΠΟΛΥ χειρότερο απ'ότι το φανταζόμουν). Συνέπειες αυτού:
- Τα χείλη μου ξεραίνονται πάρα πολύ.
- Δεν μπορούσα να κοιμηθώ το βράδυ. Κοιμόμουν για μισή-μία ώρα και μετά ξύπναγα, και για να πετύχω ακόμα και αυτό, πήγε 5 το πρωί.
- Τα μάτια μου έχουν πρηστεί στο εσωτερικό τους, κάτι που είναι ελαφρώς ενοχλητικό.
- Η γάζα κάτω από τη μύτη μου σπάει τα νεύρα, ειδικά όταν πρόκειται να φάω ή να πιώ κάτι.
- Όταν ξαπλώνω νιώθω τη μύτη μου κάπως "βαριά" ακριβώς όπως περιέγραψε και η elenadi.
Θα πάω τώρα την Κυριακή το πρωί να μου βγάλουν τα σφουγγαράκια (ΑΝΥΠΟΜΟΝΩ!!!! Να αναπνεύσω επιτέλους από τη μύτη και πάλι!!!). Αυτά μέχρι στιγμής.
Αλήθεια, για πείτε μου οι άλλοι που έχετε κάνει την ίδια επέμβαση: Επιτρέπεται το ...φτάρνισμα; Μου έχει έρθει κάμποσες φορές να φταρνιστώ (ειδικά σήμερα) και 3 δεν κρατήθηκα. Σας συνέβη εσάς αυτό;
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Georgalis, elenadi μπορείτε να μου πείτε σε pm το όνομα του των που σας χειρουργησε;
Μπορείς να μας πεις σε pm το όνομα του ωρλ στον οποίο χειρουργηθηκες και αν έμεινες ικανοποιημενη;