miss marple
Πολύ δραστήριο μέλος
Η miss marple αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 859 μηνύματα.
06-03-21
19:23
Ευχαριστώ όλους, τα ''άκουσα'' και θα τα επεξεργαστώ όλα.
Σπέσιαλ θενκς του @Ιππολύτη, μίλησε στην καρδιά μου το μήνυμά σου ρε
Σπέσιαλ θενκς του @Ιππολύτη, μίλησε στην καρδιά μου το μήνυμά σου ρε
miss marple
Πολύ δραστήριο μέλος
Η miss marple αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 859 μηνύματα.
05-03-21
19:22
Είναι τόοοοση η απελπισία μου που ξέθαψα το θέμα.
Θα ήθελα κάποια προσωπικά σας τιπς στη διαχείριση άγχους. Πάντα ήμουν αγχώδης, βασικά από τα 18, από το πανεπιστήμιο, στις πανελλήνιες ήμουν τέρας ψυχραιμίας, αλλά φέτος το κακό έχει παραγίνει. Ήδη από τον Αύγουστο, μετά από μια μέιτζορ αλλαγή στη ζωή μου και με πικ στην εξεταστική του μεταπτυχιακού, όπου το άγχος στην ξεπέρασε επίπεδο τελευταίας εξεταστικής για πτυχίο στο προπτυχιακό. Το θέμα είναι ότι πια έχω μόνιμο άγχος. Για την εξεταστική του μεταπτυχιακού (από τώρα, για το Μάη ), για κάτι που είπα στους φίλους μου και πώς θα το πάρουν, για το αν έκανα κάποιο λάθος στη δουλειά, για το αν θα μου φουσκώσει το κέικ (ξανά ). Με πιάνουν κλάματα αδικαιολόγητα σε άκυρες στιγμές και έχω μόνιμα έναν κόμπο στο λαιμό. Σίγουρα και η όλη κατάσταση δε βοηθάει με την καραντίνα.
Με τη λογική, καταλαβαίνω τον παραλογισμό μου, προσπαθώ να εκλογικεύσω, να με ηρεμήσω, μπλα, μπλα, μπλα... ε, εις μάτην, με τη λογική το καταλαβαίνω αλλά στην πράξη....δεν αλλάζει τίποτα. Επίσης, αν και τα τελευταία δύο χρόνια που ξεπέρασα αρκετά την κακή πλευρά της ιντροβερτοσύνης μου, είναι δύο φίλοι μου που βοηθούσαν πολύ σε τέτοιες φάσεις, για πρώτη φορά, δενεεεν...
Αλήθεια θέλω να ακούσω τιπς
Θα ήθελα κάποια προσωπικά σας τιπς στη διαχείριση άγχους. Πάντα ήμουν αγχώδης, βασικά από τα 18, από το πανεπιστήμιο, στις πανελλήνιες ήμουν τέρας ψυχραιμίας, αλλά φέτος το κακό έχει παραγίνει. Ήδη από τον Αύγουστο, μετά από μια μέιτζορ αλλαγή στη ζωή μου και με πικ στην εξεταστική του μεταπτυχιακού, όπου το άγχος στην ξεπέρασε επίπεδο τελευταίας εξεταστικής για πτυχίο στο προπτυχιακό. Το θέμα είναι ότι πια έχω μόνιμο άγχος. Για την εξεταστική του μεταπτυχιακού (από τώρα, για το Μάη ), για κάτι που είπα στους φίλους μου και πώς θα το πάρουν, για το αν έκανα κάποιο λάθος στη δουλειά, για το αν θα μου φουσκώσει το κέικ (ξανά ). Με πιάνουν κλάματα αδικαιολόγητα σε άκυρες στιγμές και έχω μόνιμα έναν κόμπο στο λαιμό. Σίγουρα και η όλη κατάσταση δε βοηθάει με την καραντίνα.
Με τη λογική, καταλαβαίνω τον παραλογισμό μου, προσπαθώ να εκλογικεύσω, να με ηρεμήσω, μπλα, μπλα, μπλα... ε, εις μάτην, με τη λογική το καταλαβαίνω αλλά στην πράξη....δεν αλλάζει τίποτα. Επίσης, αν και τα τελευταία δύο χρόνια που ξεπέρασα αρκετά την κακή πλευρά της ιντροβερτοσύνης μου, είναι δύο φίλοι μου που βοηθούσαν πολύ σε τέτοιες φάσεις, για πρώτη φορά, δενεεεν...
Αλήθεια θέλω να ακούσω τιπς