EvanescenceQ
Επιφανές μέλος
Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
08-03-21
14:02
Η Ραψάνη,
η μάνα
Η ηλικία σου
Η παιδική, που λένε
Πως είναι η πιο καλή πατρίδα
Σε τραγούδησε παιδί
Σε χόρεψε
Έπαιξες.
Έτρεξες σε όλο τον τόπο
Χάρηκες σαν παιδί
Θύμωσες σαν παιδί.
Μάλωσες. Μάτωσες
Τα γόνατά σου έχουν τα σημάδια της
Γραμμένα
Και στο κεφάλι σου
Κάποια πετριά θα είναι
κρυμμένη στα μαλλιά.
Με το πέσιμό τους
Μπορεί και να φανεί
Είναι οι τόποι γύρω
Με ονόματα άλλα
Μα εσύ ως Ραψάνη τα γνώρισες.
Με το όνομά της τα βάφτισες.
Είναι οι μνήμες σου, οι εικόνες
Είναι όσα έφερες στη Λάρισα
Από εκεί
Και έκανες τη δική σου εικόνα
Για την πόλη που μετοίκησες
Πήρες μαζί σου τον τόπο σου
Για να κάνεις δικό σου τον ξένο
Ραψάνη είναι τα όμορφα και τα άσχημα
Τα καλά και τα άλλα
Οι ωραίες και οι άσχημες μυρωδιές
Όλα είναι Ραψάνη
Και όλα καλά τα θυμάσαι
Και τα αγαπάς.
Αλλιώς ούτε θα τάλεγες
Ούτε θα τάγραφες
Οι χαρές είναι και οι πόνοι
Το παιδί και
Εσύ ο μεγάλος που δεν άλλαξες
Θυμάσαι τη Ραψάνη.
Έγινες ποιητής
Η Ραψάνη σʼ έκανε ποιητή
Την είπες δική σου
Δεν μπορεί να φύγει από κοντά σου
Ούτε να σου την πάρει κανείς
Πάνω απʼ όλα Ραψάνη είναι η μάνα σου
Την πόνεσες όταν έφυγε
Την περιποιήθηκες
Την παραστάθηκες να μη φύγει
Κι εκείνη έφυγε
Ύστερα έφυγες κι εσύ
Πήγες στη Λάρισα
Και από εκεί όπου αλλού στα ξένα
Με μεγάλο πόνο ο χωρισμό σας.
Δεν έφυγες όμως ούτε εσύ
Ούτε εκείνη.
Είστε μαζί
Σε γεννά και σε ξαναγεννά ίδιον και άλλον.
Είσαι εσύ μέσα σʼ εκείνη ως τώρα παιδί με όλα τα καλά και τα άλλα που τα τραγουδάς κάθε φορά σε άλλους τόνους, σε άλλους ρυθμούς, με άλλα λόγια και είναι όλα άλλα, ενώ δεν είναι.-
`
* Το δεκαεξασέλιδο “Ραψάνη”, του Σωτήρη Παστάκα κυκλοφόρησε σε 190 αντίτυπα την Άνοιξη του 2014 από τις εκδόσεις θΡΑΚΑ
η μάνα
Η ηλικία σου
Η παιδική, που λένε
Πως είναι η πιο καλή πατρίδα
Σε τραγούδησε παιδί
Σε χόρεψε
Έπαιξες.
Έτρεξες σε όλο τον τόπο
Χάρηκες σαν παιδί
Θύμωσες σαν παιδί.
Μάλωσες. Μάτωσες
Τα γόνατά σου έχουν τα σημάδια της
Γραμμένα
Και στο κεφάλι σου
Κάποια πετριά θα είναι
κρυμμένη στα μαλλιά.
Με το πέσιμό τους
Μπορεί και να φανεί
Είναι οι τόποι γύρω
Με ονόματα άλλα
Μα εσύ ως Ραψάνη τα γνώρισες.
Με το όνομά της τα βάφτισες.
Είναι οι μνήμες σου, οι εικόνες
Είναι όσα έφερες στη Λάρισα
Από εκεί
Και έκανες τη δική σου εικόνα
Για την πόλη που μετοίκησες
Πήρες μαζί σου τον τόπο σου
Για να κάνεις δικό σου τον ξένο
Ραψάνη είναι τα όμορφα και τα άσχημα
Τα καλά και τα άλλα
Οι ωραίες και οι άσχημες μυρωδιές
Όλα είναι Ραψάνη
Και όλα καλά τα θυμάσαι
Και τα αγαπάς.
Αλλιώς ούτε θα τάλεγες
Ούτε θα τάγραφες
Οι χαρές είναι και οι πόνοι
Το παιδί και
Εσύ ο μεγάλος που δεν άλλαξες
Θυμάσαι τη Ραψάνη.
Έγινες ποιητής
Η Ραψάνη σʼ έκανε ποιητή
Την είπες δική σου
Δεν μπορεί να φύγει από κοντά σου
Ούτε να σου την πάρει κανείς
Πάνω απʼ όλα Ραψάνη είναι η μάνα σου
Την πόνεσες όταν έφυγε
Την περιποιήθηκες
Την παραστάθηκες να μη φύγει
Κι εκείνη έφυγε
Ύστερα έφυγες κι εσύ
Πήγες στη Λάρισα
Και από εκεί όπου αλλού στα ξένα
Με μεγάλο πόνο ο χωρισμό σας.
Δεν έφυγες όμως ούτε εσύ
Ούτε εκείνη.
Είστε μαζί
Σε γεννά και σε ξαναγεννά ίδιον και άλλον.
Είσαι εσύ μέσα σʼ εκείνη ως τώρα παιδί με όλα τα καλά και τα άλλα που τα τραγουδάς κάθε φορά σε άλλους τόνους, σε άλλους ρυθμούς, με άλλα λόγια και είναι όλα άλλα, ενώ δεν είναι.-
`
* Το δεκαεξασέλιδο “Ραψάνη”, του Σωτήρη Παστάκα κυκλοφόρησε σε 190 αντίτυπα την Άνοιξη του 2014 από τις εκδόσεις θΡΑΚΑ