Poirot
Διάσημο μέλος
Ο τ. Aspiring Lawyer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,582 μηνύματα.
16-03-21
01:18
Και στις δύο όμως αυτές περιπτώσεις το τελικό αποτέλεσμα, αυτό που επέρχεται μετά την υπομονή, θετικό δεν είναι; Στην πρώτη περίπτωση εντάξει προφανώς πληρώνεσαι και στη δεύτερη ο πόνος σταματά.Εγώ προσωπικά θα έλεγα ότι είναι η δυνατότητα να περιμένουμε. Είτε είναι θετικό (Π.χ Περιμένω να πληρωθώ στο τέλος του μήνα), είτε αρνητικό (Π.χ Να τελειώσει ο οδοντίατρος να μου κρατσανάει τα καημένα μου τα δόντια).
Poirot
Διάσημο μέλος
Ο τ. Aspiring Lawyer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,582 μηνύματα.
16-03-21
00:09
Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες.
Η υπομονή είναι αρετή μόνο αν περιμένουμε κάτι που δεν εξαρτάται από εμάς. Υπομονή για αποτελέσματα εξετάσεων, υπομονή για κάποια ανακοίνωση κ.λπ. Τότε ναι, είναι αρετή γιατί δεν σου τρώει την ψυχή αυτό που περιμένεις.
Η υπομονή και η αναμονή για το σύμπαν που θα συνωμοτήσει επειδή θέλουμε κάτι πάρα πολύ είναι ανούσια και αυτοκαταστροφική. Εμείς καθορίζουμε τη μοίρα μας, εμείς καθορίζουμε τη ζωή μας. Κανένα σύμπαν, καμία ανώτερη δύναμη.
Η υπομονή στην προσπάθεια - αυτό που χαρακτηρίστηκε παραπάνω ως επιμονή πολύ ορθά - ναι, είναι επίσης αρετή. Είναι αρετή διότι οδηγεί στο να ξεπερνάμε τον εαυτό μας. Δεν τα παρατάμε με την πρώτη δυσκολία, αλλά υπομένουμε και επιμένουμε.
Να έχουμε υπομονή όσο αυτή οδηγεί στη βελτίωση και στην άνοδό μας σε όποιον τομέα θέλουμε. Να μην έχουμε όμως υπομονή που οδηγεί σε στασιμότητα. Αυτή είναι επικίνδυνη.
Παραθέτω ενδεικτικά τα εξής:
1. Αυτός που περιμένει πολύ, δεν πρέπει να περιμένει πολλά. (Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές)
2. Αν βάζεις ακόμα και μικρό πάνω στο μικρό, και το κάνεις αυτό τακτικά, σύντομα κι αυτό θα γίνει μεγάλο. (Ησίοδος)
Η υπομονή είναι αρετή μόνο αν περιμένουμε κάτι που δεν εξαρτάται από εμάς. Υπομονή για αποτελέσματα εξετάσεων, υπομονή για κάποια ανακοίνωση κ.λπ. Τότε ναι, είναι αρετή γιατί δεν σου τρώει την ψυχή αυτό που περιμένεις.
Η υπομονή και η αναμονή για το σύμπαν που θα συνωμοτήσει επειδή θέλουμε κάτι πάρα πολύ είναι ανούσια και αυτοκαταστροφική. Εμείς καθορίζουμε τη μοίρα μας, εμείς καθορίζουμε τη ζωή μας. Κανένα σύμπαν, καμία ανώτερη δύναμη.
Η υπομονή στην προσπάθεια - αυτό που χαρακτηρίστηκε παραπάνω ως επιμονή πολύ ορθά - ναι, είναι επίσης αρετή. Είναι αρετή διότι οδηγεί στο να ξεπερνάμε τον εαυτό μας. Δεν τα παρατάμε με την πρώτη δυσκολία, αλλά υπομένουμε και επιμένουμε.
Να έχουμε υπομονή όσο αυτή οδηγεί στη βελτίωση και στην άνοδό μας σε όποιον τομέα θέλουμε. Να μην έχουμε όμως υπομονή που οδηγεί σε στασιμότητα. Αυτή είναι επικίνδυνη.
Παραθέτω ενδεικτικά τα εξής:
1. Αυτός που περιμένει πολύ, δεν πρέπει να περιμένει πολλά. (Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές)
2. Αν βάζεις ακόμα και μικρό πάνω στο μικρό, και το κάνεις αυτό τακτικά, σύντομα κι αυτό θα γίνει μεγάλο. (Ησίοδος)