Scandal
Διαχειριστής
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Web developer και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 16,835 μηνύματα.
22-03-21
21:10
Να μην τους θες και να τους θεωρείς ότι έχουν λήξει σαν άνθρωποιΤι εννοείς ακριβώς αντιπάθεια; Δηλαδή εγώ αγαπώ τη γιαγιά μου αλλά δεν θα καθόμασταν όλη μέρα μαζί ξέρω γω ούτε πολλά μπορούμε να συζητήσουμε.
Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα με τα γεροντάκια εκτός αν βρίζουν κόσμο στο ξεκούδουνο.
Επίσης θυμάμαι πριν καμιά 10 - 12ετία, είδηση στην tv: ιδιοκτήτης καφετέριας έδιωχνε τους ηλικιωμένους από το καφέ του γιατί "αυτό το μέρος είναι για νέους". Και πέρνανε συνέντευξη από τα γερόντια που λέγανε ότι θέλουν απλά να πιουν τον καφέ τους και δεν ενοχλούν κανέναν.
Προφανώς πίσω από αυτό κρύβεται αυτό που λέω και η επιθυμία τους συγκεκριμένου ιδιοκτήτη να καταστήσει την καφετέριά του νεανικό στέκι και να αποτάξει τα άτομα που έχουν το... κακό... να είναι ηλικιωμένοι. Γιατί προφανώς, σε μια φοβική προς τους γέροντες κοινωνία σαν την ελληνική, αν ένα στέκι μαζεύει γερόντια, αυτομάτως θα απωθήσει τη νεολαία από το να το πλησιάσει.
Scandal
Διαχειριστής
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Web developer και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 16,835 μηνύματα.
21-03-21
15:53
Έχω παρατηρήσει ότι ο φόβος προς τα γηρατειά συνδέεται με την αντιπάθεια προς τους ηλικιωμένους.Έχεις μπερδέψει διαφορετικά πράγματα. Άλλο ο φόβος των ανθρώπων ως προς τα γηρατειά, άλλο η αντιμετώπιση τνω νέων προς τους ηλικιωμένους κι άλλο η κόντρα των νεότερων γεννιών με τους boomers.
Το δεύτερο δεν έχει να κάνει με την ηλικία ως ηλικία έχει να κάνει με το concept που θέλει πολλούς ηλικιωμένους κατά παράδοση να ναι συντηρητικοί, μισαλλόδοξοι, αγενείς, γεμάτοι παραξενιές, χωρίς καμια προθεση να αξιοποιήσουν τη ζωή τους με κάποιον εποικοδομητικό τρόπο από ένα σημείο κι έπειτα το οποίο και φυσικά χαρακτηρίζει κάποιον. Και όταν έχεις πολλά από αυτά τα στοιχεία και δεν αποδέχεσαι πως ξες είσαι μιας ηλικίας πλέον και καλό θα ταν να κρατάς χαμηλό προφιλ αλλά αντ αυτού ανακατεύεσαι στις ζωές των άλλων, ε θα ενοχλήσεις.
Το τρίτο όπως αναφέρθηκε είναι χάσμα γενεών κατά κύριο λόγο. Και κοινωνικό αλλά και κυρίως οικονομικό. Απλά από πολλές απόψεις οι boomers που γεννήθηκαν πριν το 70 έζησαν σε ένα άλλο σύμπαν.
Το γενικό σκεπτικό του θέματος είναι το να θεωρείς ότι ένας ηλικιωμένος έχει λήξει σαν άνθρωπος, ότι δεν έχει νόημα να προσπαθεί για την υγεία του, τη μόρφωσή του και την όποια εξέλιξή του (κι άρα γελάς όταν ακούς ότι ένας ηλικιωμένος προσπαθεί γι' αυτά) και ότι πιθανότατα δε θα θέλεις να τον κάνεις και παρέα γιατί θα σου χαλάσει το προφίλ.
Τα άτομα που έχω συναντήσει με τέτοιες πεποιθήσεις δεν το πάνε τόσο μακριά στο μυαλό τους του στυλ οι παλιοί καταστρέψατε την Ελλάδα και το μέλλον των νέων κτλ. Μιλάμε απλά για γενικότερη απαξίωση του να ανήκεις στην τρίτη ηλικία, που όπως είπα πιστεύω ότι υπάρχει σύνδεση και με το φόβο προς τα γηρατειά.
Scandal
Διαχειριστής
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Web developer και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 16,835 μηνύματα.
20-03-21
21:14
Καλά, εννοείται ότι ένας νεο(τερο)ς δε θα μιλήσει ποτέ απαξιωτικά για τους παππούδες / γιαγιάδες τους ούτε για τους ηλικιωμένους γονείς του και πάντα θα τους τρέξει στους γιατρούς. Το πρόβλημα πάντα είναι οι άλλοι...Δεν είναι η αντιπάθεια το θέμα.
Ελληνες δεν θα υπήρχαν, αν δεν υπήρχε η υποστήριξη απο τις γιαγιάδες και τους παππούδες.
Και δεν εννοώ υλική, όχι πως δεν υπάρχει, αλλά απο την ενεργητική παρουσία αυτής της ομάδας.
Οπου υπάρχει η παρουσία τους, υπάρχει και αναπτύσσεται μία ισορροπία ψυχικών δυνάμεων, που ανεβάζει όλα τα εγγόνια της χώρας μας. Και αν ρωτήσετε αυτά τα εγγόνια, θα σας το φωνάξουν το πόσο αγαπούν την γιαγιά και τον παππού. Ισως περισσότερο κάποιες φορές και απο τους ίδιους γονείς. Και αυτό, γιατι οι γονείς έχουν εργασίες και περιορισμένο τον χρόνο τους.
Αυτός είναι και ο κυριότερος λόγος που δεν τα πάτε καλά ως παιδιά με τους γονείς σας.
Οταν με ρωτάνε για τα εγγόνια μου, σκέφτομαι με πόση δύναμη ψυχής ακούω την λέξη <<παππού, σ' αγαπώ πολύ>> και δακρύζω, γιατι είναι ώς τον ουρανό και ποιο πολύ.
Εγώ, τί μπορώ να δώσω για αντάλλαγμα;
Γιατι σε αυτή την ζωή, πάντα κάτι παίρνεις και κάτι όχι λιγότερο-λειψό πρέπει να δώσεις.