26-06-21
09:15
Είσαι τέλειος. Έχεις δίκιο επίσης. Damn it.ΥΓ. Και σήμερα καμένος είμαι, αλλά έκατσα 2 η ώρα να σου απαντήσω για να μη λες ότι σε γράφω. Τόσο σ'αγαπαω.
24-06-21
14:39
Κάνεις λάθος. Τα στάνταρ σου δεν πέφτουν μόνο όταν πετύχεις αυτό που ήθελες και απογοητευτείς, αλλά και επειδή απέτυχες τόσες πολλές φορές που επέλεξες ηθελημένα να κατεβάσεις τα στάνταρ σου και να συμβιβαστείς. Ο συμβιβασμός στη δεύτερη περίπτωση όμως γίνεται ηθελημένα και συνειδητά και γι' αυτό δεν ενέχει την έννοια του απωθημένου ή του τραύματος. Από μόνη της η έννοια του συμβιβασμού ενέχει την επιλογή του ατόμου για αλλαγή. Απωθημένο σού μένει όταν αναγκάστηκες να κάνεις ή να μην κάνεις κάτι ενώ μέσα σου ξέρεις οτι αν τα πράγματα ήταν αλλιώς θα πετύχαινες. Αν ας πούμε παίζεις επαγγελματικά τένις και πιστεύεις οτι θα γίνει ο πρώτος και έχεις ένα ατύχημα και δεν μπορείς να ξαναπαίξεις, αυτό δεν είναι συμβιβασμός, δεν το επέλεξες, έγινε με βία και με εξαναγκασμό.Έστω ότι σε εμένα αρέσουν μονάχα οι γυναίκες που τοπ μοντέλς εμφανισιακά, και αυτό πιστεύω ότι μου αξίζει και δε μπορώ να δεχθώ κάτι λιγότερο.
Αν τώρα εγώ δεν μπορώ να πρσελκυσω καμία τέτοια γυναίκα και κάνω settle down με μια μέτρια, ο εσωτερικός μου κόσμος δεν άλλαξε. Απλά συμβιβαστηκα και τώρα έχω ένα απωθημενο. Αν μετά για κάποιο λόγο τύχει και μου κάτσει μια τέτοια γυναίκα τι πιστευεις οτι θα γίνει με την τωρινή μου σχέση; Ή θα την παρατήσω για το ανώτερο που πάντα πίστευα ότι μου αξίζει, η θα κρατήσω τον λόγο μου, αλλά μέσα μου θα βράζω, και σταδιακα ίσως αρχίσω να απεχθάνομαι την τωρινή μου σχέση.
Από την άλλη, αν καταφέρω να πρσελκυσω τετοιες γυναίκες και αφού δοκιμάσω καταλήξω πως όλο αυτό τελικά ήταν μια φαντασίωση μου και αυτή η τόσο καλή εμφάνιση δεν μου προσφέρει και κάτι εν τέλει, τότε μπορώ να κάνω σχέση με κάποια μέτρια, χωρίς να κάνω settle down. Διότι αε αυτη τη περίπτωση δεν ρίχνεις τα στάνταρντ σου, κι ας φαίνεται έτσι. Τα στάνταρντ σου αναπτοσαρμοζονται μονα τους γιατί υπεστης μια εσωτερική αλλαγή λογο των βιωμάτων σου.
Η ωρίμανση ενός ανθρώπου σημαίνει όμως ακριβώς αυτό: οτι μπορεί πλέον (ενώ πριν δεν μπορούσε) να κρίνει και να αξιολογήσει οτι ένα πράγμα που θέλει και προσπαθεί, προσπαθεί κι αποτυγχάνει ξανά και ξανά, πρέπει να σκεφτεί οτι το να συνεχίσει να προσπαθεί και να αποτυγχάνει μόνο απογοήτευση φέρνει στη ζωή του, οπότε πρέπει να αλλάξει κάτι στους στόχους που έχει βάλει ώστε να έχει μια επιτυχία κάποτε. Βλέπουμε συχνά ανθρώπους που προσπαθούν συνεχώς και για χρόνια κάτι και απογοητεύονται και στεναχωριούνται, γιατί δεν θέλουν να παραδεχτούν οτι τελικά δεν είναι ικανοί ή αρκετοί για αυτό ή που για να πετύχουν καταστρέφουν τη ζωή τους. Δες ας πούμε την Κομανέτσι. Κατάφερε και πήρε το δεκάρι, αλλά με τί θυσίες; Πόσους εφιάλτες βλέπει ακόμα; Πόσο κατέστρεψε την υγεία της για αυτό; Πόση ψυχολογική πίεση πέρασε από τους απαράδεκτους, εγκληματικούς προπονητές της; Αν απλά σε κάποιο σημείο είχε σταματήσει να σκεφτεί οτι αυτή της η φιλοδοξία καταστρέφει το σώμα και την ψυχή της, θα κατέβαινε ένα σκαλοπάτι στους στόχους της, θα έκανε το δέκα οκτώ και θα ήταν μια πιο υγιής κι ευτυχισμένη κοπέλα.
Και σου ξαναλέω, κανείς από όσους συμβιβάστηκαν τελικά δεν το έκαναν με χαρά. Ναι, μπορεί να νιώθουν άσχημα συναισθήματα και πίκρα πού και πού. Αλλά το να συνέχιζαν το ίδιο μοτίβο για δέκα χρόνια ακόμα και να είχαν αποτυχίες δέκα ακόμα χρόνων μπορεί να τους προσγείωνε πιο απότομα και οδυνηρά από το να αποφασίσουν μόνοι τους οτι, ξέρεις κάτι; δεν μπορώ να φτάσω εκεί που θέλω, θα κατέβω ένα σκαλοπάτι στο στόχο μου να δω τί θα γίνει, κι έτσι να πέτυχαν. Όταν κάτι το αποφασίζεις ο ίδιος δε νιώθεις το απωθημένο και την πικρία που περιγράφεις γιατί ξέρεις οτι ήταν επιλογή σου.
Αυτά τα δύο ποστ μου @hack3r είναι από τα ελάχιστα που σού έχω γράψει στα οποία είμαι 100% σίγουρη οτι είμαι σωστή κι είσαι λάθος. Αν πράγματι ισχύει αυτό που μού είπες τις προάλλες, οτι μαθαίνεις κι από άλλους, θα ήθελα να το σκεφτείς και να δεις οτι αυτή η φορά είναι μία από αυτές τις φορές να μάθεις από μένα και δε θα πω τίποτα άλλο για το θέμα αυτό.
24-06-21
12:46
Κοίταξε να δεις αγαπημένε, κανείς δεν ξεκινάει την αναζήτηση ερωτικού συντρόφου πιστεύοντας ή περιμένοντας οτι θα καταλήξει να κάνει κάποτε settle down, όλοι θεωρούν οτι είναι η εξαίρεση, οι ξεχωριστοί που θα καταφέρουν να ζήσουν το παραμύθι τους και να βρουν το τέλειο. Γι' αυτό και βλέπεις αυτή την αντίσταση που βάζετε εσείς οι νεότεροι. Η Νελλιέλ λέει "μα ποια στάνταρ; τα βασικά ζητάω". Συγγνώμη που θα το πω αλλά αν ζητούσες πράγματι τα βασικά, θα είχες βρει σύντροφο προ πολλού. Ή λοιπόν ζητάς κι άλλα πράγματα και δεν το παραδέχεσαι στον εαυτό σου και απλά τα ρίχνεις αλλού, ή κοιτάς σε λάθος μέρη, ή πολύ απλό, και συνήθως και αυτό που συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν ξέρεις τί ζητάς.Ξέρεις ποιο είναι πρόβλημα με αυτό που λες; Ότι όταν μέσα μας νιώθουμε πως αξίζουμε το Χ πράγμα στην ζωή, (και δεν έχει καμία σημασία αν οι άλλοι το θεωρούν ανεδαφικο αυτό) τότε δεν θα είμαστε ποτέ πραγματικά ευχαριστημενοι όταν πάρουμε κάτι λιγότερο από αυτό που νομίζουμε ότι αξίζουμε και συνεχώς θα κυνηγάμε αυτό νομίζουμε ότι μας αξίζει.
Αυτό το πράγμα όταν εφαρμόζεται στις σχέσεις μεταφράζεται ως εξής. Η Νελλη θα κάνει settle down οπως λες Με κάποιον που τον θεωρεί παιδάκι, δηλαδή δεν την ελκύει ερωτικά απλά και μόνο λόγο λογικής, ενώ μέσα της θα συνεχίσει να θέλει κάτι παραπάνω. Όταν κάποια στιγμή ας πούμε μετά από 5 χρόνια σχέσης ή ακόμη και μετά από 10 χρόνια γάμου βρεθεί στο δρόμο της αυτό το καλύτερο, τότε θα έρθουν τα πάνω κάτω για εκείνη. Θα αρχίσει να αισθάνεται εγκλοβισμενη με την επιλογή της, και είτε θα χωρίσει για να απελευθερωθει και να πάει στο κάτι καλύτερο, είτε θα ακολουθήσει και πάλι την λογική και θα κάτσει στα αυγά της, και μετά ενδομυχα θα αρχίσει να απεχθάνεται αυτόν τον ανθρωπο με τον οποίο κατέληξε.
Μην πάτε με άντρες που δεν σαν γεμίζουν πραγματικά. Είναι εντελώς μαλάκια για εσάς, και είναι ακόμη μεγαλύτερη μαλάκια για εκείνους που νομίζουν οτι όλα είναι καλά, και ξαφνικά θα τους έρθει κεραμίδα σε 5, 10 χρόνια. Είναι καλύτερο να σε απορρίπτουν όλες εξ αρχής, καθώς τότε έχεις και ένα σημάδι ότι κάτι δεν πάει καλά με εσένα, παρά να σου δίνουν ευκαιρίες γιατί εισαι το "καλό παιδί" βάση λογικής, και μετά να ζεις σε μια sad στασιμη σχέση μετριότητας, χωρίς να ξέρεις τι γιατι.
Γιατί πρόσεξε, όταν τον επιλέξεις τον άλλον μετά δεν μπορείς να πεις α δε μου αρέσεις τώρα, ενώ είναι ο ίδιος άνθρωπος. Θα σου πει, καλά τότε γιατί σου αρεσα δηλαδή; Και θα έχει και δίκιο...
Το να υπάρχει ερωτική έλξη είναι απαραίτητο σε μια σχέση, ειδικά όταν μιλάμε για κατι σοβαρό, διότι με τα χρόνια ένα κομμάτι αυτής θα εξασθενήσει. Και εντάξει, δεν αναφέρομαι στο να κόβεις φλέβες για τον άλλο με μια ματιά, καθώς και αυτό καν εμέ δεν οδηγεί πουθενά, γιατί μάλλον σημαίνει ότι ο άλλος είναι κάτι πάρα πολυ καλύτερο σου, και άρα κάνει εκείνος μετά settle down με τα αντίστοιχα προβλήματα, αλλά αν έχετε φτάσει στο σημείο να φιλιεστε και να μην νιώθεις τίποτα για εκείνον, ε εντάξει, για εμένα φωνάζει πως δεν υπάρχει έλξη.
Τώρα τι να πω, μπορεί όντως να κάνετε σχέση και να τον αγαπήσεις τρελά στην πορεία, όλα γίνονται, αλλά μου φαίνεται πως ξεκινάει στραβά το πράγμα.
Κανείς που έκανε settle down και συμβιβάστηκε με κάτι λιγότερο δεν το έκανε με χαρά και με ικανοποίηση, αλλιώς δε θα λεγόταν και settle down αλλά απλά επιλογή. Settle down κάνουμε σε πολλά πράγματα στη ζωή μας εφόσον δούμε οτι τα στάνταρ που είχαμε δε μας φέρνουν αποτέλεσμα κι επιλέγουμε να τα κατεβάσουμε. Ή μήπως νομίζεις @hack3r οτι επειδή εσύ έχεις πει οτι δε θα παντρευτείς αν δε βρεις αυτό ακριβώς που ψάχνεις, με τις προσδοκίες που έχεις αυτή τη στιγμή, σημαίνει οτι αν τελικά παντρευτείς τα πράγματα θα είναι τελείως έτσι; Αλίμονο, όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελάει. Οι άνθρωποι κι οι ανάγκες τους αλλάζουν. Δες γύρω σου. Πιστεύεις οτι ο 50άρης γνωστός που το highlight της ημέρας του είναι να παίξει τάβλι στο καφενείο δεν ήταν ποτέ ένας 25άρης νέος με όνειρα να βρει την τέλεια γυναίκα και να έχει την υπέροχη σχέση με excitement και ευτυχία όπως την ήθελε; Ο ντελιβεράς που ψήνεται στον ήλιο για να βγάλει το μεροκάματο δεν ήταν ποτέ ο 13άρης που ονειρευόταν να γίνει το επάγγελμα που αγαπούσε αλλά για διάφορους λόγους δεν κατάφερε; Όλοι αυτοί πιστεύεις απλά δεν είχαν προσδοκίες και κατέληξαν έτσι; Και ξέρεις οτι πιστεύω πολύ στο "ο,τι δε συνέβη ποτέ είναι ό,τι δεν ποθήσαμε αρκετά". Μπορεί να μην το ποθήσαμε αρκετά, δε σημαίνει όμως οτι αν το κάνουμε manifest θα συμβεί κιόλας.
Δε θέλω με αυτά να πω σε εσάς οτι καλό είναι να μην έχουμε στάνταρ και να βολευόμαστε με το λιγότερο. Θέλω να πω όμως οτι η στιγμή που "αφέθηκες κι ενδίδεις" δεν είναι τόσο μακριά σε κάποια πράγματα στη ζωή μας. Το μη χείρον με το κακό, ένα τσιγάρο δρόμος...
Το οτι λέει κάποιος οτι με ελκύουν οι μαλάκες δεν το κάνει και αληθές. Μπορεί να είναι απλά ένας τρόπος να δικαιολογείς στους άλλους και στον εαυτό σου τις αποτυχίες σου, χωρίς έτσι να μπορέσεις τελικά να ξεκινήσεις μια επεξεργασία με τον εαυτό σου, να τον φέρεις σε αντιπαράθεση και να βρεις τελικά τί πραγματικά φταίει. Και λογικά να το πάρεις αποκλείεται η εξήγηση να είναι οτι όλοι οι άλλοι είναι μαλάκες, αφού σε 10 άγνωστους ανθρώπους μεταξύ τους το μόνο κοινό είσαι εσύ. Όχι, το "ελκύω μόνο μαλάκες" για μένα είναι χαζομάρα και ψέμα και απόκρυψη της αλήθειας από τον ίδιο μας τον εαυτό. Σημαίνει οτι φοβάμαι να αντιμετωπίσω την αλήθεια που είναι οτι εγώ κάνω κάποιο λάθος και πρέπει να παλέψω με τον εαυτό μου, να ξεβολευτώ, για να το αλλάξω.Το να λες με ελκύουν οι "μαλάκες" και όχι τα καλά παιδιά δε δείχνει ότι θες κάτι παραπάνω, δείχνει ότι εσύ δεν μπορείς να διαχειριστεις το κάτι παραπάνω και καταλήγεις να αυτοσαμποτάρεσαι.
"Δε φταίω εγώ, όλα μου τα αφεντικά ήταν μαλάκες και με απέλυαν στον ένα μήνα"
Αποκλείεται όλοι οι άγνωστοι μεταξύ τους εργοδότες να έκαναν το ίδιο ακριβώς πράγμα σε σένα κι όχι σε άλλους. Εσύ κάνεις κάτι λάθος. Ή όπως λέω συχνά, δεν είναι στραβός ο γυαλός, εμείς στραβά αρμενίζουμε.