16-07-21
12:38
Ωραία βρήκαμε και άτομα που τους αρέσει ο ήχος που κάνει η κατσαρίδα όταν την πατάνε. Αλλα τέτοια άτομα θα μας σώσουν που δεν καταλαβαίνουν Χριστό. Τωρα για τα ποντίκια σηκώνω τα χέρια ψηλά. Πήγαμε σε άλλο λεβελ
15-07-21
00:54
Γενικά το πιο βασικό είναι να μην περπατας ξυπολητη σε μέρος που ξέρεις ότι υπάρχει έντομο. Ακομα και μυρμηγκια.Εμενα με τρομαζουν σχεδον ολα τα εντομα και αρθροποδα. Τα μονα που δεν με τρομαζουν ειναι οι μυγες, οι μελισσες, οι πεταλουδες, οι νυχτοπεταλουδες, οι πυγολαμπιδες, οι πασχαλιτσες και τα πρασινα σκαθαρια και ολα τα μικρα εντομα που μοιαζουν με μυγακια. Ολα τα υπολοιπα ειναι σιχαμερα. Αραχνες, σκορπιοι και σφηκες ειναι τα χειροτερα. Ειδικα τωρα που μας εχει ερθει και το murder hornet. Εφιαλτης.
Το χειροτερο το επαθα πριν 10 χρονια οταν εβλεπα τηλεοραση και ξαφνικα βλεπω μια τεραστια αραχνη ακριβως μπροστα μου. Τετοιο πραγμα δεν εχω ξαναδει στη ζωη μου. Ηταν μαλλον giant house spider. Φρικη. Δεν ειχα ουτε το θαρρος να την σκοτωσω. Καλεσα ενισχυσεις. Με εχει δαγκωσει αραχνη μικρη και εχω καταληξει στα επειγοντα. Ειχε πρηστει τοσο το πελμα μου που δεν χωρουσε να μπει το παπουτσι μου. Εκτοτε τις φοβαμαι παρα πολυ.
03-07-21
16:38
Θες ενα ζευγάρι σταρακια;
03-07-21
15:25
Τι συζητηση ανακάλυψα Παναγία μου. Αυτά τα πλάσματα είναι ο σατανάς. Προπερσι το καλοκαίρι πηγαμε με τις φιλες μου διακοπές και στο σπίτι που μέναμε είχε αρκετά απο δαύτα. Μια μερα γυρνουσαμε από τη θάλασσα και στο διαδρομο μπροστά απο την πόρτα είχε 5-6 σκουληκακια τα οποια ναι μεν με αηδιαζουν αλλα δεν πολυασχολουμαι αν δεν πλησιασουν. Μια απο εμας ομως ασχολήθηκε και τα πάτησε με τη σαγιονάρα. Τις μαγκιές όμως τις έκανε στα μικρά έντομα που τα πατούσε ολα. Καποια στιγμη το φάντασμα των σκουληκιων αποφασίζει να μας στοιχειώσει και εμφανίζεται μεσα στο σπίτι μια κατσαρίδα και μαλιστα ακουμπάει το πόδι αυτής της φιλης μου που περπατουσε ξυπόλητη!!! Κι αυτη και εμείς ουρλιάζαμε μέχρι που περιορισαμε το τέρας στο μπανιο και κλεισαμε την πορτα. Κάποια επρεπε να το σκοτώσει. Η φίλη μας που το επαιζε ατρόμητη όμως δεν ηθελε (τωρα που την χρειαζομασταν...). Με τα πολλα ομως την πειθουμε αλλά δεν ήθελε να την πατήσει με ανοιχτό παπουτσι γιατι φοβοταν μην ανεβει στο ποδι της. Σαγιοναρες και πεδιλα απορριφθηκαν αμεσως. Οποτε αφου σκεφτοταν ποιο απο τα κλειστα παπούτσια που ειχαμε ολες μας ήταν το καλύτερο κατέληξε στα δικά της σταρακια επειδη ειναι τελειως φλατ ωστε να μην γλιτωσει η κατσαριδα απο το πατημα. Βαζει λοιπον σταρακια, μπαινει μεσα και δεν την βρίσκει. Κλεινουμε εμεις αμεσως την πορτα μην ξεφυγει, εκεινη μας σιχτιριζει που την αφησαμε μονη με το θεριό και αφού μετά απο λίγο την εντοπίζει δεν μπορεί να την πατήσει γιατι τρεχει γρήγορα. Μια, δυο τρεις καποια στιγμη την πετυχε. Ε μετα απο το μισος της την πατησε καμια τριανταριά φορες ακόμα και την ελιωσε. Την αλλη μερα την κερασαμε πιτογυρο για την ψυχικη οδύνη. Οσο κι αν την κοροϊδεύω ομως μας εσωσε. Μια τέτοια φίλη ειναι παντα χρησιμη στις διακοπές. Για εσας κοριτσια που δεν έχετε τέτοια φιλη σας συμβουλεύω να δουλέψετε με το σταρακι, ειναι αποτελεσματικοτατο αλλα αν πατάτε και τα σκουληκια κοφτε το γιατι οι καταρες τους πιανουν απο οσο φαίνεται