nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
10-03-24
01:15
Μήπως δεν έχεις βρεί νύφη;
Βασικά για να είμαι ειλικρινής δεν έχω καταλάβει πως βλέπει μια Ελληνίδα βλέπει τον γάμο τον 21ο αιώνα. Δεν μου αρέσει που εργαλειοποιείται ο γάμος ως μια "τελετή" για να βουλώσουν στόματα συγγενών, γονιών, φίλων και λοιπών γνωστών στα κοινωνικά δίκτυα.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
10-03-24
01:00
Το ερώτημα είναι γιατί να παντρευτεί κάποιος. Δεν έχω βρει σημαντικό επιχείρημα σε αυτή την ερώτηση.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
14-06-22
00:29
Kαι μένα θα μου άρεσε να γίνω πατέρας κάποια στιγμή απλά θεωρώ ότι ο γάμος δεν είναι ένα νέο αυτοκίνητο για να το δείξω σε φίλους. Θέλω να πω ότι άσχετα τι γνώμη μπορεί να έχει η κάθε κίτσα και θείτσα, δεν παντρεύεται όμως η θείτσα. Δεν θα αναλάβει το κόστος από τις πιθανές αστοχίες ή δυσκολίες από μια τέτοια απόφαση. Ο κάθενας λέει κάτι επειδή είναι δωρεάν. Όμως εφόσον η νέα γενιά υποτίθεται ότι έχει καλύτερη πρόσβαση στη γνώση, έχει καλύτερη παιδεία και τρόπο σκέψης γιατί δίνει χώρο σε απόψεις τρίτων που ακόμη και μετά το γάμο, θα βρουν κάτι άλλο να πουν. Τότε θα πρέπει να κάνουν και το άλλο για τους ικανοποιούν σε κάθε "πρόταση";
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
14-06-22
00:21
Για ποιο λόγο πιστεύετε ότι τελευταία, παρ' όλο την εργασιακή ανασφάλεια και τον ψεύτικο κόσμο του διαδικτύου οι περισσότεροι νέοι αποφασίζουν το γάμο χωρίς μια πιο προσεχτική σκέψη; Τις προάλλες γνωστοί μου από το Πανεπιστήμιο παντρεύτηκαν, αλλά η κοπέλα με την οποία και έχω πρώην φοιτητική επικοινωνία, δεν είναι και τόσο ικανοποιημένη αλλά τουλάχιστον έκανε αυτό που έπρεπε. Τελικά το πρέπει ποιος το καθορίζει στη ζωή μας;
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
22-04-22
14:14
Γιατί δηλαδή δεν αρκεί απλά να είσαι με κάποιον για όσο...και πρεπει να παντρευτείτε για να έχει νόημα όλο αυτό.
Eλληνική κουλτούρα: έχει το αγόρι της, είναι αλλού...αλλά την παντρέψανε, εσείς πότε θα παντρευτείτε;
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
16-01-22
13:51
To ερώτημα είναι κατά πόσο ο καθένας θεωρεί τον εαυτό του σε θέση να αντέξει τις καθημερινές δυσκολίες με κάποιον άλλο άνθρωπο, με τελείως διαφορετικό υπόβαθρο πέρα από το συζυγικό σεξ. Οι περισσότεροι ξεκινούν την ιδέα του γαμού με τελείως ερασιτεχνική λογική: αφού ταιριάζουμε (δηλαδή, σεξουαλικώς) γιατί δεν το επισημοποιούμε ώστε να μην μας κολλήσουν την ταμπέλα; Οι εσωτερικές ενοχές του καθενός και στα δυο φύλα που εκδηλώνονται ως ψέματα, βασίζονται αποκλειστικά στο τι θα πει το σοι ή ο κοινωνικός περίγυρος. Οι άνθρωποι είναι μιμητικά όντα και γενικά δεν αποδέχονται εύκολα αν κάποιος για δικούς του λόγους δεν επιλέγει να ψηφίσει ΝΔ αλλά Τρελόπουλο. Βέβαια όταν ο άλλος σύζυγος αφήνει την πετσέτα με τα νερά στο πάτωμα μετά το μπάνιο, δεν θα έρθει κανένα σόι να πει τι θα πρέπει να κάνει.
Aυτή η νοοτροπία βασίζεται σε δυο λόγους:
- Η Ελλάδα δεν είχε ποτέ βιομηχανική επανάσταση ώστε η κοινωνία να βιώσει την μαθηματική και φυσική αναγέννηση του 20ου αιώνα. Με αποτέλεσμα ένα σύνολο επιστημών πέρα από τη νομική (νομοθετική αρχή) και την ιατρική (θεραπεία) να μην έχουν καμία παρουσία στη χώρα μας. Δεν είναι τυχαίο που η Ελλάδα χτίστηκε ως σύγχρονη χώρα με έντονο συγκεντρωτισμό, εξουσίες και ο δικηγόρος μαζί με το γιατρό αποτελούσαν τις βασικές αρχές για μια υποτυπώδη κοινωνία. Η σύγχρονη Ελλάδα παρέμεινε μια υποτυπώδη κοινωνία αγνοώντας ότι για μια τεχνολογική επανάσταση απαιτείται η συνεργασία άλλων επιστημονικών κλάδων. Μια χώρα με έντονο γεωφυσικό περιβάλλον και η φυσική ήταν ανύπαρκτη το 1860 ή και αργότερα, το 1930. Το μόνο που μας "μαθαίνουν" στην ιστορία είναι όλο πολέμους, εμφύλιες κοκορομαχίες, κόντρες της εκκλησίας με την πολιτεία και φυσικά μόνο για πολιτικούς.
- Ο περισσότερος κόσμος λόγω άγνοιας των επαγγελμάτων, συχνά ταυτίζει την νομική ή την ιατρική στο μυαλό του με ένα πετυχημένο παράδειγμα και όχι με τους χιλιάδες αποφοίτους. Καμία επιστήμη δεν είναι όπως νομίζουμε ότι είναι. Οι σπουδές ή η εικόνα που έχουμε για ένα επάγγελμα διαφορετικό από αυτό που κάνουμε, συνήθως είναι πλαστή καθώς δεν σκεφτόμαστε τις πιθανές καθημερινές δυσκολίες του επαγγέλματος αλλά μόνο ότι όλα θα γίνονται τέλεια...λες και οι πελάτες θα κάνουν ουρά για να προτιμήσουν τις υπηρεσίες μας. Βέβαια σε αυτή την περίπτωση και η οικογένεια κάνει ένα λάθος: αγνοούν τις ικανότητες του παιδιού τους, καθώς ούτε το σχολείο είναι σε θέση να αναδείξει δεξιότητες ενός μαθητή αφού η λογική είναι η "φασόν" μάθηση, τα φασόν πτυχία κτλ..που έλεγε και ο φιλόλόγος Καργάκος.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Οι μπαρπάδες και οι θείτσες που θέλουν για τον γιόκα και την κόρη τους γιατρό, δικηγόρο ή κάποιον από ανώτερες κοινωνικές τάξεις γενικά και μεγαλώνουν με τέτοια νοοτροπία τα παιδιά τους, μου προκαλούν αναγούλα. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που, ακόμα και τώρα, είναι τοπ επιλογές η νομική και η ιατρική και υποτιμούνται άλλες σχολές που μπορεί να έχουν απορρόφηση (και το κυριότερο, να τις γουστάρουν τα παιδιά) από τον μέσο βλαχοΈλληνα. Που ειδικά η νομική, αν δεν έχεις κάποιον συγγενή να ασκεί το επάγγελμα, είσαι δύσκολα.
Aυτή η νοοτροπία βασίζεται σε δυο λόγους:
- Η Ελλάδα δεν είχε ποτέ βιομηχανική επανάσταση ώστε η κοινωνία να βιώσει την μαθηματική και φυσική αναγέννηση του 20ου αιώνα. Με αποτέλεσμα ένα σύνολο επιστημών πέρα από τη νομική (νομοθετική αρχή) και την ιατρική (θεραπεία) να μην έχουν καμία παρουσία στη χώρα μας. Δεν είναι τυχαίο που η Ελλάδα χτίστηκε ως σύγχρονη χώρα με έντονο συγκεντρωτισμό, εξουσίες και ο δικηγόρος μαζί με το γιατρό αποτελούσαν τις βασικές αρχές για μια υποτυπώδη κοινωνία. Η σύγχρονη Ελλάδα παρέμεινε μια υποτυπώδη κοινωνία αγνοώντας ότι για μια τεχνολογική επανάσταση απαιτείται η συνεργασία άλλων επιστημονικών κλάδων. Μια χώρα με έντονο γεωφυσικό περιβάλλον και η φυσική ήταν ανύπαρκτη το 1860 ή και αργότερα, το 1930. Το μόνο που μας "μαθαίνουν" στην ιστορία είναι όλο πολέμους, εμφύλιες κοκορομαχίες, κόντρες της εκκλησίας με την πολιτεία και φυσικά μόνο για πολιτικούς.
- Ο περισσότερος κόσμος λόγω άγνοιας των επαγγελμάτων, συχνά ταυτίζει την νομική ή την ιατρική στο μυαλό του με ένα πετυχημένο παράδειγμα και όχι με τους χιλιάδες αποφοίτους. Καμία επιστήμη δεν είναι όπως νομίζουμε ότι είναι. Οι σπουδές ή η εικόνα που έχουμε για ένα επάγγελμα διαφορετικό από αυτό που κάνουμε, συνήθως είναι πλαστή καθώς δεν σκεφτόμαστε τις πιθανές καθημερινές δυσκολίες του επαγγέλματος αλλά μόνο ότι όλα θα γίνονται τέλεια...λες και οι πελάτες θα κάνουν ουρά για να προτιμήσουν τις υπηρεσίες μας. Βέβαια σε αυτή την περίπτωση και η οικογένεια κάνει ένα λάθος: αγνοούν τις ικανότητες του παιδιού τους, καθώς ούτε το σχολείο είναι σε θέση να αναδείξει δεξιότητες ενός μαθητή αφού η λογική είναι η "φασόν" μάθηση, τα φασόν πτυχία κτλ..που έλεγε και ο φιλόλόγος Καργάκος.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
16-07-21
17:36
Πώς γίνεται να αποτελεί ο γάμος "προορισμό ζωής" για τους ανθρώπους όταν σε περίπτωση τέλεσης και διαζυγίου επιλύονται γραφειοκρατικά και νομικά ζητήματα με οφέλη τρίτων μερών; Ας αναλύσουμε λίγο αυτό το σημείο.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
16-07-21
13:50
Ναι ετσι ειναι αλλα μην ξεχνας οτι και αυτο δεν ειναι το σωστο .
Παντως ειναι η εννοια της αληθινης αγαπης, γιατι μπροστα σε αυτο το συναισθημα εθελοτυφλης σε πολυ σοβαρες παραβατικες του συμπεριφορες που για το υπολοιπο συνολο μπορει να εχουν πολυ ασχημες συνεπειες ...
Αν νομιζεις οτι ενα γαμος ή μια σχεση βασιζεται μονο στο αν μεγαλωσατε παρεα ή αν εχετε κανει ενα πολυ καλο ¨συμβολαιο ¨που θα σου εξεσφαλισει μια καλη και ανετη ζωη τοτε καλυτερα να μην το προσπαθησεις καν ..
Τι γινεται οταν στην ζωη σου ερχεται μια αρρωστια και ο ανθρωπος σου ειναι νυχτα μερα εκει οχι μονο για να σε εξυπηρετει αλλα το κυριοτερο να σε κανει να νιώθεις σημαντικος και χαρουμενος παρ ολη την ταλαιπωρια σου ?
Τι γινεται οταν ενας ανθρωπος χανει τους γονεις του και εχει μια πολυ μεγαλη αγκαλια να μπει εκει μεσα και να αδειάσει συναισθηματικα απ ολο αυτο που τον βαραινει ?
Τι γινεται οταν επαγγελματικα πας απο το κακο στο χειροτερο και ειναι εκει ο ανθρωπος σου να σε στηριξει και ηθικα (το κυριοτερο ) και χρηματικα χωρις να περιμενει το παραμικρο ανταλαγμα παρα μονο να σε βλεπει να εισαι καλα ?
Αληθεια πως θα αισθανοσουν οταν εισαι εξω απο μια πορτα χειρουργειου και δεν εχεις εναν ανθρωπο μονο να καθεται διπλα σου και η παρουσια του να σε γεμιζει σιγουρια και αισιοδοξια οτι ολα θα πανε καλα ?
Ενας γαμος ή ενας συντροφος δεν εκτιμαται μονο με το ποσα χρηματα φερνει στον συνεταιρισμο που ετσι θελετε να το βλεπετε καποιοι .
Ο γαμος ειναι συναισθηματικη επιχειρηση ..Στο τελος κανεις ταμειο .
Μονο συναισθηματικο ομως .
Μεσα απο αυτον μπορεις να αντιληφθεις τι ανθρωπος εισαι και εσυ και τι μπορεις να υποστηριξεις .
Οταν δεν πετυχαινει σιγουρα δεν φταιει μονο ο ενας .
Πολλοι κανουν το λαθος και οταν παντρευονται ή οταν κανουν παιδια θυμουνται να πρωταγωνιστησουν στην ταινια ¨Η ζωη που δεν εζησα "
Μετα τους φταερι ο ορος γαμος και ολα αυτα .
Αληθεια απολογισμο ευθυνων εχει κανενας που μπαινει σε ολο αυτο ?
Αυτογνωσια μπορει να εχει ?
Θεωρει τον ευατο του ικανο να μοιραστει και να παραχωρησει κομματι απο τον ευατο του ?
To κείμενο με τα ερωτήματα είναι η ιδανική περίπτωση. Θεωρητικά θα θέλαμε να ισχύει κάτι τέτοιο αλλά δυστυχώς η ζωή μας διαψεύδει. Δεν ζούμε και στην τελειότερη κοινωνία για να έχουμε τόσο συναισθηματικά δοτικούς ανθρώπους. Μην κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια. Εσύ μπορεί να είσαι η τυχερή της ιστορίας.
Ο @Jack of Spades νομίζω απάντησε ακριβώς με αρκετά πραγματική άποψη.
Για ποιο λόγο Μαργαρίτα θα πρέπει την αυτονόητη ανθρώπινη συμπεριφορά που μου παραθέτεις να την ονομάζουμε γάμο; Γιατί θα πρέπει ο κάποιος "ιδανικός" άνθρωπος να είναι ψυχοσωματικά δίπλα σου σε κάποια δυσκολία ή αρρώστια μόνο αν είσαι παντρεμένος μαζί του;
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
15-07-21
23:32
για την ώρα υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα πράγματα που σίγουρα δεν καταλαβαίνω αλλά ας το προσπεράσουμε
υποθέτω ο γάμος είναι κάτι σαν την αγορά αμαξιού. Ό,τι και να γίνει ποτέ δε θα βγεις να πεις πως έκανα μαλακία. Εκτός κι αν έχεις αρκετά λεφτά να πάρεις άλλο.
Aκριβώς. Πόσοι διαβάζουν τους όρους πριν υπογράψουν σε κάτι χαρτιά που δίνει ο παπάς;
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
15-07-21
22:50
Σοκαριστικό μετά από 18 χρόνια γάμου.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Τελικά υπάρχει αγάπη μεταξυ των ανθρώπων ;;;;;
Νομίζω μόνο οι γονείς αγαπούν με την πλήρη σημασία της λέξης. Οτιδήποτε άλλο είδος αγάπης είναι απλά κοινωνικό υποκατάστατο επειδή έτσι είναι η ζωή και οι γονείς κάποτε φεύγουν. Δυστυχώς, κόντρα στην Ελληνική μεταθανάτια κουλτούρα, μόνοι μας ερχόμαστε και μόνοι μας φεύγουμε. Δεν ξέρω αν είναι μια μίζερη σκέψη αλλά είμαι συνηθισμένος στην ιδέα ότι ζούμε μια ζωή με στιγμές χαράς. Κανείς δεν χορταίνει κανέναν. Απλά μερικές φορές μεγαλοποιούμε σκέψεις για να κάνουμε τη ζωή πιο υποφερτή. Στο δυτικό κόσμο όπου η έννοια της προσωπικής ελευθερίας στην επιλογή αναπτύχθηκε ήδη από το 1054 μ.Χ. (τότε που εμείς είχαμε Βυζάντιο και ράσο) έχουν μια τελείως διαφορετική προσέγγιση για την ατομική ανεξαρτησία κάτι που αναπτύχθηκε μετά ως βασικό στοιχείο του φιλοσοφικού προτεσταντισμού: ο ατομικός πλουτισμός.
Ως τι να σε αγαπήσει ένας άγνωστος άνθρωπος που με βάση κάποιες συνθήκες γίνεται ο / η σύντροφός σου και σύζυγός σου; Σε ήξερε από κάπου; Μεγαλώσατε παρέα; Όχι. Οπότε χτίζεται μια αγάπη με κάποιους περιορισμούς και συμφέροντα στη βάση μιας υποφερτής συμβίωσης. Όταν κάτι από αυτά δεν ικανοποιείται τότε η κοινωνική πράξη καταστρέφεται και τα τρίτα μέρη που δεν έχουν κάποια σχέση βγάζουν λεφτά (βλ. κράτος, εκκλησία). Για μένα η αγάπη δεν συνδέεται κατ' ανάγκη με νομικές συμβάσεις συζυγικής πίστης!
Η τεκνοποϊα επίσης για τους περισσότερους γάμους νεόπλουτων και νεοφαντασμένων της εποχής μας, αν κρίνουμε από το πως μεγαλώνουν πολλά παιδάκια, ήταν απλά μια στιγμή χωρίς προφύλαξη γι' αυτό και μετά γίνεται ένας βιαστικός γάμος για ξεκάρφωμα (για τα νομικά ζητήματα του νέου παιδιού) και φυσικά κάποιο σύντομα χρονικά μελλοντικό διαζύγιο όπως προβλέπει η μόδα των διαζυγίων (βγάζουν χοντρά λεφτά οι δικηγόροι), καθώς η συγκεκριμένη συμβίωση δεν έγινε με ειλικρινείς όρους αλλά με κρεβατικούς. Περιμένω να με κράξει η Λατινοπούλου.
Υ.Γ. Άνθρωποι που δεν έχουν να δείξουν κάτι από τη ζωή τους στα πιο δημιουργικά επαγγελματικά νιάτα τους, διαφημίζουν το γάμο τους και φυσικά τα παιδιά τους ως κατοικίδιο στα κοινωνικά δίκτυα. Μάλλον γι' αυτό και παντρεύονται επειδή κάτι πρέπει να δείξουν.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
15-07-21
11:32
Για μένα ο γάμος είναι μια μεγάλη απάτη και (ακόμα μια) αποτυχία της κοινωνίας γιατί δημιουργεί εξαναγκασμούς στους ανθρώπους και τους προωθεί σε μια αδιέξοδη κατάσταση που μόνο πόνο και δυστυχία προκαλεί στους ίδιους και τα παιδιά που κάνουν. Θα ήθελα να ξέρω το ποσοστό αυτών που παντρεύονται γιατί πράγματι 100% το θέλουν και αυτών που εξαναγκάζονται από την κοινωνία, τους συγγενείς, τις καταστάσεις. Ειδικά αυτό το "για πάντα" μού κάθεται στο λαιμό. Για ποιο λόγο με υποχρεώνεις να υποσχεθώ οτι θα κάνω κάτι για πάντα ενώ ξέρουμε όλοι οτι είναι αδύνατον να το γνωρίζω εκ των προτέρων; Οπότε για μένα ο γάμος βασίζεται σε ένα ψέμα, μια ουτοπία, μια ιδανική κατάσταση που δεν υφίσταται, και γι' αυτό είναι κι ο ίδιος ψέμα. Την συντροφικότητα τη δέχομαι και φυσικά την αναζητώ όπως όλοι. Τα υπόλοιπα είναι απλά η μανία της κοινωνίας να μας βάλει ταμπέλες για να μπορεί με ευκολία να ξεχωρίζει τους αποστάτες και να τους τιμωρεί - απομονώνει.
Αυτό ακριβώς. Όποτε και αν παντρευτώ: δεν θα κάνω θρησκευτικό γάμο, θα ξεχωρίσω τα οικονομικά στοιχεία έτσι ώστε αν δεν κάτσει, να μην τρέχουμε με δικαστήρια για τις οικονομικές συνέπειες του γάμου. Η δικαστική οδός είναι χειρότερη και από χρεωκοπία επιχείρησης οπότε μετά φαίνεται ο γάμος ότι δεν έχει καμία σχέση με αγνά συναισθήματα.
Αν το δούμε έξω από τη ρομαντική σφαίρα του έρωτα, ο γάμος είναι μια εμπορική-κοινωνική συναλλαγή καθώς σε περίπτωση αποτυχίας του, το κράτος κερδίζει (βλ. δικηγόροι, δικαστήρια-παράβολα, εκκλησία, κτλ) και όχι τα εμπλεκόμενα μέρη. Το ερωτικό κομμάτι είναι αυτό που οι άνθρωποι θέλουν να βλέπουν και το οποίο με τα χρόνια ξεθωριάζει. Την λογική αντιμετώπιση του γάμου κανείς δεν την θέλει γιατί αλλιώς δεν θα υπήρχε κίνητρο γάμου. Υπάρχει ένα ρητό που λέει ότι ο έρωτας θέλει αγάπη και ο γάμος λογική. Το γεγονός ότι κάποιοι ερωτεύονται με μεγάλη ευκολία και λένε μεγάλες κουβέντες (-δεν θα χωρίσουμε ποτέ-) δεν σημαίνει ότι είναι ικανοί να το πάνε στο γάμο. Ο γάμος είναι άλλο πράγμα και επειδή μπλέκονται τόσο το κράτος όσο και πιθανά παιδιά στο μέλλον, είναι μια απόφαση που δεν αντιμετωπίζεται τόσο ρηχά για μην πει η θεία Σούλα ότι η Μαρία μάλλον έχει γυναικολογικά για να μένει ανύπαντρη.
Οι περισσότεροι γάμοι στην Ελλάδα νομίζω προκύπτουν από κοινωνικούς λόγους και από διάφορα στερεότυπα περί ομοιομορφίας με το κοινωνικό σύνολο. Αν κρίνω από το πως μεγαλώνουν τα παιδιά στην Ελλάδα, η διάθεση περί τεκνοποϊας είναι μια φθηνή δικαιολογία για να κάνει κάποιος έναν γάμο. Τα παιδιά για τους περισσότερους είναι μια στιγμή σεξ χωρίς προφύλαξη και άρα γάμος μετά (ως αναγκαστική συνέπεια) για να αποφύγουμε τα κοινωνικά σχόλια για το παιδί ή την κοπέλα που έμεινε ξαφνικά έγκυος και δεν είναι σε θέση να δίνει εξηγήσεις στον κοινωνικό περίγυρο, σόι, γονείς κτλ.
Για παράδειγμα στην Κίνα, η ηλικία των 25 ετών θεωρείται σαν περίοδος και για τα δυο φύλα όπου οι γονείς θα ξεκινήσουν τη σοβαρή κουβέντα περί γάμου ή και προξενιού και φυσικά με πίεση εύρεσης συντρόφου. Για την Κινεζική κοινωνία του 21ου αιώνα, ο γάμος παραμένει ισχυρό τεκμήριο ότι κάποιος δεν είναι ανύπαντρος και άρα πιθανός κρυφός ομοφυλόφιλος! Είναι κατάλοιπα από την Μαοική περίοδο αν και σαν κοινωνία είναι αρκετά συντηρητική σε σχέση με τον δυτικό κόσμο. Πολλοί νεαροί Κινέζοι με πολύ καλές σπουδές και όχι μόνο έχουν πολύ άγχος στο πατρικό τους, γιατί πρέπει να αποδεχθούν καταστάσεις μόνο και μόνο για να αποφύγουν αβάσιμα κοινωνικά σχόλια που φέρνουν την οικογένειά τους σε άβολη θέση και φυσικά η διαμονή στο πατρικό τους δεν είναι και τόσο αποδεκτή (όσο είναι ανύπαντροι ή ελεύθεροι).
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,818 μηνύματα.
14-07-21
23:21
Γιατί όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια. Είναι πιο εύκολο να μειώσουμε μια κατάσταση/ έναν άνθρωπο και να τα βγάλουμε προβληματικά αντί να δεχθούμε ότι ίσως για εμάς να μην δούλεψε/ κάτι δεν κάναμε σωστά κλπ. Πληγωνόμαστε λιγότερο.
Όσοι δεν θέλουν τον γάμο με αυτές τις προϋποθέσεις είναι κρεμαστάρια;
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.